siahkamar 402 اشتراک گذاری ارسال شده در 17 بهمن، ۱۳۹۳ درود مشکل ما ایرانی ها اینه که فقط بلدیم با کلمات بازی کنیم.همه ما داریم خودمونو میشوریم و میزاریم کنار و از عالم و ادم طلبکار و داریم به همه به دید تمسخر نگاه میکنیم ولی هیچ وقت به خودمون و رفتار و افکارمون فکر نمیکنیم تا بدونیم اول باید خودمون رو درست کنیم بعد دیگران و در نهایت جامعه خودمون رو.همه از کثیف بودن خیابونای شهرامون گله داریم ولی وقتی نگاه میکنیم میبینیم که خود ما داریم همون اشغالارو زمین میندازیم. همین گوشی که میگین. کارایی هاش بیش از اندازه مفید هست . ما قدیما برای پرداخت یه قبض میرفتیم چندین ساعت تو بانکا وقتو تلف میکردیم ولی الان در عرض چند دقیقه با همین گوشی داریم کارامونو انجام میدیم.یکی از افراد خانواده بیرون از خونه بود نمیشد باهاش ارتباط برقرار کنی و مثلا چیزی بگی که بخره و باید میزاشتی بیاد خونه و بعد بره دوباره خرید کنه ولی الان با ی تماس میشه اونو در جریان گذاشت. شبکه های اجتماعی چیز بدی نیستن ولی متاسفانه مردم ما دارن بد ازش استفاده میکنن.چه اشکالی داره یه گروه مثلا از هم کلاسی ها داشته باشیم و از مسائل درسی و دانشگاهی و ... مطلع بشیم و باهاشون هماهنگی های لازم رو بکنیم. چندین ساعت غرق همین شبکه های اجتماعی میشم ولی اگه نصف همین وقت رو اختصاص بدیم به ورزش کردن چقدر میتونه ما رو از نظر جسمی و روحی و ذهنی بهتر کنه. ما هیچ وقت موقعیت رو درک نکردیم و اونجایی که باید حضور داشته باشیم نبودیم و اون مکان و زمان که باید حضور پیدا نمیکردیم تو صحنه حاضر بودیم.مشکلات فعلی و فقر فرهنگی جامعه فعلی ما بیشترش به خود مردم ما بر میگرده.نمونش سال پیش روزی که سینما رایگان شد یه روز . در کل شبکه های اجتماعی مثل اکثر وسایل خوب و مفید هستن به شرط ها و شروط هایی که خود ادما تعیین میکنن. در کل مردم جامعه ما فعلا تز روشنفکری رو از پشت مانیتورشون دارن ادعاشو میکنن. 13 لینک به دیدگاه
Ali.Fatemi4 22826 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 17 بهمن، ۱۳۹۳ سلاممگه هنوزم کسی فیس بوک میره؟! والا خیلی خلوت شده بود که آخرا ... (منم اکانت واقعیمو خیلی وقته که دیلیت نمودم...) (از لاین هم متنفرم ... بیشتر لاینی ها بچه سال و تینیجر اند) (وایبر برای بعضی وقتا که لازم باشه کسی عکسی چیزی بخواد برام بفرسته اومدم ...) (در کل هم از این نوع شبکه ها خوشم نمیاد...) (من کلا اصلا نگاه زیبایی به پیشرفت تکنولوژی و زندگی مدرن ندارم ، من توی 50 60 سال پیش گم شدم انگار... ) یه جورایی این نوع شبکه ها باعث شده کمتر هم رو ببینیم اصلا خیلی وقتا شده توی یه جمع فقط یه جورایی با هم جمع شدن تا گوشی هاشون رو چک کنن:icon_pf (34): با سلام چند وقتس هست تو بحثهای آزاد شرکت نکردم....جای Essi خالیه واقعه به نظر من بیشترین خطری که این شبکه های اجتماعی درحال حاضر دارند کم شدن روابط انسانی بین اجتماع ماست.... روند سریعی که داره بنیان خانه و خانواده رو به سرعت هرچه تمام تر از جامعه ما ریشه کم میکنه اول با گرانی و وضع بد اقتصادی جرآت تزویج رو از جوانان ما گرفتن،هدف بعدی ارتباطات اجتماعی افراد بود یکی دیگر از موانعی که باعث کاهش ازدواج شده سهولت ارتباط با جنس مخالف ست سوای از موارد یاد شده عدم ارتباط داخلی خانوادگی ، معضلی هست که این شبکه ها در پی داشته اند دیگر درد دلهای خانوادگی،نشستهای خانوادگی و مطرح مشکلات در داخل خانواده را نمیتوان مثل گذشته مشاهد کرد به دلایل اقتصادی و فرهنگی که به سمت تک فرزندی در حرکت است زمینه ای کاملا مهیا برای اینگونه شبکه هاست که جای خالی افراد خانواده را پر کند حرفاتون جالبن ولی من از حرفاتون یه برداشتی دارم جدای از برداشت های دیگه اینکه ما جلوی ارتباط دختر و پسر رو ببندیم که آمار ازدواج بره بالا؟؟ آیا منظورتون اینه؟؟ به نظر من ازدواج به عوامل دیگه ای بستگی داره که متاسفانه اونا سنگ جلوی پای جوونا هستن درودمشکل ما ایرانی ها اینه که فقط بلدیم با کلمات بازی کنیم.همه ما داریم خودمونو میشوریم و میزاریم کنار و از عالم و ادم طلبکار و داریم به همه به دید تمسخر نگاه میکنیم ولی هیچ وقت به خودمون و رفتار و افکارمون فکر نمیکنیم تا بدونیم اول باید خودمون رو درست کنیم بعد دیگران و در نهایت جامعه خودمون رو.همه از کثیف بودن خیابونای شهرامون گله داریم ولی وقتی نگاه میکنیم میبینیم که خود ما داریم همون اشغالارو زمین میندازیم. همین گوشی که میگین. کارایی هاش بیش از اندازه مفید هست . ما قدیما برای پرداخت یه قبض میرفتیم چندین ساعت تو بانکا وقتو تلف میکردیم ولی الان در عرض چند دقیقه با همین گوشی داریم کارامونو انجام میدیم.یکی از افراد خانواده بیرون از خونه بود نمیشد باهاش ارتباط برقرار کنی و مثلا چیزی بگی که بخره و باید میزاشتی بیاد خونه و بعد بره دوباره خرید کنه ولی الان با ی تماس میشه اونو در جریان گذاشت. شبکه های اجتماعی چیز بدی نیستن ولی متاسفانه مردم ما دارن بد ازش استفاده میکنن.چه اشکالی داره یه گروه مثلا از هم کلاسی ها داشته باشیم و از مسائل درسی و دانشگاهی و ... مطلع بشیم و باهاشون هماهنگی های لازم رو بکنیم. چندین ساعت غرق همین شبکه های اجتماعی میشم ولی اگه نصف همین وقت رو اختصاص بدیم به ورزش کردن چقدر میتونه ما رو از نظر جسمی و روحی و ذهنی بهتر کنه. ما هیچ وقت موقعیت رو درک نکردیم و اونجایی که باید حضور داشته باشیم نبودیم و اون مکان و زمان که باید حضور پیدا نمیکردیم تو صحنه حاضر بودیم.مشکلات فعلی و فقر فرهنگی جامعه فعلی ما بیشترش به خود مردم ما بر میگرده.نمونش سال پیش روزی که سینما رایگان شد یه روز . در کل شبکه های اجتماعی مثل اکثر وسایل خوب و مفید هستن به شرط ها و شروط هایی که خود ادما تعیین میکنن. در کل مردم جامعه ما فعلا تز روشنفکری رو از پشت مانیتورشون دارن ادعاشو میکنن. من خودم به شخصه از همینجا اعلام میکنم من به جز فروم های اینترنتی کلا خودم رو از تمام شبکه های اجتماعی پاک کردم 8 لینک به دیدگاه
fakur1 10129 اشتراک گذاری ارسال شده در 17 بهمن، ۱۳۹۳ اگر من نگرش و طرز فکرم را کنترل نکنم،او مرا تحت کنترل خود درخواهد آورد نلسون ماندلا 7 لینک به دیدگاه
peyman sadeghian 30244 اشتراک گذاری ارسال شده در 17 بهمن، ۱۳۹۳ حرفاتون جالبن ولی من از حرفاتون یه برداشتی دارم جدای از برداشت های دیگه اینکه ما جلوی ارتباط دختر و پسر رو ببندیم که آمار ازدواج بره بالا؟؟ آیا منظورتون اینه؟؟ به نظر من ازدواج به عوامل دیگه ای بستگی داره که متاسفانه اونا سنگ جلوی پای جوونا هستن برداشتتون کمی با اونچه میخوام بگم قرق داره من هم نگفتم علت اصلی پایین اومدن ازدواج....گفتم یکی از علتها!!نمیخوام وارد این بحث بشم چون از بحث اصلی شاید دور بشیم همانطور که گفتم بیشترین ضرر این شبکه ها به روابط انسانی و مدنی ما خورده،خانواده های سرد ،دوستی های مجازی و ووو از ضررهایی هست که اینگونه شبکه ها دراثر استفاده نادرست به ما زده است. 5 لینک به دیدگاه
peyman sadeghian 30244 اشتراک گذاری ارسال شده در 17 بهمن، ۱۳۹۳ درودمشکل ما ایرانی ها اینه که فقط بلدیم با کلمات بازی کنیم.همه ما داریم خودمونو میشوریم و میزاریم کنار و از عالم و ادم طلبکار و داریم به همه به دید تمسخر نگاه میکنیم ولی هیچ وقت به خودمون و رفتار و افکارمون فکر نمیکنیم تا بدونیم اول باید خودمون رو درست کنیم بعد دیگران و در نهایت جامعه خودمون رو.همه از کثیف بودن خیابونای شهرامون گله داریم ولی وقتی نگاه میکنیم میبینیم که خود ما داریم همون اشغالارو زمین میندازیم. خیلی تند نگفنی؟ درسته همه چیز از جزء شروع میشه اما این قضیه شده یه فرهنگ و اصلاح فرهنگ زمان و همت همگانی رو میطلبه همین گوشی که میگین. کارایی هاش بیش از اندازه مفید هست . ما قدیما برای پرداخت یه قبض میرفتیم چندین ساعت تو بانکا وقتو تلف میکردیم ولی الان در عرض چند دقیقه با همین گوشی داریم کارامونو انجام میدیم.یکی از افراد خانواده بیرون از خونه بود نمیشد باهاش ارتباط برقرار کنی و مثلا چیزی بگی که بخره و باید میزاشتی بیاد خونه و بعد بره دوباره خرید کنه ولی الان با ی تماس میشه اونو در جریان گذاشت. بحث گوشی نیستا! شبکه های اجتماعی چیز بدی نیستن ولی متاسفانه مردم ما دارن بد ازش استفاده میکنن.چه اشکالی داره یه گروه مثلا از هم کلاسی ها داشته باشیم و از مسائل درسی و دانشگاهی و ... مطلع بشیم و باهاشون هماهنگی های لازم رو بکنیم. چندین ساعت غرق همین شبکه های اجتماعی میشم ولی اگه نصف همین وقت رو اختصاص بدیم به ورزش کردن چقدر میتونه ما رو از نظر جسمی و روحی و ذهنی بهتر کنه. با این قسمت موافقم ما هیچ وقت موقعیت رو درک نکردیم و اونجایی که باید حضور داشته باشیم نبودیم و اون مکان و زمان که باید حضور پیدا نمیکردیم تو صحنه حاضر بودیم.مشکلات فعلی و فقر فرهنگی جامعه فعلی ما بیشترش به خود مردم ما بر میگرده.نمونش سال پیش روزی که سینما رایگان شد یه روز . در کل شبکه های اجتماعی مثل اکثر وسایل خوب و مفید هستن به شرط ها و شروط هایی که خود ادما تعیین میکنن. در کل مردم جامعه ما فعلا تز روشنفکری رو از پشت مانیتورشون دارن ادعاشو میکنن. نمیشه تمام معایب رو به همه تعمیم داد 4 لینک به دیدگاه
Lean 56968 اشتراک گذاری ارسال شده در 17 بهمن، ۱۳۹۳ نه تأیید میکنم نه تکذیب ، جز همین خراب شده ممد اعتیاد مجازی دیگه ای ندارم و به شدت هم هوس کردم موبایلم رو بذارم کنار و برگردم به دوران بی موبایلی 7 لینک به دیدگاه
sara kia 3158 اشتراک گذاری ارسال شده در 17 بهمن، ۱۳۹۳ من که میگم یکی از مهم ترین عوامل اقبال به این شبکه های اجتماعی همانا بیکاری است و بس آخه جالبه اینجا دو جور بیکاری داریم. یا کار نمی کنیم و بیکاریم یا کار می کنیم و بیکاریم در هر صورت جهان سومی هستیم دیگه نه کار کردنمون معلومه نه تفریح کردنمون، نه خوابمون نه خوشیمون و نه غممون. کلا تو ابهامیم همه چی رو هم با همه چی قاتی می کنیم. جالبه هر وسیله ارتباطی جدیدی که میاد سریع توسط جوانان همیشه در صحنه به ابزاری برای مخ زنی تبدیل میشه من که کلا از تکنولوژی به دورم. فقط یه وایبر هست اونم برا ارتباط با همکلاسیای سابق البته در فکر حذفیدن اونم هستم، نمیدونم چرا بر عکس همه برا من خوشایند نیست و بیش از پیش احساس تنهایی در این دنیای نه چندان باحال بهم دست میده 5 لینک به دیدگاه
fakur1 10129 اشتراک گذاری ارسال شده در 17 بهمن، ۱۳۹۳ نه تأیید میکنم نه تکذیب ، جز همین خراب شده ممد اعتیاد مجازی دیگه ای ندارم و به شدت هم هوس کردم موبایلم رو بذارم کنار و برگردم به دوران بی موبایلی خیلی وقته که موبایلم یکطرفه است. یعنی فقط منم که هر وقت دلم خواست راهش میندازم. ضرر که نکردم هیچ , خیلی هم آرومم. 5 لینک به دیدگاه
siahkamar 402 اشتراک گذاری ارسال شده در 17 بهمن، ۱۳۹۳ خیلی تند نگفنی؟درسته همه چیز از جزء شروع میشه اما این قضیه شده یه فرهنگ و اصلاح فرهنگ زمان و همت همگانی رو میطلبه بحث گوشی نیستا! با این قسمت موافقم ما هیچ وقت موقعیت رو درک نکردیم و اونجایی که باید حضور داشته باشیم نبودیم و اون مکان و زمان که باید حضور پیدا نمیکردیم تو صحنه حاضر بودیم.مشکلات فعلی و فقر فرهنگی جامعه فعلی ما بیشترش به خود مردم ما بر میگرده.نمونش سال پیش روزی که سینما رایگان شد یه روز . در کل شبکه های اجتماعی مثل اکثر وسایل خوب و مفید هستن به شرط ها و شروط هایی که خود ادما تعیین میکنن. در کل مردم جامعه ما فعلا تز روشنفکری رو از پشت مانیتورشون دارن ادعاشو میکنن. خیر دوست عزیز تند نگفتم.شما اگه ایران زندگی میکنی میبینی که حرفای من به واقعیت نزدیکه.پیش زمینه همت همگانی اینه که همت فردی داشته باشی. میدونم بحث گوشی نیست و من مثال زدم از فواید گوشی و اینترنت و خدماتشون به بشر و لازمه یه بحث هم حواشی از پیرامون اون مبحث رو میطلبه. شاید نشه به همه تعمیم داد ولی میشه به اکثریت تعمیم داد.وضع جامع رو اکثر افراد درست میکنن. ما ملتی هستیم که که از تمیزی خیابونای خارج تعریف میکنیم ولی خودمون اشغال تو خیابونامون میریزیم 5 لینک به دیدگاه
Ali.Fatemi4 22826 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 17 بهمن، ۱۳۹۳ من که میگم یکی از مهم ترین عوامل اقبال به این شبکه های اجتماعی همانا بیکاری است و بس آخه جالبه اینجا دو جور بیکاری داریم. یا کار نمی کنیم و بیکاریم یا کار می کنیم و بیکاریم در هر صورت جهان سومی هستیم دیگه نه کار کردنمون معلومه نه تفریح کردنمون، نه خوابمون نه خوشیمون و نه غممون. کلا تو ابهامیم همه چی رو هم با همه چی قاتی می کنیم. جالبه هر وسیله ارتباطی جدیدی که میاد سریع توسط جوانان همیشه در صحنه به ابزاری برای مخ زنی تبدیل میشه من که کلا از تکنولوژی به دورم. فقط یه وایبر هست اونم برا ارتباط با همکلاسیای سابق البته در فکر حذفیدن اونم هستم، نمیدونم چرا بر عکس همه برا من خوشایند نیست و بیش از پیش احساس تنهایی در این دنیای نه چندان باحال بهم دست میده من یه ایراد به این حرفتون میگیرم و اونم اینکه وقتی شما خودتون جهان سومی بودنتون رو قبول دارید، مشکل اصلی ایجاد میشه باور نداشتن خود درسته که قطعا کشوری مثل آمریکا بیش از 100 سال از ما جلو افتادن ولی خب ما هم اگه بخوایم میتونیم از صفر شروغ کنیم کما اینکه یه جورایی چینی ها این کار و کردن و الان قدرت اول اقتصاد دنیا هستن بگذریم بحث این نبود حالا به نظرتون چه راهکارهایی هست که این مسئله از حالت بحرانی به عادی تبدیل بشه؟ خیر دوست عزیز تند نگفتم.شما اگه ایران زندگی میکنی میبینی که حرفای من به واقعیت نزدیکه.پیش زمینه همت همگانی اینه که همت فردی داشته باشی.میدونم بحث گوشی نیست و من مثال زدم از فواید گوشی و اینترنت و خدماتشون به بشر و لازمه یه بحث هم حواشی از پیرامون اون مبحث رو میطلبه. شاید نشه به همه تعمیم داد ولی میشه به اکثریت تعمیم داد.وضع جامع رو اکثر افراد درست میکنن. ما ملتی هستیم که که از تمیزی خیابونای خارج تعریف میکنیم ولی خودمون اشغال تو خیابونامون میریزیم یه جورایی این حرف رو هم قبول دارم اما جای این ضرب المثل اینجا روشن میشه که میگه: یه سوزن بزن به خودت، یه جوالدوز به مردم من به شخصه مشکلاتم رو با این شبکه ها حل کردم حالا خب اگه هر کسی هم مثل من نوعی باشه، اونم مشکلی باهاشون نداره و اینجوری کل مشکل برطرف میشه 6 لینک به دیدگاه
siahkamar 402 اشتراک گذاری ارسال شده در 18 بهمن، ۱۳۹۳ یه جورایی این حرف رو هم قبول دارم اما جای این ضرب المثل اینجا روشن میشه که میگه: یه سوزن بزن به خودت، یه جوالدوز به مردم تو نوشته های قبلی من که تو صفحات قبل هم هست من اولین چیزی که گفتم همین بود جناب گفتم برای درست کردن یه موضوعی باید اول خودمون درست بشیم بعد جامعه.یعنی اول فردی بعدش اجتماعی .حالا میخاد مسائل دنیای واقعی باشه یا مجازی من یه ایراد به این حرفتون میگیرمو اونم اینکه وقتی شما خودتون جهان سومی بودنتون رو قبول دارید، مشکل اصلی ایجاد میشه باور نداشتن خود درسته که قطعا کشوری مثل آمریکا بیش از 100 سال از ما جلو افتادن ولی خب ما هم اگه بخوایم میتونیم از صفر شروغ کنیم کما اینکه یه جورایی چینی ها این کار و کردن و الان قدرت اول اقتصاد دنیا هستن بگذریم بحث این نبود حالا به نظرتون چه راهکارهایی هست که این مسئله از حالت بحرانی به عادی تبدیل بشه؟ ببینید دوست عزیز من فک میکنم اونی که مارو گذاشته جهان سوم قطعا بیشتر از عدد سه بلد نبوده بشماره 100سال؟شما بدون ما حداقلش 200 سال عقبیم از صفر شروع کنیم؟از 0 وقتی شروع میکنن که مردم اون جامعه قبول کنن 0 هستن+دولت مردای کشور اهداف و برنامه هایی رو برای پیشرفت ارائه بدن تو خارج از ایران هر دوره کارای مخصوص به خودشو داره ولی ایران اینجور نیس.دوست عزیزمون درست گفتن بیکاری یه عامل خیلی تاثیر گذاره.نداشتن تفریح مناسب و ... 4 لینک به دیدگاه
sara kia 3158 اشتراک گذاری ارسال شده در 18 بهمن، ۱۳۹۳ من یه ایراد به این حرفتون میگیرمو اونم اینکه وقتی شما خودتون جهان سومی بودنتون رو قبول دارید، مشکل اصلی ایجاد میشه باور نداشتن خود درسته که قطعا کشوری مثل آمریکا بیش از 100 سال از ما جلو افتادن ولی خب ما هم اگه بخوایم میتونیم از صفر شروغ کنیم کما اینکه یه جورایی چینی ها این کار و کردن و الان قدرت اول اقتصاد دنیا هستن بگذریم بحث این نبود حالا به نظرتون چه راهکارهایی هست که این مسئله از حالت بحرانی به عادی تبدیل بشه؟ من به نظر شما احترام میذارم ولی ایراد وارده رو هم قبول ندارم. یعنی الان ما بگیم جهان اولیم یعنی خودمون رو باور داریم؟ و اگه بگیم جهان سومیم خودمون رو باور نداریم؟ اول باید بپذیریم جهان سومی هستیم صفر هستیم تا بعدا به قول شما مثل چینی ها از صفر شروع کنیم. همین اعتماد به نفس کاذبمون تا حالا مانع پیشرفتمون بوده از این به بعد باید واقع بین باشیم. بگذریم ... من راه حلی به نظرم نمیرسه اینو باید جامعه شناسای کشور تجزیه و تحلیل کنن. سر فوت مرحوم پاشایی همشون یهو پدیده پاشایی گرایی رو در جامعه مورد نقد و بررسی قرار دادن! چه خوبه در این موردم همین کار رو بکنن. 3 لینک به دیدگاه
Ali.Fatemi4 22826 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 18 بهمن، ۱۳۹۳ تو نوشته های قبلی من که تو صفحات قبل هم هست من اولین چیزی که گفتم همین بود جنابگفتم برای درست کردن یه موضوعی باید اول خودمون درست بشیم بعد جامعه.یعنی اول فردی بعدش اجتماعی .حالا میخاد مسائل دنیای واقعی باشه یا مجازی ببینید دوست عزیز من فک میکنم اونی که مارو گذاشته جهان سوم قطعا بیشتر از عدد سه بلد نبوده بشماره 100سال؟شما بدون ما حداقلش 200 سال عقبیم از صفر شروع کنیم؟از 0 وقتی شروع میکنن که مردم اون جامعه قبول کنن 0 هستن+دولت مردای کشور اهداف و برنامه هایی رو برای پیشرفت ارائه بدن تو خارج از ایران هر دوره کارای مخصوص به خودشو داره ولی ایران اینجور نیس.دوست عزیزمون درست گفتن بیکاری یه عامل خیلی تاثیر گذاره.نداشتن تفریح مناسب و ... خب حالا چرا میزنین؟؟؟؟ من نوعی وقتی قبول داشته باشم که بایستی از صفر شروع کنم، خب الباقی افراد هم این رو قبول خواهند کرد من میگم همین جا هم همون ضرب المثل قابل استفاده س اما خب دستم به دولتمردا و دولت زن ها نمیرسه من به نظر شما احترام میذارم ولی ایراد وارده رو هم قبول ندارم. یعنی الان ما بگیم جهان اولیم یعنی خودمون رو باور داریم؟ و اگه بگیم جهان سومیم خودمون رو باور نداریم؟ اول باید بپذیریم جهان سومی هستیم صفر هستیم تا بعدا به قول شما مثل چینی ها از صفر شروع کنیم. همین اعتماد به نفس کاذبمون تا حالا مانع پیشرفتمون بوده از این به بعد باید واقع بین باشیم. بگذریم ...من راه حلی به نظرم نمیرسه اینو باید جامعه شناسای کشور تجزیه و تحلیل کنن. سر فوت مرحوم پاشایی همشون یهو پدیده پاشایی گرایی رو در جامعه مورد نقد و بررسی قرار دادن! چه خوبه در این موردم همین کار رو بکنن. خو شما چرا میزنین خو؟؟؟:5c6ipag2mnshmsf5ju3 ببینین جهان اول و دوم و سوم رو اولا باید رفت پی ش که ببینیم که این اسم ها رو گذاشت روش و به چه دلیل من حرفم اینه که اصلا به هر دلیل و از منظر و دیدگاه هر کس اگه جهان سومی تلقی بشیم این دلیل نمیشه که هرچی که هستیم باز هم خودمون رو دست کم بگیریم (حتی اگه واقعا هم هیچی نباشیم کما اینکه متاسفانه......) ادامه حرفاتون خیلی باحاله و لایک داره انصافا سر خیلی از چیزا تو ایران برنامه ریخته میشه و تمرکز میشه که شاید در مقابل خیلی چیزا ارزش چندانی نداشته باشه کاری به مباحث خرج و دخل و کلا اقتصاد ندارم اما اگه این پدیده ی پاشایی گرایی با این تمرکز روی سرطان زدایی متمرکز میشد الان وضعمون این نبود:icon_pf (34): 5 لینک به دیدگاه
ENG.SAHAND 31645 اشتراک گذاری ارسال شده در 18 بهمن، ۱۳۹۳ من به نظر شما احترام میذارم ولی ایراد وارده رو هم قبول ندارم. یعنی الان ما بگیم جهان اولیم یعنی خودمون رو باور داریم؟ و اگه بگیم جهان سومیم خودمون رو باور نداریم؟ اول باید بپذیریم جهان سومی هستیم صفر هستیم تا بعدا به قول شما مثل چینی ها از صفر شروع کنیم. همین اعتماد به نفس کاذبمون تا حالا مانع پیشرفتمون بوده از این به بعد باید واقع بین باشیم. بگذریم ...من راه حلی به نظرم نمیرسه اینو باید جامعه شناسای کشور تجزیه و تحلیل کنن. سر فوت مرحوم پاشایی همشون یهو پدیده پاشایی گرایی رو در جامعه مورد نقد و بررسی قرار دادن! چه خوبه در این موردم همین کار رو بکنن. این اعتماد به سقف کاذب رو قبول دارم خیلی از دردامون با این شروع میشه 5 لینک به دیدگاه
peyman sadeghian 30244 اشتراک گذاری ارسال شده در 19 بهمن، ۱۳۹۳ درکل،به نظر من مشکل اصلی ما ،بی هویتی ماست ما بین ایران و اروپا ،فرهنگ شرق و غرب ، گیر کردیم خودمون هم نمیدونیم واقعا چی میخوایم بهتره اول اهداف مشخص بشه تا بتونیم راجع به معضلات نظر بدیم بیشترین معضلی که گریبانگیر ماست بی هدف بودن و بلاتکلیفی ماست اگه از هرچیز هدفمند استفاده بشه ،هرچند غلط، بهترین استفاده ازش شده شاید معضل اینگونه شبکه ها اینه که اصلا ما نمیدونم برای چی هست؟ ما گاهی میخوایم یه چیزی که اصلا با فرهنگ و تفکرات تاریخی ما سازگار نیست رو بهش بخورونیم که بعضا میشه وصله ناجور ایرانی سازی فرهنگ غربی ،اون هم به بدترین شکل ممکن 4 لینک به دیدگاه
fakur1 10129 اشتراک گذاری ارسال شده در 19 بهمن، ۱۳۹۳ از غافله جا موندیم. نه راه پس داریم نه راه پیش 3 لینک به دیدگاه
fakur1 10129 اشتراک گذاری ارسال شده در 19 بهمن، ۱۳۹۳ ما یه سری باور های قدیمی داریم که پیشرفت ذهن ما رو محدود میکنه. به همین دلیل نمیتونیم آنطور که باید و شاید خودمونو راضی کنیم. فلان کارو نکن گناهه. فلان چیزو نگو , کراهت داره , فلان خوردنی رو نخور , جیزززززه . اینا در شرایطی است که چشم ما به روی دنیا باز شده و میبینیم اون چیزائی که برای ما حکم منعیت داره , برای خیلی ها باعث شادی و نشاط و امید به زندگیه. نهایتا مجبور میشیم از هر ظرفی یکم بچشیم تا هم رودل نکنیم همه اینکه از غافله عقب نمونده باشیم. این حکایت همچنان باقی خواهد بود. 3 لینک به دیدگاه
Ali.Fatemi4 22826 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 19 بهمن، ۱۳۹۳ ما یه سری باور های قدیمی داریم که پیشرفت ذهن ما رو محدود میکنه. به همین دلیل نمیتونیم آنطور که باید و شاید خودمونو راضی کنیم. فلان کارو نکن گناهه. فلان چیزو نگو , کراهت داره , فلان خوردنی رو نخور , جیزززززه . اینا در شرایطی است که چشم ما به روی دنیا باز شده و میبینیم اون چیزائی که برای ما حکم منعیت داره , برای خیلی ها باعث شادی و نشاط و امید به زندگیه. نهایتا مجبور میشیم از هر ظرفی یکم بچشیم تا هم رودل نکنیم همه اینکه از غافله عقب نمونده باشیم. این حکایت همچنان باقی خواهد بود. خب بعد ارتباطش با شبکه های اجتماعی چیه؟ 2 لینک به دیدگاه
fakur1 10129 اشتراک گذاری ارسال شده در 19 بهمن، ۱۳۹۳ خب بعد ارتباطش با شبکه های اجتماعی چیه؟ جمله تون برام مفهوم نبود. لطفا یکم بازتزش کنید . 2 لینک به دیدگاه
Ali.Fatemi4 22826 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 19 بهمن، ۱۳۹۳ جمله تون برام مفهوم نبود. لطفا یکم بازتزش کنید . اینکه شما میگین اینا در شرایطی است که چشم ما به روی دنیا باز شده و میبینیم اون چیزائی که برای ما حکم منعیت داره , برای خیلی ها باعث شادی و نشاط و امید به زندگیه. نهایتا مجبور میشیم از هر ظرفی یکم بچشیم تا هم رودل نکنیم همه اینکه از غافله عقب نمونده باشیم. این حکایت همچنان باقی خواهد بود. چه ارتباطی با روش حل این معضل داره؟ 3 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده