اطلس کامل گیاهان دارویی و معطر

[solise70 967]

آویشن باغی Thymus vulgaris

گیاه شناسی:

آویشن (Thymus vulgaris L. ) گیاهی است از تیره نعناعیان (Lamiaceae ) که ساختار بوته ای دارد و دارای ساقه مستقیم و علفی یا چوبی و پرشاخه به ارتفاع 10 تا 30 سانتی متر و در بعضی موارد تا 45 سانتی متر است. ساقه های منشعب این گیاه پوشیده از کرک های سفید رنگ می باشد.

برگ های آن معطر، تا حدودی همیشه سبز، متقابل، تقریباً بدون دمبرگ یا دارای دمبرگ بسیار کوتاه می باشد. برگ ها خاکستری روشن، بیضوی- نیزه ای تا حالت کشیده یا لوزی شکل با طول 5 تا 15 میلی متر که عموماً کنار برگ ها برگشته می باشد. سطح تحتانی برگ ها از گردی به رنگ متمایل به سفید یا نمد مانند پوشیده شده که دارای غده های فراوان اسانس می باشد که به علت وجود چنین غده هایی، معمولاً گل ها به رنگ ارغوانی کم رنگ تا سفید به شکل لوله ای، دو لبه، صمغی و به طول 5 میلی متر دیده مـی شود. کاسبرگ ها کرکدار و غده مـانند و دارای براکتـه های شبیه برگ می باشند. در شاخه های فرعی، گل ها به صورت دسته های جانبی و مارپیچی دیده شده و یا به صورت سرگل انتهایی بیضوی یا کروی شکل قرار می گیرند. همچنین کاسه گل به صورت زنگوله ای شکل با لبه دندانه ای کوتاه و صاف است.

حالات غیرطبیعی این گیاه آن است که بعضی از پایه های آن، گل های فاقد پرچم دارند و در برخی دیگر، پرچم ها زودتر از مادگی رشد می کنند.

میوه از چهار فندقه کوچک تشکیل شده که در لوله کاسه گل محصور شده است. بذر آویشن گرد و ریز که هر 000/170 بذر آن یک اونس ( 3/28 گرم ) وزن داشته و بذر آن برای سه سال زنده باقی می مانند.

اکولوژی:

مطالعات اکولوژی و آماری که روی آویشن ( Thyms vulgaris ) انجام شده نشان داده که پراکنش جغرافیای آن مطابق شکل شماره 1 است.

در مناطق گرم با ارتفاع کم و در اقلیم های مدیترانه ای خشک، جمعیت های تشکیل شده از گیاهان فنولیک ( تیمول و کارواکرول ) از همه غالب تر بودند. با فاصله بیشتر از نواحی ساحلی مدیترانه ای و حرکت به طرف مناطق مرطوب تر، گیاهانی که کمتر فنولیک بودند پدید می آمدند و جای خود را به تدریج به شیمیوتیپ های حاوی ترپن های غیرفنولیک حلقوی ( 4- توجانول و آلفا- توپنیئول ) و مونوترپن های غیر حلقوی ( لینالول یا استورادیکلی، ژرانیول ) می دادند. در اسپانیا شیمیوتیپ دیگری یافت شده که ترکیب دو حلقه ای 1 و 8- سینئول به عنوان ترکیب اصلی آن شناسایی و بومی آنجا نیز می باشد.

آویشن گیاهی است که به طور طبیعی در شرایط مزرعه ای در نواحی نیمه خشک تا معتدل گرم در دماهای بالا و تشعشع شدید آفتاب رشد می کند. آویشن در مراحل اولیه دارای رشد خیلی کند بوده و در مراحل بعدی نمود- مخصوصاً 60 روز بعد- یک افزایش سریع در تجمع ماده خشک ( 4 تا 6 برابر تحت نور اضافی و 5/2 تا 5 برابر تحت نور طبیعی ) نسبت به گیاهان 40 روزه دارد.

میزان آب خاک و رژیم های نوری به طور معنی داری رشد کلنی های آویشن ( وزن خشک ریشه و اندام هوایی ) را تغییر می دهند و بین شرایط نوری و میزان رطوبت خاک اثر متقابل مشاهده شده و تأثیر افزایش رطوبت خاک اثر متقابل مشاهده شده و تأثیر افزایش رطوبت خاک در شرایط نور طبیعی به اندازه نور اضافی قابل توجه نبوده است و افزایش رطوبت خاک در شرایط نور اضافی دارد. به هر حال در شرایط نور اضافی و رطوبت خاک 70 درصد، بالاترین میزان فتوسنتز و اسانس نیز در شرایط نور طبیعی و 50 درصد رطوبت خاک ذکر گردیده است. البته منظور از نور اضافی یعنی جریان فتوسنتزی 200 میکرومول بر متر مربع در ثانیه است که به وسیله لامپ های ( HPS High Pressure Sodium ) به همراه نور طبیعی ایجاد می گردد.

در تحقیقی برای بررسی سطوح نوری بر روی میزان اسانس، گیاه آویشن تحت شدت های مختلف نوری ( سایه، ابری، 15، 27، 45، 100 درصد نور کامل ) قرار داده شدند و مشخص شد که بیشترین غلظت اسانس و میزان تیمول و Myrcene موجود در اسانس در نور کامل خورشید به دست می آید. طول برگ و تراکم Peltate hair با کاهش سطوح نوری کاهش می یابد.

خاک مزرعه آویشن بایستی به خوبی زهکشی شده و PH آن حداقل 6 باشد و در صورت نیاز بایستی با استفاده از آهک اصلاح شود. اگرچه آویشن در شرایط خیلی خشک و بدون بارندگی رشد می کند ولی عملکرد آن کاهش می یابد و اساساً آبیاری، عملکرد را افزایش می دهد.

زراعت:

الف- کاشت

آویشن از طریق بذر، قلمه و تقسیم بوته تکثیر می شود. عدم یکنواختی پوشش مزرعه همواره به عنوان یک مشکل در کشت مستقیم بذر می باشد به همین خاطر روش کشت دیگری ارائه می شود که تولید نشاء بذری در بستر گلخانه یا قفسه های سلولی و سپس انتقال نشاها به مزرعه است.

بذور آویشن طی یک تا دو هفته در دمای 32- 12 درجه سانتی گراد ( 54 تا 90 درجه فارنهایت ) جوانه می زنند. گاهی اوقات جوانه زنی توسط نور تسریع می شود.

به علت وجود اختلافات در وضعیت رشد، زمان گلدهی و تولید در گیاهان حاصل از کشت مستقیم ( بذور ) که میزان یکنواختی را در مزرعه پایین می آورد، بهتر است ژنوتیپ های مرغوب را انتخاب کرده و آنها را به وسیله قلمه تکثیر نمود که عدم یکنواختی در مزرعه و محصول کاهش یابد. قابل ذکر است که این اختلافات به خاطر وجود دگرگشتی بالا و هتروزیگوسیتی در این گیاه می باشد.

آویشن به آسانی از قلمه های 10-5 سانتی متری در بهار تکثیر می شود. هورمون های افزایش دهنده ریشه برای تکثیر ممکن است مفید باشند. در تحقیقی مشخص شده که کشت بذر آویشن نسبت به کشت قلمه آن، عملکرد بیشتری را تولید می نماید. در تحقیق دیگری در کشت مستقیم، عملکرد ماده خشک بیشتری نسبت به نشاکاری به دست آمد.

زمان مناسب برای کشت بذر در خزانه اواخر اسفند می باشد و در زمان انتقال، ارتفاع نشاءها 10 تا 15 سانتی متر می باشد.

زمان کشت مستقیم بذور اوایل بهار یا اواسط پاییز می باشد عمق کشت کمتر از 5/0 سانتی متر و میزان بذر لازم 5 تا 6 کیلوگرم در هکتار می باشد.

در تحقیقی جهت بررسی تراکم مناسب برای دستیابی به عملکرد بالاتر، آویشن در فواصل 15، 20، و 45 سانتی متر و در ردیف های به فواصل 60 سانتی متر کشت گردید و مشخص شد که فواصل عملکرد سرشاخه و میزان اسانس در واحد سطح شده و بیشترین عملکرد در فاصله کشت 15 سانتی متر به دست آمده است. البته درصد اسانس در سرشاخه خشک گیاه تحت تأثیر فاصله کاشت قرار نگرفت. تحقیق مشابهی در کرج نیز تراکم مناسب کاشت را 15 سانتی متر روی ردیف و 50 سانتیمتر بین ردیف ها گزارش کرده است.

ب- داشت

با توجه به اینکه آویشن به مدت 6-4 سال در مزرعه باقی می ماند برنامه ریزی برای کوددهی آن حایز اهمیت است. با مصرف میزان مناسب کود دامی پوسیده ( تقریباً 30-20 تن ) قبل از کشت بایستی تأمین نیاز غذایی آن را تضمین کرد.

در تحقیقی برای بررسی اثرات ازت در مقادیر مختلف بر روی رشد و میزان اسانس T.vulgaris در طی چهار فصل در ازمیر مشخص شد که عملکرد ماده خشک گیاه با افزایش مصرف ازت افزایش می یابد. میزان گل اسانس از 78/0 تا 1/3 درصد و درصد تیمول از 87/26 تا 57/58 درصد متغیر بود و کود ازته هیچ اثر معنی دار روی میزان کل اسانس و یا درصد تیمول نداشت.

به طور معمول در فصل بهار قبل از کشت 50 تا 80 کیلوگرم در هکتار اکسید پتاس به همراه 40 تا 60 کیلوگرم در هکتار ازت در اختیار گیاهان قرار می گیرد. از سال دوم ریش قبل از وجین علف های هرز همه ساله فصل بهار باید 30 تا 50 کیلوگرم در هکتار ازت در اختیار گیاهان قرار گیرد.

اگرچه آویشن به تعدادی از علف کش ها مقاومت نشان می دهد به هر حال سوالاتی از قبیل بقایای آن روی مواد گیاهی مخصوصاً برای بازار صادرات مطرح است که بایستی مشخص شود. هیچ علف کشی برای استفاده روی آویشن ثبت نشده است و فقط تحقیقات محدودی در این زمینه انجام گرفته است.

علف کش هایی که ممکن است برای کنترل انتخابی علف های هرز آویشن در آزمایش های تحقیقاتی و زراعی استفاده شوند شامل Linuron, Sinbar, Stomp, Foresite, Versatill می باشد. با این وجود هیچ گونه کنترل شیمیایی علف های هرز ممکن است مطلوب نباشد. البته شاید بدون کمک بعضی از علف کش ها، کشت آویشن در مقیاس وسیع ممکن نباشد. با این حال آویشن را می توان بدون استفاده از علف کش به طور موفقیت آمیز در مزارع با استفاده از یک پوشش بازدارنده رشد علف هرز پرورش داد. برای چنین کاری می توان از مالچ های آلی استفاده کرد.

ج- برداشت

برداشت آویشن، نقطه بحرانـی در مدیریت زراعـی این گیاه محسـوب می شود. به طور کلی، بهترین زمان جمع آوری اندام رویشـی ( برگ ها و ساقه های جوان ) حاوی مواد مؤثر هنگامی است که گیاه در مرحله گل زدایی باشد.

زمان برداشت مناسب برای آویشن در مناطق مختلف، متفاوت می باشد و در تحقیقی در کرج، زمان برداشت مناسب، مرحله شروع گلدهی ذکر شده است و ارتفاع مناسب برداشت نیز 10 سانتی متر از سطح خاک گزارش شده است.

عملیات پس از برداشت:

به طور معمول آویشن در حجم زیاد در آفتاب خشک می شده اما کیفیت محصول نهایی بسیار کم بوده است. با استفاده از خشک کردن مصنوعی می توان کیفیت محصول را کنترل کرد. به عبارت دیگر، یک خشک کن با جریان هوای تحت فشار مناسب می باشد. آویشن بایستی در دمای پایین تر از 40 درجه سانتی گراد برای کاهش اتلاف عطر در جریان تبخیر،خشک شود و رنگ سبز خود را حفظ کند. محصول خشک شده باید پروسه جدا کردن برگ از ساقه ها و غربال کردن را برای حذف گرد و غبار طی کند تا محصول یکنواختی تولید شود.

اسانس آویشن را از اندام هوایی تازه آویشن می توان به وسیله سیستم تقطیر بخار استخراج کرد. اسانس در غدد کوچک روی برگ ها ذخیره شده است. عملکرد و کیفیت اسانس بسته به ساختار ژنتیکی گیاه، مرحله بلوغ گیاه، زمان برداشت، محیط و عملیات استخراج فرق می کند.

[solise70 967]

مریم گلی

 

Salvia officinalis

 

Sage – Purple Sage

 

Lamiaceae

معرفی و گیاهشناسی

 

مریم گلی یک گیاه دارویی علفی و چندساله است که ارتفاع اش به 40 تا 80 سانتی متر می رسد. قسمت های مختلف این گیاه دارای کرک های خاکستری رنگ است و برگ های این گونه ی مریم گلی برخلاف گونه های دیگر بلند و نیزه ای شکل می باشد. گل های این گیاه به رنگ آبی مایل به بنفش هستند.

پراکنش و نیازهای اکولوژیکی

مریم گلی بومی مناطق شمال مدیترانه است و این گیاه بومی کشورمان نیست ولی بخاطر اهمیت دارویی اش در کشورمان کشت و کار می شود. مریم گلی گیاهی است که به گرما و هوای خشک برای رشد مطلوب نیاز دارد.

کاشت، داشت و برداشت

تکثیر این گیاه بوسیله ی بذر یا از طریق تقسیم بوته امکان پذیر است و برای این کار معمولا در روش کشت مستقیم بذور را در اواخر آبان ماه در ردیف هایی با فاصله ی 50 سانتی متر و با فاصله ی 50 سانتی متر از هم کشت می نمایند. کشت غیر مستقیم بذور در اوایل بهار با استفاده از خزانه هوای آزاد صورت می گیرد. نشاهای حاصل را در اوایل پائیز به زمین اصلی منتقل می نماییم. تکثیر این گیاه از طریق تقسیم بوته در مورد گیاهان 3 تا 4 ساله در فصل پائیز قابل انجام می باشد.

برداشت شامل چیدن برگ ها یا قطع پیکر رویشی گیاه است که از سال دوم به بعد می توان 2 تا 3 مرتبه این عمل را انجام داد.

فرآوری

برگ ها و سرشاخه های مریم گلی دارای اسانس، موسیلاژ، ترکیبی به نام سالوین، فلاونوئید، ساپونین و .. هستند. اسانس این گیاه دارای ترکیباتی چون تویون، سینئول، کامفور، پینن و .. است و به رنگ زرد بسیار کمرنگ می باشد.

خواص درمانی و کاربرد :

برگ ها و سرشاخه های گلدار مریم گلی خواص درمانی متعددی دارند که مهمترین آنها عبارتند از: ضدعفونی کننده (در صورت استفاده ی خارجی)، ضدتشنج، کمک کننده به هضم غذا، کاهش دهنده ی قند خون، ضدنفخ و ... .

قابض ، ضد عفوني كننده ، ضد نفخ، تقويت كننده اندامهاي توليد مثل

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

( استرو ژنيك) كاهش دهنده تعريق، تونيك، درمان تشنج ، دردهاي مفصلي و سر گيجه و ميگرن، كاهش دهنده قند خون و لرزش اندامها، براي بي نظمي قاعدگي و دردهاي قاعدگي و ترشحات زنانگي بسيار نافع است .

 

احتیاطات مصرف: مصرف این گیاه در دوران بارداری منع شده است و فرآورده های حاصل از این گیاه سبب کاهش ترشح غدد شیری در مادران می شوند.

 

نحوه ی مصرف:2تا 3 گرم برگ خشک شده را بصورت دمکرده سه بار در طول روز مصرف نمائید.

[solise70 967]

اینا عکسایی از مرزنگوشه

[phyto 1,264]

مريم گلي گياهي مفيد براي جسم ،‌ روح و افزايش طول عمر

مريم گلي گياهي است که هم براي جسم و روح مفيد است ، اين گياه هم به صورت جوشانده ، دم کرده و هم خشک شده براي کاهش قند خون، مقوي معده و براي ضعف اعصاب مفيد است ، همچنين براي خوشبو کردن برخي مواد غذايي نيز کاربرد دارد.

 

گیاه مریم گلی به فارسی در بعضی مناطق "مریمی" و "مریم گلی " در کتب طب سنتی و به عربی " مریمیه" و "‌شالبیه" و " مریمیه صغیره" نام برده می شود. به فرانسوی Sauge و به انگلیسی Common sage گفته می شود . گیاهی است از خانواده نعناLabiatae،نام علمی Salvia officinalis L. ومترادف آن Salvia argentea Hort. است.

[phyto 1,264]

*** خواص و کاربرد مريم گلي

 

مریم گلی از روزگاران کهن در مجموعه گیاهان طبی یونان ها و رومی ها مورد شناخت و توجه خاص بوده و ابتدا به عنوان داروی موثر برای معالجه عوارض نیش حشرات به عنوان ضد سم و همچنین دارويی مقوی برای تقویت روح و بدن و افزایش طول عمر به کار می رفته است.

آثار شفابخش این گیاه در معالجه بیماریها در کتابها و نوشته های طبیعی حکمای طب سنتی روزگاران کهن نظیر تئوفر است ،فیلسوف یونانیBc(۲۸۷-۳۷۲)و دیور سکوریدس ،طبیب یونانی (قرن اول پس از میلاد )و پلی نی ، طبیعی دان رومی (اوایل قرن اول میلاد مسیح ) به تفصیل آمده است.

در دوران قرون وسطی حکمای طب سنتی اروپا از مریم گلی ضمن خواص متعددی که برای آن قایل بودند برای معالجه یبوست ، وبا ، سرما خوردگی و انواع تب ها و اختلالات کبدی و صرع و فلج استفاده می کردند و این گیاه را مقوی و مولد خون تازه می دانستند و برای تقویت عضلات و آرام کردن اعصاب تجویز می کردند.

از قرن نهم این گیاه به اروپا راه یافت و به سرعت توسعه یافت و پس از آن به چین وارد شد و در چین برای معطر کردن انواع مشروبات مورد استفاده قرار می گرفت و مصرف آن به قدری زیاد شد که در قرن هفدهم چینی ها در مقابل گرفتن هر یک کیلو از برگهای خشک مریم گلی حاضر بودند ۴-۳ کیلو گرم چای چینی بدهند.

در قرن شانزدهم در انگلیس قبل از اینکه چای به عنوان نوشيدني عمومی گرم معمول شود از برگهای مریم گلی دم کرده و می خورند.

پس از آن در ۳۰۰-۲۰۰ سال اخیر این گیاه به آمریکا وارد شد و به عنوان ادویه عالی مورد توجه خانه دارها قرار گرفت.

در حال حاضر اسانس مریم گلی برای معطر کردن و خوشبو کردن گوشت های کنسرو و انواع سوسیس و گوشت و گوشت مرغ و در عطر سازی به عنوان اسانس پایه برای مخلوط کردن سایر اسانسها برای تهیه عطر به کار می رود.

برگ خشک مریم گلی معطر و طعم آن تند و کمی تلخ است ،‌حکمای طب سنتی ایرانی معتقدند که مقوی و قابض است و از خیسانده آن در استعمال خارجی برای التیام زخم ها و خراش های پوست و برای بند آوردن شیر پستان در موقع از شیر گرفتن بچه استفاده می شود.

در هندوستان و چین از جوشانده برگهای آن به صورت غرغره برای شست و شو وضد عفونی کردن دهان و التیام زخم های دهان و ناراحتی های حلق استفاده می شود.

از دم کرده برگ و سرشاخه های مریم گلی برا ی قطع جریان و سیلان شیر که پس از شیر دادن طفل در مادران باقی می ماند و گاه منجر به تب می شود نیز استفاده می شود ، البته از نعنا هم در مواردی نظیر این مورد استفاده می شود ،مریم گلی خواص دیگر تقویتی نیز دارد.

از مریم گلی برای التیام زخم های ساق نیز استفاده می شود به این ترتیب که آن را با عسل جوشانیده و پارچه ای را در این دم کرده وارد و آلوده کرده و روی زخم می اندازند در التیام زخم را تسریع می کند.

دم کرده ساده آن هم برای این نوع کمپرسها مفید است. سرانجام از مریم گلی به عنوان کمک به هضم غذا ، ضد تشنج و کم کردن مقدار قند خون استفاده می شود.

مصرف جوشانده آن ۱۰ گرم برگ گیاه در ۱۰۰ گرم سرکه مقدار قند خون را به سرعت کاهش می دهد.

در فرانسه از دم کرده ۳۰-۱۵ گرم مریم گلی در یک لیتر آب جوش به عنوان قاعده آور استفاده می کنند و یک فنجان در هنگام خواب می خورند.

*** دم کرده مریم گلی :

۵ گرم برگ خشک مریم گلی را با ۱۰۰۰ گرم آب جوش دم و صاف کرده و برای تحریک تقویت و عرق کردن به تدريج در طول روز فنجان فنجان مثل چای بخورند.

دم کرده ۳۰-۱۵ گرم برگ در۱۰۰۰ گرم آب جوش به عنوان مقوی معده و برای ضعف اعصاب بسیار مفيد است.

*** دود کردن مریم گلی:

برگ خشک مریم گلی را گرفته خرد کرده مثل توتون در چپق بریزند و دود کنند و پس از کشیدن دهان و بینی را ببندند ،نفس را به شدت از ریه خارج کنند و چندین دفعه در عرض روز این عمل را تکرار کنند،برای سنگینی گوش و اختلالات نزله و سرما خوردگی و ورم های حلق ناشی از سرما خوردگی مفيد است.

*** تهیه و تنطور مریم گلی برای تقویت مو:

برگهای مریم گلی را در الکل (۵ برابر وزن برگ )مدت ۲ هفته خیس می کنند و پس از آن مایع حاصل را به نسبت مساوی با مشروب الکلیRhum مخلوط می کنند و با این مخلوط در موقع استحمام پوست سر را خوب مالش می دهند.

[phyto 1,264]

*** مشخصات مريم گلي

 

مریم گلی گیاهی است علفی چند ساله چهار گوش کرکدار ،بلندی گیاه زیاد نیست و در حدود 0/5 متر است ، پوشیده از کرک به رنگ سبز مایل به سفید و برگهای پایین ساقه دراز ،بیضی ،به طول ۵-۴ سانتی و نوک تیز است.

گلها به رنگ آبی کمرنگ یا ارغوانی معمولا در تابستان سال دوم ظاهر می شود.

گونه دیگری از این گیاه که از نظر طبی چندان مورد توجه نیست دارای گلهای قرمز زیبایی است که به نام سلوی در گل کار کاشته می شود،نام علمی آنSalvia ambigua می باشد.

مریم گلی وحشی در اراضی خشک و سنگلاخ مناطق مختلفه آسیا و شمال آفریقا می روید،در ایران نیز این گیاه در آذربایجان شرقی و بعضی مناطق دیگر ایران در باغچه ها کاشته می شود.

تکثیر مریم گلی اگر چه با بذر ممکن است ولی در باغ معمولا از طریق قلمه زیاد می شود ، این گیاه در شرایط مختلف وسیعی می روید ولی بهترین رشد آن در خاکهای رسی غنی زهکش دار می باشد و اراضی رو به آفتاب را ترجیح می دهد.

بهترین زمان برداشت از نظر بیشترین مقدار اسانس در برگ در آغاز ظهور گلها است .

 

*** ترکیبات شیمیایی مريم گلي

از نظر ترکیبات شیمیایی برگهای مریم گلی دارای اسانس روغنی فرار و ساپونین و یک ماده تلخ به نام پیکرو سالوین با خاصیت متوقف کردن رشد باکتری و همچنین اسید های آلی است.

از تقطیر برگهای خشک مریم گلی ۵/۲-۵/۱ درصد اسانس گرفته می شود که رنگ آن زرد کمرنگ است و درالکل ۸۰ درجه حل می شود .

اسانس مریم گلی عنبری است و از نظر مقدار کافور خیلی غنی است. اگر گیاه در هوای آزاد خشک شود و برای خشک کردن آن از حرارت آتش استفاده نشود،مقدار اسانس آن بیشتر خواهد بود.

[morvaridtalaee 2,591]

پیكر رویشی آویشن باغی حاوی مواد مؤثره واز نوع اسانس میباشد. اسانس این گیاه زرد رنگ بوده و مقدار آن بین ۱ تا ۲ درصد متغیر است. مهمترین اجزاء تشكیل دهنده اسانس را تیمول، كارواكرول و پاراسیمول تشكیل میدهد. پیكررویشی همچنین حاوی تانن، فلاونوئید، ساپونین و نیزمواد تلخ میباشد

[morvaridtalaee 2,591]

مواد مؤثره آویشن باغی خلط آور بوده و برای معالجه سرفه مورد استفاده قرار میگیرد. از تنتور و عصاره‌های الكلی پیكررویشی این گیاه برای معالجه سرفه، گلودرد، برونشیت و آسم استفاده فراوان میشود.

▪ سایر كاربردها

مواد مؤثره آویشن باغی درصنایع غذایی به مقادیر فراوان کاربرد دارد. از تیمول و كارواكرول آن بعنوان نگهدارنده مواد غذایی درصنایع غذایی استفاده میشود. اسانس آویشن باغی همچنین خاصیت شدید ضد باكتریایی و ضد قارچی دارد.

از مواد مؤثره این گیاه در صنایع آرایشی و بهداشتی و در تهیه كرم‌ها، عطرها، لوسیونها، دهانشویه‌ها و پماد استفاده میشود. مواد مؤثره آویشن باغی نیز از تركیبات ضد ریزش مو در عصاره‌های گیاهی مورد استفاده در شامپو میباشد. از اسانس این گیاه به عنوان آروماتراپی (درمان با مواد معطر) استفاده شده و درخمیر دندان نیز به عنوان یك ماده ضد باكتری مورد استفاده قرار میگیرد

[morvaridtalaee 2,591]

از این گیاه داروهایی به شكل شربت، قرص مكیدنی، بخور، قرص، اسانس و همچنین تركیبات آروماتراپی تهیه میشود. از عصاره‌های آبی، آبی – الكلی و پروپیلن گلایكولی آویشن باغی نیز در تهیه شامپو،‌كرم، پماد و دیگر فرآورده‌های استفاده فراوان میشود

[morvaridtalaee 2,591]

علف چشمه Nasturtium officinalis

مشخصه ی گياه شناسی :

نام محلی اين گياه بلاغ اوتی است . گياهی علفی ، محل رشد در چشمه ها و نواحی كه مسير آب است ودرمرداب ها رشد می كند . گیاهی است علفی و پایا وساقه ی گياه خوابيده وگوشتی و ضخيم می باشد . ودارای ريشه های سفيد كه خيلی سريع از گياه خارج می شوند . در بيشتر شرايط آب و هوايی رشد می كند .

برگها متناوب گوشتدار و ضخيم ، رنگ گل سفيد ، ميوه خورجين ،‌ رنگ بذر قهوه ای دانه‌اش قهوه‌ای رنگ مدور و واقع در دو ردیف در داخل میوه است، طول ساقه آن به تناسب شرایط محیط زندگی تفاوت می‌کنند. بطوری که در جریانهای آب کم عمق ساقه‌اش کوتاه ولی در جریانهای آب نسبتا عمیق که زلال نیز باشد از 2 متر هم تجاوز می‌کند. نمونه‌هایی از این گیاه در ارتفاعات زیاد می‌رویند. معمولا طعمی تلخ دارند و برعکس نمونه‌هایی که در اعماق زیاد آب رشد می‌کنند طعم تند خود را از دست می‌دهند.

بولاغ اوتی به تیره شب‌بو تعلق دارد. ، ریشه‌های کوچک و سفید رنگ به صورت شبکه‌ای خارج می‌شود که ارتباط آنها در نقاط مختلف زمین را باعث می‌گردد. برگهای آن متناوب و گوشت‌دار به رنگ سبز تیره و عاری از کرک است. در قسمت انتهایی ساقه آن گلهای سفید رنگی مجتمع به شکل خوشه ظاهر می‌شود که پس از آمیزش هر یک میوه‌ای به صورت خورجین و به طول 2 تا 2.5 سانتیمتر تبدیل می‌گردد.

 

 

 

نحوه تكثير :

از طريق قلمه يا بوته

 

خواص درمانی :

اشتها آور ، به هضم غذا كمك می كند،‌تصويه كننده ی خون و مقوی و مدر است

[Ali.Fatemi4 22,826]

چیکو:

 

چیکو نام یکی از میوه‌های گرمسیری با پوستی قهوه‌ای و مزه‌ای شیرین است. مزه آن چیزی بین شکر و نوشابه پارسی‌کولا است. درخت چیکو،

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

نام دارد و صمغ آن درخت که پیشتر برای درست کردن سقِّز (آدامس) بکار می‌رفت

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

نام دارد. چیکو بومی منطقه یوکاتان است.

[shirin.agro 6,340]

درختی بزرگ خزان پذیر با برگ‌های بادبزنی شکل است.

 

در پاییز زرد شده و در عرض یک شب می‌ریزند.

 

* حداکثر بلندی: ۲۵متر و گستردگی۸ متر

* نیازها:مکان سایه_آفتاب

* حداقل دمای مورد تحمل: -۱۰سانتی گراد

* ازدیاد:از طریق قلمه

 

خلاصه

 

ژینکو گیاه دارویی ارزشمندی است که برای اهداف دارویی متنوعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. ژینکو به منظور استفاده از بذر و به خصوص برگ پرورش می‌یابد. بذرهای ژینکو هزاران سال است که در طب سنتی چین استفاده می‌شود. فرآورده‌های ژینکو که امروزه در دسترس می‌باشند از برگ آن بدست می‌آید. در نهالستانهای پرورش برگ، درختان ژینکو به‌صورت متراکم کشت شده و برگها برای تهیه عصاره برداشت می‌شوند تا مورد فرآوری قرار گیرند. عصاره برگ ژینکو یکی از مهمترین گیاهان دارویی رایج در دنیا می‌باشد. واژه‌های کلیدی : گیاهان داروئی،پرورش، فراوری

 

 

مقدمه

درخت ژینکو با نام علمی Ginkgo biloba L. از خانواده Ginkgoaceae، یکی از قدیمی‎ترین گونه‎های درختی روی زمین است. این درخت خزان کننده در بسیاری از قسمتهای معتدل دنیا به ویژه مناطق معتدله مرطوب به‌خوبی رشد می‌کند و به محدوده وسیعی از اقلیم‎ها و شرایط نامساعد مقاومت دارد. ژینکو در خاکهای عمیق با زهکش خوب و لومی شنی و حاصلخیز رشد مناسبی دارد. ژینکو به منظور استفاده از خواص دارویی بذر و به خصوص برگ پرورش می‌یابد

 

اهمیت دارویی بذر و برگ

 

بذرهای ژینکو برای بیش از 1000 سال است که در طب سنتی چین، به‌عنوان داروی قابض برای ریه استفاده می‌شود تا آسم و سرفه را درمان کند. همچنین آنرا تصفیه کننده خون، کمک کننده هاضمه، ضد کرم، تب بر وآنتی‌بیوتیک می‎دانند. اولین کاربرد برگها در چین، در سال 1436 برای درمان بیماریهای پوست و زخمهای سر گزارش شد. عصاره برگ ژینکو، فعالیت بیولوژیکی وسیعی دارد. عصاره خالص برگ گیاه از نظر داروشناسی، دارای عمل بازکنندگی عروق شریانی و فعال کننده گردش خون در شرائین است که خود موجب رساندن خون بیشتر به بافتها می‎شود. عصاره برگ ژینکو جریان خون را به مغز افزایش می‎دهد و در نتیجه حافظه و توانایی فکری بهبود می‎یابد. عصاره‎های استاندارد شده برای انواع بیماریها و نارسایی‎های ذهنی و فیزیکی مرتبط با سن استفاده می‎شود و در درمان آلزایمر، اسکیزوفرنی، پارکینسون، نقص حافظه مرتبط با سن (AAMI)، ناتوانی مغزی، افسردگی و اضطراب بکار می‎رود. عصاره برگ ژینکو همچنین در درمان طنین مزمن گوش یا زنگ گوش، لنگی متناوب، سرگیجه مزمن، نارسایی‎های جنسی، درد معده، بیماری‎های پوستی، ایجاد لخته در رگ و سایر اختلالات قلبی، عروقی و اعصاب مرکزی مؤثر است

 

روشهای ازدیاد

 

روشهای معمول ازدیاد این درخت از طریق بذر، پیوند و قلمه است. ازدیاد از طریق بذر در خاک سبک شنی، در شاسی سرد در پاییز و زمستان صورت می‎گیرد. ازدیاد این درخت بوسیله پیوند و کوپیوند نیز می‌تواند صورت گیرد. روش قلمه زدن برای تولید گیاهانی با جنسیت مشخص استفاده می‎شود. استفاده از هورمون IBA و سیستم مه‌پاشی، ریشه‌زایی را تسهیل می‌کند. از ریزازدیادی نیز برای تکثیر ژینکو استفاده می‌شود

 

پرورش ژینکو به منظور تولید بذر

مهمترین منطقه تولید بذر ژینکو در چین است. در این نهالستانها، آبیاری زیاد، کوددهی، سرزنی، حلقه برداری، هرس، بازجوان سازی درختان مسن، گرده افشانی مصنوعی، پیوند شاخه‎های گل‎دهنده نر روی درخت ماده،سبب ازدیاد بذردهی می‌شود

 

پرورش ژینکو به منظور تولید برگ

 

ژینکو به طوراختصاصی به منظور تولید برگ، برای استخراج مواد مؤثر از سال 1980 کشت می‎شود. نهالستانها برای برداشت برگ ژینکو ابتدا در فرانسه تاسیس شدند و بعد در سومتر، جنوب کارولینا کشت وسیعی انجام گرفت. در سومتر 25000 درخت درهر هکتار وجود دارد که به فاصله 40 سانتیمتری از هم در ردیفهایی به فاصله یک متر کشت شده‎اند. برای 400 هکتار نهالستان در سومتر، این مقدار به ده میلیون درخت در هکتار می‎رسد. از سال 1990 پرورش دهندگان چینی به سرعت افزایش یافتند. وسعت کل کشت در چین در حدود 5000 هکتار است

 

ساختمان و الگوی نهالستانهای پرورش برگ

در مقایسه با نهالستانهای پرورش بذر تراکم در نهالستانهای پرورش برگ به طور وسیعی افزایش یافته‌است. باغهای معمولی 150 تا 670 گیاه در هکتار دارند، در حالی که در نهالستانهای پرورش برگ از الگوی کشت متراکم استفاده می‎شود و بیش از 20000 گیاه (در کشورهای جنوبی) و یا بیش از 90000گیاه در هر هکتار (در نهالستانهای چین) وجود دارد. فاصله بین گیاهان و ردیفها 100*50 یا 50*50 سانتی متر است. درختان با اعمال هرس سنگین کوتاه نگه داشته‌می‌شوند تا برداشت مکانیزه براحتی صورت گیرد، به‌طوری که گیاه در سال دوم بعد از کاشت، از 50 سانتیمتری بالای سطح زمین بریده می‎شود و در سال سوم، چهارم وپنجم به ترتیب از ارتفاع 70، 90 و 110 سانتیمتری قطع می‎شود. در سال ششم بعد از کاشت، گیاه از ارتفاع 10 سانتیمتری بالای سطح زمین بریده می‎شود و این سیستم هرس ادامه می‌یابد. به طورکلی، یک تولید خوب از نهالستان مناسب 3 یا 4 تن برگ خشک شده در هکتار است .

 

 

فرآوری برگ

 

برگهای تازه برداشت شده ژینکو، در حدود 75 درصد رطوبت دارند و با عبور از خشک کن، رطوبت برگها به12 درصد کاهش می‌یابد. روی برگهای خشک شده تحلیل شیمیایی میکروبیولوژیکی و میکروسکوپی انجام می‎شود تا حضور عناصر سنگین و آلودگی‎ها، آفلاتوکسین و سایر ترکیبها ارزیابی شود. عصاره در یک فرآیند چند مرحله‌ای، استاندارد می‎شود تا از نظر غلظت به سطح مطلوبی برسد. عصاره برگ ژینکو تقریباً به نسبت67:1 -35 (67-35 کیلوگرم برگ خشک شده برای تولید یک کیلوگرم عصاره) غلیظ می‎شود. به‌طور کلی 27 مرحله استخراج و دو هفته وقت مورد نیاز است که از 50 کیلوگرم برگ، یک کیلوگرم عصاره بدست بیاید

 

فرآورده‌های ژینکو

 

فرآورده‎های ژینکو از برگ طبیعی ژینکو، یا از عصاره برگ آن بدست می‏آید و به شکل دارویی (قرص، کپسول و عصاره مایع)، به‌صورت انواع خوردنی‎ها و لوازم آرایشی (کرمهای پوست، شامپو و صابون) در دسترس هستند

 

 

 

 

 

 

منبع:ویکی پدیا

 

 

 

 

[shirin.agro 6,340]

 

 

 

 

 

 

 

[shirin.agro 6,340]

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[Himmler 22,171]

ممنون از عکسهای قشنگ عنوان جالبش :icon_gol:

 

 

یاد شعری از اخوان افتادم که میفرماید >>>>

 

 

باز او ماند و سه پستان و گل زوفا

باز او ماند و سکنگور و سیه دانه

 

 

 

بقیه انچه گفته همشون گل هستند ایا ؟؟ یا اون سکنگور گل نیست قاطی اونا شده ؟؟

[shirin.agro 6,340]

ممنون از عکسهای قشنگ عنوان جالبش :icon_gol:

 

 

یاد شعری از اخوان افتادم که میفرماید >>>>

 

 

باز او ماند و سه پستان و گل زوفا

باز او ماند و سکنگور و سیه دانه

 

 

 

بقیه انچه گفته همشون گل هستند ایا ؟؟ یا اون سکنگور گل نیست قاطی اونا شده ؟؟

 

 

 

خواهش می کنم دوست عزیز

 

اسم دیگه گیاه تاجریزی هستش

 

تاجریزی . (اِ مرکب ) گیاهی است که ثمرش در دوا استعمال میشود و نام عربیش عنب الثعلب است . (فرهنگ نظام ). گیاهی است که بته ٔ آن تاذرعی باشد و میوه ٔ آن خوشه هایی است . هر حبه ٔ آن به اندازه ٔ نخودی کوچک در اول سبز و سپس سرخ شود و دانه هاخرد در درون آن و مزه ٔ آن بگوجه فرنگی شبیه باشد و آن را چون ملینی در دواها بکار برند. سگنگور، سگ انگور. (برهان ) (انجمن آرا). قوش اوزومی ، اورنج ، روبا، روباه تربک ، حب الفنا، روسنکرده ، روس انگرده ، طولیدون ، ثلثان ، رزه . اولنج ، ابرق ، فنا، بارج . خرزهره . (برهان ) (مؤید الفضلا). عنب الثعلب ، بفارسی سگ انگور و بترکی قوش ازومی (انگور مرغان ) می نامند و در اصفهان تاج ریزی گویند و دارای انواع می باشد برّی و بستانی و هر یک از آن انواع نر و ماده می باشد و قسم نر او کاکنج است و نر بستانی مسمی به کاکنج بستانی و قسم نرجبلی مسمی به کاکنج منوم است و قسم ماده ٔ بری را عنب الثعلب مجنن نامند و قسم ماده بستانی بلغت مغربی فنا نامند. عنب الثعلب معروفست و از مطلق او مراد همین نوع است نبات او مابین شجر و گیاه و پر شاخ ، و برگش مایل بسیاهی و عریضتر از برگ ریحان و دانه ٔ او زردمایل به سرخی و از نخود کوچکتر و با اندک شیرینی و لزوجه و تخم او سفید و بقدر خشخاش و قسم سیاه او غیرمستعمل است در دوم سرد و مایل بخشکی و نزد بعضی در اول سرد و تر و مستعمل دانه ٔ او است رادع و مبرد و ملطف و باقوه ٔ قابضه و مسکن تشنگی و رافع اورام حاره و چهار و قیه آب او با شکر محلل اورام باطنی و امراض احشا مسهل خلط مراری و رافع مغص و زحیر و ورم مقعد و استسقای حار و حقنه ٔ او جهت جنون و شری و تنقیه ٔ امعا و ضماد او جهت ورم معده و التهاب آن و سایر اعضاء و اورام حاره و باد سرخ و سوختگی آتش و زخم آبله وقروح ساعیه و سرطان متقرح و درد سر و عصاره ٔ او جهت تقویت باصره و فرزجه ٔ او جهت رفع سیلان حیض و رطوبات و طلای او با نمک جهت جرب و حکه و با نان جهت عزب و با روغن گل سرخ و سفیداب جهت جمیع اورام حاره و غرغره ٔ او جهت ورم حلق و درد دندان بغایت مؤثر و بخور ونطول او جهت نزلات و قطور او جهت امراض گوش و بینی نافع و گویند مضر مثانه است و مصلحش قند و بدلش کاکنج و نزد بعضی بطباط و قدر شربتش تاپنج مثقال و در مطبوخات تاده مثقال و از آب او تا بیست مثقال و آب غیر مطبوخ او بغایت مُقَیِّی ٔ است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ).

عنب الثعلب بپارسی سگ انگور گویند و هندویی کیواپی گویند. ارجانی گوید عنب الثعلب سرد و خشک و جگر را سود دارد و آماسها که بر ماده ٔ او از گرمی باشد منفعت کند و سیلان خون از رحم زنان دفع کند و آب او سده های جگر را بگشاید و آماسهای او را بنشاند و خوردن میوه ٔ او معتاد نیست بدان سبب که چون خورده شود از او اخلاط بد متولد شود. (ترجمه ٔ صیدنه ٔ ابوریحان بیرونی در معرفت ادویه مفرده ) تاجریزی یا عنب الثعلب نباتی است از خانوادة سلانه که در مزارع می روید برگهای آن بیضی شکل و سبز و تیره است ماده ٔ عامله ٔ آن سولانین است که در ساقه و برگ یاسمن بری و جوانه های سیب زمینی نیز وجود دارد، سولانین خیلی کم در آب حل می شود طعم آن گس و مقدار استعمال آن دو سانتی گرم تا بیست سانتی گرم است . تاجریزی مناطق حاره مخدر قوی است ولی در نواحی معتدله از اثر تخدیرکننده ٔ آن خیلی کم می شود. استعمال این دارو از راه معدی متروک شده ، جوشانده تاجریزی (50 گرم در هزار گرم ) بعنوان مسکن موضعی بصورت کمپرس بکار رفته و تنقیه ٔ جوشانیده ٔ آن مورد استعمال زیاد دارد. برگ تاجریزی از اجزای بم ترانکیل و پوپولئوم است . (کتاب درمانشناسی ج اول ) تاجریزی تیره ٔسولاناسه قسمت قابل مصرف :ساق (در ایران میوه ٔ آن مصرف می شود) ماده ٔ مؤثر: سولانین (کارآموزی داروسازی جنیدی ص 186). بیشتر نباتات این تیره (تیره ٔ سولانه یا سولاناسه ) علفی و بیش از1300 جنس دارند که در حدود 900 جنس آنها از نوع تاجریزی است . گل تاجریزی دارای پنج کاسبرگ بهم چسبیده و جام رنگین آن دارای پنج گلبرگ است که بهم بپوسته و در لبه ٔ آن پنج دندانه دیده می شود که نمایش گلبرگهاست شماره ٔ پرچم های آن نیز پنج است که میله های آن از یکدیگر جدا ولی بساکها بسیار بهم نزدیک شده و لوله ای می سازند که کلاله مادگی ازوسط آن لوله بیرون آمده است و تخمدان آن مرکب از دوخانه است که بهم چسبیده و در هر یک از آنها تخمکهای بسیار است و پس از رسیدن میوه ای می سازد که ممکن است آبدار باشد ولی در داخل آن دانه های بسیار است و کاسه ٔ گل سبز رنگ همیشه در پایین میوه باقی مانده و ضخیم می شود یا کپسولی تشکیل دهد که برون بر آن خشک باشد.اغلب گیاهان این تیره دارای الکالوئیدهای سمی هستندکه در ساقه و برگ یا ریشه های آنها پراکنده است ولی ممکن است میوه های درشت آنها غیر سمی و خوراکی شوند وساقه های زیرزمینی آنها تکمه های پر از نشاسته بسازندکه خوراکی است . جنس های دسته ٔ اول که دارای هسته هستند از اینقرارند:

1- تاجریزی سرخ دارای گلهای بنفش و میوه های قرمز که ملین است و تاجریزی سیاه که میوه های آن سیاه و سمی است . (گیاه شناسی گل گلاب صص 237 - 238

 

 

منبع:loghatnaameh.org

[shirin.agro 6,340]

اینم تصاویری از تاجریزی

 

 

 

 

 

 

 

[Himmler 22,171]

مرسی زحمت کشیدی

 

این مال سکنگور

 

اون دوتای دیگه چی ؟؟

[shirin.agro 6,340]

مرسی زحمت کشیدی

 

این مال سکنگور

 

اون دوتای دیگه چی ؟؟

 

 

 

 

خواهش می کنم

درسته ماله سکنگور بود

[shirin.agro 6,340]

اینم تصاویری از گیاه زوفا