رفتن به مطلب

صمد تیمورلو


- Nahal -

ارسال های توصیه شده

تقصیر مادرم است

 

یا پدرم

 

که این‌گونه زاییده شده‌ام

 

هر وقت قاشق برمی‌دارم

 

نمی‌دانم

 

توی دهان کدام سرم

 

بگذارم

  • Like 3
لینک به دیدگاه

گنجشکی که جفتش را

جغد می‌بیند

و جغدی که جفتش را

انسان می‌بیند

مرگ را به خاطر می‌آورد

در تنهایی

ترانه‌اش را می‌خواند

آدم سیاه، گِلِ سیاه می‌خواهد

به علامت مرگ

گنجشکی که می‌خورد

انسان را

به نظر مرده می‌آید

ترانه‌اش تاریک است

می‌کشد آدم را

جفتی عاشق

با یک گِلِ سیاه

مرگ است که می‌آید

جغدی

که در آشیانه‌ی گنجشک‌ها می‌میرد

*******

می‌خواهند بگویند

بیشتر از من مرده‌اند

اشیائی که سال‌هاست خاموش‌اند

نباید حرف بزنند

اشیائی که تا به حال

دروغ نگفته‌اند

  • Like 2
لینک به دیدگاه
  • 1 سال بعد...

حالا آن‌قدر بزرگ شده‌ام

که ببینم سر از ابرها درآورده‌ام

شناورم روی آسمان

مثل تخته‌پاره‌ای که باد کرده از تنهایی خود

آمده بالا

به امید این که فراموش کند مرگش را

 

(از مجموعه‌ی خروس مرده برمی‌خیزد؛ شعر صمد تیمورلو؛ ص۴۱)

  • Like 1
لینک به دیدگاه

شاید سنگ‌ها در تو بالا آمده‌اند

و سرت روی این سنگ‌ها سنگینی می‌کند

فرض کنیم این مربوط به خوابی می‌شود

به خوابی که در آن هیچ آسمانی نیست

(از مجموعه‌ی بیرون تعریف نشده است؛ شعر صمد تیمورلو؛ ص۱۴)

  • Like 1
لینک به دیدگاه

اتاقم مرده است

من آن را کشته‌ام

با طرز فکر خودم

قمه را برداشته‌ام

کشیده‌ام به دیوارها

بعد زده‌ام بیرون

 

(از مجموعه‌ی خروس مرده برمی‌خیزد؛ ص۴۵)

  • Like 2
لینک به دیدگاه

نکند این علامت به وجود آمدن یک زن فاحشه است

که به چهارده زبان مختلف دنیا می‌تواند داد بزند

می‌خواهم شهوتم را روی صورت اشیاء پخش بکنم

روی صورت آن‌ها پخش بکنم

روی صورت خودم پخش بکنم

 

(از مجموعه‌ی بیرون تعریف نشده است؛ ص۳۴)

  • Like 1
لینک به دیدگاه
  • 4 ماه بعد...

1

هم خسته‌ام

هم تنها

پنجره را باز می‌كنم

شب به كمكم می‌آید.

 

2

خورشید رفت

شب نیامد

درخت در تاریكی ماند

باد در تاریكی وزید.

 

3

ای كوه

فریبت را نمی‌خورم

قبلا از تو بالا آمده‌ام

قله‌ات آن‌جا نیست.

لینک به دیدگاه
×
×
  • اضافه کردن...