YAGHOT SEFID 29302 اشتراک گذاری ارسال شده در 28 مهر، ۱۳۹۰ [TABLE] [TR] [TD=colspan: 2]خوش بینی همیشگی یک نقص عملکردی در مغز است [/TD] [/TR] [TR] [TD=colspan: 2]گروهی از نورولوژیستهای انگلیسی دریافتند که خوش بینی به روشی علاج ناپذیر و همیشگی یک نقص است که در عملکرد لُبهای پیشانی مغز به وجود می آید.[/TD] [/TR] [TR] [TD=colspan: 2] به گزارش خبرگزاری مهر، هیچکس ناشنواتر از کسی که نمی خواهد بشنود، نیست و کسی را که خود را به خواب می زند هرگز نمی توان بیدار کرد. هرچند خوش بینی در اکثر موارد یک مفهوم مثبت است اما این دو ضرب المثل به خوبی می توانند جنبه های منفی آن را هم نشان دهند. در حقیقت، جنبه منفی خوش بینی در این است که فرد در هر مقطع زمانی و در هر شرایطی نیمه پر لیوان را ببیند. اکنون این سئوال مطرح می شود که چگونه ممکن است که فرد همیشه دنیا را با چشم خوش بینی نگاه کند. به نظر می رسد که دانشمندان دانشگاه کالج لندن جوابی برای این پرسش یافته اند. تحقیقات این نورولوژیستها نشان می دهد که یک عملکرد ناقص در لُبهای پیشانی موجب می شود که فرد همیشه و در هر شرایطی نیمه پر لیوان را ببیند حتی زمانی که تنها یک قطره آب داخل آن باشد. براساس گزارش نیچر نوروساینس، مغز افراد همواره خوش بین به صورت سیستماتیک اخبار بد را حذف می کند و به بهترین روش در ذهن این افراد اطلاعات مثبت را درک، پردازش و ذخیره می کند. به طوریکه نورونهای این افراد زمانی که با موقعیتهایی مواجه می شوند که آنها را دوست ندارند در فهرست شخصی خود یک تصویر زیبا (اما جعلی) از واقعیتی که آنها را احاطه کرده است پردازش می کنند. اما آیا این افراد همواره خوش بین خوشبخت تر از سایر افراد زندگی می کنند؟ دانشمندان در این خصوص پاسخ دادند که تنها در صورتی خوش بینی برای سلامت مفید است که بتواند سطوح استرس را کنترل کند اما زمانی که مانع افراد در اتخاذ تصمیمات ضروری در مقابل موقعیتهای خطر شود نوعی بیماری به شمار می رود. این نورولوژیستها به منظور دستیابی به تائید فرضیه "مغز خوش بین"، 19 داوطلب را به دو گروه خوش بین ها و بدبین ها تقسیم کردند. سپس، درحالی که مغز این افراد را با دستگاه رزونانس مغناطیسی کاربردی کنترل می کردند به آنها 80 تصویر فرضی ناخوشایند چون از دست دادن شغل یا ابتلا به بیماری سرطان را نشان دادند. برای هر یک از این صحنه ها شرکت کنندگان باید درصد مخاطره آمیز بودن موقعیت را اعلام می کردند و باید می گفتند که تا چه حد احتمال دارد که این موقعیتها برای آنها رخ دهد. به این ترتیب، دانشمندان نشان دادند که احتمالات واقعی بروز اتفاقاتی مثل اخراج شدن از کار و یا بیماری می تواند روز به روز بیشتر شود. با این رویکرد جدید سپس از داوطلبان خواستند که دوباره درباره احتمال وقوع هر یک از موقعیتها توضیح دهند. نتایج این تحقیقات نشان داد که افراد همواره خوش بین، ارزشهای واقعی را به هیچ وجه مورد ملاحظه قرار نمی دادند و همچنان به خوش بینی خود ادامه می دادند. برای مثال، اگر احتمال بروز سرطان در حدود 30 درصد بود کسی که در آزمایش اول آن را 40 درصد اعلام کرده بود در آزمایش دوم این احتمال را 31 درصد اعلام کرد اما کسی که در آزمایش اول معتقد بود که تنها 10 درصد احتمال وقوع این خطر برای وی وجود دارد در مورد دوم نیز همچنان به این مسئله باور داشت و به عبارتی دیگر واقعیت را نفی می کرد. رزونانس مغناطیسی نشان داد که هم در افراد خوش بین و هم در افراد بد بین زمانی که واقعیت ملایم تر بود فعالیت لُبهای پیشانی افزایش می یافت. این ناحیه مغزی مسئول پردازش خطاها است. در این مورد، افراد واقع بین زمانی که با واقعیت مواجه می شوند فعالیت این لبها کاهش می یابد اما در افراد همواره خوش بین این فضای مغز همچنان به فعالیت بالای خود ادامه می دهد. [/TD] [/TR] [/TABLE] 2 لینک به دیدگاه
Ssara 14641 اشتراک گذاری ارسال شده در 29 مهر، ۱۳۹۰ پس گاهی باید ناامید شد؟! :JC_thinking: فکر کنم خودم بین این 2 هستم . البته همیشه دوست داشتم مثبت باشم . فکر کنم این منظورش نشستن یک جا و اعتماد به نفس کاذب و بی خیال دنیا و خدا کریمه و ... اینا باشه! 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده