تکواندو

[MOJTABA 77 8304]

تکواندو از آغاز تا کنون

در حدود 20 قرن پیش ورزش رزمی تکواندو در حوالی شهر سئول کره بوجود امد ابتدا مردمان میهن پرست کره برای دفاع از کشور خود در مقابل تجاوز کشورانی چون چین و ژاپن از حرکات دست و پا بدون بهره گیری از وسیله ایی استفاده می کردند که نزدیک به هفت قرن با گسترش این حرکات بوسیله ی استادان بزرگ به یک هنر تبدیل شد هنر پریدن ضربه زدن و خورد کردن اجسام با دست و پا.

در ابتدا نام این ورزش تگوک بگوک کواک بک سوبگولتا (تکگون) نام داشت.

تکگون شامل قوانین سختی از جمله وفاداری به پادشاه , تقوا و اطاعت نسبت به والدین , شجاعت در جنگ , احترام به دوستان و دوراندیشی را دارا بود . در سال 918 پس از میلاد سلسله کریو برای گسترش خاک خود و مقابله با تجاوز دشمنان از تنها سلاح خود یعنی تکگون استفاده کرد . یک جنگ تاریخی نشان می دهد که در تجاوز ژاپن به کره 700 داوطلب از منطقه کوم با دستهای خالی بوسیله تکگون جنگیدن .

در اوریل سال 1955انجمن تکگون در حوالی شهر سئول افتتاح شد و از ان سال نام این ورزش و هنر کهن کره به تکواندو تغییر یافت و به عنوان یک ورزش رزمی کره ایی به ثبت رسید کره اییها برای شناسایی این ورزش تلاش های فراوانی کردن تا بالاخره در نوامبر سال 1966 توانستن فدراسیون بین المللی تکواندو را در کره تاسیس کنند . درست 7 سال بعد یعنی سال 1973 فدراسیون جهانی تکواندو افتتاح شد. این دو سازمان همیشه رقابت سختی در زیر پوشش قرار دادن بیشتر تکواندو در جهان دارند.

در سال 1992 تکواندو به عنوان یک ورزش کاملا المپیکی معرفی شد و در سال 2000 رسما وارد المپیک شد.

در حالی که این ورزش در بین مردم ورزشی متشکل از تکنیکهای پا تصور می شود اما یک نظام پیشرفته دفاع و حمله است.

هنوز می توان مجسمه های پادشاهان قدیم کره را که با گارد تکواندو ایستاده اند را نمادی از قدمت این ورزش دانست.

امروزه تکواندو یکی از پر طرفدارترین ورزشهای دنیاست بصورتی که در حال حاضر 150 کشور در دنیا در رشته تکواندو فعالیت دارند.

قریب به 45 سال است که تکواندو وارد کشور عزیز ما شده است و از اغاز تا کنون یکی از قدرتمند ترین کشورها در این عرصه می باشد حضور موفقیت امیز تکواندو کاران ایرانی در مسابقات بین المللی و المپیک سند این گفته می باشد ...

[MOJTABA 77 8304]

نحوه بستن کمربند:

هر دو سر کمربند را یکدفعه دور کمر تا کنید.

وسط کمربند را پیدا کرده سپس با گرفتن هر سر آن آنراروی شکم قرار دهید.

سر راست کمربند را روی شکم در روی سر چپ آن بگذارید.

سر راست کمربند را از زیر بگذرانیدو آنرا رو به بالا نگهدارید.

سر راست کمربند را روی سر چپ بگذاریدو پیچ درست کرده و سر راست کمربند را از زیر و داخل پیچ عبور دهید تا گرهی چهار گوش بدست آورید.

توجه کنید که هر دو سر کمربندبا هم هم سطح باشند.

کمربندهای تکواندو از ابتدا تا ...عبارتند از:

سفید، زرد، سبز، آبی، قرمز، مشکی دان ۱-۲-۳-۴-۵-۶و...

[MOJTABA 77 8304]

ويژگيهاي مسابقات تكواندو

 

- محدوديت مكان

- محدوديت زمان

- محدوديت تكنيكهاي مجاز

- محدوديت هدفهاي مجاز

- قوانين مشخص

- استفاده از لوازم ايمني

- برخورد سنگين فيزيكي ، فكري و روحي

- امكان آسيب فيزيكي و روحي

- محدوديت در سن ، جنس و وزن

- تعداد مشخص داوران

- محلهاي مشخص استقرار داوران

- امكان تعدد بازيها در يك روز

 

 

عوامل موثر در نتيجه مسابقات تكواندو

 

عوامل محيطي :

سالن ، نور ، دما ، رطوبت ، رنگ ، نوع كف پوش ، آرايش سالن ، تجهيزات ، لوازم ، قوانين

عوامل انساني :

كادر برگزاري ، داوران ، سرپرست ، مربي ، بازيكن ، حريف ، كوچ حريف ، تيمها ، تماشاچيان ، همراهان

داور:

داور يكي از اعضاي كميته برگزاري مسابقات است .

 

وظيفه داور اداره مسابقات ، تعيين نتيجه و اعلام برنده بر اساس قوانين است . داور بايد مسابقه را بگونه اي اداره نمايد كه مبارزين امكان ارائه كامل و دقيق تواناييهاي فني خويش را داشته باشند .

 

ويژگيهاي فيزيكي داور تكواندو

 

- ديد و شنوايي خوب

- قدرت بيان و تكلم خوب

- تناسب اندام

- آمادگي جسماني مناسب براي مسابقات تكواندو

- ظاهر آراسته

- لباس رسمي و مرتب

- استراحت كافي

 

 

ويژگيهاي فكري داور تكواندو

 

- تجربه مبارزه

- تجربه داوري

- آگاهي كامل و دقيق از شرايط ، تكنيكها و تاكتيكهاي روز در مسابقات تكواندو

- آگاهي و تسلط بر علائم داوري

- جاگيري مناسب در زمين ( سرداور - داور كنار ، ناظر )

- استراحت كافي

- يكنواختي قضاوت

- توانايي پردازش و تشخيص شرايط

- استقلال در تصميم گيري

- سرعت در تصميم گيري

 

 

ويژگيهاي روحي - رواني داور تكواندو

 

- عادل ( بر اساس قوانين )

- بردبار

- بلند همت

- توانايي كنترل احساسات

- ثبات عقيده

- برخورد مناسب

- تعادل روحي - رواني

- صداقت

- اعتماد بنفس

- انگيزه

- توانايي انگيزش مبارزين

- مديريت و اقتدار در زمين

- شجاعت

- انتقاد پذير

- نداشتن استرس غير طبيعي

مسابقات تكواندو تك حذفي مي باشد . بنابرين هر مسابقه براي بازنده فينال است .

 

بازيكنان چند جلسه در هفته تمرين مي كنند ، شما چند بار تمرين مي كنيد ؟

 

قبل از بازي تمرين كنيد تا به كوچها و بازيكنان نشان دهيد كه شما هم آمادگي لازم را داريد . تمرين قبل از بازي را ساده نگيريد و اشتباه نكنيد .

اتخاذ تصميمات درست نيازمند درك عميق ، آگاهي كامل فني ازقوانين و حس مسئوليت نسبت به تكواندو و مسابقات است.

 

اگر ما داوران قوانين را %100 اجرا كنيم بيش از %80 بازيكنان اوت خواهند شد ، و اين به زيان مسابقات و تكواندو است .

 

امروزه تماشاچيان تكواندو و حتي مردم عادي از قوانين مسابقات تكواندو آگاهند ، به ويژه در مسابقات كشوري بيش از %95 تماشاچيان مسبقات را درك مي كنند . بنابرين بايد مراقب باشيد كه اشتباه نكنيد .

 

قبل از مسابقه در هماهنگي شركت كنيد . عدم حضور در هماهنگي به معني عدم هماهنگي شما با ديگران ، ضعف فني شما ، از دست دادن مسابقات و اعتبار شماست .

بازيكنان و مربيان براساس قوانين تمرين كرده اند ، بنابراين شما نيزتنها قوانين را اجراكنيد .

زمانيكه به عنوان داور به مسابقات مي آييد ، براي ديدن مسابقات نيامده ايد ، بلكه براي ثبت امتيازات و يا اداره بازيها در اينجا هستيد .

 

هرگز جذب قهرمانان و يا حركات و تكنيكها و تاكتيكهاي آنان نشويد . قهرمانان توليدات خودشان براي ارزشيابي آورده اند نه تماشا .

وقتي امتياز را ثبت مي كنيد چه احساسي داريم؟ وقتي جريمه را اعلام ميكنيد چه احساسي داريم؟

هميشه بر اساس قوانين داوري كنيد . اگر روزي به كميته قضايي خوانده شويد ، مطابق قوانين از شما خواهند پرسيد.

 

هرگز فكر نكنيد كه يك بازي كوچك و ساده است . هر بازي مهم است و مي تواند شما را به اشتباه بياندازد .

 

زمانيكه در پستي هستيد تمام حواستان را به كار خود بدهيد . حادثه هر لحظه در كمين شماست .

قوانين نو براي فهم و اجرا نيازمند زمان هستند .

هر تغييري رنج آور است و بايد بهاي آن را بپردازيد .

هر وقت قوانين يا دستورالعملها تغيير يافتند ، زود با تغييرات هماهنگ شويد .

 

هميشه به خاطر داشته باشيد كه مسابقه براي بازيكن و مربي است ، نه براي شما .

وظيفه بازيكن اين نيست كه امتيازات يا خطا ها را جلوي چشمان داوران اجرا كنند ، بلكه اين وظيفه داوران است تا امتيازات يا خطاها را ببينند .

بخاطر داشته باشید،داور نباید به دنبال خطا بگردد.

در مبحث امتیاز وقتی به 50 % رسیدیم امتیاز را بدهیم و در مبحث خطاها وقتی به احتمال50 % بروز خطا رسیدیم خطا را نمی دهیم .

 

اعتماد به نفس بيش از حد منجر به اشتباه مي شود . هميشه مراقب باشيد كه اشتباه نكنيد .

 

تا پايان مسابقات بمانيد .رفتن هر يك نفر به معني فشار بيشتر روي ديگران آن هم در پايان كار است .

تفاوت عمده بين مربي و داور در اين است كه : - مربي ممكن است درسطح باشگاه ، شهرستان ، استان ، كشور ، منطقه ، قاره و يا جهان كار كند . - درحاليكه همه داوران موظفند درسطح جهان عمل نمايند .

[MOJTABA 77 8304]

آموزش كامل 12 نشست اصلي در تكواندو

1- آبسوگی :

پاها به اندازه يک پا (طول يک کف پا) باز و جهت پنجه پای عقب 30 درجه اختلاف با پنچه پای جلو و وزن بدن به طور مساوی بین دو پا تقسیم شده است و زانو ها کاملاً صاف است .

2- آبکوبي سوگی:

پاها به اندازه دو برابر طول کف پا باز و جهت پنجه پای عقب 30 درجه اختلاف با پنچه پای جلو و زانوی پای عقب کاملاً صاف ولی زانوی پای جلو شکسته و پاشنه پای عقب نباید از روی زمین بلند شود وزن بدن بیشتر بروی پای جلو است. (در تصویر پایی که پر رنگتر است بیشتر مقدار وزن بدن بروی آن قرار دارد).

3- ديویت کوبی سوگی:

پا ها از طرف پاشنه بر هم عمود هستند مانند حرف L انگلیسی و تقسيم وزن بدن 70 % پاي عقب و 30 % پاي جلو مي باشد و فاصله دو پاشنه به طول یک و نیم کف پا می باشد و زانوها هر دو شکسته است.(در تصویر پایی که پر رنگتر است بیشتر مقدار وزن بدن بروی آن قرار دارد)

4- جوچوم سوگی:

پاها به اندازه دو طول کف پا از طرفين باز و وزن بدن بطور مساوي تقسيم مي شود و هر دو زانو خم می شود. (مانند نشست بروی اسب)

5- چاريوت سوگي (موآ سوگی):

پاها کاملاً جفت و چسبيده به هم مي باشد و وزن بدن بطور مساوي روي هردو پا تقسيم مي شود و پنجه های پا نیز صاف و روبه جلو می باشد و هر دو زانو نیز صاف هستند.

6- چونبی سوگی:

پاها به اندازه یک کف پا (تقریباً برابر با عرض شانه ها) از یکدیگر فاصله و پنجه ها کاملاً رو به جلو و موازی و وزن بدن به طور مساوی بین دو پا تقسیم می شود و هر دو زانو نیز صاف هستند.

7- ناران هی سوگی:

پاها به اندازه یک کف پا (تقریباً برابر با عرض شانه ها) از یکدیگر فاصله و پنجه ها رو به جلو و کمی به طرف خارج بدن متمایل و وزن بدن به طور مساوی بین دو پا تقسیم می شود و هر دو زانو نیز صاف هستند.

8- پيون هي سوگی:

پاها به اندازه يک کف پا از یکدیگر فاصله دارند و پاشنه ها در یک خط عمود بر هم مانند حرف L انگلیسی و وزن بدن بطور مساوي تقسيم مي شود و هر دو زانوه نیز صاف است.

9- بوم سوگی:

پاها کمتر از یک کف پا از یکدیگر فاصله پای جلو و عقب هر دو خم و بیشتر وزن بروی پای عقب و فقط سینه پای جلو (آبچوک) بروی زمین قرار دارد و پاشنه پا بروی زمین قرار نمی گیرد و پنجه پای عقب 30 درجه اختلاف نسبت به پنجه پای جلو و بیشترین وزن بدن بروی پای عقب بوده و بروی پای جلو چندان وزنی از بدن قرار نمی گیرد و هر دو زانو نیز می بایست خم شوند. (مانند ایستادن ببر) (در تصویر نصفه بودن پای جلو بیانگر این است که تنها سینه پای جلو بروی زمین قرار دارد و پاشنه بروی زمین قرار نمی گیرد).

10- هاتاری سوگی:

یک پا از محل زانو کمی خم و تیغه خارجی پای دیگر کنار زانوی پای خم ( مانند ایستادن درنا و یا لک لک).

11- دیت کوآ سوگي:

یک پا بطور کامل در جهت افقی نسبت به بدن قرار می گیرد و پای دیگر از پشت پای اول در راستای پاشنه پای اول قرار می گیرد به صورتی که تنها سینه پای دوم بروی زمین قرار می گیرد و لازم به ذکر است زانوی پای دوم و گودی پشت زانوی پای اول قرار می گیرد و سپس هر دو پا خم می شود و وزن بدن نیز بین هر دو

پا مساوی است مانند آخرین نشست در انتهای فرم 5 (تکوگ اُو جانگ) (در تصویر نصفه بودن پای جلو بیانگر این است که تنها سینه پای جلو بروی زمین قرار دارد و پاشنه بروی زمین قرار نمی گیرد).

12- آب کوآ سوگي:

یک پا بطور کامل راستای جهت عمود نسبت به بدن قرار می گیرد و پای دیگر از پشت پای اول در راستای پاشنه پای اول قرار می گیرد به صورتی که تنها سینه پای دوم بروی زمین قرار می گیرد و لازم به ذکر است زانوی پای دوم و گودی پشت زانوی پای اول قرار می گیرد و سپس هر دو پا خم می شود و وزن بدن نیز بین هر دو

پا مساوی است مانند اواسط فرم 7 (تکوگ چیل جانگ) که این نشست همراه با حرکت دست جه چیو جیروگی اجرا می شود. (در تصویر نصفه بودن پای جلو بیانگر این است که تنها سینه پای جلو بروی زمین قرار دارد و پاشنه بروی زمین قرار نمی گیرد).

[MOJTABA 77 8304]

[MOJTABA 77 8304]

در تکواندو بدن به سه قسمت تقسیم می شود:

بالا(از حلق به بالا):اولگول

وسط(از حلق تا کمر):مومتونگ

پایین(از کمر به پایین):اره

[MOJTABA 77 8304]

تقسیم بندی اوزان در مسابقات

 

 

اوزان آقایان

وزن اول: کمتر از 54 کیلوگرم

وزن دوم: کمتر از 58 کیلوگرم و بیشتر از 54 کیلوگرم

وزن سوم: کمتر از 62 کیلوگرم و بیشتر از 58 کیلوگرم

وزن چهارم: کمتر از 67 کیلوگرم و بیشتر از 62 کیلوگرم

وزن پنجم: کمتر از 72 کیلوگرم و بیشتر از 67 کیلوگرم

وزن ششم: کمتر از 78 کیلوگرم و بیشتر از 72 کیلوگرم

وزن هفتم: کمتر از 84 کیلوگرم و بیشتر از 78 کیلوگرم

وزن هشتم: بیشتر از 78 کیلوگرم

 

 

اوزان بانوان

وزن اول: کمتر از 47 کیلوگرم

وزن دوم: کمتر از 51 کیلوگرم و بیشتر از 47 کیلوگرم

وزن سوم: کمتر از 55 کیلوگرم و بیشتر از 51 کیلوگرم

وزن چهارم: کمتر از 59 کیلوگرم و بیشتر از 55 کیلوگرم

وزن پنجم: کمتر از 63 کیلوگرم و بیشتر از 59 کیلوگرم

وزن ششم: کمتر از 67 کیلوگرم و بیشتر از 63 کیلوگرم

وزن هفتم: کمتر از 72 کیلوگرم و بیشتر از 67 کیلوگرم

وزن هشتم: بیشتر از 72 کیلوگرم

توجه داشته باشید اوزان مسابقات جهانی یا المپیک ممکن است با اوزان ذکر شده کمی متفاوت باشد ولی حدود کلی همین مقادیر است.

[MOJTABA 77 8304]

اهداف دوره هاي داوري

داوريهاي بهتر

معيارهاي مشترك در داوري

ثبات در داوري

مسئوليت پذيري

 

چهار اصل داوري

 

استقلال در تصميم گيري

سرعت در تصميم گيري

عدم جبران اشتباه قبلي

عدم ارزشيابي مجدد قضاوت قبلي

درك مسابقات و داوري

 

 

مسابقه:

 

رقابت و ارزشيابي دو نفر يا تيم را مسابقه مي گويند .

 

مسابقه ورزشي:

 

رقابت و ارزشيابي تواناييهاي فيزيكي ، فكري و روحي دو نفر يا تيم را مسابقه ورزشي مي نامند .

 

 

اهداف برگزاري مسابقات- تبادل فني

 

- شناسايي مبارزين ، مربيان ، سرپرستان ، داوران و كادر برگزاري برتر

- سنجش قوانين مسابقات و ايجاد استانداردهاي نوين

- ارزشيابي تكنيكها و تاكتيكها

- ارزشيابي لوازم و تجهيزات ايمني ، داوري ، برگزاري و تهيه تجهيزات مناسب تر

- آموزش مبارزين ، مربيان ، سرپرستان ، داوران و كادر برگزاري

- ايجاد انگيزه مناسب براي كار بيشتر و بهتر در بين كليه شركت كنندگان در مسابقات

- ارتباطات ، تبادل فرهنگي و دوستي

[MOJTABA 77 8304]

كراتين با بازيابي ذخاير از دست رفته ATP-PCr، دفع اسيد لاكتيك توليد شده و به تاخير انداختن خستگي توان بي‌هوازي تكواندوكاران را افزايش مي‌دهد.

 

امروزه به دليل جايگاه تكواندو ايران در جهان و كسب افتخارات فراوان در عرصه‌هاي بين‌المللي، رقابت در داخل كشور به اوج خود رسيده است و اين امر موجب شده است كه تكواندوكاران براي برتري نسبت به حريفان به استفاده از داروها و مكمل‌هاي نيروزا روي آورند. لذا معرفي مكمل‌هاي مجاز با كمترين عوارض جانبي و متناسب با اين رشته ورزشي كه بتواند نياز ورزشكار را در استفاده از مواد نيروزا رفع كند، ضروري به نظر مي‌رسد.

 

مبارزات تكواندو را مي‌توان نوعي فعاليت تناوبي در نظر گرفت كه در چند دور برگزار مي‌شود. در اينگونه فعاليت‌ها، اتمام سريع منابع انرژي و افزايش تجمع اسيد لاكتيك از جمله عوامل بروز خستگي زودرس و به دنبال آن كاهش عملكرد در طول يك دوره از مسابقات است. بنابراين به نظر مي‌رسد مصرف مكمل‌هايي كه موجب تقويت و بازسازي سريع‌تر منابع انرژي شده و همچنين از اختلال در تعادل اسيدي - بازي جلوگيري كنند، مي‌تواند مفيد باشد.

 

مباني نظري از اين موضوع حمايت مي‌كنند كه افزايش محتواي كراتين عضله از طريق مصرف كراتين، ممكن است سبب افزايش فسفوكراتين (PCr) موجود و بازسازي سريع‌تر ATP در طول تمرينات تناوبي شديد و انفجاري كوتاه شود. بنابراين، حفظ محتواي كراتين در حد مطلوب براي حفظ ذخاير PCr در حد بالا ضروري است.

 

در حالي كه در رشته‌هاي داراي دسته‌هاي وزني (همانند تكواندو)، ورزشكاران در روز مسابقه براي راهيابي به مرحله‌ي پاياني و كسب مقام مي‌بايست چندين مسابقه با فواصل زماني نامشخص انجام دهند كه اين فاصله زماني، در مراحل انتهايي و نزديك به فينال مسابقات كوتاه است. از اين رو بازيابي ذخاير از دست رفته ATP-PCr، دفع اسيد لاكتيك توليد شده و به تاخير انداختن خستگي، بر عملكرد مطلوب در مبارزات بعدي بسيار حايز اهميت است.

 

جامعه آماري اين تكواندو را 16 تكواندوكار جوان مرد تشكيل مي‌دادند. آزمودني‌ها براساس وزن، توان بي‌هوازي و حداكثر اكسيژن مصرفي به دو گروه مساوي و همگن كراتين و دارونما تقسيم شدند. گروه كراتبين به مدت شش روز، هر روز 20 گرم كراتين در چهار وعده (4 در 5 گرم) مصرف كردند در حالي كه گروه دارونما به همين شكل نشاسته استفاده كردند.

 

نتايج پژوهش حاضر نشان داد لاكتات خون و توان بي‌هوازي در گروه كراتين، از مكمل‌گيري افزايش يافته اما، اين افزايش تنها درمورد توان بي‌هوازي و آن هم در وهله‌ي دوم معنادار است. از سويي ديگر، تغييرات بين گروهي مقادير توان بي‌هوازي در وهله اول در گروه كراتين نسبت به دارونما افزايش معنادار يافته است.

 

نوع آزمون، تعداد تكرار و مدت زماني كه براي ارزيابي توان استفاده مي‌شود بسيار مهم است. اگرچه به نظر مي‌رسد عملكرد در يك وهله از تمرين ممكن است از طريق مصرف كراتين بهبود نيابد، اما نشان داده شده كه مصرف اين مكمل، محتواي كل كراتين عضله اسكلتي را حدود 20 تا 50 درصد افزايش مي‌دهد كه تقريبا 20 درصد آن به شكل PCr است.

 

نتايج نشان داد، مقادير كراتينين خون گروه كراتين نسبت به گروه دارونما، پس از مكمل‌گيري افزايش معناداري پيدا كرده است كه به نظر مي‌رسد اين افزايش، بيشتر در وهله‌هاي بعدي تمرين كه ذخاير PCr روبه تحليل مي‌روند، سبب بازسازي سريع‌تر اين ذخاير مي‌شود. از اين رو در اين پژوهش به منظور شبيه‌سازي به يك دوره از مسابقات ورزشي كه به صورت تناوبي در چند دور برگزار مي‌شود.

 

آزمون موردنظر در دو وهله با فاصله‌ي زماني يك ساعت بين آنها انجام شد. به احتمال زياد در آزمون‌هاي تناوبي پس از مكمل‌گيري كراتين، به علت پتانسيل توليد انرژي بالاتر و افزايش سرعت بازسازي PCr در زمان بازگشت به حالت اوليه و همچنين افزايش ظرفيت تامپوني خون، توان آزمودني‌ها افزايش مي‌يابد (همان طور كه نتايج اين پژوهش نشان داد) ولي در آزمون‌هاي منفرد مخصوصا با مدت زمان كمتر از 10 ثانيه، احتمالا به علت پر بودن طبيعي ذخاير ATP-PCr قبل از شروع فعاليت و استفاده‌ي عضلات از منابع در دسترس و نيز عدم فشار زياد بر دستگاه اسيدي - بازي، مكمل‌گيري كراتين تاثير چشمگيري بر توان عضلات نمي‌گذارد.

 

 

مهمترين يافته پژوهش حاضر نيز بهبود توان بي‌هوازي به ويژه در آزمون دوم پس از مصرف مكمل بود كه علت آن را مي‌توان به افزايش سرعت بازسازي PCr و نيز تسهيل در بازگشت به حالت اوليه نسبت داد. مقادير لاكتات خون هر دو گروه در آزمون اول و دوم نسبت به مقدار پايه در مرحله‌ي مشابه افزايش معناداري يافت كه طبيعي نيز است؛ چون ميزان تجمع لاكتات خون پس از يك فعاليت سرعتي و انفجاري شديد به چندين برابر مقادير استراحتي افزايش مي‌يابد. از سويي ديگر، هيچ اختلاف معناداري بين گروه‌ها پس از مكمل‌گيري وجود نداشت اما، ميزان تجمع لاكتات در گروه كراتين نسبت به گروه دارونما اندكي بيشتر بود.

 

به طور خلاصه مي‌توان گفت مصرف مكمل كراتين باعث افزايش توان بي‌هوازي تكواندوكاران تمرين كرده (به ويژه در مبارزات نهايي) مي‌شود اما، اثر قابل توجهي بر پاسخ لاكتات خون ندارد.

 

 

نحوه مصرف كراتين !

 

به طور معمول مصرف كراتين در زمان تمرينات سنگين و فصل مسابقات انجام مي گيرد .تا به دلايلي كه در قسمت بالاي همين پست اشاره شده براي بدن مفيد واقع گردد .

 

مقدار مصرف كراتين در هر وعده 5 گرم مي باشد و معمولا پودر كراتين را در ليوان شير مخلوط كرده و مصرف مي شود ولي جديدا براي بهتر و سريعتر جذب شدن كراتين ، ورزشكاران از محلول آب انگور به همراه چند حبه قند استفاده مي كنند!

 

مصرف كراتين در دو مرحله انجام مي پذيرد كه مرحله اول را مرحله بارگيري نام مي برند . در اين مرحله مقدار كراتين مذكور روزانه 4 وعده و به مدت 5 روز مصرف مي شود .

 

زمان مصرف كراتين در مرحله بارگيري ; (ساعت 10 صبح) -( قبل از تمرين) - (بعد از تمرين) - (قبل از خواب ) مي باشد

 

بعد از 5 روز استفاده و بارگيري بدن نوبت به مرحله عادي كه روزي 2 وعده مي باشد و زمان مصرف در روزهاي عادي ; (قبل از تمرين) و ( قبل از خواب) مي باشد .شما بايد روزانه و در طول مدت فصل مسابقات و تمرينات ويژه ، اين مقدار كراتين و دفعات استفاده در هر روز را مصرف بكنيد !

[MOJTABA 77 8304]

کاراته ی سنتی در جزیره ی اوکیناوا در ژاپن، پس از تاثیراتی از هنرهای رزمی چینی ابداع شد. کاراته، سبک های زیادی دارد که همه ی آنها بجز چند سبک جدید (که البته فدراسیون جهانی کاراته آنها را جزء سبکهای کاراته نمی شمرد) خاستگاه ژاپنی دارند. سیستم کمربندهای رنگی با هدف نشان دادن درجات مختلف کاراته کاران ابداع شده بود بطوری که مبتدیان کمربند سفید و کمربندهای مشکی (که خود درجات مختلفی دارد) سطح استادی را نشان میداد. کمربندهای رنگی دیگری بین این دو وجود دارد. در اغلب سبکهای کاراته ترتیب کمربندها به این صورت است: سفید، زرد، نارنجی، آبی، سبز، بنفش، قهوه ای و در نهایت مشکی و درجات آن یعنی مشکی دان1، دان2، دان3 و ... .

 

تکواندوی مدرن پس از اشغال کره توسط ژاپن با تاثیراتی که از کاراته ی ژاپنی گرفت، در کره ابداع شد. کره ای ها لباسی شبیه لباس کاراته برای خود در نظر گرفتند. این لباس مدت ها برای تکواندو استفاده میشد اما بعدها با تعمق بیشتر در فلسفه شرقی و همچنین بیان فلسفه ای به نام مثلث تکواندو یقه ی این لباس به شکل V تغییر یافت. کره ای ها برای نشان دادن درجه ها هم کمربند های مختلفی در نظر گرفتند که هر کدام سمبل چیزی هستند و فلسفه ای خاص دارند. در تکواندو ترتیب کمربندها به این صورت است: سفید، زرد، سبز، آبی، قرمز و مشکی (کمربند مشکی تکواندو هم بصورت دان1، 2 و ... است). امروزه دو سبک اصلی در تکواندو وجود دارد. یک سبک که به آن سبک ITF یا هیانگ می گویند مرکز آن فدراسیون بین المللی تکواندو در کانادا است. و سبک دیگر که به آن WTF یا پومسه میگویند، مرکزش در مجتمع کوکیوان در سئول کره است. سبک پومسه، سبک برگزیده ی رقابت های المپیک است که بطور گسترده در ایران وسایر کشورهای سرتاسر دنیا آموزش داده میشود.

 

بطور کلی میتوان گفت در کاراته 60% حرکات با استفاده از دست و 40% با استفاده از تکنیک های پاست. این درصدها هم در مبارزه و هم در کاتاهای کاراته (فرم ها) مشاهده میشود.. تکواندو درصدی درست برعکس کاراته دارد بطوری که 40% تکنیکها، با دست و 60% آنها با پا اجرا میشوند. در تکواندو، همچنین بیشتر تاکید بر ضربات پای بلند در سطح سر و حتی بلندتر است. هنرجویان تکواندو از ضربات پرشی و چرخشی زیاد استفاده میکنند. این ضربات پا به این صورت هستند که فرد برای زدن ضربه به هوا پریده و روی هوا ضربه را میزند که هم قدرت و هم زیبایی بیشتری دارند. ضربات پرشی در کاراته به ندرت دیده میشوند. فرمهای تکواندو معمولا کوتاه تر و کمی ساده تر از فرمهای کاراته هستند. در مبارزه ی تکواندو ضربات بصورت بدون کنترل بوده ولی در عوض از لوازم ایمنی کامل (کلاه، لثه بند، محافظ تنه، محافظ ساعد، دستکش، محافظ ساق، بیضه بند، روپا بند) استفاده میشود. اما در مبارزه ی اغلب سبک های کاراته ضربات بصورت کنترلی زده میشوند (یعنی نباید به حریف برخورد کنند یا با قدرت خیلی کم زده شوند) و لوازم لوازم ایمنی کمی از جمله از ساق بند، روپا بند، دستکش و لثه بند استفاده میشود که البته همه ی آنها بجز لثه بند و دستکش اختیاری میباشند. خود دستکش نیز در بعضی سبک های کاراته پوشیده نمیشود. در مبارزه تکواندو، هر یک از مبارزین کمربند اصلی خود را می بندد ولی در مبارزه کاراته (البته بیشتر سبک های آن نه همه) کمربند یکی باید قرمز و دیگری آبی باشد.

کاراته و تکواندو هردو جزء هنرهای رزمی سخت هستند، هر دو دارای معتبرترین مسابقات هستند که البته تکواندو یکی از رشته های المپیکی هم هست. هنرجویان هردوی آنها حق دارند علاوه بر مسابقات مخصوص به رشته خود، در مسابقات آزاد و رینگی که در اغلب کشورها از جمله ایران برگزار میشوند، شرکت کنند. البته شرکت در چنین مسابقاتی که از سبکهای مختلف از جمله کاراته، تکواندو، بوکس، کونگ فو و ... در آن شرکت میکنند، باید با اجازه ی استاد صورت گیرد. در سالهای اخیر محبوبیت تکواندو بسرعت افزایش یافته درحالیکه گسترش کاراته با سرعت بسیار کمتری اتفاق می افتد.

بطور خلاصه میتوان گفت تکواندو هنر رزمی است که بیشترین تاکید را بر ضربات پا با حداکثر سرعت و قدرت دارد که همین مسئله وجه تمایز آن از دیگر هنرهای رزمی و افزایش محبوبیت آن شده. و کاراته بیشتر بر ضربات دست تاکید میکند. جالب اینجاست که امروزه تکواندو بعنوان پرطرفدارترین هنر رزمی دنیا شناخته میشود و پس از آن کاراته در مکان دوم جای دارد.

[MOJTABA 77 8304]

تمرین تکواندو به بهبود سلامتی، تعادل فیزیکی و چابکی در افراد کمک می کند. نتایج تحقیقات علیرضا رستم زاده از دانشگاه علوم انتظامی دانشکده پلیس که در مقاله ای به بررسی عوامل رشد و بازدارنده تکواندو در ایران، پرداخته است ، می افزاید: به وسیله تمرین تکواندو، شخص به روحی از خود گذشتگی و استقامت دست یافته ودر رویارویی با مشکلات اجتماعی، اعتماد به نفس پیدا می کند.

 

 

در این مقاله آمده است، در طی قرون اخیر روشها، فنون و هنرهای رزمی به سرعت در تمام نقاط جهان گسترش یافته اند و امروزه در اکثر کشورها ، ورزش تکواندو حتی بیشتر از مبدا شکل گیری آن رشد کرده است.

 

اصولاً منشا همه سبک ها و هدف کلی آنها یکی است، از این رو همان طوری که از نام این هنر پیداست تمام حرکات برای رزم آوری آفریده شده اند، زیرا تکواندو یکی از سبک های غنی و زیر بنای هنرهای رزمی است که در خاور دور، مخصوصاً کشور کره از پیشرفت زیادی برخوردار بوده است و این ورزش رزمی در سال 1927 توسط نمایندگان کره ای به مردم ایران معرفی شد.

 

در این مقاله آمده است: اصولاً ماهیت اصلی تکواندو، یک ورزش رزمی با مبارزه آزاد است که از دست ها و پاهای غیر مسلح برای دفاع در مقابل حریف استفاده می شود و به دو صورت دفاعی و حمله است که حتماً می تواند برای ضد حملات نیزدر مقابل حریف به کار برده شود.

 

پژوهشگر خاطر نشان کرده است، گرچه کتاب های بسیاری در مورد فنون دفاع از خود موجود است، ولی هنرجویان از نامفهوم بودن این کتابها شکایت داشته و معتقدند که اجرای عملیات از روی چنین کتابهایی غیر ممکن است. همچنین آموزش آماده سازی بدن قبل از هر نوع ورزش ضروری است،چرا که بدون یک نرمش کافی نرم کننده ، اجرای تکنیک های تکواندو نتیجه منفی و صدمات بدنی ناشی از نداشتن انعطاف بدنی به دنبال خواهد داشت.

 

رستم زاده با اشاره به برشماری عوامل موثر دیگر در کاهش رویکرد به ورزش رزمی اظهار داشته است: عدم تبلیغات مناسب ، همه جانبه و فراگیر در این رشته و عدم تهیه وسایل کمک آموزشی ، تجهیزات پیشرفته و عدم استفاده ازاساتید مجرب و نیزعدم استفاده و کارایی اغلب تکنیک ها در مبارزات و مسابقات و کاربرد تعدادی کمی از روش ها و تکنیک ها برای کسب امتیاز در مبارزات و مسابقات از عوامل مهم است.

 

با این وجود تلاش وبرنامه ریزی، مدیریت و سازماندهی صحیح و با تشکیل انجمن های تکواندو در مدارس و دانشکده ها درایجاد شوراهای فنی و کمیته های تخصصی و تبلیغات مناسب و تهیه بولتن های جذاب از مسابقات آسیایی و جهانی ، می تواند تا حدودی باعث رشد و اعتلای این ورزش در بین جوانان و علاقه مندان به ورزشهای رزمی شود.

[MOJTABA 77 8304]

نقش تغذیه در تکواندو:

در ورزش های رزمی مثل تکواندو، فرد با توجه به متابولیسم و تركیب بدن و مقدار انرژی مورد نیاز خود، باید تغذیه مناسبی داشته باشد. یكی از شاخص های متابولیسم بدن،bmr یا متابولیسم پایه است كه برابر با مقدار انرژی است كه بدن در حال استراحت می سوزاند. با سوختن چربی های اضافی بدن، می توان عضلات بدن را افزایش داد. بدون پرورش عضلات، انرژی دریافتی اضافی در بدن تبدیل به چربی می شود. هنگامی كه می خواهید وزن اضافی خود را كاهش دهید ، باید مطمئن شوید كه چربی های بدنتان كم می شوند نه ماهیچه ها.

یك تکواندوكار باید وزن سالم خود را حفظ كند و آن را تغیییر ندهد، ولی تركیب بدن خود را باید تغییر دهد ، یعنی مقدار چربی بدن را نسبت به عضلات كاهش دهد. افزایش عضلات باعث افزایش قدرت، سرعت و مهارت فرد در انجام حركات ورزشی می شود. در حالیکه كاهش عضلات بدن باعث كاهش قدرت، سرعت و مهارت در انجام حركات ورزشی می شود.

در مردان 10 تا 15 درصد وزن بدن و در زنان 25- 20 درصد وزن بدن را چربی تشكیل می دهد. شما باید بدانید در طی روز چه مقدار انرژی نیاز دارید تا به طور مطلوب ورزش كنید و وزن ایده آل خود را حفظ كنید. به خاطر داشته باشید كه اگر كمتر از مقدار مورد نیاز خود، غذا مصرف كنید، هم سلامتی تان به خطر می افتد و هم اینكه بطور مؤثر نمی توانید ورزش كنید. اگر بیشتر از 5/0 كیلوگرم در هفته كاهش وزن داشته باشید، نشان می دهد در معرض كمبود انرژی و مواد مغذی هستید.

با توجه به نوع ورزش ( استقامتی یا قدرتی ) و وضعیت بدنی فرد، باید مقدار چربی، پروتئین و كربوهیدارت مورد نیاز تعیین شوند.

ورزش تکواندو، هم استقامتی و هم قدرتی است، بنابراین 25 درصد انرژی مورد نیاز در طی یك روز از پروتئین،55 درصد انرژی مورد نیاز از كربوهیدرات و 20 درصد انرژی مورد نیاز از چربی باید تا مین شود.

مواد مغذی مورد نیاز بدن:

1- كربوهیدرات ها :

كربوهیدرات های ساده مثل نان سفید، شیرینی جات، آب نبات ، چیپس ، قند و شكر باید به مقدار خیلی كم مصرف شوند و بیشتر از كربوهیدرات های پیچیده ( نان سبوس دار ، ماكارونی، سیب زمینی ، سبزیجات، برنج و جو ) استفاده شود. زیرا كربوهیدرات های ساده خیلی سریع هضم می شوند و انرژی فوری ایجاد می كنند و انرژی حاصل از آنها برای مدت طولانی حفظ نمی شود. همچنین سریع به چربی تبدیل می شوند. بنابراین باید در مصرف آنها دقت كنید و بطور متعادل مصرف كنید.

2- چربی ها :

بدن برای حفظ سلامتی خود نیاز به چربی دارد و اگر مقدار چربی بدن كمتر از 10 درصد شود خطرناك است. چربی ها برای خون، سیستم عصبی، تولید هورمون ها، چرب كردن مفاصل ( نرمی مفاصل) و حفظ اندام های داخلی بدن از ضربات، لازم و ضروری هستند. نوع چربی كه مصرف می كنید، در سلامتی شما مؤثر است.

بیشتر از چربی های غیراشباع مثل روغن زیتون ، سایر روغن های گیاهی و چربی های حاوی اسیدهای چرب اُمگا – 3 كه در انواع ماهی ، آجیل ، كره بادام زمینی و روغن گلزا ( كانولا) وجود دارد، استفاده كنید و مصرف چربی های اشباع مثل روغن نباتی جامد، كره و چربی گوشت را كاهش دهید.

3- پروتئین ها :

دریافت بیش از حد پروتئین بی فایده است. یك فرد تکواندوكار نیازی به مقادیر خیلی زیاد پروتئین ندارد، زیرا پروتئین برای ساخت، ترمیم و رشد عضلات استفاده می شود و به عنوان منبع انرژی مورد استفاده قرار نمی گیرد.

4- آب :

به یاد داشته باشید كه 70 درصد وزن بدن ما را آب تشكیل می دهد و عضلات برای كار خود به آب نیاز دارند. بنابراین همیشه به مقدار كافی آب بنوشید وهیچ وقت صبرنكنید تا بعد ازاحساس تشنگی آب بنوشید( یعنی قبل از تشنه شدن آب بنوشید) .

[MOJTABA 77 8304]

فلسفه و جایگاه فرم در تکواندو:

همانطور که می دانید یکی از غریزه های روحی انسان

این اشرف مخلوقات

روحیه و غریزه جنگجویی است

که به هیچ وجه نمی توان این غریزه را از او گرفت

 

مخصوصا وقتی که شخصی مشغول یادگیری هنر های رزمی بخصوص تکواندو باشد که دایم توام با مبارزه است .

چرا که این روحیه روز به روز افزایش یافته و شاید بصورت سر کش باعث انحراف انسان گردد.

بنابراین در تکواندو و سایر هنرهای رزمی برای کنترل و مهار این غریزه اساتید بزرگ اقدام به ابداع فرم نموده اند تا هنر آموز ضمن یادگیری و تمرین این فرمها و فنون اساسی به مهار و تربیت نفس خویش بپردازد.

 

بنابراین به این نتیجه می رسیم که فرمهای تکواندو مخصوصا تگوگ(فرم) عبارتند از نشانه ها و نمونه های سیستم تکواندو.

 

این فرمها حاوی حرکات فیزیکی هستند که شخص باید در آنها مهارت یابد تا در زمینه چنین انظباتی از تخصص لازم بهره مند شوند.

 

همچنین این فرمها حاوی اندیشه ها و تفکراتی هستند که با تمرین تکواندو همراه می شوند و از همینجا است که تکواندوبه ارزش اجتماعی و بشر دوستانه خود دست یافته است.

 

تقریبا همه سیستمهای دفاع از خود موجب می شود که مجریان اندیشمند و متفکر به مرگ و در نتیجه به مفهوم زندگی بیاندیشند و به همین علت است که فرمهای تکواندو مخصوصا تگوگ وابستگی عجیب به عقایدی دارد که در بهترین اسناد و مدارک مشرق زمین یافت می شوند.

 

این اسناد حاوی مفهوم زندگی هستند که در مجموعه کتابی به نام کتاب تغییرات که آن را جویوک می نامند یافت می شوند.

 

کتاب تغییرات جزو یکی از آثار قدیمی است که چندین تن از حکمای چین صدها سال قبل اقدام به تالیف آن نموده اند.

در این کتاب نظریه ای مطرح شده است که وجود پدیده تغییرات ثابت و مداوم یعنی همان موقعیت انسان را نشان می دهد و در حقیقت دال بر وجود هماهنگی اخلاقی می باشد.

یعنی مرحله ای که دو نیروی متافیزیکی مخالف به نامهای اوم و یانگ یعنی همان اسامی کره ای مخصوص فلسفه یین و یانگ با هم ترکیب شده یا ترکیبات جدیدی را بوجود می آورند و همین ترکیبات است که به عنوان مکانیسم ادراکی مشاهده می شود.

و جهان و حیات بشری را تشکیل می دهد.

یکی از نویسندگان کتاب تغییرات که در 13 قرن قبل از میلاد می زیسته 8 ترکیب را مورد شناسایی قرار داده است که از نیروی اولیه یعنی اوم و یانگ مشتق می شوند .

او این نیروها را نامگذاری کرده و در یک دایره مرتب نمود تا بتواند وجود ارتباط هماهنگ میان آنها را نشان دهد و همچنین یک حرف معنی دار را نیز به هر یک اختصاص داد .

بنا به گفته او این هشت عامل در همه چیز و از جمله سرنوشت انسان متجلی می شوند.

[MOJTABA 77 8304]

ادامه واژه ها و اصطلات

 

[MOJTABA 77 8304]

مناطق قانونی کسب امتیاز

 

1- قسمت میانی تنه : قسمتی از تنه که توسط محافظ تنه پوشیده شده است .

2- صورت : تمام مناطق صورت که شامل گوشها هم می شود .

به تکنیکهای مجازی که با قدرت و دقت به مناطق مجاز بدن حریف اصابت نمایند ، امتیاز داده می شود .

امتیازات به شرح زیر دسته بندی شده اند :

الف - امتیاز برای ضرباتی که به محافظ تنه اصابت نمایند 1امتیاز دارند

ب- امتیاز برای ضرباتی که به ناحیه صورت اصابت کنند 3امتیاز دارند

- به ضرباتی که مبارز را ناک داون کرده و سر داور شمارش نمایداگر مبارز توانست ادامه دهد بازی ادامه پیدا میکند

- نتیجه مسابقه جمع امتیازات سه راند است .

- ابطال امتیاز : وقتی که مبارزی از طریق اعمال ممنوع اقدام به کسب امتیازی می نماید ، امتیاز مذکور باید باطل شود .

 

مناطق مجاز کسب امتیاز

 

- تنه : تمام قسمتهای محافظ تنه (هوگو) به جز ستون فقرات ( قسمت عمودی وسط تنه در پشت )

- صورت : تمام قسمتهای صورت شامل دو گوش به جز پشت سر .

 

امتیاز دهی و انتشار آن

- امتیازات باید بلافاصله ثبت و منتشر شوند .

2- در صورتیکه از محافظ تنه غیر الکترونیکی استفاده شود هر داور کنار باید بلافاصله با وسیله الکترونیکی یا برگه امتیاز را ثبت کند .

3- در صورتیکه از محافظ تنه الکترونیکی استفاده شود :

1)- امتیازات کسب شده در تنه به طور خودکار توسط فرستنده محافظ تنه الکترونیکی ثبت می شوند .

2)- امتیازات کسب شده در قسمت صورت باید توسط هر داور کنار با استفاده از وسیله الکترونیکی یا برگه ثبت شوند .

4- در صورت استفاده از وسیله الکترونیکی ثبت امتیاز یا برگه ، امتیازاتی اعتبار دارند که توسط سه داور کنار یا بیشتر ثبت شوند .

عملکرد درست و مناسب محافظ تنه الکترونیکی در تشخیص توانایی فنی ( میزان نیرو ) و اطمینان از قضاوت عادلانه باید کنترل شود .

ثبت فوری امتیاز یکی از اصول اساسی قوانین است . این اصل باید بدون در نظر گرفتن وسیله ثبت امتیازات (وسیله الکترونیکی ثبت امتیازات یا برگه ) اجرا گردد .

 

ثبت امتيازات

 

1- امتیازات باید بلافاصله ثبت شوند : ثبت فوری امتیاز به معنای ثبت امتیاز بلافاصله پس از اجرای تکنیک مؤثر می باشد . امتیازاتی که پس از گذشت زمان مقرر ( یک ثانیه ) ثبت شوند ، ارزشی نخواهند داشت .

2- بلافاصله ثبت و منتشر شوند : امتیازاتی که توسط داوران کنار داده می شوند ، باید بلافاصله از طریق تابلو نتایج انتشار یابند .

3- استفاده ار محافظ تنه غیر الکترونیکی : همه امتیازات باید بر اساس تصمیم شخصی داور کنار داده شود . و باید وسیله ای باشد که بتوان سریعا امتیازات را به تابلو نتایج انتقال داد . وقتی که تجهیزات انتشار الکترونیکی ثبت امتیازات در دست نباشد ، امتیازات باید بلافاصله در برگ داور کنار ثبت و در پایان هر راند از طریق تابلو انتشار یابد .

4- استفاده از محافظ تنه الکترونیکی : تکنیکهای مؤثر که به محافظ تنه اصابت کنند ، به طور خودکار ثبت می شوند . داوران کنار فقط باید امتیازات ناحیه صورت و امتیازات ضرباتی را که به خارج از هدف های امتیازی محافظ تنه اصابت می کنند ، ثبت نمایند .

(دستور العمل های اجرایی)

داوران کنار باید اصل ثبت فوری امتیازات را بدون در نظر گرفتن روش ثبت امتیازات ، اجرا کند و ثبت امتیازات در پایان راند نقض این قانون است .

[MOJTABA 77 8304]

ضربه دفاعي زيبا ولي ناقص(ضربه تی چاگی)

 

[MOJTABA 77 8304]

تاریخچه تکواندو در باستان

 

قدمت این رشته به گواهی دیوارنگاره‌ها و نقاشی‌های به جا مانده در مقبره‌های «کاگجوچونگ» و «مویونگ چانگ» در کره شمالی (منچوری غربی) به ۲۰ قرن پیش می‌رسد.- دریکی از این تصاویر مردی در حال اجرای یک فن دفاع با دست ترسیم شده که کاملاً مشابه ضربه اول گول ماگی (دفاع بالا) در تکواندو است. همین موجب شده تا تکواندو تاریخی کهن تر از سایر ورزشهای مرسوم در شرق آسیا مانند کاراته و کونگ فو داشته باشد.

شواهد قابل اعتمادی وجود دارد که شکل امروزین تکواندو از رشته‌های رزمی «سوباک» و «تکوان» که در دوران حکومت سلسله گوگوریو (۳۷ ق.م تا ۶۶۸ م) در شمال کره تمرین می‌شده، اقتباس شده‌است. در این دوران اهمیت زیادی به توانائیهای جنگی داده می‌شد و مسابقات منظمی برگزار می‌شد، شامل؛ رقص با شمشیر، تیراندازی، نبرد تن به تن، مبارزه‌ای که در آن دو نفر با شکستن یخ روی دریاچه وارد آب سرد شده و به مبارزه می‌پرداختند.

در دوران پادشاهی شیلا (۵۷ م تا ۹۳۵ م) که بر بخش‌های جنوبی شبه جزیره کره حکم می‌راند نیز توجه خاصی معطوف هنرهای رزمی بود. در این حکومت سازمانی نظامی، آموزشی، اجتماعی به نام «هوارانگ دو» وجود داشت، آموزش انواع هنرهای رزمی به ویژه سوباک نیز از جمله فعالیت‌های این سازمان بود.

اگرچه در این دوران هوارانگ دو فنون گلاویزی و ضربات دست فراوانی را وارد سوباک کرد، اما پس از آن میل چندانی به تمرین این نوع فنون در کره وجود نداشت و این رشته به شکل اولیه آن که بر مبنای ضربه زدن و جلوگیری از نزدیک شدن دشمن استوار بود، ادامه یافت. تکنیک‌های گلاویزی سوباک که «یوسول» نامیده می‌شد، بعدها با ورود به ژاپن پایه گذار ورزش «جودو» شد.

تمرین هنرهای رزمی در زمان امپراتوری قدرتمند «کوریو» (۹۳۵ تا ۱۳۹۲) نیز رواج زیادی داشت، در جشن‌های سالانه گوناگونی که در این سلسله بر گزار می‌شد، علاوه بر ورزشهای رزمی به مسابقات کشتی و چوگان نیز بهای زیادی داده می‌شد.

روی کار آمدن سلسله یی (۱۳۹۲ تا۱۹۱۰) که مبتنی بر تفکرات ایدئالیستی، رواج بودیسم و زدودن افکار کنفوسیوس از این کشور بود، کاهش نقش نظامیان در حکومت را نیز در پی داشت. این وضعیت اگرچه از رونق هنرهای رزمی کاست، اما تکامل این فنون تا هنگام اشغال کره توسط ژاپن در ۱۹۱۰ ادامه داشت.

در دوران حکومت استعماری ژاپن هنرهای رزمی بومی کره نیز مانند دیگر مظاهر فرهنگی این کشور با ممنوعیت مواجه شد، ژاپنی‌ها مدارس کاراته را در این کشور تأسیس و آموزش آن را جایگزین تکواندو کردند.

آموزش هنرهای رزمی کره‌ای در این دوران به طور مخفیانه در مناطق کوهستانی صعب العبور توسط گروه‌های کوچک ادامه داشت.

[MOJTABA 77 8304]

تکواندو در یک نگاه

 

تکواندو به معنای پریدن و شکستن سریعترین راه ممکن به وسیله دست و پا می‌باشد. از خصوصیات این ورزش سرعت، دقت عمل، هماهنگی در فعالیت، انعطاف بدن، درک و یاد گیری سریع فنون می‌باشد. تکواندو روح نظم و ترتیب را در شخص القا می‌کند و بطور کلی تکنیک دفاع از خود را به انسان می‌آموزد. در این ورزش فنون استفاده از حرکات خاص برای بکار گیری پاها و وارد نمودن ضربه‌های موثر آموخته می‌شود و لذا ممکن است ضربات سهمگین به حریف مقابل وارد نمود. بطور کلی حملات بر روی سه نقطه اصلب بدن متمرکز می‌گردد: صورت (الگول)، تنه(مومتونگ)، و قسمت نیم تنه یا پایین تنه (آرا). ضربات فنی فقط در نقاط تعیین شده مجاز زده می‌شود. استفاده ازمشت با روشهای مختلفی انجام می‌شود و دفاع به وسیله تمام قسمتهای دور مچ انجام می‌گیرد. در ضربات پا از قسمتهای مختلف پاشنه و کف پا استفاده می‌شود. شکستن تخته و یا آجر از جمله آموزشهایی است که به منظور آزمایش قدرت و سرعت عمل کار آموزان به کار می‌رود. در این آموزش، تسلط بر چرخش مفاصل در هنگام شکستن تخته و … ضروری است مسابقات تکواندو در وزنهای مختلف برگزار می‌شود و وزن کشی ورزشکاران در روز مسابقه صورت می‌گیرد. مسابقه در سه راند سه دقیقه‌ای با یک استراحت یک دقیقه‌ای بین راندها انجام می‌شود. محوطه مبارزه ورزش تکواندو فضای مربع شکل با ابعاد ۸ × ۸ متر می‌باشد که در داخل یک تشک ۱۲ × ۱۲ متر قرار می‌گیرد. به این ترتیب یک محوطه به عرض ۲ متر در اطراف منطقه مبارزه به وجود می‌آید که موسوم به منطقه قرمز یا محوطه خطر می‌باشد. در صورت لزوم محوطه مسابقه را ممکن است بر روی سکویی به ارتفاع ۵۰ الی ۶۰ سانتیمتر مستقر نمود و برای جلوگیری از آسیب مبارزین باید لبه خارجی محوطه مسابقه را با شیب کمتر از ۳۰ درجه به کف سالن متصل نمود.

در سالن تکواندو محل استقرار تماشاچیان ممکن است در چهار سوی محوطه مسابقه در نظر گرفته شود، اگرچه بهترین موقعیت دید در طرفین طولی محوطه بازی میسر است. فاصله تماشاچیان از محوطه بازی باید حد اقل ۴ الی ۵ متر پیش بینی شود.

تجهیزات مورد نیاز:

 

• لباس
  

مبارزین باید لباس مخصوص تکواندو (دوبوک) که سفید رنگ می‌باشد را بر تن کنند.

 

• وسایل حفاظتی
  

تجهیزات ایمنی شامل این موارد می‌باشد: هوگو (محافظی شبیه به جلیقه ضد گلوله)، باده و ساباده (ساق بند و ساعد بند) و نانشیم (محافظ بیضه و آلت تناسلی) تنها در این رشته مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای سایر ورزشهای رزمی چینی وسایل ایمنی وجود ندارد. شماره مبارزین باید پشت پیراهن آنها نصب گردد. اندازه شماره مبارزین بزرگسال ۲۵ × ۲۵ سانتیمتر و شماره مبارزین نوجوان و خرد سال ۱۵ × ۱۲ سانتیمتر می‌باشد.

[MOJTABA 77 8304]

آسیب‌های ورزش رزمی تکواندو

 

در رشته رزمی تکواندو که ورزشکاران باید با انگشتان پای خود به ضربه گیر حریف ضربه وارد کند و در عوض با گارد دستانش جلوی ضربه‌های حریف را بگیرد، بیش از هر عضو دیگر ساعد، مچ و انگشتان دست و همچنین زانو، ساق و انگشتان پا در معرض آسیب دیدگی قرار می‌گیرند.

البته احتمال کشیدگی و گرفتگی عضلات ران و کتف نیز وجود دارد، اما عمده مصدومیت‌هایی که برای ورزشکاران تکواندو کار ایجاد می‌شود مربوط به مفاصل و استخوان‌های دست و پا هستند.

[MOJTABA 77 8304]

را فرم می آموزیم؟چگونه بیاموزیم؟

 

اهداف جسمانی یا فیزیکی: کسب آمادگی جسمانی و تناسب اندام. امکان تمرین تکنیکها بدون حریف. تمرین در شرایط مختلفحملات و دفاع‌ها. هماهنگی بیشتر عصب و عضله.

اهداف فکری:بهبود توانایی تمرکز فکر. بهبود توانایی پردازش تکنیکها. گسترش خلاقیت. بهبود قدرت تصمیم گیری در شرایط گوناگون.

اهداف روحی: کسب آرامش روحی و روانی. افزایش اعتماد به نفس. ایجاد انضباطفردی و گروهی.

تکواندو هنری خشن و پر قدرت است، بدون فرم تکواندو کاران تنها روحیه جنگ آوری و مبارزه را می‌آموزند. بنابراین می‌توان فرم را وسیله‌ای جهت توازن روحی تکواندو کاران دانست. فرم متعادل کننده آموزش هنر رزمی تکواندو می‌باشد و همانطور که گفته شد تکواندو بدون فرم ارزشهای انسانی و فلسفی خود را از دست می‌دهد.

فرم چیست؟

مقدمه:

تکواندو هنری رزمی و ورزشی است که روش دفاع از خود را به هنرجو آموزش می‌دهد و به هنرجویان یاد می‌دهد که چگونه از دستها و پاهای خود برای دفاع کردن استفاده کنند. تکواندو از سه کلمه مجزای، «ته» به معنای پریدن ضربه زدن و خرد کردن با پا. «کوان» به معنای دفاع کردن، ضربه زدن و تخریب کردن با دست. «دو»، به معنای راه و روش تشکیل شده‌است. اگر چه معنای تکواندو روشی برای مبارزه با پا و دست است ولی محتوای آموزشی و فرهنگی تکواندو بر مبنای «دو» که راه و روش زندگیست بنیانگذاری شده تا جایی که محل تمرین تکواندو را «دوجانگ» یعنی محل زندگی نامگذاری کردند. اصول اخلاقی تکواندو یا همان «چونگ شین» عبارت اند از: احترام، بردباری و صبر، کنترل نفس، شرافت، روحیه سرسختی و شکست ناپذیری، انجام وظایف در مقابل پدر و مادر، اتحاد و یگانگی ملتهاست.

فرم یا پوم سه چیست؟

فرم یکی از مهمترین جنبه‌های آموزشی هنرهای رزمی می‌باشد. فرم مجموعه‌ای از حرکات کلاسیک تکواندو، شامل تکنیکهای ایستادن، دست، پا و جابجایی است که بر اساس منطق طراحی شده‌اند. تاریخچه فرم‌ها به قدمت هنرهای رزمی است و هیچ هنر رزمی وجود ندارد که فرم نداشته باشد. در زمانهای باستان که هنرهای رزمی به صورت مخفی و انفرادی تمرین می‌شد هنرجویان جهت تمرین تکنیکها و مبارزه ناگزیر به اجرای دفاعها و حملات در مقابل حریف فرضی بودند. بدین ترتیب فرمهای اولیه پا به عرضه حیات نهادندوبه تدریج فرمهای برتر اساتید زبردست توسط شاگردان آنان در نقاط مختلف آموزش داده شده. این اولین مرحله در استاندارد فرمها بود. با تشکیل سبکهای متفائت توسط اساتید تراز اول فرمهای هم سطح به شکل یکسان بین هنرجویان آن سبک تمرین می‌شد. فرمهای تکواندو پس از قرنها توسط فدراسیون جهانی تکواندو در سال ۱۹۷۷ میلادی مطابق با ۱۳۵۶ خورشیدی یکسان و استاندارد گردید. در حال حاضر بیش از ۲۰۲ کشور پنج قاره جهان فرمهای تکواندو را طبق استاندارد فدراسیون جهانی تکواندو تمرین می‌کنند. اگرچه فرمها حاوی تکنیکهای متنوعی هستند با این وجود همگی دارای خواص یکسانی می‌باشند که سه اصل کلی را در بر دارند. این سه اصل عبارتند از: هر فرم از نقطه یا حالت خاصی شروع می‌شود و در همان نقطه یا حالت تمام می‌شود. هر تکنیک بایستی با سرعت و قدرت خاصی که در فرم برای آن معین شده اجرا شود. هر فرم به خودی خود دارای ارزشهای فیزیکی و روانی مخصوص به خود است. با پیشرفت هنرجو فرمها پیچیده تر و مشکل تر می‌شود و تنها پس از تمرین فراوان هر فرم(حداقل ۳۰۰ بار) و موفقیت در آزمون می‌توان فرم بعدی را آموزش داد. با اندکی توجه به فرمهای تکواندو درمیابیم که همگی با تکنیک‌های دفاعی و از سمت چپ شروع می‌شود. با در نظر گرفتن اینکه فلسفه پیدایش و تکامل هنرهای رزمی، دفاع از حق حقیقت و نیز دفاع از مظلوم و ستم دیده، مسئله شروع فرم‌ها روشن می‌گردد.