جستجو در تالارهای گفتگو

نتایج تحقیقی که موسسه ملی بهداشت وابسته به وزارت بهداشت آمریکا انجام داده نشان می‌دهد رژیم کم‌چربی برای کاهش وزن 'موثرتر' از رژیم کم‌کربوهیدرات است. این بررسی نشان داد هر دو رژیم اگر باعث کاهش دریافت کالری شوند، چربی بدن را کاهش می‌دهند اما با کم کردن مصرف چربی این کاهش بیشتر از زمانی است که رژیم کم کربوهیدرات رعایت می‌شود. برای این تحقیق به ۱۹ فرد چاق روزی ۲۷۰۰ کالری داده شد. بعد از دو هفته، کالری مصرفی را یا با کاهش چربی یا با کاهش کربوهیدرات به یک سوم تقلیل دادند. این افراد از نظر تمام چیزهایی که می‌خوردند و مقداری که تحرک و ورزش داشته‌اند به دقت زیر نظر بودند. محققان میزان اکسیژن و دی اکسید کربن را در بازدم و میزان نیتروژن را در ادرار آنها اندازه می‌گرفتند تا دقیقا روند سوخت و ساز را در بدن آنها بررسی کنند. پس از شش هفته، آنها که رژیم کم‌چربی داشتند ۴۶۳ گرم از چربی بدنشان را از دست داده بودند، یعنی هشتاد درصد بیشتر از آنها که رژیم کم‌کربوهیدرات داشتند که ۲۴۵ گرم چربی سوزانده بودند. سرپرست این تحقیقات، دکتر کوین هال از موسسه ملی دیابت، گوارش و بیماری‌های کلیوی، می‌گوید: "تمام این اتفاقات در بدن می‌افتند و چربی بدن سوزانده می‌شود، اما با کاهش مصرف چربی این اتفاقات شدیدترند." برخی محققان رژیم کم کربوهیدرات را برای سوزاندن چربی اضافه رژیم موثرتری می‌دانند چون براساس تئوری، با کاهش مصرف کربوهیدرات، انسولین خون کاهش پیدا می‌کند بنابراین ذخائر چربی برای تولید انسولین به مصرف می‌رسند. اما به گفته دکتر هال، این تحقیق نشان می‌دهد انتخاب رژیم کم‌کربوهیدرات توجیه "متابولیک" ندارد. با این وجود تحقیقات نشان می‌دهند در دنیای واقعی، که رژیم‌ها آنقدر سفت و سخت رعایت نمی‌شوند، ممکن است افراد با کاهش مصرف کربوهیدرات، بیشتر وزن کم کنند. از این رو نتیجه مهم این تحقیق که در نشریه متابولیسم سلول منتشر شده این است که بهترین رژیم، رژیمی است که فرد بتواند آن را رعایت کند. به گفته دکتر هال، "اگر برای شما رعایت رژیمی آسان‌تر از رژیم دیگر است و می‌توانید آن را به بطور دائم رعایت کنید، باید همان را انتخاب کنید." اما دکتر سوزان رابرتس و دکتر سای داس از دانشگاه تافتس در اظهار نظری درباره این تحقیق نوشته‌اند که درباره نتایج آن "اختلاف نظر شدیدی" وجود دارد: "این درست که این تحقیق بعضی از ادعاها را درباره فایده رژیم کم کربوهیدرات بی‌اعتبار کرده اما معلوم نیست در درازمدت نتیجه چه باشد: شاید در حال حاضر مهمترین پیام این باشد که برخی انواع کربوهیدرات مناسب هستند، مثل غلات سبوس‌دار با شاخص گلوکز کم." پروفسور سوزان جپ از دانشگاه آکسفورد می‌گوید: "این تحقیق به این نتیجه درست رسیده که بهترین رژیم رژیمی آن است که می‌توانید رعایت آن را ادامه دهید." "تمام رژیم‌ها اگر برنامه غذایی و کاهش کالری آنها را رعایت کنید، موثر هستند چه کم‌چربی چه کم‌کربوهیدرات، اما رعایت رژیم در حرف ساده است بخصوص با در نظر گرفتن اینکه مدت زیادی طول می کشد تا کاهش وزن اتفاق بیفتد." منبع : [Hidden Content]

با دود کردن هر سیگار ۲۰۰ نوع ماده سمی وارد بدن فرد سیگاری می‌شود. این مواد سمی برای اندام‌های درونی بدن انسان بسیار خطرناک هستند. مدت کوتاهی پس از ترک سیگار اما بدن انسان رفته‌ رفته سلامت خود را باز‌می‌یابد. ۲۰ دقیقه بدون سیگار ۲۰ دقیقه پس از آخرین سیگار فشار خون و ضربان قلب به حال عادی باز‌می‌گردند. نیکوتین موجود در سیگار اعصاب سمپاتیک را تحریک می‌کند. این اعصاب ضربان قلب و فشار خون را بالا می‌برد و بدن را در حالت تحریک شده و آماده فرار قرار می‌دهند. ۱۲ ساعت بدون سیگار با توقف ۱۲ ساعته کشیدن سیگار، مونوکسید کربن خون کاهش پیدا می‌کند و به اندازه طبیعی می‌رسد. در مقابل اکسیژن خون بالا می‌رود. مونوکسید کربن بخشی از دود سیگار است که وارد گردش خون می‌شود و از جذب اکسیژن توسط سلو‌ل‌های خونی جلوگیری می‌کند. ۲ روز بدون سیگار دو روز پس از آخرین سیگار کارآیی حس چشایی و بویایی بهتر می‌شود. دود سیگار این دو حس را تحت تأثیر قرار می‌دهد. ۳ روز بدون سیگار سه روز پس از آخرین سیگار ریه‌ها آرامش پیدا می‌کنند و نفس کشیدن راحت‌تر می‌شود. حال دیگر نیکوتین در بدن نیست در نتیجه نشانه‌های ترک سیگار شدید می‌شوند. از جمله این نشانه‌ها سردرد، تهوع یا گرفتگی عضلات است. بالا رفتن یکباره اشتها، افسردگی و ترس هم گاه از دیگر نشانه‌های ترک سیگار هستند. چند ماه بدون سیگار چند ماه پس از آخرین سیگار گردش خون بهبود پیدا می‌کند. ظرفیت شش‌ها برای جذب اکسیژن تا ۳۰ درصد بالاتر می‌رود. سرفه‌های خشک کمتر می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهند پرز‌های درون شش‌ها که مولکول‌های خارجی را جذب و دفع می‌کنند دوباره رشد کرد‌‌ه‌اند. ۱ سال، ۱۰ سال و ۱۵ سال بدون سیگار ۱ سال پس از ترک سیگار ضریب خطر ابتلا به بیماری‌های قلب و عروق تا ۵۰ درصد کاهش پیدا می‌کند. ده سال بعد احتمال مرگ در اثر سرطان ریه ۵۰ درصد کمتر از افراد سیگاری است. پس از ۱۵ سال احتمال ابتلا به بیماری‌های قلب و عروق به اندازه فردی است که هرگز سیگار نکشیده است. منبع: [Hidden Content]

سامانتا کریستوفورتی نخستین زن فضانورد ایتالیایی سامانتا کریستوفورتی، نخستین زن فضانورد ایتالیایی، در ویدئویی که سازمان فضای اروپا منتشر کرده نحوه دستشویی رفتن فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی و در شرایط بی‌وزنی را توضیح داده است. سازمان فضایی اروپا این را "تور توالت" نام گذاشته است.این سازمان علل انتشار این ویدئو را درباره "بی‌جذابیت‌ترین" فعالیت فضایی چنین عنوان کرده که درباره این بخش از زندگی فضانوردان زیاد سوال می‌شود. سامانتا کریستوفورتی در این ویدئو توضیح می‌دهد که چگونه در کوچکترین اتاقک ایستگاه فضایی فضانوردان قضای حاجت می‌کنند و برای این‌کار چگونه باید از تکنولوژی تعبیه شده از جمله لوله‌های مکنده استفاده کنند. ادرار فضانوردان بازیافت شده و بصورت آب برای نوشیدن فضانوردان استفاده می‌شود. دستگاه بازیافت ۲۵۰ میلیون دلاری که این کار را انجام می‌دهد در سال ۲۰۰۸ در ایستگاه فضایی بین‌المللی نصب شد، اما پس از رفع نقص فنی آن، در سال ۲۰۰۹ کاملا عملیاتی شد. این دستگاه علاوه بر بازیافت ادرار، عرق فضانوردان را هم از هوا جمع‌آوری و تبدیل به آب آشامیدنی می‌کند. این آب برای پخت و پز، تولید اکسیژن از الکترولیز و حمام کردن هم استفاده می‌شود. سامانتا کریستوفورتی در این ویدئو توضیح می‌دهد که در شرایط بی‌وزنی نیازی به یک نشیمنگاه راحت وجود ندارد و اینکه فضانوردان باید به نوبت فضولات را تخلیه کنند. خانم کریستوفورتی در نوامبر سال گذشته که به ایستگاه ملحق شد یک هدیه ارزشمند ایتالیایی برای این ایستگاه به ارمغان آورد. او یک دستگاه قهوه اسپرسو را با خود به فضا برد. اولین زن ایتالیایی فضانورد در حال نوشیدن اولین اسپرسوی فضایی هفته گذشته خانم کریستوفورتی این دستگاه را بکار انداخت و ناسا تصویر او را حین نوشیدن اولین فنجان اسپرسو در فضا در توئیتر منتشر کرد. برای ساخت این دستگاه که سازمان فضایی ایتالیا با همکاری شرکت لاواتزا تولید کرده است، باید تمهیدی برای رفع خطر ریختن آب جوش در شرایط بی‌وزنی اندیشیده می‌شد. با انتشار ویدئوی جدید، خانم کریستوفورتی توضیح در مورد چرخه آب برای فضانوردان ایستگاه فضایی را تکمیل کرد. در همین حال اعلام شد بازگشت سه نفر از شش فضانوردی که در حال حاضر در ایستگاه فضایی هستند بعلت نقص فنی شدید یک سفینه محموله‌بر بدون سرنشین، ممکن است یک ماه دیگر به تعویق بیفتد. قرار بود خانم کریستوفورتی به همراه یک فضانورد روس و یک فضانور آمریکایی، این هفته پس از شش ماه بودن در فضا به زمین بازگردند. اگر بازگشت خانم کریستوفورتی به تعویق بیفتد، او رکورد طولانی‌ترین ماموریت فضایی یک زن را خواهد شکست. سانی ویلیامز فضانورد آمریکایی در فاصله دسامبر ۲۰۰۶ تا نوامبر ۲۰۰۷ مدت ۱۹۵ روز در فضا بود و رکورد فعلی را بجا گذاشت. منبع.bbc

◄ متان يا گريزو ( CH4 ) چگالي نسبت به هوا: 5545/0 خواص فيزيکي: بي بو ، بي رنگ ، بي مزه منابع توليد: لايه هاي زغال ، آتشباري ، موتورهاي احتراقي ، تجزيه مواد آلي آثار مضر: قابل انفجار ، خفه کننده روش تشخيص: دستگاههاي گازسنج (گريزومتر) ، چراغ اطمينان شعله اي علائم مشخصه: سمي نيست اما اگر مقدار آن از حد مجاز بيشتر شود باعث کاهش درصد اکسيژن در هوا مي شود. حداکثر عيار مجاز: 1 درصد عيار کشنده: در عيار 5 تا 15 درصد قابل انفجار ◄ هيدروژن سولفوره ( SH2 ) چگالي نسبت به هوا: 1912/1 خواص فيزيکي: بوي تخم مرغ گنديده ، بي رنگ ، ترش مزه منابع توليد: آب لايه ها ، گاز لايه ها ، آتشباري آثار مضر: سمي ، قابل انفجار روش تشخيص: بوي تخم مرغ گنديده ، دستگاههاي مخصوص علائم مشخصه: در عيار کم سبب سوزش چشم و در عيار زياد باعث فلج شدن سيستم اعصاب و مرگ ، در عيار 01/0 درصد پس از چند ساعت سبب مسموميت خفيف و در عيار 05/0 درصد بعد از 30 تا 60 دقيقه سبب مسموميت خطرناک و در عيار 1/0 درصد سبب مرگ فوري مي شود. حداکثر عيار مجاز: 002/0 درصد عيار کشنده: 1/0 درصد ◄ انيدريد سولفورو ( SO2 ) چگالي نسبت به هوا: 2636/2 خواص فيزيکي: بوي مشخص ، بي رنگ ، ترش مزه منابع توليد: احتراق کانيهاي گوگرددار ، آتشباري ، موتورهاي احتراقي ، آتش سوزي آثار مضر: سمي روش تشخيص: بوي گوگرد ، دستگاههاي مخصوص علائم مشخصه: مقدار کم آن باعث مختل شدن سيستم اعصاب به خصوص اعصاب چشم مي شود و در عيار 05/0 درصد خطر مرگ را در بر دارد. حداکثر عيار مجاز: 0005/0 درصد عيار کشنده: 1/0 درصد ◄ اکسيدهاي ازت ( NO و NO2 ) چگالي نسبت به هوا: 5895/1 خواص فيزيکي: بوي مشخص ، رنگ خرمايي ، تلخ مزه منابع توليد: آتشباري ، موتورهاي احتراقي آثار مضر: سمي روش تشخيص: رنگ خرمايي ، بوي مشخص ، دستگاههاي مخصوص ، روش شيميايي علائم مشخصه: سمي هستند ولي آثار آنها فوري نيست و ممکن است 20 تا 30 ساعت بعد عارض شود، تا عيار 0025/0 درصد بي خطرند ولي با افزايش عيار ، خطرناک خواهند شد و آثار مضري بر چشم ، بيني ، دهان و ششها خواهند داشت و در عيار 025/0 درصد سبب مرگ مي گردند. حداکثر عيار مجاز: 002/0 درصد عيار کشنده: 005/0 درصد ◄ منواکسيدکربن ( CO ) چگالي نسبت به هوا: 9672/0 خواص فيزيکي: بي بو ، بي رنگ ، بي مزه منابع توليد: آتشباري ، موتورهاي احتراقي ، احتراق ناقص ، اکسيداسيون زغال آثار مضر: سمي ، قابل انفجار روش تشخيص: دستگاههاي مخصوص علائم مشخصه: در عيار 1/0 درصد باعث سردرد و مسموميتهاي جزئي ، در عيار 15/0 تا 20/0 درصد سبب مسموميتهاي خطرناک و 20 تا 30 دقيقه تنفس در عيار 5/0 درصد منجر به مرگ مي گردد و در عيار 1 درصد سبب مرگ فوري خواهد شد. حداکثر عيار مجاز: 01/0 درصد عيار کشنده: 03/0 درصد ◄ دي اکسيدکربن ( CO2 ) چگالي نسبت به هوا: 5291/1 خواص فيزيکي: بي بو ، بي رنگ ، بي مزه ، اسيدي ، اختناق آور آثار مضر: خفه کننده روش تشخيص: تنفس ، دستگاههاي مخصوص ، چراغ اطمينان شعله اي علائم مشخصه: در عيار 1 تا 3 درصد سبب تندي تنفس ، در عيار 5 درصد تنفس خيلي شديد و مشکل مي شود. در عيار 10 درصد سبب بيهوشي و در عيار 20 تا 25 درصد منجر به مرگ مي گردد. حداکثر عيار مجاز: 5/0 درصد عيار کشنده: 18 درصد ◄ اکسيژن ( O2 ) چگالي نسبت به هوا: 1056/1 خواص فيزيکي: بي بو ، بي رنگ ، بي مزه منابع توليد: به حالت طبيعي در هوا وجود دارد. آثار مضر: غير سمي روش تشخيص: تنفس [آسان] ، دستگاههاي اکسيژن سنج ، چراغ اطمينان شعله اي علائم مشخصه: در عيار کمتر از 18 درصد باعث تسريع تنفس، در عيار کمتراز 14 درصد سبب استفراغ و ضعف ، در عيار کمتر از 10 درصد سبب کبودي رنگ بدن و حالت اغماء که ادامه تنفس منجر به مرگ تدريجي مي گردد. در عيار کمتر از 5 درصد سبب مرگ آني خواهد شد. حداکثر عيار مجاز: (حداقل) 5/19 درصد عيار کشنده: پايينتر از 6 درصد ◄ هيدروژن ( H2 ) چگالي نسبت به هوا: 0694/0 خواص فيزيکي: بي بو ، بي رنگ ، بي مزه منابع توليد: آبهاي اسيدي ، آتشباري ، شارژ باتري ها آثار مضر: سمي ، قابل انفجار روش تشخيص: دستگاههاي مخصوص علائم مشخصه: در عيار 4 درصد مخلوط قابل انفجار با هوا را تشکيل مي دهد و غالباً با هيدروکربورهاي سنگين در گاز زغال ديده مي شود. حداکثر عيار مجاز: -- عيار کشنده: در عيار 4 تا 74 درصد قابل انفجار منبع

گالوانیزه یا غوطه وری گرم چیست؟ فرایند خوردگی در مجاورت آب ، اکسیژن و سایر عناصر خورنده موجود در محیط ، که بر سطح فولاد نفوذ می کنند ، تشدید می شود ،حبابهای ناشی از زنگ زدگی سریعاً رشد کرده و زمانی که این حباب ها می ترکند ،آثار زنگ زدگی بر سطح فولاد کاملا آشکار می گردد و نیاز به ترمیم یا جایگزینی قسمت آسیب دیده (پوسته شده)می باشد . راه حل این مشکل پوشش گالوانیزه می باشد، که از یک سری لایه های آلیاژی روی-آهن در اندازه های مولکولی تشکیل شده ، که بصورت متالورژیکی به سطح ورق می چسبند و مانع از پیشروی سریع فرایند خوردگی شده و منجر به محافظت فولاد در برابر خوردگی می شود . تاریخچه گالوانیزه به سال 1742 ، زمانی که یک شیمیدان فرانسوی به نام ملوین در سمیناری روشی را برای پوشش آهن با فروبردن آن در مذاب روی ارایه کرد ، بر می گردد . در سال 1836 یک شیمیدان فرانسوی دیگر به نام سورل ، به روشی برای پوشش آهن با روی ، بعد از تمیز کردن اولیه آن با اسید سولفوریک وفر و بردن آن درفلاکس کلرید آمونیوم ، دست یافت . موفقیت های تجاری فرایند گالوانیزه،از بین صدها روش موجود برای محافظت از خوردگی در 140 سال گذشته ، به اثبات رسیده است. گالوانیزاسیون به روش غوطه وری گرم ، فرایندی برای ایجاد پوشش روی بر سطح آهن یا فولاد با فرو بردن آن در حمامی حاوی روی مذاب ، می باشد . سادگی پروسه گالوانیزه ،یکی از مزایای بارز این روش به سایر روش های محافظت در برابر خوردگی است . مقاومت به خوردگی ورق های فولادی با فرایند پوشش روی ایجاد می گردد و متناسب با ضخامت پوشش روی و شرایط محیطی می باشد. مقاومت به خوردگی این محصولات را می توان با رنگ کردن یاپوشش کویل بالا برد . روش گالوانیزاسیون با روش غوطه وری گرم ،بیش از هر روش دیگری فولاد را در برابر خوردگی محافظت می کند گالوانیزاسیون با روش غوطه وری گرم یا محافظت مرزی یکی از قدیمی ترین و پر استفاده ترین روش ها در محافظت از خوردگی می باشد که از طریق ایجاد یک لایه محافظ بین الکترولیت در محیط و فولاد یا آهن عمل می کند . از مهمترین خواص این لایه محافظ،چسبندگی آن به فلز پایه و مقاومت به سایش آن می باشد. فرایند گالوانیزه ،بیش از یک لایه محافظ می باشد ،این لایه در حقیقت جزیی از سطح فولاد می گردد که نسبت به فولاد زیر لایه، آند می باشد .چون روی با محیط اطراف واکنش می دهد و پوشش گالوانیزه به طور پیوسته تغییر می کند. روی با محیط اطراف برای تشکیل یک لایه محافظ اکسید روی ، هیدروکسید روی و کربنات روی ، واکنش می دهد .کربنات روی با مرور زمان به صورت یک زمینه مناسب برای رنگ کردن ، عمل می کند . پوشش روی به دو صورت زیر از زیر لایه محافظت می کند: تشکیل پیوند های متالورژیکی بین پوشش و زیر لایه ، که به صورت لایه محافظ عمل می کند . پوشش برای محافظت از زیر لایه خود را فدا می کند . به علاوه ، گالوانیزه کردن برای محافظت آهن و فولاد بدلیل هزینه کم ، راحتی کاربرد ، راحتی تعمیرات و نگهداری مطلوب می باشد .بسیاری دیگر از روش های استفاده از روی برای جلوگیری از خوردگی بکار می رود مانند پوشش های فدا شونده که با عنوان محافظت کاتدی شناخته می شوند ، و یا رنگ های غنی از روی،که هیچ کدام از این روش ها نمی توانند با گالوانیزاسیون با روش غوطه وری گرم رقابت کنند . منبع

همه ی اتوموبیل های ساخته شده بعد از 1980 سنسور تنظیم اکسیژن دارند . این سنسورها اطلاعاتی را به کامپیوتر کنترل کننده می فرستند ، هدف این سنسورها کمک به موتور برای عملکرد کارآمد تا آنجایی که ممکن است همجنین حدالامکان خارج کردن کمتر مواد زاید . یک نسبت ایده آل بین بنزین و هوای مخلوط شده وجود دارد که عبارت است از 14.7:1 (هوا=14.7 و بنزین =1) این نسبت با تغییر مشخصات سوخت تغییر می کند این نسبت به نبست هیدروژن و کربن موجود در سوخت بستگی دارد . اگر مقدار اکسیژن وارده به موتور کمتر از مقدار کافی باشد در نتیجه بعد از احتراق مقداری از بنزین باقی می ماند که به این مخلوط ، مخلوط غنی یا غلیظ می گویند اما اگر اکسیژن وارده بیشتر باشد مخلوط سوخت رقیق خواهیم داشت اگر مخلوط رقیق در موتور بسوزد مقدار نیتروژن اکسید بیشتری وارده هوا می شود که این باعث عملکرد نامطلوب موتور و خرابی آن می شود . این سنسورها در لوله اگزوز خودرو قرار داده می شوند و می توانند از دود خروجی بفهمند که مخلوط سوخت از نوع رقیق است یا غلیظ و بوسیله ی واکنش های شمیایی انجام شده یک ولتاژ تولید می شود و کامپیوتر مرکزی هم بوسیله ی آن مقدار بنزین و هوای وارد شده را تنظیم می کند . دلیل استفاده از این سنسورها در موتور اتوموبیل به خاطر این است که مقدار اکسیژن ورودی در شرایط مختلف گوناگون است . از جمله از این شرایط می توان به ارتفاع از سطح دریا و گرمی هوا و حرارت موتور و فشار جو و غیره اشاره کرد . اگر این سنسورها از کار بیفتند نسبت بنزین و هوای ورودی به هم می خورد و موتور اتوموبیل شما عملکرد ضعیفتری خواهد داشت و بنزین بیشتری مصرف خواهد کرد .