پرسش شما کدام راه رابرای آشنایی پیش ازازدواج با همسرتان انتخاب میکنید؟

[peyman sadeghian 30244]

نامزدی هم که باز یه رابطه رسمی هستش ....یعنی رابطه ایه که به راحتی و مثل دوستی نمیشه بهمش زد چون دیگه دو تا خانواده هم درگیرن ...برای نامزد شدن هم قبلش باید یه شناخت نسبی ای از طرف داشته باشی بعد بیای باهاش نامزد بشی که باز اون شناخت شامل همون قضیه دوستی و جریان بالا میشه !تازه اگرم همینجوری بیای نامزد بشی و ببینی مناسب نیست و مجبور شی به هم بزنی همه از جریان به هم خوردن نامزدی مطلع میشن و برای دختر اسیب روحی بیشتری به همراه داره تازه همه هم میگن ببینی چی بوده که به هم خورده ...در ضمن چن بار میشه نامزد کرد و به هم زد ؟!!!!

 

من با این قسمت کاملا مخالفم.

اتفاقا نامزدی رو به راحتی میشه بهم زد.خیلی راحت تر از آنچه گمان کنید الان دیگه خانواده ها دیدگاه سابق رو ندارند چون میدونند اگه طرف اون شخصی که میخوان نباشه چه عواقبی داره پس بابهم زدن نامزدی خیلی راحت تر از گذشته کنار میان.

 

 

 

درمورد عقد هم که من تقرثبا منتفی میدونمش چون خیلی ریسکش بالاست بدون شناخت رسما و قانونا با کسی ازدواج کردن به نظرم اشتباهه محضه ....وقتی اسم کسی تو شناسنامه دیگری میره دیگه اون خانم شرعا و قانونا همسر اون اقاست و تمام قوانین همسر بودن شاملش میشه وقتی عقد میکنی دیگه فرصتی برای شناخت نیست اگرم طرف بد باشه باید طلاق بگیری دیگه! پس این قضیه هم به نظرم رد میشه

 

حالا یکی بگه راه حل ؟

دراین مورد باشما موافقم

 

 

 

کلا این عمل شناخت طرف مقابل، خیلی پیچیدس عزیزم...و ریسک رو به همراه داره.

و نمی شه گفت کدوم روش صد در صد نتیجه مثبت به همراه داره...

هیچ کس نمیتون ادعا کنه من همسرم رو کامل میشناسم چون انسانها دائم در تغییر هستند.روش صددرصدی وجود نداره که بخواد پیشنهاد بشه.

اما از بین دوستی(روابط پنهانی ودورازچشم خانواده)نامزدی(کنترل شده وتحت نظارت خانواده اما بدون محرمیت یابامحرمیت)وعقد من نامزدی رو انتخاب میکنم چون:

1)از همان ابتدا شخص درمیان خانواده اش با شما آشنا میشودواحتمال اینکه برای شما نقش بازی کند بسیار پایین می آید

2)درمحیط خانوادگی بسیارسریعتر به پاسخ سوالات خود میرسید آن هم پاسخهای واقعی!!!!!!

3)خلق وخووروحیات وسلایق وعلاقمندیهاومواردی از این دست را تنها با یه نگاه اجمالی به اتاق شخصی او میتوانید به راحتی کشف کنید

4)این دوران هرچقدر هم طول بکشد به دلیل نبود محرمیت کامل وآزادی که شخص پس ازعقد داردبسیار میزان دلبستگی کمتری ایجاد میگردد(ازاین رو نامزدیهای طولانی مدت اصلا به صلاح نیست وموجب ازبین رفتن کامل احساس بین دوطرف میشود)

5)چون اسمی درشناسنامه ها وارد نمیشودجدایی بسیار راحت تر است

6)حتی اگر دلبستگی عمیق باشدونامزدی بهم بخوردشخص تنها احساساتش جریحه دار میشودکه با زمان بهبود میگردداما دیگردرجامعه به چشم زن مطلقه به اونگاه نمیکنند.دوران عقدچون شخص شرعا،عرفاوقانوناتمامی حقوق زناشویی را باید برای همسرش باید اداکند (چه نفقه ومهریه وسایر حقوق زن برای مرد وحق ایجاد رابطه جنسی وتمکین زن برای مرد)لطمه های جدایی بعداز عقد جبران ناپذیر خواهد بود

 

اینها کمی از دلایل برتری نامزدی به عق بود برای شناخت

[partow 25305]

گزینه آخر ...

 

دوستی معمولی، با توجه به اینکه مادر در جریان هستش ...

[ooraman 22216]

من با این قسمت کاملا مخالفم.

اتفاقا نامزدی رو به راحتی میشه بهم زد.خیلی راحت تر از آنچه گمان کنید الان دیگه خانواده ها دیدگاه سابق رو ندارند چون میدونند اگه طرف اون شخصی که میخوان نباشه چه عواقبی داره پس بابهم زدن نامزدی خیلی راحت تر از گذشته کنار میان.

درسته ..منم نمیگم بهم نمیزنن ...وقتی مشکلی هست ادم عقدش رو هم بهم میزنه چه برسه به نامزدی

منظورم این بود که وقتی نامزد میشی به غیر از خانواده های دو طرف فامیلا و دوستا و اینا هم باخبر میشن ...یه رابطه نسبتا رسمی ایجاد میشه وقتی هم که به هم میخوره باز همه اون افراد خبردار میشن چن تا نامزدی و میشه به هم زد؟یه بار نامزد کردی طرفت خوب نبود اگه بار دوم هم خوب نباشه دیگه نمیتونی به همون راحتی بهمش بزنی همه فکر میکنن چه مشکلی هست !و عواقب زیاد دیگه ای که بد گمانی و ایجاد ناراحتی های روحی برای خانواده ها میتونه یکیش باشه

[EOS 14528]

من تاجایی که تجربه کردم هرجافقط عقل ببیندجززشتی وایرادچیزی نمیتونه ببینه وهرجافقط احساس ببیندجززیبایی نمی بیند.ترکیبی ازاین دو میتواندانتخاب مناسبی دراختیارماگذارد

 

نه من هم منظورم این نبود که تنها جنبه عقلانی در نظر گرفته بشه

به عنوان مثال شاید شخصی باشه که از تمام جهات ایده آل های من رو داشته باشه اما چون هیچ گونه علاقه ای بهش ندارم و یا علاقه ام از جنس عشقی نیست که در آینده باید نسبت به همسرم داشته باشم مطمئنا با تمام این شرایط اون شخص رو نمی تونم بپذیرم

 

اما منظورم این بود که اول باید عقلانی تصمیم گرفته بشه که آیا این فرد واقعا اونی که می خواد هست ؟ عشق و عاشقی نهایتا تا یه سال اوله بعدش با واقعیت ها رو به رو می شن (البته منظورم این نیست که کلا بعد از یه سال اون علاقه از بین می ره منظورم اینه که اون شور و التهاب اولیه فروکش می کنه )

 

مهار قلب و احساسات رو اگر رها کنی دیگه نمی تونی جلو دارش باشی

پس بهتره اول منطقی با قضیه رو برو بشی و اگر اون فرد رو شایسته دیدی بهش دلبسته بشی که ضربه روحی در کار نباشه

[تینا 15116]

من نامزدیو انتخاب میکنم

[الناز20 168]

به نظر من خانواده ها باید چند جلسه به عنوان دوست باهم رفت و امد داشته باشن تا هم دخترو پسر همدیگرو بهتر بشناسن هم خانواده ها بهتر باهم اشنا بشن.

متاسفانه امروزه که این رابطه دوستی زیاد شده میبینیم که چقد امار طلاق بالا رفته

[tarane1516 24]

دوستی که کاملا رابطه ی رد شده ای . چون فقط احساسه که بین دو طرف حکم میکنه . و در نهایت به *** ختم میشه .

بهترین راه به نظر من اینه اگه پسری از دختری خوشش اومد و یه مقدار بهش شناخت پیدا کرد میره و جلسات خواستگاری هستش و بعدشم تازه میشه شروع بدبختی ها .

نتیجه :دوستی نههههههههههههههههههههههههههههههه .

[Abolfazl_r 20780]

پیمان جان به نظر من یه گزینه کمه و اونم دوستی (تحت نظارت خانواده هاست)

 

این مورد به نظرم کم خطرترین راه ممکن برای آشنایی قبل از ازدواج هست.

 

البته وقتی صحبت از ازدواج میشه باید یک سری فرض هایی در مورد طرفین در نظر گرفته بشه و اونم رسیدن به بلوغ ازدواجه. وقتی دو نفر به این بلوغ رسیده باشن و خانواده ها هم اعتماد درستی به فرزندان پیرامون این مسئله داشته باشن به نظرم ایجاد یک رابطه دوستانه کوتاه مدت بدون ایجاد قیدی چون نامزدی و ... مناسب ترین راه ممکنه. البته مدت این رابطه نباید بیش از حد طول بکشه و کنترل سلامت این ارتباط توسط خود طرفین و خانواده ها خیلی مهمه.

[peyman sadeghian 30244]

پیمان جان به نظر من یه گزینه کمه و اونم دوستی (تحت نظارت خانواده هاست)

 

این مورد به نظرم کم خطرترین راه ممکن برای آشنایی قبل از ازدواج هست.

 

درپستهای قبلی توضیح دادم این همان نامزدی است دربعضی خانواده هاصیغه محرمیت خوانده میشوددربعضی نه.

البته وقتی صحبت از ازدواج میشه باید یک سری فرض هایی در مورد طرفین در نظر گرفته بشه و اونم رسیدن به بلوغ ازدواجه.

رسیدن به بلوغ ازدواج شامل رسیدن به5بلوغه

1)بلوغ فکری

2)بلوغ عاطفی

3)بلوغ جنسی

4)بلوغ اجتماعی

5)بلوغ اقتصادی واسه پسرها

وقتی دو نفر به این بلوغ رسیده باشن و خانواده ها هم اعتماد درستی به فرزندان پیرامون این مسئله داشته باشن به نظرم ایجاد یک رابطه دوستانه کوتاه مدت بدون ایجاد قیدی چون نامزدی و ... مناسب ترین راه ممکنه. البته مدت این رابطه نباید بیش از حد طول بکشه و کنترل سلامت این ارتباط توسط خود طرفین و خانواده ها خیلی مهمه.

ببین بارعایت تمام جوانب احتیاط بازم نمیشه کبریت وانبارباروت رونزدیک هم گذاشت. هیچکس مصون ازلغزش واشتباه نیست

درضمن چه کسی گفته نامزدی انسان رانسبت به یک ازدواج مقید

میکند؟

[Abolfazl_r 20780]

درپستهای قبلی توضیح دادم این همان نامزدی است دربعضی خانواده هاصیغه محرمیت خوانده میشوددربعضی نه.

 

من عادت ندارم هیچگاه بحث رو شرعی بکنم چون دین از دیدگاه من یک موضوع فردیه صحبت از صیغه به نظرم چندان درست نیست. چون تاپیک به انحراف کشیده میشه و ما قرار نیست اینجا برای افراد عقیده تحمیل کنیم. پس نظر من به شما نزدیکه حالا این ارتباط شکل گرفته میتونه بسته به عقاید طرفین شامل صیغه باشه یا نباشه.

 

رسیدن به بلوغ ازدواج شامل رسیدن به5بلوغه

1)بلوغ فکری

2)بلوغ عاطفی

3)بلوغ جنسی

4)بلوغ اجتماعی

5)بلوغ اقتصادی واسه پسرها

 

منظور منم همین موارد بود. البته نکات خوبیه ولی میشه باز هم به این لیست اضافه کرد و هر کدوم تعریف کامل و گسترده ای داره. ولی اینکه گفتم فرض میکنیم به خاطر این بود که داریم راجع به شکل گیری یه ارتباط هدفمند صحبت میکنیم که نهایتا ممکنه به ازدواج ختم بشه. یعنی اگر چنین قصدی وجود نداره. یا طرفین شرایط ازدواج رو با توجه به فاکتورهایی که شما فرمودید ندارن بهتره اصلا سراغ شکل گیری چنین ارتباطی نرن.

 

ببین بارعایت تمام جوانب احتیاط بازم نمیشه کبریت وانبارباروت رونزدیک هم گذاشت. هیچکس مصون ازلغزش واشتباه نیست

 

بله. صد البته درست میفرمایید و این معضل به وجود آمده هرچند منشاء سیاسی داره ولی از حوزه بحث تاپیک ما خارجه. و بنده هم ذکر کردم که نظارت مستمر خانواده و مدیریت طرفین با توجه به اینکه به بلوغ فکری هم رسیدن و همچنین کوتاه بودن این مدت که بهش اشاره کردم همگی میتونه به سالم ماندن این ارتباظ کمک کنه.

 

درضمن چه کسی گفته نامزدی انسان رانسبت به یک ازدواج مقید

میکند؟

 

نمیکنه؟ میکنه ها؟

 

خوب این مورد هم بسته به سطح فرهنگی و اعتقادی خانواده ها و افراد ممکنه قیودی رو به وجود بیاره. حد اقل در مورد من که اینطوریه.

[Fo.Roo.GH 24356]

دوستی نه چندان پنهانی :texc5lhcbtrocnmvtp8

 

یعنی حداقل بعد از یه مدت کوتاه از شروع اشنایی خانواده ها در جریان قرار بگیرند