معرفی ورزش لاکروس

[MOJTABA 77 8304]

لاكروس

 

لاكروس يك ورزش تيمي با سطح برخورد بالاست كه با استفاده از يك توپ لاستيكي كوچك و سفت و همچنين راكتهايي كه داراي سرهاي توري هستند به اصطلاح به آنها لاكروس يا كراس گفته مي شود،اين بازي انجام مي شود.هدف از انجام اين بازي، استفاده تهاجمي از كراس براي كشيدن، گرفتن و بردن و پاس دادن توپ به منظور كسب امتياز مي باشد كه براي بدست آوردن امتياز مي بايست توپ را به داخل دروازه تيم حريف پرتاب كنند. از نظر دفاعي، هدف بازي مسدود كردن راه بازيكنان حريف براي كسب امتياز و گرفتن مالكيت توپ از آنان با استفاده از برخوردهاي بدني و چوب بازي است. دو نوع اصلي براي اين بازي وجود دارد: لاكروس در زمينهاي باز و لاكروس در محوطه داخل سالن. تفاوت اين دو نوع بازي در تعداد بازيكنان است بعني لاكروس در زمينهاي باز، با تعداد 10 نفر بازيكن در محوطه اي به اندازه زمين فوتبال انجام مي شود، در حاليكه لاكروس با شش بازيكن در زميني هاكي روي يخ باز مي شود.

 

تاريخچه :

بازي لاكروس متعلق به قبايل بومي آمريكايي در ناحيه شمال شرقي آمريكاي شمالي مي باشد. بعضي از نامهاي سنتي آن عبارتند از :

دهانتيشيگوا (مرداني كه به يك توپ گرد ضربه مي زنند)، دانا واوسدي (جنگ كوچك)، تواراتن (اصطلاح ماهاكي براي برادر كوچك جنگ)، باگاآدو (برخورد باسن ها)

ماموران فرانسوي نام اين بازي را لاكروس نهادند. اما كلمه كراس در ربان فرانوسوي آن دوره، يك اصطلاح كلي بوده كه براي همه انواع بازي استفاده مي شد. نام لاكروس تداعي كننده اين معناست و شايد شكل كوتاه شده اي از عبارت «لجو دلا كراس» باشد. (بازي چوب قلابدار)

در جامعه بومي امريكا، لاكروس براي اهداف مختلفي بازي مي شود. اين بازي براي حل منازعات، تمرين سربازان جوان و بعنوان يك تشريفات مذهبي مورد استفاده قرار گرفت. بازي با يك ضربه بلند در حدود يك مايل شروع مي شود و گاهي روزها به طول مي انجايد. توپهاي اوليه از پوست گوزن، سفال، سنگ و گاهي اوقات از چوب ساخته مي شوند. لاكروس نقش بسيار مهمي را در زندگي اجتماعي و مذهبي قبايل قاره آمريكا در طول سالهاي متمادي ايفا كرده است.

در سال 1987 يك ليگ حرفه اي براي لاكروس سالني به نام ليگ لاكروس سالني حرفه اي عقاب شروع به كار كرد. سرانجام اين ليگ نام خود را ليگ ملي لاكروس تغيير داد و باشگاههاي لاكروس را در 12 شهر ايلات متحده و كانادا تحت پوشش خود قرار داد. در تابستان سال 2001 يك ليگ لاكروس در زمينهاي باز بطور حرفه اي با نام ليگ برتر لاكروس (MLL) شروع به كار كرد. در ابتدا اين ليگ داراي شش تيم بود و بعد از اندازه ده باشگاه لاكروس كه در قلب مناطق شهري ايلات متحده قرار داشتند، دامنه كاري را وسعت داد. در جولاي سال 2007، MLL ركورد بيشترين تعداد تماشاچي را از آن خود كرد در حدود 20000 طرفدار اين ورزش در يك بازي در زمين اينوسكو شهر دنور ايلت كلورادو شركت داشتند.

زمين بازي و تجهيزات:

زمين بازي 100 متر طول و 54 متر عرض دارد. دروازه ها به اندازه 8/1 متر در 8/1 متر مي باشد كه شبيه به اندازه دروازه ها كه روي يخ مي باش. دروازه ها در يك دوره محدوده دايره اي به قطر 5/5 متر قرار مي گيرند. در پشت اين محدوده، منطقه اي به شكل × طراحي مي شود. مهاجمان تيم در روي منطقه × قرار مي گيرند.

هر كدام از بازيكنان مي توانند يك نوع چوب بازي به اندازه در حدود 6/101 سانتيمتر تا 68/106 سانتيمتر يا 08/132 سانتيمتر تا 88/182 سانتيمتر را مورد استفاده قراردهند. دروازه بان مي تواند از يك چوب 6/101 سانتيمتر تا 88/182 سانتيمتري استفاده نمايد. سرچوبها در هر دو نوع چوب بلند و كوتاه بايد در حدود 5/16 سانتيمتر يا بيشتر در پهن ترين قسمت و در حدود 5/6 سانتيمتر يا بيشتر در باريكترين قسمت باشد. چوبهاي بسيار پيشرفته داراي يك شفت فلزي كه معمولاً از جنس آلومينيوم، تيتانيوم يا فلزات مركب است، مي باشد و سر آنها از پلاستيك سخت ساخته مي شود. شفتهاي فلزي بايد در انتهاي خود داراي يك دسته نرم لاستيكي باشند. بازيكنان بايد كلاه ايمني و دستكش و همچنين محافظ شانه و آرنج و گاهي اوقات محافظ قفسه سينه بپوشند.