RezaMTJAME 9278 اشتراک گذاری ارسال شده در 13 فروردین، ۱۳۸۹ با سلام و عرض ادب به قاصدک عزیز. من یک کمی شرح به این بدون شرح شما اضافه می کنم. از اینکه بدون اجازه بوده ببخشید. ********************************************* برگرفته از سایت خبری فارس نیوز: برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ********************************************* امام علی علیه السلام : پیام های اقتصادی امام علی علیه السلام راه مبارزه با ناداری پدیده فقر نیز همانند تمام پیش آمدهای زندگی ناشی از عواملی است که در صورت شناخت درست و به موقع آنها می توان از وقوع آن پیش گیری کرد. از آن جا که برخی افراد در نتیجه زیاده روی در مصرف دچار فقر می شوند، یکی از مهم ترین راه های مبارزه با پدیده فقر، چه در زندگی فردی و چه در نظام زندگی اجتماعی، پرهیز از زیاده روی در مخارج و رعایت قناعت و میانه روی است. امروزه بررسی ها این مسئله را به خوبی روشن ساخته است. جوامعی بیشتر از پدیده فقر رنج می برند که میان درآمدها و هزینه های آنها هماهنگی وجود ندارد. چنین جوامعی به مسائلی چون توسعه نیافتگی و ورشکستگی اقتصادی دچار می شوند. علی علیه السلام در وصیّتی که به امام حسن علیه السلام نوشته اند به این مطلب تصریح دارند: «هرکه میانه روی کند هرگز هلاک نشود و هرکه زهد را پیشه خود سازد، دچار فقر نمی گردد». استمداد از خدا در مبارزه با تنگ دستی، علاوه بر کار و تلاش، میانه روی و داشتن برنامه برای هماهنگ ساختن درآمدها و هزینه ها، یاری خواستن از درگاه الهی را نباید فراموش کرد؛ چرا که انسان هیچ گاه از یاری خداوند بی نیاز نخواهد بود. علی علیه السلام در کمک خواهی از خداوند می فرمایند: «از پروردگار عالم یاری می طلبم، چرا که همواره به یاری او نیازمندم. کسی که خدا او را هدایت کند هرگز گم راه نمی شود و آن که خدا با او دشمنی کند نجات و رهایی نمی یابد و کسی که خدا او را بی نیاز گرداند، هرگز نیازمند و نادار نمی شود». بذل و بخشش و تنگ دستی گاهی چنین تصوّر می شود که یکی از عوامل پیدایش یا تشدید فقر بذل و بخشش مال به دیگران است. گرچه زیادروی در هر کاری، حتی کارهای پسندیده ای چون صدقه دادن و بذل و بخشش کردن، سبب بروز نارسایی هایی می گردد، امّا حقیقت این است که در بینش اسلامی یکی از مهم ترین راه های جلوگیری از پیدایش تنگ دستی، انجام دادن کارهای نیک و بخشش نمودن به نیازمندان در حدّ معقول است. علی علیه السلام درباره چگونگی درمان فقر می فرمایند: «تنگ دستی را با صدقه دادن و بخشش به دیگران درمان کنید». قناعت در مجموعه رهنمودهای علی علیه السلام در مورد چگونگی مبارزه با پدیده فقر به توصیه های بسیاری برمی خوریم. در این میان بر اموری چون قناعت و راضی بودن به قسمت و شکیبایی بیش از سایر امور تاکید شده است؛ چرا که اگر انسان به روزیِ مقدّر خشنود، و اهل قناعت باشد و صبر را پیشه خود سازد، از عوارض منفی فقر در امان می ماند و از امتحان الهی سربلند بیرون می آید. علی بن ابی طالب علیه السلام تصریح دارند که این سه کار بیشتر از دیگر امور موجب ریشه کن شدن فقر می گردند و می فرمایند: «هیچ مالی فقرزُداتر از قناعت و خرسندی به روزی معین شده نیست.... و شکیبایی همانند سپری است که آدمی را از آثار سوء تهی دستی حفظ می کند». زینت تنگ دستی تنگ دستی، به هر دلیل که پیش آید، موجب نمی گردد که انسان بدون در نظر گرفتن ارزش انسانی به هر کاری دست بزند و ارزش ها و فضیلت اخلاقی را زیرپا بگذارد. در فرهنگ اسلامی به افرادی که به هر دلیل با پدیده فقر روبرو هستند رهنمودهایی شده است که می توانند با رعایت آنها تا حدود زیادی از آثار منفی این پدیده شوم، خود را درامان نگه دارند. علی علیه السلام علاوه بر توصیه به شکیبایی سفارش می کنند: در زمان گرفتار شدن به تنگدستی در حد توان آن را به دیگران اظهار نکنید؛ چرا که هرکس فقر خود را اظهار کند منزلت خویش را در نظر مردم پایین می آورد و گذشته از آن خویشتن داری و حفظ عزّت نفس و مناعت طبع، زیور فقر است و می توان از طریق آن تلخی های ناشی از تنگ دستی را از بین برد. فقر و عزّت نفس از جمله آثاری که ممکن است آدمی به دنبال فقر دچار آن گردد، طمع داشتن به مال دیگران است که گاهی موجب نادیده گرفتن عزّت نفس و شأن و منزلت فرد گردد. تعالیم الهی اسلام بر ضرورت حفظ عزّت نفس و چشم پوشی از مال دیگران و تن ندادن به خواری در مقابل مال دنیا بسیار تاکید شده است. علی بن ابی طالب علیه السلام در این باره می فرمایند: «چه نیکوست فروتنی افراد توانگر در برابر افراد تنگ دست برای به دست آوردن پاداش الهی و نیکوتر از آن بی اعتنایی و حفظ عزّت نفس افراد تنگ دست در برابر ثروتمندان و توانگران است که این کار را با انگیزه توکّل به خدا و اعتماد به عنایت و الطاف او انجام دهند». ناامیدی و تنگ دستی گاهی در نتیجه غفلت از یاد خدا و فراموش کردن این واقعیت که تمام پیش آمدهای زندگی با هدف آزمایش انسان به وقوع می پیوندند، افراد به هنگام آزموده شدن با فقر به جای شکیبایی و در پیش گرفتن شیوه های درست مبارزه با فقر، دچار ناامیدی می شوند و ازهرگونه تلاش برای برطرف ساختن آن خودداری کرده، سستی می ورزند. این کار به تدریج ضمن تضعیف باورهای دینی آدمی، زمینه های اعتماد به نفس و خودباوری او را از بین می برد و در نتیجه بستر هرگونه انحطاط اخلاقی و تن دادن به پستی از جمله ناامیدی از الطاف خداوند در وجود انسان فراهم می گردد. علی علیه السلام می فرمایند: «چونان کسی مباش که چون توانگر شود به سرمستی و گناه آلوده می شود و اگر تنگ دست گردد، به نومیدی گراید». نکوهش فقرِ نفس برای فقر مراتبی ذکر می شود از جمله آنهاست: نداشتن ضروریات زندگی، فقر وجودی نظیر نیاز انسان به خالق و فقر نفس که عبارت است از آزمندی نسبت به مال مردم و سیری ناپذیری نفس آدمی. از میان انواع فقرها فقر نفس خطرناک ترین آنهاست چون آن که به این گونه از فقر گرفتار است اگر دنیا را داشته باشد هم چنان احساس بی نیازی نمی کند و همواره چشم به مال دیگران دارد. علی علیه السلام از فقر نفس به عنوان بزرگ ترین بلا و بدترین نوعِ فقر یاد کرده، می فرمایند: «بزرگ ترین گرفتاری انسان فقر نفس است. بدترین نوع فقر، فقر نفس است». فقر ایمان انسان در طول زندگی با انواع فقر روبه رو می شود؛ گاهی به فقرمالی، گاهی به فقردانش، و در مواقعی هم به فقر ایمان و عقیده دچار می گردد. گرچه هرکدام از این گرفتاری ها آثارسوءِ فراوانی در زندگی دارند، امّا از آن جا که حیات واقعی انسان در گرو عقاید و اعتقادات اوست و سعادت و شقاوت به مدد آن رقم می خورد، از میان تمام ناداری ها فقر ایمان بسیار زیان بارتر است. بر این اساس وقتی شخصی از مولای متقیان امیرالمؤمنین علی علیه السلام سؤال کرد که «بدترین نوع فقر کدام است؟»، آن حضرت فرمودند: «کفرِ بعد از ایمان بدترین و سخت ترین نوع فقر است». فقری که بهتر از بی نیازی است گرچه تنگ دستی آثار بسیار سوئی در پی دارد و انسان را نه تنها از به جا آوردن برخی وظایف فردی و اجتماعی و دینی و اخلاقی باز می دارد و در مواردی هم موجب آلوده شدن او به گناه و گرایش به کارهای ناپسند می شود، با این همه در مقایسه آثار و زیان های فقر با آثار و پی آمدهای ناشی از سرمستی ثروت معلوم می گردد که فقر از ثروتمندی کم زیان تر است؛ چون اغلب افراد در تنگ دستی بیشتر به خدا توجّه پیدا می کنند و به یاد او می افتند و در مقابل بسیاری از انسان ها به سبب احساس توانمندی و برخورداری از ثروت به نافرمانی خدا مبتلا می شوند. علی علیه السلام در ضمن دو بیت در این باره می فرمایند: «دلیل برتری فقر بر توانگری این است که مردمِ بسیاری به سبب توانگری، خدا را نافرمانی می کنند». فقر و توانگری واقعی در فرهنگ اسلامی فقر و توان گری حقیقی را با میزان برخورداری از ثروت نمی سنجند، بلکه با مقدار اعمال نیک و بد و شدت و ضعف ایمان مشخص می نمایند. بر این اساس هرکس که از پایبندی به احکام الهی و آراستگی به فضایل اخلاقی و انسانی بیشتری برخوردار باشد به گونه ای که از تمام موانع رشد و کمال و هواهای نفسانی در دنیا به سلامت عبور کند و در مقابل زرق و برق دنیا حقیقت انسانی خویش را فراموش ننماید و از آلودگی ها درامان بماند، در فرهنگ اسلامی انسان توانگر به شمار می آید. امّا در مقابل، کسی که بر اثر غفلت و فراموش کردن منزلت خلیفة اللهی خود به انواع آلودگی ها مبتلا گشت تنگ دست خوانده می شود. علی علیه السلام می فرمایند: «توانگری و تهی دستیِ واقعی آن گاه معلوم می شود که اعمال انسان ها به پیشگاه خدا عرضه شود». فقر بهتر از غنای منفی گرچه ناداری به دلیل آثار و نتایج زیان باری که دارد از دید فرهنگ اسلامی امرنامطلوبی به حساب می آید، امّا این امر ناشی از دست آوردهای منفی است که در نتیجه فقر متوجّه شخصیّت انسان می گردد. بر این اساس اگر ثروت بیشتر نیز چنین تأثیری در پی داشته باشد، آن نیز نامطلوب محسوب می شود. از این رو چون آثار زیان بار ثروت گاه بسیار بیشتر از تهی دستی است، در جهان بینی اسلامی در چنین مواردی فقر از ثروتمندی و برخورداری بهتر است. حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام به صراحت می فرمایند: «فقرِ کمرشکن و سخت بسیار زیباتر از دارایی رسواکننده است». سرزنش فقر فقر و دارایی از جمله روش های آزمایش انسان است تا میزان شکیبایی و پایبندی ارزش های انسانی و اخلاقی، از قبیل هم دردی با هم نوعان و بخشش به گرفتاران معلوم گردد. بر این اساس نه انسان فقیر و نادار شایسته است که از شکیبایی عدول کند و به اظهار نارضایتی و ناسپاسی بپردازد و نه افراد پول دار حقّ دارند که به فقرا به دیده حقارت بنگرند. امام علی بن ابی طالب علیه السلام در این باره می فرمایند: «برادران تهی دست خود را تحقیر نکنید؛ زیرا کسی که مومنی را حقیر شمارد خداوند عزّ و جلّ هرگز در بهشت او را با برادر مؤمنش جمع نخواهد کرد، مگر این که چنین کسی از کرده خود پشیمان شود و توبه نماید». اهمیّت دلجویی از تنگ دستان یکی از سفارش های اکید اسلامی رسیدگی به مشکلات مستمندان و بینوایان است تا آنان احساس حقارت نکنند و از حضور در صحنه های مؤثّر اجتماعی خودداری ننمایند، علی علیه السلام می فرمایند: «بدا به حال افرادی که مستمندان و بینوایان رانده شده و وامداران و در راه ماندگان، در پیشگاه خداوند خصم او باشند». زیور فقر هنگامی که فرد که از توانمندی و امکانات مالی بیشتری برخوردار است، رسیدگی به مشکلات مستمندان و برطرف ساختن نیازهای شدیدمالی آنها از جمله وظایف مهمّ او محسوب می شود و در صورت کوتاهی از این کار در پیشگاه الهی مسئول خواهد بود. همین طور اگر کسی برطبق مصلحت و مشیت الهی دچار تنگ دستی شد علاوه بر تلاش برای برطرف کردن فقر، باید شکیبایی پیشه سازد و لحظه ای از مناعت طبع و خویشتن داری غفلت ننماید. علی بن ابی طالب علیه السلام در اشاره به این تکلیف می فرمایند: «خویشتن داری و عفیت بودن زیور فقر است». برخورد شیطان با فقیر و غنی از آن جا که شیطان اغلب نقشه های خود را به وسیله کسانی اجرا می کند که از امکانات بیشتری برخوردارند لذا افراد متمکنّ و برخوردار بیشتر از دیگر افراد در معرض تهدیدهای شیطان قرار دارند. حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام در روایتی این حقیقت را با این تعبیر مورد اشاره قرار می دهند: «فقیرِ راضی به مصلحت و مشیّت خداوند از دام های ابلیس رهایی می یابد، ولی توانمندْ همواره در خطر گرفتار گشتن به دام های فریب دهنده ابلیس قرار دارد». ************************************************ حدیث هایی کوتاه درباره تنگ دستی حضرت علی علیه السلام می فرمایند: زیان فقر پسندیده تر از آثارشوم ثروتمندی است. قناعتِ تنگ دست مایه بی نیازی اوست. هرکه فقر از او دست برنمی دارد، جمله «لا حُولَ ولا قُوةَ الاّ باللّهِ العلیِّ العظیم» بیشتر بگوید. چه بسیار افراد فقیری که به دلیل غنای روحی از همه انسان های توانمند بی نیازترند. هرکس دوستدار سلامت است باید فقر را بزگزیند و هرکه دوستدار آسایش است باید دل کندن از دنیا را اختیار کند. هیچ فقری چون نادانی نیست. بزرگ ترین فقر، کم خردی است. شکیبایی در برابر فقر توأم با عزّت زیباتر از توانگری همراه با خواری است. ************************************************ من آنچه را شرط بلاغ بود با تو گفتم - تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال ************************************************ با آرزوی شادی و سعادتمندی همه ************************************************ 10 لینک به دیدگاه
ترمه جون 1381 اشتراک گذاری ارسال شده در 17 فروردین، ۱۳۸۹ این حرفا میشه کفشو لباس واسه لین بیچاره ها؟ اگه بیشتر از یه بار نریم مکه و چولمونو نریزیم تو شکم این عربای پاپتی میشه به همینا کمک کرد. اگه کیسه کیسه پول و طلا نفرستیم کربلا واسه ساخت و ساز حرمی که دم به ثانیه منفجرش میکنن میشه به اینا کمک کرد. آخه امام حسین ضریح طلا میخواد چیکار؟ وای بر ما که از کل قران و اسلامی که ازش دم میزنیم قل قل کلماته عربیشو یاد گرفتیم. زیارت مکه همینجاس تو کشورمون.که پسرا نمیتونن زن بگیرن. که بیوه زنامون خودفروشی میکنن. که بچه هامون به جای مدرسه گدایی و گل فروشی می کنن. با گفتن حرفای قلمبه فقط داریم خودمونو توجیه میکنیم. 13 لینک به دیدگاه
ALI* 880 اشتراک گذاری ارسال شده در 17 فروردین، ۱۳۸۹ کشور ما کشور ثروتمندیه از نفت و سنگش گرفته تا این همه نیروی جوان جالبه با دولت عدالت مهر و عدالت پرور باز هم ما بین خودمون این همه گرسنه داریم 10 لینک به دیدگاه
samaneh66 10265 اشتراک گذاری ارسال شده در 10 بهمن، ۱۳۸۹ ای بابا آدم چیزی نگه بهتره ملت همه فقیر شدن ............. لینک به دیدگاه
هولدن کالفیلد 19946 اشتراک گذاری ارسال شده در 10 بهمن، ۱۳۸۹ براي خيلي از ما درك تلخي اين صحنه ها خيلي سخته اينها را اونايي ميفهمن كه فقر رو با پوست و اسخونشون حس كردن ...امثال همين بچه ها كه كم نيستم بچه هاي كار ... شايد اين غذاي يك هفته خانواده شان بود ...كجاي اقاي مهرورز ؟ عدالت گستر پول نفت سر سفره بيار ؟؟؟ 5 لینک به دیدگاه
هولدن کالفیلد 19946 اشتراک گذاری ارسال شده در 10 بهمن، ۱۳۸۹ این حرفا میشه کفشو لباس واسه لین بیچاره ها؟اگه بیشتر از یه بار نریم مکه و چولمونو نریزیم تو شکم این عربای پاپتی میشه به همینا کمک کرد. اگه کیسه کیسه پول و طلا نفرستیم کربلا واسه ساخت و ساز حرمی که دم به ثانیه منفجرش میکنن میشه به اینا کمک کرد. آخه امام حسین ضریح طلا میخواد چیکار؟ وای بر ما که از کل قران و اسلامی که ازش دم میزنیم قل قل کلماته عربیشو یاد گرفتیم. زیارت مکه همینجاس تو کشورمون.که پسرا نمیتونن زن بگیرن. که بیوه زنامون خودفروشی میکنن. که بچه هامون به جای مدرسه گدایی و گل فروشی می کنن. با گفتن حرفای قلمبه فقط داریم خودمونو توجیه میکنیم. با همه اين كارا اگه ارتباط جهاني قوي داشتيم و با كشورهاي ديگه تبادل اقتصادي و فرهنگي وجود داشت و اينقد تحريم و ايزوله نبودم تا اين اندازه وضعيت فقر توي كشورمون بي داد نميكرد 2 لینک به دیدگاه
آرماندیس 4786 اشتراک گذاری ارسال شده در 10 بهمن، ۱۳۸۹ خدا لعنت كنه اونايي كه وضع مردمو نمي بينن ... هر روز بيشتر از ديروز لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده