p mehdi q 6,226 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 مهر، ۱۳۹۱ سلام خوبین؟ خیلی ها وقتی صحبت از کالای ایرانی میشه سریع جبهه میگیرن و میگن چشمشون درآد درست تولید کنن! میخوام یه آماری بهتون بدم: مدیر عامل شرکت اخوان و مدیر عامل شرکت استیل البرز دو تا برادرن! که ابتدا با هم کار میکردن و الان جدا شدن و دو شرکت بزرگ دز زمینه ی ساختمانی و کالای منزل رو ایجاد کردن... اگر سری به شهرک های صنعتی بزنید و یه آماری از نحوه ی ایجاد تک تک اونها بگیرید میبینید که خیلی از اونها از صفر شروع کردن! و بار ها و بارها زمین خوردن و دوباره شروع کردن .. تا به یک جای خوبی در زمینه ی صنعت رسیدن من خیلی از این مدیران رو میشناسم که سال ها پیش رو موتور در بازار تهران کار میکردن و از این مغازه به اون مغازه بازار یابی میکردن و کم کم این بازار یابی ها تبدیل شده به تولید کوچک ... و کم کم جون گرفته و بزرگ شده خیلی از کالا ها واقعا کیفیت خوبی دارن اما تبلیغات اونها رو کنار زده و کالاهای خارجی رو به جای اون روانه ی منازل کرده... وقتی سرتاسر خیابون های تهران شده تبلیغات شرکت های خارجی این تولید کننده ها چطوری خودشون رو تو افکار مردم جا کنن؟ یه مساله ی مهم تری که برای یک کالای با کیفیت وجود داره اینه که بازار اون کالا وجود داشته باشه .... هر کالای با کیفیت یه هزینه ای داره .. وقتی اون کالا تولید بشه با هزینه ی بالاش اما مردم حاضر نباشن به خاطر اینکه برند نیست براش پول بدن اون تولید کننده زمین میخوره .. پس مجبوره که کالایی با کیفیت پایین تر تولید کننه که حداقل قیمتش پایین تر باشه! اینا رو گفتم که یه مثال هایی باشه از اینکه کالای ایرانی دست رنج مردم عادی مثل خودمونه .. اکثرشون به هیچ ارگانی ارتباط ندارن ... البته همه مجبورن مالیات بدن! اما از هیچ ارگانی حتی حمایت هم نمیشن .. حالا میخوام نظرات شما رو در این باره بدونم 16 نقل قول لینک به دیدگاه
amirgb 8,546 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 مهر، ۱۳۹۱ تبليغ هزينه نيست بلكه سرمايه گذاري هست متاسفانه اكثر توليد كنندگان ما از فنون نوين تجارت بي بهره هستند و همين باعث مي شود كه اگر بهترين را هم توليد كنند در رقابت با بدترين هاي خارجي شكست بخورند. تبليغات صرفا توليد بنر و چاپ آگهي نيست. مي توان با شيوه هاي نوين تبليغات و نيز فنون جديد بازار يابي خيلي سريع جايگاه مناسبي را براي كالاي توليدي خود دست و پا نمود.اما عدم آگاهي و عدم وجود شركت هاي تبليغاتي خبره باعث مي شود كه ما نتوانيم آنچنان كه در خور است كالاي ايراني را به ايراني بفروشيم. مثالي مي زنم: كارخانه ي توليد بلور و اجناي شيشه اي به نام لركروك تا زماني كه اجناسش را در ايران مي فروخت با افت كيفيت و ورشكستگي مواجه شد. اما همين كارخانه با عقد يك قرار داد و ارسال كليه ي محصولاتش به افغانستان(به مدد يك تاجر افغاني) امروزه ياراي مقابله با بهترين برند ها را دارد و كيفيتش روز افزون است. 13 نقل قول لینک به دیدگاه
aminvo 346 اشتراک گذاری ارسال شده در 1 آبان، ۱۳۹۱ در ابتدا باید عرض کنم از که از سرهم بندی و بی کیفیتی تعداد زیادی از کالاهای ایرانی نمیشه گذشت، یعنی جنس حتی 1 ماه هم دووم نمیاره. ولی چند شرکتی هستند که واقعا خوب کار می کنند و البته بعضی از اون ها جایگاه خودشون هم دارند، مثل بوتان، که همیشه خدا روی کیفیت محصولاتش دقت ویژه ای داشته. هستند مارک های دیگه هم که به خوبی کار می کنند مثل پارس خزر. یکی از دلایلی که هست بی اعتمادی هست که در جامعه حاکم هست، بدین منظور که بخاطر اینکه مردم در بازه ای از زمان کسانی که یه هر طریقی سر دیگران را کلاه می گذاشتند و برای خود تجارتی راه می انداختند زرنگ نامیدند، در نتیجه هر کسی هم که اکنون واقعا زرنگ و کاردان باشد را کلاه بردار می دانند و فکر می کنند که یکجای کارش می لنگد، که البته این را زمان به آن ها ثابت کرده ، در صورتی که تصوری که از خارجی ها، مخصوصا اروپایی در جامعه حاکم است، انسان هایی درست کار و قابل اعتماد هست، در نتیجه به جنس ساخته آن ها بیشتر می توان اعتماد کرد یا یک فرد وطنی. به طور کلی این عامل ریشه فرهنگی و تاریخی داره که سالها زمان می بره تا درست بشه که البته نیازمند کار درست و صادقانه شرکتها هست. البته چون بحث خصوصی بود نخواستم بحث شرکت های دولتی یا شرکت هایی که افراد دولتی که نفسشان از جای گرم بلند می شود مدیران آن هستند را به میان بیاورم، در صورتی که یکی از اصلی ترین عوامل این بی اعتمادی این شرکت ها هستند، مثال بارزش هم ایران خودرو هست. موفق و پیروز باشید. 7 نقل قول لینک به دیدگاه
p mehdi q 6,226 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 1 آبان، ۱۳۹۱ تبليغ هزينه نيست بلكه سرمايه گذاري هستمتاسفانه اكثر توليد كنندگان ما از فنون نوين تجارت بي بهره هستند و همين باعث مي شود كه اگر بهترين را هم توليد كنند در رقابت با بدترين هاي خارجي شكست بخورند. تبليغات صرفا توليد بنر و چاپ آگهي نيست. مي توان با شيوه هاي نوين تبليغات و نيز فنون جديد بازار يابي خيلي سريع جايگاه مناسبي را براي كالاي توليدي خود دست و پا نمود.اما عدم آگاهي و عدم وجود شركت هاي تبليغاتي خبره باعث مي شود كه ما نتوانيم آنچنان كه در خور است كالاي ايراني را به ايراني بفروشيم. مثالي مي زنم: كارخانه ي توليد بلور و اجناي شيشه اي به نام لركروك تا زماني كه اجناسش را در ايران مي فروخت با افت كيفيت و ورشكستگي مواجه شد. اما همين كارخانه با عقد يك قرار داد و ارسال كليه ي محصولاتش به افغانستان(به مدد يك تاجر افغاني) امروزه ياراي مقابله با بهترين برند ها را دارد و كيفيتش روز افزون است. شما دقیقا درست میفرمایین ... مشکل اصلی هم همینه من به جرات میتونم بگم که بالای 70 درصد از صنایع خرد ما توسط افرادی گردونده میشه که نهایت سوادشون دیپلمه! یعنی از همون صفر و کف بازار شروع کردن و کم کم کاسب شدن ... اما روش های نوین جهانی در امر بازاریابی و تولید بهینه رو نمیدونن و این در شرایطیه که قشر تحصیل کرده ی ما دائما از نبود کار مینالن و حتی راضی هستن که برن زیر دست همین افراد کار کنن .. دلیلش هم اینه که واقعا هم کاری از دستشون بر نمیاد چون تجربه ای ندارن! 3 نقل قول لینک به دیدگاه
p mehdi q 6,226 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 1 آبان، ۱۳۹۱ در ابتدا باید عرض کنم از که از سرهم بندی و بی کیفیتی تعداد زیادی از کالاهای ایرانی نمیشه گذشت، یعنی جنس حتی 1 ماه هم دووم نمیاره. ولی چند شرکتی هستند که واقعا خوب کار می کنند و البته بعضی از اون ها جایگاه خودشون هم دارند، مثل بوتان، که همیشه خدا روی کیفیت محصولاتش دقت ویژه ای داشته. هستند مارک های دیگه هم که به خوبی کار می کنند مثل پارس خزر. یکی از دلایلی که هست بی اعتمادی هست که در جامعه حاکم هست، بدین منظور که بخاطر اینکه مردم در بازه ای از زمان کسانی که یه هر طریقی سر دیگران را کلاه می گذاشتند و برای خود تجارتی راه می انداختند زرنگ نامیدند، در نتیجه هر کسی هم که اکنون واقعا زرنگ و کاردان باشد را کلاه بردار می دانند و فکر می کنند که یکجای کارش می لنگد، که البته این را زمان به آن ها ثابت کرده ، در صورتی که تصوری که از خارجی ها، مخصوصا اروپایی در جامعه حاکم است، انسان هایی درست کار و قابل اعتماد هست، در نتیجه به جنس ساخته آن ها بیشتر می توان اعتماد کرد یا یک فرد وطنی. به طور کلی این عامل ریشه فرهنگی و تاریخی داره که سالها زمان می بره تا درست بشه که البته نیازمند کار درست و صادقانه شرکتها هست. البته چون بحث خصوصی بود نخواستم بحث شرکت های دولتی یا شرکت هایی که افراد دولتی که نفسشان از جای گرم بلند می شود مدیران آن هستند را به میان بیاورم، در صورتی که یکی از اصلی ترین عوامل این بی اعتمادی این شرکت ها هستند، مثال بارزش هم ایران خودرو هست. موفق و پیروز باشید. در مورد بی اعتمادی حرفتون رو قبول دارم .. اما مردم باید بدونن که شرایط به سمتی پیش میره که اگر کالای ایرانی رو نخرن و در آینده کالای خارجی که وجود نداره هیچ مجبورن کالاهای شرکت های ضعیف داخلی رو بخرن تازه به قیمت چند برابر! چون شرکت های داخلی رو در گذشته تضعیف کردن شما در مورد همین محصولات پارس خزر فرمودین ... اما انصافا کی برای جهیزیه ی دخترش چند قلم از کالاهای پارس خزر میزاره؟ همه دنبال رو کم کنی هستن که یک برندی باشه که همش ست باشه! یا ال جی باشه یا سامسونگ یا برند های گرون دیگه! تو این شرایط شرکتی که همه ی تلاششو میکنه تا خوب باشه چه بلایی سرش میاد؟ 1 نقل قول لینک به دیدگاه
fateme-bay 1,232 اشتراک گذاری ارسال شده در 3 آبان، ۱۳۹۱ البته من حق میدم که در طول این سالها در حق تولید کننده داخلی خیلی اجحاف شده... نه بودجه ای...نه حمایتی...نه تبلیغات درست درمونی...حتی گاهی ضد تولید کننده کار شده متاسفانه... اما اونایی که دولتی بودن..بودجه خوبی هم داشتن...ثابت کردن تولید کننده داخلی...اصلا برای مشتری هیچ حقی قایل نیست... ماشین صفر میخری...از کارخونه بیرون نیامده باید ببریش تعمیرگاه اون از پراید و میزان کشته هاش...هیچ کسی هم نیست که هیچ کمکی بکنه اون وقت می بینی شرکت تویوتا یه بار بخاطر اینکه یکی از صندلیهاش یه مشکل کوچیک داشته محصولش رو از تمام دنیا جمع میکنه و تازه غرامت هم میده:icon_pf (34): محصولات غذایی بار اول که میان...از نظر طمع و بسته بندی خیلی خوبن... یه مدت که میگذره...نمیدونم چی میشه...از این رو به اون رو میشن و بقیه اش رو هم نگم بهتره....همیشه میگن مشت نمونه خرواره من که خودم همیشه ترجیح میدم جنس خارجی بخرم....اگه پول داشتم ماشینم رو هم خارجی میخریدم والا بخدا 5 نقل قول لینک به دیدگاه
maryamjun 459 اشتراک گذاری ارسال شده در 3 آبان، ۱۳۹۱ برای من کیفیت مهم تره. اگه جنس ایرانی کیفیت داشته باشه خوب ایرانی میخرم دیگه 5 نقل قول لینک به دیدگاه
anvil 5,769 اشتراک گذاری ارسال شده در 3 آبان، ۱۳۹۱ من اصلا به این بحثای کارشناسی وارد نیستم ولی خودم در دو سه موردی که مستمر(چند سال) از جنس ایرانی استفاده کردم روز بروز کیفیتش پایینتر اومد در حالیکه جنس خارجیش خیلی بهتر بود. بهانه گرونی واینچیزام اونوقت نبود اسم معروفیم بود بگیم مشتری نمیشناختش.خب چرا پول هدر بدیم به جای سرویس اعصاب خوردی گیرمون بیاد هر چند هنوزم از ایرانیش میخرم 5 نقل قول لینک به دیدگاه
Ehsan 112,346 اشتراک گذاری ارسال شده در 3 آبان، ۱۳۹۱ کالای ایرانی نمیخریم چون ایران مفهومش رو برامون از دست داده. اگر میخوای جواب این سئوالت رو بگیری فقط باید از همه افرادی که اینجا هستند بپرسی ایران یعنی چی؟ (سئوال ساده ای هست ولی کافیه همین الان دوستان بهش فکر کنند تا ببینن از ایران چه چیزهایی توی ذهنشون مرور میشه) تنها کالایی که با اطمینان ایرانی اش رو میخرم، دوغ ایرانی هست.... 8 نقل قول لینک به دیدگاه
not found 16,275 اشتراک گذاری ارسال شده در 3 آبان، ۱۳۹۱ قبلنا نمیخریدیم چون هنوز ....... مون کار میکرد! الان اصلا کالا نمیخریم خیال همه رو راحت کردیم چون خارجیشم چینی از آب درمیاد! حس ناسیونالیستی اینام اصلا ندارم چون دیگه دوره و زمونش سراومده! مگه ایران واسه من چیکار کرده که من بکنم؟ پسته و زعفرون و نفتشو میده بیرون بعد کالای بنجولشو ما بخریم؟( کیفیت مهمه نه ایرانی و خارجی بودن، مثلا پارس خزر حرف نداره) ولی خوب الان که یه چیزایی رو مجبوریم بخریم چرا مسئولسن گرام دروازه ها رو به روی اجناس چینی نمیبندن خودشون تولید کنن این همه بیکارم نداشته باشیم. خداییش بعضی از این محصولات چینی رو که میبینی کم از خفت بهت دست نمیده 8 نقل قول لینک به دیدگاه
p mehdi q 6,226 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 3 آبان، ۱۳۹۱ کالای ایرانی نمیخریم چون ایران مفهومش رو برامون از دست داده. اگر میخوای جواب این سئوالت رو بگیری فقط باید از همه افرادی که اینجا هستند بپرسی ایران یعنی چی؟ (سئوال ساده ای هست ولی کافیه همین الان دوستان بهش فکر کنند تا ببینن از ایران چه چیزهایی توی ذهنشون مرور میشه) تنها کالایی که با اطمینان ایرانی اش رو میخرم، دوغ ایرانی هست.... ببین اینکه ما از موضع قدرت و از بالا بخوایم اینجوری حرف بزنیم و بگیم کالاهاشون به درد نمیخوره ما رو به نتیجه ای نمیرسونه ... به خاطر اینکه کالاهاشون، کالاهای کیه میگه؟ الان آدم باید یه پارتی پیدا کنه بره یه کار دولتی پیدا کنه .. یا بره تو یه شرکت خصوصی که بالاخره در امر تولید یه محصول داره تلاش میکنه.. هر سازمانی هم همه ی تلاش خودش رو داره میکنه که در نهایت محصولش به فروش برسه پس این بحث کالاهای ایرانی نهایتش بر میگرده که اقداماتی که ما کردیم و نتیجه ی تلاش های خود ماست ... هر چی کالای ایرانی خرید نشه در نتیجه ش تولید کننده ها به این روی میارن که در تولیدو تخته کنن برن تو کار بازرگانی و نتیجه ش اینه روز به روز تورم بیشتر و بیشتر میشه ... چیزی که الان دیده میشه هم اینه که بالا رفتن تورم یعنی کم شدن کالاهای بیشتر و بیشتر از سبد خانوار ها! اون بالایی ها هم که سبد ندارن که ککشون بگزه! 6 نقل قول لینک به دیدگاه
p mehdi q 6,226 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 3 آبان، ۱۳۹۱ البته من حق میدم که در طول این سالها در حق تولید کننده داخلی خیلی اجحاف شده...نه بودجه ای...نه حمایتی...نه تبلیغات درست درمونی...حتی گاهی ضد تولید کننده کار شده متاسفانه... اما اونایی که دولتی بودن..بودجه خوبی هم داشتن...ثابت کردن تولید کننده داخلی...اصلا برای مشتری هیچ حقی قایل نیست... ماشین صفر میخری...از کارخونه بیرون نیامده باید ببریش تعمیرگاه اون از پراید و میزان کشته هاش...هیچ کسی هم نیست که هیچ کمکی بکنه اون وقت می بینی شرکت تویوتا یه بار بخاطر اینکه یکی از صندلیهاش یه مشکل کوچیک داشته محصولش رو از تمام دنیا جمع میکنه و تازه غرامت هم میده:icon_pf (34): محصولات غذایی بار اول که میان...از نظر طمع و بسته بندی خیلی خوبن... یه مدت که میگذره...نمیدونم چی میشه...از این رو به اون رو میشن و بقیه اش رو هم نگم بهتره....همیشه میگن مشت نمونه خرواره من که خودم همیشه ترجیح میدم جنس خارجی بخرم....اگه پول داشتم ماشینم رو هم خارجی میخریدم والا بخدا الان کالاهایی که مردم ایران بیشتر استفاده میکنن مربوط میشه به صنایع خرد .. صنایع خرد هم بیشتر دست بخش خصوصیه که کمترین حمایتی هم از سمت دولت نمیشه .. البته صنایع غذایی ها وضعیت بهتری دارن در زمینه ی حمایت شدن واحد های تولیدی خصوصی هم با این همه فشاری که روشون هست فقط میخوان به هر نحوی که شده زمین نخورن! و بتونن نفس بکشن! با این شرایط چه انتظاری میشه داشت که مثل شرکت های قوی خارجی بتونن کار کنن با این اوصاف و کمک نکردن به تولید کنند ها چه از سوی دولت چه از سوی مردم نتیجه ش تعطیل شدن واحد های تولیدیه و هر واحد تولیدی که بسته میشه یه درصد مشخصی به تورم اضافه میشه تورم یعنی اختلاف بین سطح تولید و مصرف 3 نقل قول لینک به دیدگاه
amirgb 8,546 اشتراک گذاری ارسال شده در 3 آبان، ۱۳۹۱ دوستي گفت كالاهاي ايراني كيفيتش رو از دست ميده درست هست اما يكي از اصلي ترين عامل هاي اين افت كيفيت خود ما هستيم.با خريد كردنمون داريم حمايت مي كنيم.محصول تا وقتي كه خوب هست بايد با خريد كردن حمايت بشه و وقتي بي كيفيت شد با خريد نكردن تحريم بشه. متاسفانه ما ايراني ها حركات اجتماعي رو اصلا بلد نيستيم.وقتس چيزي كم بشه يا گرون بشه هجوم مياريم براي خريدنش و اين اختيار رو به توليد كننده يا پخش كننده ميديم كه با هر قيمت و با هر كيفيتي كه مي خواد جنس رو عرضه كند. مثال اخيرش مرغ بود.تا زماني كه حدود 3000 تومان بود هيچ وقت ديده نشد كه براي خريدنش صف تشكيل بشه ولي وقتي شد 7000 تومان و دولت با نرخ 6500 عرضه كرد براي خريدنش صف كشيدند و هيچ كس نپرسيد چرا؟ نپرسيد چرا كيسه ي مرغ ها تا برسه به خونه پراز آب ميشه؟ كسي نپرسيد چرا مرغ ها تو قابلمه آب ميشن؟ كسي نپرسيد مگه توليد 1 كيلو مرغ چقدر هزينه در بر دارد كه بايد 6500 تومان براي خريدش هزينه كرد؟ مثال از اين دست زياد هست دوست من امروزه مردم شير و ماست مي خرند ولي كسي نمي پرسه كه سطل هاي ماست چرا كمر باريك شدند ولي قيمت ها رفت بالا؟ مردم پودر رخت شويي و لباس شويي مي خرند ولي كسي نمي پرسد چرا اين پودر ها رسوب دارند ؟(نمك دارند) مردم دستمال كاغذي مي خرند و لي كسي نمي پرسد چرا بجاي 200 برگ 150 برگ داخل جعبه ها هست و..... حمايت از توليد مباحث بسيار مختلفي دارد كه مي بايست جامعه اي آشنا با اين مباحث داشت تا به رشد و تعالي در توليد ايراني برسيم. توليد كننده همانطور كه نياز به حمايت دارد نياز به كنترل هم دارد .هيچ كس بهتر از مصرف كننده نه مي تواند حمايت كند و نه مي تواند نظارت كند. شاد باشيد 8 نقل قول لینک به دیدگاه
p mehdi q 6,226 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 3 آبان، ۱۳۹۱ دوستي گفت كالاهاي ايراني كيفيتش رو از دست ميدهدرست هست اما يكي از اصلي ترين عامل هاي اين افت كيفيت خود ما هستيم.با خريد كردنمون داريم حمايت مي كنيم.محصول تا وقتي كه خوب هست بايد با خريد كردن حمايت بشه و وقتي بي كيفيت شد با خريد نكردن تحريم بشه. متاسفانه ما ايراني ها حركات اجتماعي رو اصلا بلد نيستيم.وقتس چيزي كم بشه يا گرون بشه هجوم مياريم براي خريدنش و اين اختيار رو به توليد كننده يا پخش كننده ميديم كه با هر قيمت و با هر كيفيتي كه مي خواد جنس رو عرضه كند. مثال اخيرش مرغ بود.تا زماني كه حدود 3000 تومان بود هيچ وقت ديده نشد كه براي خريدنش صف تشكيل بشه ولي وقتي شد 7000 تومان و دولت با نرخ 6500 عرضه كرد براي خريدنش صف كشيدند و هيچ كس نپرسيد چرا؟ نپرسيد چرا كيسه ي مرغ ها تا برسه به خونه پراز آب ميشه؟ كسي نپرسيد چرا مرغ ها تو قابلمه آب ميشن؟ كسي نپرسيد مگه توليد 1 كيلو مرغ چقدر هزينه در بر دارد كه بايد 6500 تومان براي خريدش هزينه كرد؟ مثال از اين دست زياد هست دوست من امروزه مردم شير و ماست مي خرند ولي كسي نمي پرسه كه سطل هاي ماست چرا كمر باريك شدند ولي قيمت ها رفت بالا؟ مردم پودر رخت شويي و لباس شويي مي خرند ولي كسي نمي پرسد چرا اين پودر ها رسوب دارند ؟(نمك دارند) مردم دستمال كاغذي مي خرند و لي كسي نمي پرسد چرا بجاي 200 برگ 150 برگ داخل جعبه ها هست و..... حمايت از توليد مباحث بسيار مختلفي دارد كه مي بايست جامعه اي آشنا با اين مباحث داشت تا به رشد و تعالي در توليد ايراني برسيم. توليد كننده همانطور كه نياز به حمايت دارد نياز به كنترل هم دارد .هيچ كس بهتر از مصرف كننده نه مي تواند حمايت كند و نه مي تواند نظارت كند. شاد باشيد ما تو کشور در هر زمینه ای تولید کننده های مختلفی داریم ... وظیفه ی ما اینه که از بین این محصولات بهترین رو بخریم .. گاهی ما خیلی ایده آل به مسائل نگاه میکنیم اما در عمل پله پله عقب میریم و هر روز بدتر میشیم ... دلیلش هم اینه که یاد نگرفتیم برای پرواز چطور باید اوج گرفت ما 10 سال پیش میگفتیم کالای ایرانی رو نمیخریم جاش کالای آلمانی میخریم که کیفیتش عالیه ! اما الان نتیجه ش این شد که از 5-6 سال پیش باید خواب کالای آلمانی رو ببینیم! حالا جدیدا کالای چینی هم گیرمون نمیاد و باید به کالاهای مالزی و ویتنام هم راضی بشیم! آیا بهتر نیست از بین همین چیزایی که داریم بهترین محصول ایرانی رو بخریم تا مجبور نشیم چند سال دیگه از افغانستان کالاهامونو تهیه کنیم تا بتونیم زنده بمونیم؟ 2 نقل قول لینک به دیدگاه
amirgb 8,546 اشتراک گذاری ارسال شده در 3 آبان، ۱۳۹۱ الان کالاهایی که مردم ایران بیشتر استفاده میکنن مربوط میشه به صنایع خرد .. صنایع خرد هم بیشتر دست بخش خصوصیه که کمترین حمایتی هم از سمت دولت نمیشه .. البته صنایع غذایی ها وضعیت بهتری دارن در زمینه ی حمایت شدن واحد های تولیدی خصوصی هم با این همه فشاری که روشون هست فقط میخوان به هر نحوی که شده زمین نخورن! و بتونن نفس بکشن! با این شرایط چه انتظاری میشه داشت که مثل شرکت های قوی خارجی بتونن کار کنن با این اوصاف و کمک نکردن به تولید کنند ها چه از سوی دولت چه از سوی مردم نتیجه ش تعطیل شدن واحد های تولیدیه و هر واحد تولیدی که بسته میشه یه درصد مشخصی به تورم اضافه میشه تورم یعنی اختلاف بین سطح تولید و مصرف در چنين شرايطي صنايع خرد بايد به سمت اجماع برن.با ايجاد تعاوني ها و يا اجماع واحد هاي توليدي هزينه هاي توليد كم مي شود و تنوع محصول زياد.ضمن اينكه با افزايش ميزان توليد يك برند و نام قوي و فراتر از محل شهر و يا استان و حتي كشور ايجاد ميشود . واحد هاي توليدي خرد اگر چه خوب هستند اما در شرايط فعلي جز بالا بردن هزينه ي توليد منفعت ديگري ندارند. 3 نقل قول لینک به دیدگاه
p mehdi q 6,226 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 3 آبان، ۱۳۹۱ در چنين شرايطي صنايع خرد بايد به سمت اجماع برن.با ايجاد تعاوني ها و يا اجماع واحد هاي توليدي هزينه هاي توليد كم مي شود و تنوع محصول زياد.ضمن اينكه با افزايش ميزان توليد يك برند و نام قوي و فراتر از محل شهر و يا استان و حتي كشور ايجاد ميشود .واحد هاي توليدي خرد اگر چه خوب هستند اما در شرايط فعلي جز بالا بردن هزينه ي توليد منفعت ديگري ندارند. اجماع که اصلا شدنی نیست مگر با زور! راهش اینه که مردم تولید کننده هایی که خوب کار میکنن رو حمایت کنن تا اینکه بقیه تولید کننده های ضعیف تر یا کنار برن تا بازار اون کسایی که کنار رفتن به تولید کننده های بهتر داده بشه و اونا خودشون رو بزرگتر کنن 2 نقل قول لینک به دیدگاه
amirgb 8,546 اشتراک گذاری ارسال شده در 3 آبان، ۱۳۹۱ ما تو کشور در هر زمینه ای تولید کننده های مختلفی داریم ... وظیفه ی ما اینه که از بین این محصولات بهترین رو بخریم .. گاهی ما خیلی ایده آل به مسائل نگاه میکنیم اما در عمل پله پله عقب میریم و هر روز بدتر میشیم ... دلیلش هم اینه که یاد نگرفتیم برای پرواز چطور باید اوج گرفت ما 10 سال پیش میگفتیم کالای ایرانی رو نمیخریم جاش کالای آلمانی میخریم که کیفیتش عالیه ! اما الان نتیجه ش این شد که از 5-6 سال پیش باید خواب کالای آلمانی رو ببینیم! حالا جدیدا کالای چینی هم گیرمون نمیاد و باید به کالاهای مالزی و ویتنام هم راضی بشیم! آیا بهتر نیست از بین همین چیزایی که داریم بهترین محصول ایرانی رو بخریم تا مجبور نشیم چند سال دیگه از افغانستان کالاهامونو تهیه کنیم تا بتونیم زنده بمونیم؟ منظور من اين نبود كه به كل كالاي ايراني نخريم. منظورم اين بود كه كالاي بد ايراني نخريم.و اون رو با محصولات ديگر جايگزين كنيم.يا براي مدتي از سبد خانوار حذفش كنيم. مثلا با يك ماه مرغ نخوردن مشكلي براي اكثر افراد پبش نمي آيد.تنوع غذاهاي ايراني به حدي بالاست كه به راحتي مي توان مرغ را حذف كرد تا يك وارد كننده ي انحصاري نتواند اينگونه با بازار و مردم بازي كند. متاسفانه دست جامعه ي ما از نظر فرهنگي خيلي خيلي خالي است. مثال بزنم: ماشين رانا هنوز توليد نشده پيش فروش مي شود و يك روزه 15 هزار نفر متقاضي خريد مي شوند آن هم در شرايطي كه در قرارداد شركت قيد ميكند كه مختار به هرگونه تغير از نظر ظاهري و فني مي باشد.اين يعني اگر به جاي رانا رنو5 تحويل شما بدهند شما حق اعتراض نداريد. در چنين شرايطي توليد كننده اعم از خرد و كلان به سمت سودجويي بيشتر در قبال خدمات كمتر پيش مي رود. اين مي شود كه مي بينيم كم فروشي افت كيفيت و حتي فروش جنس غير از جنس ادعايي مي شود. گارانتي و وارانتي و خدمات هم كه ايران معني كشك مي دهد. كداميك از دوستان شده جعبه ي لامپ هاي كم مصرف را كه نوشته تا 2 سال گارانتي نگه داريد و بعد از 6 ماه كه لامپ سوخت ببريد براي تعويض؟ قانونا مي بايست بدون پرسش لامپ را عوض كنند اما اينگونه نيست يا كداميك از دوستان شده كه از كارت طلايي خودروهاي ايران خودرو استفاده كنند؟ قانونا بايد بدون پرسش ماشين خسارت ديده را تعويض كنند اما اينگونه نيست و در اغلب موارد خسارت به شما پرداخت مي شود براي تعمير خودرو و نه تعويض خودرو. وقتي مي گويم نظارت است كه كيفيت مي آورد وهيچ ناظري بهتر از مصرف كننده نيست به اين معني نيست كه كالاي ايراني مصرف نكنيم بلكه به اين معني است كه كالاي ايراني را هوشيارانه مصرف كنيم و اگر افت كيفيت ديديم بي تفاوت نگذريم پيگيري كنيم .حداقلش اين است كه يك تماس تلفني با واحد هاي پشتيباني و يا كارخانه و... بگيريم . بگوييم كه محصول شما افت كيفيت داشته است. در شرايط فعلي شايد واحد هاي كوچك به سختي ادامه ي كار مي دهند ولي واحد هاي متوسط و بزرگ به سود هاي بسيار مي رسند. مثالي بزنم: شير را از توليد كننده مي خرند كيلويي 800 تومان به مصرف كننده مي دهند كيلويي 1850 تومان(با اين تفاوت كه هر 1 كيلو شير را 2 كيلو مي كنند و مي فروشند(آب مي بندند)) واحد هاي توليدي شير اغلب واحد هايي زير 50 راس هستند كه با اين قيمت خريد و قيمت علوفه ي كيلويي 650 تومان و هزينه ي نگهداري و تاسيسات به سختي دخل و خرجشان يكي مي شود اما كارخانه هاي توليد شير سود سرشار ميبرند ولي همواره هم دم از اين مي زنند كه هزينه ها كفاف توليد را نمي دهند. خوب من نوعي مطلع موظف هستم كه به ديگران بگويم تا ديگران هم بدانند.كافيست 1 هفته مردم شير و ماست و پنير نخرند تا كارخانجات مجبور بشوند علاوه بر بالا بردن كيفيت قيمت ها را هم كاهش دهندو به حداقل سود بسنده كنند. 2 نقل قول لینک به دیدگاه
amirgb 8,546 اشتراک گذاری ارسال شده در 3 آبان، ۱۳۹۱ اجماع که اصلا شدنی نیست مگر با زور! راهش اینه که مردم تولید کننده هایی که خوب کار میکنن رو حمایت کنن تا اینکه بقیه تولید کننده های ضعیف تر یا کنار برن تا بازار اون کسایی که کنار رفتن به تولید کننده های بهتر داده بشه و اونا خودشون رو بزرگتر کنن اجماع شدني هست. يك كارخانه با سهام محدود و سهامداران محدود(سرمايه گذاران ) و مديريت هم بصورت انتخابي يا گردشي اعمال مي شود. اين اتفاق يك بار در صنعت ماكاروني افتاده و باعث تولد برند هايي مانند زر و تك و.. شده. در باقي صنايع هم مي تواند اتفاق بيافتد. يك كاردان صادق مي خواهد و دلسوز. البته راهكار هاي ديگر هم دارد .مثلا بالا بردن ماليات ماحد هاي كوچك و اعمال معافيت هاي مالياتي واحد هاي بزرگ . يا ارايه ي سوبسيد انرژي به واحد هاي بزرگ يا پرداخت بخشي از حقوق پرسنل واحد هاي بزرگ با حداقل مشخصي پرسنل(مثلا بالاي 1000 نفر) توسط دولت يا تامين بخشي از منابع اوليه از معادن دولتي و.... راهكار زياد است اما بهترين آن ها ايجاد تعاوني ها توسط خود افراد دست اندر كار است. 2 نقل قول لینک به دیدگاه
3Tilla 3,844 اشتراک گذاری ارسال شده در 3 آبان، ۱۳۹۱ نظراتو خیلی سریع خوندم.... من خودم تا وقتی پای جون میون باشه اصلا ریسک نمیکنم!یا وقتی میدونم کدوم کیفیتش بیشتره!!فکر نمیکنم در آمدمون هم طوری باشه که بتونیم مثلا هر سال وسایل خونه رو کمپلت عوض کنیم.مثلا تلوزیون ایرانی بخریم که سال بعد خراب شه؟ ماشالا با این تورم..... فعلا که ترجیح میدم برند های معتبر رو مصرف کنم !!چون همین قدر که دولت میگه باید از تولید کننده حمایت بشه آیا از مصرف کننده حمایت میشه؟البته دارم میبینم که از تولید کننده هم حمایتی نمیشه .....اینا همش در حد شعاره و برنامه چشم انداز n ساله توسعشون!!!! 5 نقل قول لینک به دیدگاه
p mehdi q 6,226 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 3 آبان، ۱۳۹۱ منظور من اين نبود كه به كل كالاي ايراني نخريم.منظورم اين بود كه كالاي بد ايراني نخريم.و اون رو با محصولات ديگر جايگزين كنيم.يا براي مدتي از سبد خانوار حذفش كنيم. مثلا با يك ماه مرغ نخوردن مشكلي براي اكثر افراد پبش نمي آيد.تنوع غذاهاي ايراني به حدي بالاست كه به راحتي مي توان مرغ را حذف كرد تا يك وارد كننده ي انحصاري نتواند اينگونه با بازار و مردم بازي كند. متاسفانه دست جامعه ي ما از نظر فرهنگي خيلي خيلي خالي است. مثال بزنم: ماشين رانا هنوز توليد نشده پيش فروش مي شود و يك روزه 15 هزار نفر متقاضي خريد مي شوند آن هم در شرايطي كه در قرارداد شركت قيد ميكند كه مختار به هرگونه تغير از نظر ظاهري و فني مي باشد.اين يعني اگر به جاي رانا رنو5 تحويل شما بدهند شما حق اعتراض نداريد. در چنين شرايطي توليد كننده اعم از خرد و كلان به سمت سودجويي بيشتر در قبال خدمات كمتر پيش مي رود. اين مي شود كه مي بينيم كم فروشي افت كيفيت و حتي فروش جنس غير از جنس ادعايي مي شود. گارانتي و وارانتي و خدمات هم كه ايران معني كشك مي دهد. كداميك از دوستان شده جعبه ي لامپ هاي كم مصرف را كه نوشته تا 2 سال گارانتي نگه داريد و بعد از 6 ماه كه لامپ سوخت ببريد براي تعويض؟ قانونا مي بايست بدون پرسش لامپ را عوض كنند اما اينگونه نيست يا كداميك از دوستان شده كه از كارت طلايي خودروهاي ايران خودرو استفاده كنند؟ قانونا بايد بدون پرسش ماشين خسارت ديده را تعويض كنند اما اينگونه نيست و در اغلب موارد خسارت به شما پرداخت مي شود براي تعمير خودرو و نه تعويض خودرو. وقتي مي گويم نظارت است كه كيفيت مي آورد وهيچ ناظري بهتر از مصرف كننده نيست به اين معني نيست كه كالاي ايراني مصرف نكنيم بلكه به اين معني است كه كالاي ايراني را هوشيارانه مصرف كنيم و اگر افت كيفيت ديديم بي تفاوت نگذريم پيگيري كنيم .حداقلش اين است كه يك تماس تلفني با واحد هاي پشتيباني و يا كارخانه و... بگيريم . بگوييم كه محصول شما افت كيفيت داشته است. در شرايط فعلي شايد واحد هاي كوچك به سختي ادامه ي كار مي دهند ولي واحد هاي متوسط و بزرگ به سود هاي بسيار مي رسند. مثالي بزنم: شير را از توليد كننده مي خرند كيلويي 800 تومان به مصرف كننده مي دهند كيلويي 1850 تومان(با اين تفاوت كه هر 1 كيلو شير را 2 كيلو مي كنند و مي فروشند(آب مي بندند)) واحد هاي توليدي شير اغلب واحد هايي زير 50 راس هستند كه با اين قيمت خريد و قيمت علوفه ي كيلويي 650 تومان و هزينه ي نگهداري و تاسيسات به سختي دخل و خرجشان يكي مي شود اما كارخانه هاي توليد شير سود سرشار ميبرند ولي همواره هم دم از اين مي زنند كه هزينه ها كفاف توليد را نمي دهند. خوب من نوعي مطلع موظف هستم كه به ديگران بگويم تا ديگران هم بدانند.كافيست 1 هفته مردم شير و ماست و پنير نخرند تا كارخانجات مجبور بشوند علاوه بر بالا بردن كيفيت قيمت ها را هم كاهش دهندو به حداقل سود بسنده كنند. اینو واقعا قبول دارم که خیلی از مردم تابع احساسات خرید میکنن! اگر مردم به سمت هر چیزی هجوم نبرن اینقد گرونی نمیشه! همین پیگیری گارانتی ها خیلی کمک میکنه که شرکت ها وظایف خودشونو بیشتر بدونن ... هر چند که من میدونم که خیلی از تولیدی ها به گارانتی هاشون پایبند هستن ..اما اطلاع کم مردم از پیگیری اون باعث میشه که نتیجه نگیرن من که خودم در زمینه ی شیرآلات بهداشتی فعالیت میکنم چه واحد خودمون چه واحد های دیگه اینو میدونم که فقط کافیه مشتری جنسی که برده رو به مغازه دار تحویل بده و مغازه دار به ما تماس بگیره .. به سرعت جنس سالم و جدید جایگزین اون میشه بدون هیچ هزینه ای اما خیلی از مردم اینو نمیدونن و میگن اینم جنس ایرانیه دیگه کاریش نمیشه کرد! 1 نقل قول لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .