نقد و بررسی فقر نسبی

[El Roman 31720]

الان این فقر نسبیه؟

 

 

 

این کلمه نسبی تلقین میکنه به آدم که این بچه فقیر نیست نسبت به ما فقیره من یکمی اینو قبول ندارم، تا خط فقری که باید تعریف بشه واقعا فقیر هستند و بعد از اون فقر نسبی مطرح میشه که مثلا رفسنجانی نسبت به صادق محصولی فقیر میباشد

[Fakur 9754]

دیدن این نوع تفاوت ها مثه دیدن فیلمه. بعنوان مثال : آيا تماشاي فيلم «درگذشتگان» مي تواند ما را در كنار آمدن با فاش شدن ناجوانمردانه رازهاي شخصي مان كمك كند؟

آيا فيلم «ملكه» مي تواند ما را به انديشيدن درباره جايگاه مان در طبقه اجتماعي مان وادار كند؟

و آيا فيلم هايي همچون «نامه هايي از ايووجيما»، «نجات سرباز رايان»، «خط سرخ باريك» و «طبل بزرگ زير پاي چپ» مي توانند در رابطه با ستيز و كينه توزي آدميان در برابر تعارض ها و تضادها، نكته هايي را به ما بياموزند؟

اگر اینها نتوانند , قطعا دیدن واقعی وقایع و تفاوت ها نیز نخواهند توانست که بهمون کمک کنند. برای من که اینچنین بوده. شما راه مفید تری سراغ دارید؟

[DavOOd_TiTaN 10472]

دیروز سوار یک لکسوسِ شاسی پائینِ 260 میلیونیِ دوستی که تازه باهاش آشناییت پیدا کردم، شدم. یه لحظه وضع خودم رو با اون دوستی که هم سن هم هستیم، مقایسه کردم.

 

 

تا حالا شما شده در موقعیتی قرار بگیرید که احساس کنید در برابر خیلی چیزها یا خیلی آدمها -نه فقط از نظر پول و ثروت- خیلی فقیرید؟

 

شده

سواد و پول شده

ولی اکثرا همه با پول براشون پیش اومده

[Neutron 60966]

الان این فقر نسبیه؟

 

 

 

این کلمه نسبی تلقین میکنه به آدم که این بچه فقیر نیست نسبت به ما فقیره من یکمی اینو قبول ندارم، تا خط فقری که باید تعریف بشه واقعا فقیر هستند و بعد از اون فقر نسبی مطرح میشه که مثلا رفسنجانی نسبت به صادق محصولی فقیر میباشد

مرسی اما

اینو نخوندی:

فقر در مقایسه بدست می آید و یک چیز نسبی است. منتها باید دید این مرز نسبیت به کجا میرسد که جان، ایمنی و امنیت انسان ها به خطر می افتد.

[El Roman 31720]

فقر در مقایسه بدست می آید و یک چیز نسبی است. منتها باید دید این مرز نسبیت به کجا میرسد که جان، ایمنی و امنیت انسان ها به خطر می افتد.

بله اگر بخوایم مفهوم کلمه فقر رو توضیح بدیم بله باید بگیم فقر حالتی است نسبی و هر انسانی در هر زمینه ای نسبت به هر کسی کمتر داشته باشد فقر دارد، ولی اگر بحثمون سر فقرا و مفهوم متداول فقر هست که مشخص هست این کلمه نسبی رو من قبول ندارم و شائبه برام ایجاد میکنه

که فکر کنم منظور شما اولی هست و طبیعی هست آدم ذاتا حسود هست و همیشه چشمش دنبال پول و مقام و علم دیگران هست؛ حتی ممکنه به همسر یکی دیگه حسودی بکنه و با همسر خودش مقایسه بکنه احساس فقر بهش دست بده

[Neutron 60966]

دیدن این نوع تفاوت ها مثه دیدن فیلمه. بعنوان مثال : آيا تماشاي فيلم «درگذشتگان» مي تواند ما را در كنار آمدن با فاش شدن ناجوانمردانه رازهاي شخصي مان كمك كند؟

آيا فيلم «ملكه» مي تواند ما را به انديشيدن درباره جايگاه مان در طبقه اجتماعي مان وادار كند؟

و آيا فيلم هايي همچون «نامه هايي از ايووجيما»، «نجات سرباز رايان»، «خط سرخ باريك» و «طبل بزرگ زير پاي چپ» مي توانند در رابطه با ستيز و كينه توزي آدميان در برابر تعارض ها و تضادها، نكته هايي را به ما بياموزند؟

اگر اینها نتوانند , قطعا دیدن واقعی وقایع و تفاوت ها نیز نخواهند توانست که بهمون کمک کنند. برای من که اینچنین بوده. شما راه مفید تری سراغ دارید؟

 

برای من تا حدودی اینطور بوده.

 

درک ماجرا از نزدیک تا چند روز آدم رو تو جوش نگه میداره.

اما دریغ از درس گرفتن .

[Neutron 60966]

بله اگر بخوایم مفهوم کلمه فقر رو توضیح بدیم بله باید بگیم فقر حالتی است نسبی و هر انسانی در هر زمینه ای نسبت به هر کسی کمتر داشته باشد فقر دارد، ولی اگر بحثمون سر فقرا و مفهوم متداول فقر هست که مشخص هست این کلمه نسبی رو من قبول ندارم و شائبه برام ایجاد میکنه

که فکر کنم منظور شما اولی هست و طبیعی هست آدم ذاتا حسود هست و همیشه چشمش دنبال پول و مقام و علم دیگران هست؛ حتی ممکنه به همسر یکی دیگه حسودی بکنه و با همسر خودش مقایسه بکنه احساس فقر بهش دست بده

اوکی. جدا از اون بحث میدونی چرا بر نسبیت فقر اصرار دارم؟

چون پدیده های اجتماعی از اون جهت که باهاشون نخبه گرایانه برخورد بشه، مطلق میشن و این یعنی ظلم در حق خود انسانها. یه مقدار توضیحش پیچیده اس. اما اینو باید دونست که راه حل برای حل مشکل فقر وقتی خط فقر مطلق در نظر گرفته بشه، مشکل زا هست. همون ایرادی که به جهاد سازندگی در سالهای اول انقلاب وارد بود و چون در ذهنشون این تصور رو داشتند که روستائیها حتما باید تمام امکانات شهری را در اختیار داشته باشند، شروع به جاده کشی برای روستاها کرد که همین امر، باعث سرعت در مهاجرت روستائیان ب شهر شد و شد این بدبختی هایی که واسه خودشون و شهرنشین ها بوجود اومد. هم روستا نابود شد، هم شهر به فنا رفت . در صورتی که اگر به فقر نسبی نگاه می کردند میدیدند که اون روستائی در همون زندگی که برای خودش داشت ، فقیر نبود! در وقاع فقر یک امر ذهنیه. اگر جایی دیدید که مردم خودشون فکر کردند ک فقیر هستند، فقر رو باید اونجا جستجو کرد.

هر سازندگی ای سازندگی مثبت نیست. بعضی وقتها خراب شدن های بزرگ از سازندگیهای بدون فکر صورت خواهد گرفت.

[ho0da 2321]

موضوع جالبیه...فکر می کنم برای اکثر ما پیش اومده باشه، منم بیشتر از نظر علمی و بیشتر از اون از نظر اعتماد به نفس احساس فقر شدید بهم دست داده...و ریشه اونم کاملا پیدا کردم...دلیل اصلیش اینه که هیچ وقت دنبال چیزایی که می خواستم نرفتم، شاید یه بخشیش به فرهنگ جامعه برگرده که مجبورمون می کنه به جای برآورده کردن افکار و عقاید خودمون به فکر جلب رضایت دیگران باشیم...

 

من در حال حاضر توی هیچ چیزی احساس فقر نمی کنم جز اینکه اونی که می خواستم تا حالا نشدم، از ترس جا موندم و از دست دادن یه فرصت، دارم جوری زندگی می کنم که دوست ندارم...به خاطر همین وقتی کسی رو می بینم که اونقدر قدرت ریسک پذیری بالایی داشته که الآن همونیه که همیشه دوست داشته حس می کنم ادم فقیر و ضعیفی هستم...

 

تنها امیدم اینه که الآن که ریشه شو پیدا کردم بتونم یه کمی اوضاع رو بهتر کنم...

[El Roman 31720]

اوکی. جدا از اون بحث میدونی چرا بر نسبیت فقر اصرار دارم؟

چون پدیده های اجتماعی از اون جهت که باهاشون نخبه گرایانه برخورد بشه، مطلق میشن و این یعنی ظلم در حق خود انسانها. یه مقدار توضیحش پیچیده اس. اما اینو باید دونست که راه حل برای حل مشکل فقر وقتی خط فقر مطلق در نظر گرفته بشه، مشکل زا هست. همون ایرادی که به جهاد سازندگی در سالهای اول انقلاب وارد بود و چون در ذهنشون این تصور رو داشتند که روستائیها حتما باید تمام امکانات شهری را در اختیار داشته باشند، شروع به جاده کشی برای روستاها کرد که همین امر، باعث سرعت در مهاجرت روستائیان ب شهر شد و شد این بدبختی هایی که واسه خودشون و شهرنشین ها بوجود اومد. هم روستا نابود شد، هم شهر به فنا رفت . در صورتی که اگر به فقر نسبی نگاه می کردند میدیدند که اون روستائی در همون زندگی که برای خودش داشت ، فقیر نبود! در وقاع فقر یک امر ذهنیه. اگر جایی دیدید که مردم خودشون فکر کردند ک فقیر هستند، فقر رو باید اونجا جستجو کرد.

هر سازندگی ای سازندگی مثبت نیست. بعضی وقتها خراب شدن های بزرگ از سازندگیهای بدون فکر صورت خواهد گرفت.

میدونم چی میگی ولی رک نمیگی

وجود فقیر برای جامعه لازم هست اما انسانی نیست

[.Pa.Ri.Sa. 4116]

این دوستت احیانا شغل شریفش بابا پولداری نبوده؟

من در برخورد با آدمایی که مثلا ماشین خفنشونو باباشون براشون خریده و خودشون هیچ تلاشی نکردن توی زندگی برای اینکه به موفقیتاشون برسن(که اتفاقا زیادم برام پیش میاد) واقعا حس خاصی ندارم!از اینکه من اون ماشینو ندارم یا نمیتونم بخرمم اصلا ناراحت نمیشم.نمیدونم چرا!شاید به خاطر اینکه خیلی از این آدما دیدم و در برخورد نزدیک با خیلیاشون اینو فهمیدم که ذاتا هیچی جز پول ندارن.

ولی درمورد آدمایی که با تواناییهای ویژه خودشون به جایی رسیدن آره خیلی احساس فقر و حسادت و تحسین و همه اینا رو دارم!ضمن اینکه در برخورد با یه سری آدما واقعا حس میکنم از لحاظ شخصیتی خیلی فقیرم.

[Afsaneh.M 19632]

شده وضعیت مالی و امکانات رفاهی خودم رو با بعضی ها مقایسه کنم و احساس فقر کنم و تا چند روز حسرت بخورم و فکرم درگیرش باشه که مثلا چرا من ماشین 100 میلیونی ندارم...برعکسش هم پیش اومده که این وضعیت رو با یکی دیگه مقایسه کنم و خدا رو شکر کنم !

نمیگم همینه که هست و راضی ام تا با این حرفها خودمو گول بزنم !! ... تلاشمو میکنم تا به ایده آل هام برسم...ولی فکرشو که میکنم میبینم همه عمر هم کار کنم حقوق نسبتا خوبی هم داشته باشم بازم نمیتونم به اون وضعیت ایده آلم برسم مگر اینکه معجزه ای رخ بده ، گنجی چراغ جادویی چیزی پیدا کنم !!!!!! :5c6ipag2mnshmsf5ju3

 

حس فقر علمی هم بهم دست داده اما فکر کنم رفع اون راحت تر باشه....

[Moment 15228]

اوکی. جدا از اون بحث میدونی چرا بر نسبیت فقر اصرار دارم؟

چون پدیده های اجتماعی از اون جهت که باهاشون نخبه گرایانه برخورد بشه، مطلق میشن و این یعنی ظلم در حق خود انسانها. یه مقدار توضیحش پیچیده اس. اما اینو باید دونست که راه حل برای حل مشکل فقر وقتی خط فقر مطلق در نظر گرفته بشه، مشکل زا هست. همون ایرادی که به جهاد سازندگی در سالهای اول انقلاب وارد بود و چون در ذهنشون این تصور رو داشتند که روستائیها حتما باید تمام امکانات شهری را در اختیار داشته باشند، شروع به جاده کشی برای روستاها کرد که همین امر، باعث سرعت در مهاجرت روستائیان ب شهر شد و شد این بدبختی هایی که واسه خودشون و شهرنشین ها بوجود اومد. هم روستا نابود شد، هم شهر به فنا رفت . در صورتی که اگر به فقر نسبی نگاه می کردند میدیدند که اون روستائی در همون زندگی که برای خودش داشت ، فقیر نبود! در ,واقع فقر یک امر ذهنیه. اگر جایی دیدید که مردم خودشون فکر کردند ک فقیر هستند، فقر رو باید اونجا جستجو کرد.

هر سازندگی ای سازندگی مثبت نیست. بعضی وقتها خراب شدن های بزرگ از سازندگیهای بدون فکر صورت خواهد گرفت.

 

یکی از استادامون که هند رفته بود و زندگی مردم حلبی ابادهای هند رو از نزدیک دیده بود می گفتش که مردم اونجا با وجود فقر شدید خیلی شاد هستن...کلا هندی ها جزء شادترین کشورهای جهانند و با وجود فقر زیاد باز هم از زندگشیشون تا حدی که در توانشون هست لذت میبرن

هر هفته توی حلبی ابادهای هند مراسم رقص و شادی به پاست

برعکس اونجا ایرانه...مردم ایران جزء افسرده ترین مردمان جهان هستند که این افسردگی علت های زیادی داره و نمیخوام بحث سیاسی بشه

به نطر من پول و ثروت تنها ملاک هایی نیستن که ما با داشتن اونا به شادی و اسایش برسیم بلکه عوامل دیگه ای مثل احساس انسان بودن و دارا بودن جایگاه انسانی خیلی بالاتر از این چیزاست...من منکر این نیستم که تا نیازهای اولیمون برآورد نشهٰٰٰٰٰ.... فکر کردن و صحبت کردن از این چیزا زیاد ضروری نیست...

[گـنـجـشـک 24371]

منم زیاد پیش اومده که احساس فقر از ابعاد مختلف رو حس کنم.

مالی، علمی، ورزشی() و ....

مثلا وافن!!! وقتی پستاشو میخونم کاملا احساس فقر علمی میکنم:5c6ipag2mnshmsf5ju3

[Fakur 9754]

یکی از استادامون که هند رفته بود و زندگی مردم حلبی ابادهای هند رو از نزدیک دیده بود می گفتش که مردم اونجا با وجود فقر شدید خیلی شاد هستن...کلا هندی ها جزء شادترین کشورهای جهانند و با وجود فقر زیاد باز هم از زندگشیشون تا حدی که در توانشون هست لذت میبرن

هر هفته توی حلبی ابادهای هند مراسم رقص و شادی به پاست

برعکس اونجا ایرانه...مردم ایران جزء افسرده ترین مردمان جهان هستند که این افسردگی علت های زیادی داره و نمیخوام بحث سیاسی بشه

به نطر من پول و ثروت تنها ملاک هایی نیستن که ما با داشتن اونا به شادی و اسایش برسیم بلکه عوامل دیگه ای مثل احساس انسان بودن و دارا بودن جایگاه انسانی خیلی بالاتر از این چیزاست...من منکر این نیستم که تا نیازهای اولیمون برآورد نشهٰٰٰٰٰ.... فکر کردن و صحبت کردن از این چیزا زیاد ضروری نیست...

ما تو فرهنگ خودمون گریه و ضجه رو ثواب میدونیم . برا همینه که شادی ها رو فراموش کرده ایم.

ما این دنیا رو هیچ می انگاریم و همش به دنبال بهشت هستیم پس طبیعی است که اینجا احساس راحتی نکنیم.استاد چنین یادمان داده.

[Fo.Roo.GH 24356]

اره خیلی شده...هم فقر علمی هم فقر مالی..بیشتر فقر علمی اذیت میکنه....یعنی عمیق تر تکونم میده و میدونم که بر طرف کردنش دست خودمه

 

اما مالی باعث میشه غر بزنم فاصله طبقاتی خیلی زیاده تو این کشور و روز به روز داره بیشتر میشه

 

اگه بخوام بگم خیلی طولانی میشه فکر کنم همه بدونیم دلیلش چی باشه

 

 

امیدورام روزی برسه اینقدر اعتماد به نفس پیدا کنم که هیچ برتری مالی و زرق و برقی تو زندگی دیگران نتونه روم تاثیر بذاره

[El Roman 31720]

اینایی که میگن فقر علمی اذیت میکنه همونایین که از اون ماشینای صفحه اولی شایدم یه ذره ارزون تر دارنا

[الهام. 8079]

از خيلي جهات اين احساسو دارم...اما تاحالا اينجوري بهش فكر نكرده بودم...اسم فقر روش نذاشته بودم!

[کتایون 15176]

فقر مالی خیلی وحشتناکه...هر کی ام بگه نه دروغ محضه...چون با پول شاید خیلی کارا بشه کرد تو این روزا که انگار همه چی ممکنه حتی جلوی مرگ رو میشه گرفت گاهی....

فقر علمی نمیدونم شاید خیلی فرمالیته باشه که بگم احساس کمبود علمی دارم...

اما از چند نظر فقیرم که کاملا ازارم میده...

فقر در صبر...فقر در کلمات زمانی که بهشون احتیاج دارم...فقر احساس...

[shaden. 18583]

از نظر مالی حسرت نمیخورم اصلا برام مهم نیست

اما از لحاظ علمی یا مهارتهای خاص خیلی حسرت میخورم

[Mahnaz.D 61915]

اینایی که میگن فقر علمی اذیت میکنه همونایین که از اون ماشینای صفحه اولی شایدم یه ذره ارزون تر دارنا

یادمون نبود شما تو پارکینگ تک تک خونه ها تشریف دارید