peyman sadeghian 30244 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 شهریور، ۱۳۹۱ با سلام زیاد به مقدمه چینی احتیاج نداره .همونطور که از نام تاپیک برمیاد مکیخوایم راجع به موضوع یا بهتربگم معضل تک فرزندی اشاره ای کنیم تقریبا همه ما در خانواده های شلوغ و چندفرزندی بزرگ شدیم این سیستم معایب و محاسن خاص خودشو داره که به نظر من محاسنش بیشتر از معایبش بوده است اما شرایط فعلی جامعه (گرانی بی حد و حصر،کوچک شدن خانه ها و آپارتمانی شدن آنها وعدم توانایی در امرار معاش روزانه و ...)تک فرزندی و گاه خانواده بدون فرزند رو به زن و شوهر ها تحمیل میکنه حالا میخوام نظرات شما رو هم بدونم از نظر شما تک فرزندی بهتره یا چند فرزندی؟چرا؟ 24 لینک به دیدگاه
YAGHOT SEFID 29302 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 شهریور، ۱۳۹۱ جامعه تک فرزندها... بسیاری از تک فرزندها نمی توانند ناامیدی ها و فشارهای روانی را تحمل کنند. چنانچه توهینی به آنها شود، بی آنکه قصد و غرضی در کار باشد، این توهین را رفتاری عمدی و به پشتوانه نیتی خاص تفسیر می کنند. چنانچه از مساله ای رنجیده خاطر شوند، این حالت را تا مدت های مدید در درون خود زنده نگاه می دارند. آنها فقط به برقراری روابطی علاقه مندند که دربرگیرنده منافع آنان باشد و احساسات شان را نیز جریحه دار نکند. آنها ممکن است ناراحتی های خود را برای دیگران بیان نکنند و فردی درون گرا شوند. در ضمن، در هنگام طلاق و جدایی والدین، تک فرزندان، بیشتر تحت تاثیر مشکلات روانی قرار می گیرند. کودک تک فرزند در خانواده ای رشد می کند که افراد بالغ در آن حضور دارند و کودک دیگری نیست که بتواند با او ارتباط برقرار کند. هر دوی این عوامل، نقشی مهم در پرورش کودکان تک فرزند دارند. کودک تک فرزند به طور کامل مورد توجه و علاقه والدین است. این عامل سبب می شود کودک احساس کند شخصی مهم است. مزایای بزرگ شدن در خانواده های تک فرزند چنان است که کودک می گوید من دوست دارم تنها فرزند خانواده باشم. هیچ رقیبی نداشته باشم و کسی حسادت مرا تحریک نکند. نیاز نباشد با کسی دعوا کنم تا بتوانم وسیله ای را که دوست دارم، تصاحب کنم. کودکانی که در خانواده تک فرزند زندگی می کنند، احساس امنیت و اعتماد به نفس زیادی دارند. عامل دیگری که در زندگی کودک مؤثر است، حضور در خانواده ای است که فقط شامل افراد بالغ است. این کودکان پیش از زمان معمول، سخن گفتن را آغاز می کنند و روحیه اجتماعی نیرومندتری دارند. آنان از والدین خود تقلید و همچون بزرگسالان رفتار می کنند، به گونه ای که تحسین و تعجب دیگران را برمی انگیزند. کودکان خانواده های تک فرزند معمولا بلوغ زودرس دارند. بلوغ اجتماعی این کودکان نیز ممکن است به حال آنان مفید باشد. آنها زودتر از دیگر کودکان با مسایلی مواجه می شوند که برخورد با آنها در سنین بالاتر ناگزیر است. مسایل و دیدگاه های خود را به راحتی بیان می کنند و قادرند به والدین خود کمک کنند. آنها زودتر از دیگر کودکان به فعالیت اقتصادی مشغول می شوند و از کار کردن خجالت نمی کشند. این کودکان با آمادگی و تجربه زیاد به سن بلوغ پا می گذارند. 12 لینک به دیدگاه
YAGHOT SEFID 29302 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 شهریور، ۱۳۹۱ معایب تک فرزند بودن یکی از معایب تک فرزند بودن، تأثیر آن بر مراحل رشد کودک است. این کودکان کسی را ندارند تا با او رقابت یا بازی و دعوا کنند. آنها دوست و همدمی در منزل ندارند بنابراین برخی از احساسات را تجربه نمی کنند و فرصتی برای کنترل و مدیریت آنها نخواهند داشت. اگر والدین، مراقبتی افراطی از تک فرزند خود به عمل آورند و او را به فردی ضعیف و کم تحمل تبدیل کنند، فرزندشان از دیگران نیز انتظار خواهد داشت با او چنین رفتاری داشته باشند که این موضوع ناتوانی او را شدت خواهد بخشید.اگر والدین اجازه ندهند فرزندشان با احساسات سخت و ناراحت کننده رو به رو شود یا امکان آشکار کردن این نوع احساسات را برای او فراهم نکنند، تحمل وی را برابر این نوع احساسات ضعیف خواهند کرد. تمایل والدین به حمایت از تنها فرزندشان، مانع از آن می شود که فرزندشان عواقب اشتباهات خود را بیازماید و مسوولیت عمل خود را بپذیرد. آنها هیچ گاه در مقام انتقاد از فرزندشان بر نمی آیند، با او مخالفت نمی کنند و همواره تسلیم خواسته های او می شوند تا از این طریق مانع ناراحت شدن او شوند. این والدین می گویند فرزندمان هم مثل ما دوست ندارد ناراحت شود بنابراین با هم معامله می کنیم تا هیچ یک از ما آزار نبیند. حمایت بیش از حد این والدین، فرزند را با روحیه حساس و ضعیف تربیت می کند. هرچه حمایت آنها از تنها فرزندشان بیشتر شود، قدرت و تحمل وی در رویارویی با مشکلات کاهش می یابد و از این رو بسیار شکننده و آسیب پذیر می شود. در چنین روابط حساس و پر اضطرابی است که تک فرزند از آزمودن احساساتی که در روابط بین خواهر و برادر شکل می گیرد، محروم می ماند. در خانواده های تک فرزند، والدین و فرزندان هر دو احساس می کنند نیاز شدیدی به یکدیگر دارند. پس ناگزیر به مراعات یکدیگر هستند. متاسفانه ساختار اجتماعی و فرهنگی خانواده ها در عصر حاضر به گونه ای است که آمادگی لازم در کودکان برای برقراری ارتباط با محیط هایی خارج از منزل به وجود نمی آید و کودکان با اکثر محیط های اجتماعی بیگانه و ناآشنا بوده و در برقراری ارتباط جدید احساس ضعف می کنند. این مساله می تواند مشکلاتی مانند استرس و نگرانی در کودک، امتناع از رفتن به مدرسه و یا فرار از مدرسه و نیز مجبور کردن والدین برای ماندن در کنار او و در محیط مدرسه را در پی داشته باشد. 13 لینک به دیدگاه
Mr. Specific 43573 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 شهریور، ۱۳۹۱ بنظر من در این شرایط اجتماعی مملکت صفر فرزندی بهترین گزینه است. ولی اگر اصرار بر داشتن فرزند است، نیم فرزندی و آخر آخرش تک فرزندی خیلی خوبه 14 لینک به دیدگاه
peyman sadeghian 30244 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 24 شهریور، ۱۳۹۱ بنظر من در این شرایط اجتماعی مملکت صفر فرزندی بهترین گزینه است.ولی اگر اصرار بر داشتن فرزند است، نیم فرزندی و آخر آخرش تک فرزندی خیلی خوبه سلام ممنون که در بحث شرکت کردی شرایط فعلی جامعه؟بعد مالی یا فرهنگی ؟ حالا اگه فقط بعد مالی رو فاکتور بگیریم یعنی شرایط مالی رو ایده آل در نظر بگیریم چی؟باز هم به این قاعده معتقدی؟ 11 لینک به دیدگاه
Mr. Specific 43573 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 شهریور، ۱۳۹۱ سلام ممنون که در بحث شرکت کردی شرایط فعلی جامعه؟بعد مالی یا فرهنگی ؟ حالا اگه فقط بعد مالی رو فاکتور بگیریم یعنی شرایط مالی رو ایده آل در نظر بگیریم چی؟باز هم به این قاعده معتقدی؟ سلام پیمان جان منظورم شرایط اجتماعی و فرهنگی هستش. تربیت بچه در این شرایط واقعاً سخته. واقعاً اعتیاد، بی بند و باری، عدم امنیت اجتماعی،............ در آخر اقتصادی رو اضافه میکنم. چون اهمیت اینها بیشتر از مسئله اقتصادی هستند. بالاخره واسه خواب سقفی پیدا میشه برای خانواده و لقمه ای غذا گیر میاد. ولی مسائل اجتماعی رو نمیشه نادیده گرفت. در این اوضاع مملکت من واقعا توانش رو در خودم حس نمیکنم که بتونم بچه دار بشم. خیلی سخت شده. تا همه امکانات رفاهی و ذهنی بچه فراهم نیست، اصلا نباید به داشتن بچه فکر کرد. 14 لینک به دیدگاه
peyman sadeghian 30244 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 24 شهریور، ۱۳۹۱ سلام پیمان جانمنظورم شرایط اجتماعی و فرهنگی هستش. تربیت بچه در این شرایط واقعاً سخته. واقعاً اعتیاد، بی بند و باری، عدم امنیت اجتماعی،............ در آخر اقتصادی رو اضافه میکنم. چون اهمیت اینها بیشتر از مسئله اقتصادی هستند. بالاخره واسه خواب سقفی پیدا میشه برای خانواده و لقمه ای غذا گیر میاد. ولی مسائل اجتماعی رو نمیشه نادیده گرفت. در این اوضاع مملکت من واقعا توانش رو در خودم حس نمیکنم که بتونم بچه دار بشم. خیلی سخت شده. تا همه امکانات رفاهی و ذهنی بچه فراهم نیست، اصلا نباید به داشتن بچه فکر کرد. سلام عزیزم ببین من این شرایط رو قبول ندارم که میگی .قبلا هم بوده این قضایا شاید با شدت بیشتر یا کمتر به نظر من شرایط در زمان گذشته بدتر از الان بوده. اما سختگیری خانواده ها کمتر بوده .تجمل گرایی و خرجهای الکی زیاد نبوده و ... تاحالا به این فکر کردی اگه خودت تک فرزند بودی چه اتفاقی میافتاد؟آیا میتونستی استقلال بیان و فکری الان رو داشته باشی؟یا احساس امنیتی که در کنار خواهران و برادرانت داری؟ 7 لینک به دیدگاه
شــاروک 30242 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 شهریور، ۱۳۹۱ من عاشق بچه هاااااااااااااام:hapydancsmil: به نظر من شرایط نا مساعد مالی نمیتونه دلیل خوبی باشه واسه اینکه کسی بچه دار نشه یا فقط یه فرزند داشته باشه این نظر هم درسته که سطح توقع بچه ها ممکن بالا بره و والدین رو مجبور کنه که یه زندگی نسبتا مرفه رو در مقایسه با دوستانش فراهم کنه ولی همین موضوع هم راه چاره داره از اول باید در تربیت فرزندمون این رو براش جا بندازیم که ثروت همه چیز نیست خوشبختی وابسطه به پول و موقعیت اجتماعی بالا نیست این چیزها شخصیت نمیاره و.... وقتی فرزندمون به این باور برسه دیگه زندگی کردن تو شرایط مالی نامناسب سخت نمیشه بلکه همیشه میگرده دنبال یه چیزی برای خوشبختی کسایی از چند فرزندی واهمه دارن که زندگی رو بیش از حد سخت میگیرن و فکر میکنن تو سختی نمیشه زندگی کرد در صورتی که تمامی لذت های زندگی توی سختی هاست من با چند فرزندی موافقم تک فرزندی صدمات جبران ناپذیری رو به بچه میزنه که خود والدین هم ازش بیخبر هستن که در آینده نمود پیدا میکنه 9 لینک به دیدگاه
Mr. Specific 43573 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 شهریور، ۱۳۹۱ سلام عزیزم ببین من این شرایط رو قبول ندارم که میگی .قبلا هم بوده این قضایا شاید با شدت بیشتر یا کمتر به نظر من شرایط در زمان گذشته بدتر از الان بوده. اما سختگیری خانواده ها کمتر بوده .تجمل گرایی و خرجهای الکی زیاد نبوده و ... تاحالا به این فکر کردی اگه خودت تک فرزند بودی چه اتفاقی میافتاد؟آیا میتونستی استقلال بیان و فکری الان رو داشته باشی؟یا احساس امنیتی که در کنار خواهران و برادرانت داری؟ نظرات مختلفه. 6 لینک به دیدگاه
Mr. Specific 43573 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 شهریور، ۱۳۹۱ من عاشق بچه هاااااااااااااام:hapydancsmil: به نظر من شرایط نا مساعد مالی نمیتونه دلیل خوبی باشه واسه اینکه کسی بچه دار نشه یا فقط یه فرزند داشته باشه این نظر هم درسته که سطح توقع بچه ها ممکن بالا بره و والدین رو مجبور کنه که یه زندگی نسبتا مرفه رو در مقایسه با دوستانش فراهم کنه ولی همین موضوع هم راه چاره داره از اول باید در تربیت فرزندمون این رو براش جا بندازیم که ثروت همه چیز نیست خوشبختی وابسطه به پول و موقعیت اجتماعی بالا نیست این چیزها شخصیت نمیاره و.... وقتی فرزندمون به این باور برسه دیگه زندگی کردن تو شرایط مالی نامناسب سخت نمیشه بلکه همیشه میگرده دنبال یه چیزی برای خوشبختی کسایی از چند فرزندی واهمه دارن که زندگی رو بیش از حد سخت میگیرن و فکر میکنن تو سختی نمیشه زندگی کرد در صورتی که تمامی لذت های زندگی توی سختی هاست من با چند فرزندی موافقم تک فرزندی صدمات جبران ناپذیری رو به بچه میزنه که خود والدین هم ازش بیخبر هستن که در آینده نمود پیدا میکنه آخه سنت به این حرفا نمیخوره که واسم جالبه که در بیشتر اوقات دخترها با چند فرزندی موافق هستند. هنوز در شرایطش قرار نگرفتی که میگی سخت گرفتن زندگی. بذار بری توی زندگی بعداً معنی این حرفت رو متوجه میشی فعلا زوده واست در زندگی واقعی( نه دوران نامزدی و دوستی ....) اینقدر شرایط هست که در کنار هم قرار میگیرند که شرایط وجود برخی چیزا رو سخت تر میکنه. من از اول زندگی متأهلیم تا الان به 90% توقعاتم رسیدم. و اتفاقا هیچوقت زندگی رو هم سخت نگرفتم. راحت داریم زندگی میکنیم. ماشین به اندازه یک بچه خرج و مخارج داره. من 1 دونه بچه خوشکل دارم. 9 لینک به دیدگاه
peyman sadeghian 30244 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 24 شهریور، ۱۳۹۱ نظرات مختلفه. کاملا درسته مهندس... شرایطی رو در نظر بگیر تا 50 سال آینده که باید کلمه هایی مثل دایی ، عمو ، عمه و خاله رو از زبان فارسی حذف کرد دیگه این نسبتهای فامیلی وجود نداره تازه این یکی از مشکلات تک فرزندی هست موارد تربیتی زیادی هم داره که اگه خواستی میگم باز هم میگی تک فرزندی خوبه 6 لینک به دیدگاه
Mr. Specific 43573 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 شهریور، ۱۳۹۱ کاملا درسته مهندس... شرایطی رو در نظر بگیر تا 50 سال آینده که باید کلمه هایی مثل دایی ، عمو ، عمه و خاله رو از زبان فارسی حذف کرد دیگه این نسبتهای فامیلی وجود نداره تازه این یکی از مشکلات تک فرزندی هست موارد تربیتی زیادی هم داره که اگه خواستی میگم باز هم میگی تک فرزندی خوبه 100% من میگم صفر فرزندی اصلا ولی بقیه که اصرار دارند بچه داشته باشند تک فرزندی بهتره به قول دوستم: بعد از من میخوام علف روی زمین نباشه 6 لینک به دیدگاه
شــاروک 30242 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 شهریور، ۱۳۹۱ آخه سنت به این حرفا نمیخوره که واسم جالبه که در بیشتر اوقات دخترها با چند فرزندی موافق هستند. هنوز در شرایطش قرار نگرفتی که میگی سخت گرفتن زندگی. بذار بری توی زندگی بعداً معنی این حرفت رو متوجه میشی فعلا زوده واست در زندگی واقعی( نه دوران نامزدی و دوستی ....) اینقدر شرایط هست که در کنار هم قرار میگیرند که شرایط وجود برخی چیزا رو سخت تر میکنه. من از اول زندگی متأهلیم تا الان به 90% توقعاتم رسیدم. و اتفاقا هیچوقت زندگی رو هم سخت نگرفتم. راحت داریم زندگی میکنیم. ماشین به اندازه یک بچه خرج و مخارج داره. من 1 دونه بچه خوشکل دارم. تو همه پست هات باید یادآوری کنی که سن من کمه؟!! شاید در جریان زندگی نباشم ولی عقلم میگه اینا دلیل خوبی نیست واسه اینکه یه بچه رو تنها بزاریم بدون خواهر و یا برادر منم یه بچه زشت دارم 5 لینک به دیدگاه
سارا-افشار 36437 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 شهریور، ۱۳۹۱ با نظر آقای بسیار خاص بسیار موافقم شدید حدید صفر فرزندی اقا پیمان زیاد نگران کلمات دایی , عمو, عمه نباش فرزند آوری چیزی نیس که به توصیه و نگرانی و غیره نیاز داشته باشه شرایط مطلوب رو هر کسی از دید خودش ارزیابی می کنه و اگه حس کنه و به این نتیجه برسه که شرایط جامعه رو به بهبوده خود به خود شروع به تولید نسل می کنه همون تک فرزندا خودشون صاحب 10 ده تا بچه میشن البته اگه این حس درشون به وجود بیاد دقیقا همون مثال معروفه که حس امنیت از خود امنیت مهم تره 6 لینک به دیدگاه
peyman sadeghian 30244 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 24 شهریور، ۱۳۹۱ با نظر آقای بسیار خاص بسیار موافقم شدید حدیدصفر فرزندی اقا پیمان زیاد نگران کلمات دایی , عمو, عمه نباش فرزند آوری چیزی نیس که به توصیه و نگرانی و غیره نیاز داشته باشه شرایط مطلوب رو هر کسی از دید خودش ارزیابی می کنه و اگه حس کنه و به این نتیجه برسه که شرایط جامعه رو به بهبوده خود به خود شروع به تولید نسل می کنه همون تک فرزندا خودشون صاحب 10 ده تا بچه میشن البته اگه این حس درشون به وجود بیاد دقیقا همون مثال معروفه که حس امنیت از خود امنیت مهم تره سلام سارا بانو... من فعلا جانب داری خاصی نکردم دارم نظرات رو میسنجم و مواردی که از مخالفان یا موافقان تک فرزندی گفته میشه بیان میکنم میدونم آدم برای حرفهای خاله زنکی نه باید بچه دار بشه نه از بچه دار شدن دست بکشه منم نگرانی برای اون نسبتها ندارم اینجا یه بحث هست کاملا آزاد:gnugghender: داریم میسنجیم اگه تک فرزندی خوبه،چرا؟ واگه چند فرزندی خوبه بازهم چرا؟ 7 لینک به دیدگاه
هادی ناصح 18854 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 شهریور، ۱۳۹۱ اگر تمام شرایط رو ایده آل در نظر بگیریم و مشکلات فرهنگی و مالی رو کنار بزاریم به نظر من چند فرزندی خوبه ما خودمون دو تا هستیم من و خواهرم. فکر تنهایی رو هم که می کنم دیوونه میشم دوتایی خوبه دعوا می کردیم بازی می کردیم تو سر و کله هم میزدیم خیلی چیزا از هم دیگه یاد گرفتیم واسه پدر مادر ها هم خوبه به نظر من. 10 لینک به دیدگاه
.Yaprak 15748 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 شهریور، ۱۳۹۱ آقا پیمان یه نظر سنجی هم میزاشتی خوب:5c6ipag2mnshmsf5ju3 8 لینک به دیدگاه
XMEHRDADX 7514 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 شهریور، ۱۳۹۱ من یه زمونی زیاد به این چیزا فکر نمیکردم،و معتقد بودم یا صفر فرزندی و یا در صورت ازدواج تک فرزندی. ولی جدیدا نمیدونم چرا روحیم عوض شده و با چند فرزندی موافق هستم 7 لینک به دیدگاه
peyman sadeghian 30244 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 24 شهریور، ۱۳۹۱ آقا پیمان یه نظر سنجی هم میزاشتی خوب:5c6ipag2mnshmsf5ju3 نظرسنجی که از الان نتیجه اش معلومه گذاشتن نداره درثانی الان حداقل هرکس نظراتش رو بیان میکنه اونجوری نمیشه راجع بهش بحث کرد 6 لینک به دیدگاه
.Yaprak 15748 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 شهریور، ۱۳۹۱ نظرسنجی که از الان نتیجه اش معلومه گذاشتن نداره درثانی الان حداقل هرکس نظراتش رو بیان میکنه اونجوری نمیشه راجع بهش بحث کرد واقعا نتیجه اش معلومه الان که همه دو دسته ان بله حتما 4 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده