سیندخت 18786 اشتراک گذاری ارسال شده در 25 اسفند، ۱۳۸۹ - خودش باید بفهمه که این رفتارش زشت بود. - سکوت و سردی منو می بینه تازه با پروگی اومده می گه چرا ناراحتی؟ - این قدر بهش بی محلی می کنم تا متوجه اشتباهش بشه. . این حرفا سن و سال نمی شناسه. گاهی بین دو دوست، گاهی بین دو همکار، گاهی بین زن و شوهر و گاهی.... نتیجه همه این فکرها چیزی نیست جز سردی، بی مهری و دورتر شدن فاصله ها. چرا، واقعا چرا ما فکر می کنیم که خودش باید متوجه اشتباهش بشه و این قدر سکوت و نگفتن ناگفته ها که یه روز می بینیم هیچی از اون رابطه باقی نمونده. . یادمون باشه گاهی دل ها برای حرف هایی می شکنه که ناگفته موندن. فراموش نکنیم که فقط یک بار به دنیا میایم و توی جاده زندگی نوشته دور زدن ممنوع. تا دیر نشده اگر از کسی ناراحتیم و خودش نمی دونه چرا، بهش بگیم و خودمونُ سانسور نکنیم. . قلب ها از حرف های ناگفته بیشتر می شکنه تا حرف های گفته. [flash=quality='high' width='16' height='16'] برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 49 لینک به دیدگاه
DCBA 8191 اشتراک گذاری ارسال شده در 25 اسفند، ۱۳۸۹ گاهی زدن بعضی حرفا به بعضی ها میخ کوبیدن تو سنگه دیگه به جایی میرسی که حرف و دلخوریو پیش خودت نگه داری چون دیگه توان متقاعد کردنو نداری 21 لینک به دیدگاه
pari daryayi 22938 اشتراک گذاری ارسال شده در 25 اسفند، ۱۳۸۹ همیشه به همه گفتم چقدر خوبن و چقدر دوسشون دارم اما هیچ وقت نتونسم به کسی بگم چقدر ازش بدم میاد چون بجای اینکه بهش بفهمونم ازش بدم میاد خودمو از زندگی اون و اونو از زندگی خودم محو می کنم!! چرا یه استثنا داره: دیکتاتور ها! 14 لینک به دیدگاه
ooraman 22216 اشتراک گذاری ارسال شده در 25 اسفند، ۱۳۸۹ بعضی وقتا با گفتن نا گفته ها یه چیز و از دست میدی...اونم غرورته....تو بعضی رابطه ها چه سکوت کنی چه حرف بزنی رابطه نابوده ....چون اگر بگی غرورت و از دست دادی و با خرد کردن خودت رابطه از دست میره....اگرم نگی که نگفته ها رابطه رو به سردی میکشونه!!!!! ترجیح میدم زمان یه چیزایی و به اطرافیانم ثابت کنه....نه دست و پا زدن من! 15 لینک به دیدگاه
کتایون 15176 اشتراک گذاری ارسال شده در 25 اسفند، ۱۳۸۹ من ازون دسته از ادمام که همیشه حرفمو میزنم...یعنی راستش اصلا نمی تونم چیزی رو تو دلم نگه دارم...اما خیلی وقتا بعد از گفتن و دیدن رفتار طرف مقابل پشیمون شدم... 13 لینک به دیدگاه
سیندخت 18786 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 25 اسفند، ۱۳۸۹ گاهی زدن بعضی حرفا به بعضی ها میخ کوبیدن تو سنگهدیگه به جایی میرسی که حرف و دلخوریو پیش خودت نگه داری چون دیگه توان متقاعد کردنو نداری آره. متاسفانه اینو خوب می فهمم چی می گی عزیزم همیشه به همه گفتم چقدر خوبن و چقدر دوسشون دارماما هیچ وقت نتونسم به کسی بگم چقدر ازش بدم میاد چون بجای اینکه بهش بفهمونم ازش بدم میاد خودمو از زندگی اون و اونو از زندگی خودم محو می کنم!! چرا یه استثنا داره: دیکتاتور ها! نه، منظورم این نیست که به کسی بگی چه قدر بدت میاد. اون افراد که قضیشون جداست!! حرف من کسایی هستن که برات عزیزن و تو هم برای اون ها. اما یه کدورت و دلخوری پیش میاد و حرف ها زده نمی شه. به این تصور که اگه من براش مهمم باید بفهمه الان برای چی از دستش ناراحتم. اون که باید منو خوب بشناسه. کمش اذیت نمی کنه ولی وقتی این توقع بالا می ره کم کم، غیر ملموس او رابطه رو ویرون می کنه. بعضی وقتا با گفتن نا گفته ها یه چیز و از دست میدی...اونم غرورته....تو بعضی رابطه ها چه سکوت کنی چه حرف بزنی رابطه نابوده ....چون اگر بگی غرورت و از دست دادی و با خرد کردن خودت رابطه از دست میره....اگرم نگی که نگفته ها رابطه رو به سردی میکشونه!!!!!ترجیح میدم زمان یه چیزایی و به اطرافیانم ثابت کنه....نه دست و پا زدن من! آره رابطه ای که محکوم به نابودیه، دست و پازدن بی خود به قول تو فقط له کردن غروره. اما بازم می گم حرف من روابط عادیه. رابطه هایی که اگه ازشون مراقبت نشه با همین چیزای ساده زود تر از اون که فکر کنیم از بین می ره. اگه نزاریم با زبان یه سری درسا رو از هم بگیریم یه سری دلخوری ها و علتشو برای هم بگیم، زمان این درس رو بهمون می ده ولی این بار تلخ. 13 لینک به دیدگاه
الهام. 8079 اشتراک گذاری ارسال شده در 25 اسفند، ۱۳۸۹ همه اينايي كه بچه ها گفتن درسته... يه حرفاييم هست كه چندبار گفتي و تاثيري نداشته...ديگه گفتنشون فقط اعصاب خوردي داره! بعضي حرفام گفتني نيست...سكوت گاهي بهتر منظورو ميرسونه! 11 لینک به دیدگاه
سـارا 20071 اشتراک گذاری ارسال شده در 25 اسفند، ۱۳۸۹ منم خیلی سخت می تونم به یه سری افراد بفهمونم که ازشون دلخورم و گاهی(بیشتر مواقع) انتظار دارم خودشون از رفتارم بفهمن.اما راستش اینجوری فقط خودم ضرر کردم چون طرف متوجه نمی شه و فقط اعصاب خودم خورد می شه. این خیلی انتظار نا به جاییه که از دیگران دارم.(جالبه خودم می دونم کارم اشتباس اما بازم تو شرایط که قرار میگیرم تکرارش میکنم ) 9 لینک به دیدگاه
Ehsan 112346 اشتراک گذاری ارسال شده در 25 اسفند، ۱۳۸۹ برای من خیلی کم پیش اومده، که استارت بی محلی با کسی را بزنم. اما خیلی ها بهم بی محلی کرده اند و انتظار داشته اند من بروم بگویم اشتباه کردم. در حالیکه خودشان با سوء برداشت از من،سبب جدایی را فراهم کرده اند. من از دوستی که خودش را برام بگیره،خوشم نمیاد،چون با همه صمیمی میشم و نمیخوام کسی برام کلاس بذاره. 17 لینک به دیدگاه
pianist 31129 اشتراک گذاری ارسال شده در 25 اسفند، ۱۳۸۹ خب من این رو امتحان کردم یعنی تصمیم گرفتم که وقتی از کسی ناراحت میشم به خودش بگم و بیخودی براش قیافه نگیرم ولی متاسفانه اولین کسی که این رو روش امتحان کردم فوق العاده آدم نامتعادلی بود!! و این رفتار من رو به تمسخر گرفت ولی باز هم پشیمون نیستم بنظرم خیلی خوبه که وقتی با کسی مشکلی پیدا میکنیم بریم و صادقانه با خودش در میون بگذاریم . یادمون نره که خیلی اوقات سو تفاهمات هستن که باعث میشن روابط بینمون تیره و تار بشه مرسی... 17 لینک به دیدگاه
EOS 14528 اشتراک گذاری ارسال شده در 25 اسفند، ۱۳۸۹ به نظر من بستگی به شرایط و طرف مقابل داره گاهی یه سکوت تلخ و گزنده می تونه از هزاران جواب بهتر باشه این در صورتیه که فرد مقابل از اخلاق طرف با خبر باشه و بدونه این سکوت چه معنی داشته اما گاهی سکوت جایز نیست و باید از حق خودت دفاع کنی البته گاهی هم طرف مقابل درک بحث بیشتر رو نداره و ادامه بحث مثل آب در هاون کوبیدنه که اون زمان بی توجهی و تمام کردن بحث بهترین راه حله . 11 لینک به دیدگاه
*mini* 37778 اشتراک گذاری ارسال شده در 25 اسفند، ۱۳۸۹ حالا یه چیزی..... یکی به من بگه اگه دوستت توو یه روزی...که داری باهاش حرف میزنی تلفنو بی دلیل قطع کنه و دیگه جوابتو تا به امروز نده.....طوری که حتی دلیلشم بهت نمیگه...چکار میکنی؟ 9 لینک به دیدگاه
سیندخت 18786 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 25 اسفند، ۱۳۸۹ من ازون دسته از ادمام که همیشه حرفمو میزنم...یعنی راستش اصلا نمی تونم چیزی رو تو دلم نگه دارم...اما خیلی وقتا بعد از گفتن و دیدن رفتار طرف مقابل پشیمون شدم... خوش به حالت که همیشه این طور بودی، من خودم در زمان های دور! تنها مکانیزمم سکوت بود. مهم نیست که بقیه چه طور فکر می کنن. آرامش و اطمینانی که خودت از نحوه عملکردت داری، ارزشش یک دنیا بیشتر از حرف مردمه. همه اينايي كه بچه ها گفتن درسته... يه حرفاييم هست كه چندبار گفتي و تاثيري نداشته...ديگه گفتنشون فقط اعصاب خوردي داره! بعضي حرفام گفتني نيست...سكوت گاهي بهتر منظورو ميرسونه! آره واقعا این حکایت نرود میخ آهنین در سنگه. باهات موافقم. برخی حرف ها گفتنی نیستند و سکوت بهترین کاره. ولی چیزی که کارو سخت می کنه تشخیص دادن مرز بین این دوتاست. این که کی سکوت کنی و کی حرفتو بزنی. منم خیلی سخت می تونم به یه سری افراد بفهمونم که ازشون دلخورم و گاهی(بیشتر مواقع) انتظار دارم خودشون از رفتارم بفهمن.اما راستش اینجوری فقط خودم ضرر کردم چون طرف متوجه نمی شه و فقط اعصاب خودم خورد می شه.این خیلی انتظار نا به جاییه که از دیگران دارم.(جالبه خودم می دونم کارم اشتباس اما بازم تو شرایط که قرار میگیرم تکرارش میکنم ) مثل قبلن خودم یکی دوبار شرایط عمدی رو به وجود بیار خودتو عمدا تو عمل انجام شده قرار بده، بعد اون طوری که خودتم می دونی درسته رفتار کن. کم کم ذهنت شرطی می شه تو شرایط دیگه هم ناخودآگاه همین طور رفتار می کنی. برای من خیلی کم پیش اومده، که استارت بی محلی با کسی را بزنم. اما خیلی ها بهم بی محلی کرده اند و انتظار داشته اند من بروم بگویم اشتباه کردم. در حالیکه خودشان با سوء برداشت از من،سبب جدایی را فراهم کرده اند. من از دوستی که خودش را برام بگیره،خوشم نمیاد،چون با همه صمیمی میشم و نمیخوام کسی برام کلاس بذاره. خوب جای تبریک داره واقعا ولی شما که این قدر خوش بیانی خودت برو جلو نذار این سوء تفاهمه ادامه پیدا کنه. یکی از علتای اصلی این نگفتن ها تو بعضیا اینه که نمی تونن حرفشونو منظورشونو محبتشونو به زبون بیارن. من خودم اخلاقی دارم همیشه میگم آدم ابله رو توجیه نباید کرد .آدمی که نمیتونه درک کنه کدوم رفتارش موجب کدورت شده ارزشی نداره و اما اگر من نوعی اخلاق خاصی دارم که ممکنه در نظر جامعه اشتباه نباشه ولی از نظر خاص خودم اشتباه باشه و موجب ناراحتی من شده اونوقت باید طرفم رو روشن کنم و در درجه بعدی هم به این بستگی داره که طرفت منطقش تا چه حد باشه خوب آدم ابله که اصلا شما هم بخوای توجیه نمی شه !! ولی منظورم کسایی هستن که قبلا یه بار حکم این که قبولشون داریم رو ثبت کردیم، اما کم کم با دستای خودمون این ارتباط رو زخمی می کنیم. اون وخت به قول شما باید طرف رو روشن کرد خب من این رو امتحان کردم یعنی تصمیم گرفتم که وقتی از کسی ناراحت میشم به خودش بگم و بیخودی براش قیافه نگیرم ولی متاسفانه اولین کسی که این رو روش امتحان کردم فوق العاده آدم نامتعادلی بود!! و این رفتار من رو به تمسخر گرفت ولی باز هم پشیمون نیستم بنظرم خیلی خوبه که وقتی با کسی مشکلی پیدا میکنیم بریم و صادقانه با خودش در میون بگذاریم توجه یادمون نره که خیلی اوقات سو تفاهمات هستن که باعث میشن روابط بینمون تیره و تار بشه مرسی... مرسی حامد. دقیقا همینو می خواستم بگم. این سوئتفاهم ها اکثر اوقات رابطه رو زخمی می کنن. به نظر من بستگی به شرایط و طرف مقابل داره گاهی یه سکوت تلخ و گزنده می تونه از هزاران جواب بهتر باشه این در صورتیه که فرد مقابل از اخلاق طرف با خبر باشه و بدونه این سکوت چه معنی داشته اما گاهی سکوت جایز نیست و باید از حق خودت دفاع کنی البته گاهی هم طرف مقابل درک بحث بیشتر رو نداره و ادامه بحث مثل آب در هاون کوبیدنه که اون زمان بی توجهی و تمام کردن بحث بهترین راه حله . کلا موافخم. ولی اون اولشم که گفتی سکوت دیدم این حالت رو که طرف کاملا متوجه هست که این سکوت طرف مقابلش چه معنایی می ده و اما صبر طرف مقابل هم حدی داره. اگه بارها این اتفاق تکرار شه و طرف هر بار بخواد سپر دفاعی سکوت رو به جای حرف زدن به خودش بگیره، اینم حتی اگه رابطه رو خراب نکنه ولی سردش می کنه. یاد یه دیالوگی از خانه سبز افتادم. عمو خسرو تو اون سریال با هرکی که قهر می کرد، می گفت قهریم، ولی حرف که می زنیم؟!! 13 لینک به دیدگاه
سیندخت 18786 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۹ حالا یه چیزی.....یکی به من بگه اگه دوستت توو یه روزی...که داری باهاش حرف میزنی تلفنو بی دلیل قطع کنه و دیگه جوابتو تا به امروز نده.....طوری که حتی دلیلشم بهت نمیگه...چکار میکنی؟ خب یه جوری سعی کن ازش بپرسی. ازش بخواه. حتی شده غیر مستقیم. یعنی حتی از یه واسطه بخواه که کمکت کنه. ولی اگر بازم جواب نمی ده، به هر حال هیچ رابطه یک طرفه ای پایدار نیست. تو مگه چند بار می تونی دستتو سمت یه نفر دراز کنی و اون بی اعتنا باشه. رهاش کن. نظر من بود. 7 لینک به دیدگاه
ooraman 22216 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۹ حالا یه چیزی.....یکی به من بگه اگه دوستت توو یه روزی...که داری باهاش حرف میزنی تلفنو بی دلیل قطع کنه و دیگه جوابتو تا به امروز نده.....طوری که حتی دلیلشم بهت نمیگه...چکار میکنی؟ مطمئنا بی دلیل نبوده....مگه میشه کسی بی دلیل تلفن و رو آدم قطع کنه و دیگه جواب نده!!!! حتما دلیلی داره که یه کم فک کنی یادت میاد.... اگرم دلیلشو واقعا نمیدونی یه کم دنبال علتش بگرد ولی اگر بازم این روند ادامه پیدا کرد رهاش کن..... 7 لینک به دیدگاه
EOS 14528 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۹ کلا موافخم. ولی اون اولشم که گفتی سکوت دیدم این حالت رو که طرف کاملا متوجه هست که این سکوت طرف مقابلش چه معنایی می ده و اما صبر طرف مقابل هم حدی داره. اگه بارها این اتفاق تکرار شه و طرف هر بار بخواد سپر دفاعی سکوت رو به جای حرف زدن به خودش بگیره، اینم حتی اگه رابطه رو خراب نکنه ولی سردش می کنه. یاد یه دیالوگی از خانه سبز افتادم. عمو خسرو تو اون سریال با هرکی که قهر می کرد، می گفت قهریم، ولی حرف که می زنیم؟!! مریم جون همون طور که گفتم سکوت همیشه جایز نیست و خود شخصه که در مقابله با فردی که باهاش رو در روست تشخیص می ده که باید کاملا روشنش کنه در مورد اون بحث و یا سکوت کنه (باید خودش متوجه باشه که تاثیر کدوم بیشتره ) به عنوان مثال من بار ها برام پیش اومده که بر سر موضوعی که فوق العاده روش حساسم بحثم شده اول سعی کردم طرفم رو روشن کنم که من روی این موضوع حساسم اما وقتی برای بار دوم تکرار شد دیگه بهش تذکر ندادم و فقط گفتم خداحافظ و گوشی رو قطع کردم این کار من باعث شد که اون شخص بیشتر روی رفتارش و حساسیت های من توجه نشون بده و دیگه اون مورد رو تکرار نکنه اما کسانی هم بودن که با توجه به درکشون چندین بار تذکر دادم و تا بلاخره توجیح شدن و دست از اون کارشون برداشتن اما افرادی هم هستن که واقعا درک بحث کردن رو ندارن و دوست دارن تنها روی حرف خودشون مصر باشن که در اون صورت اگر بخوای توجیحشون کنی که خودت رو خسته کردی اگر هم نه که دوباره کارشون رو تکرار می کنن به این می گن نداشتن تفاهم که همون بهتر رابطه سرد بشه . 6 لینک به دیدگاه
کتایون 15176 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۹ حالا یه چیزی.....یکی به من بگه اگه دوستت توو یه روزی...که داری باهاش حرف میزنی تلفنو بی دلیل قطع کنه و دیگه جوابتو تا به امروز نده.....طوری که حتی دلیلشم بهت نمیگه...چکار میکنی؟ منم یه بار مبتلا به این قضیه بودم اما تا الانم دلیلشو نفهمیدم... اگه واقعا تو رفتار خودت چیزی رو پیدا نمی کنی که شایسته ی این برخورد باشه...اصلا بهش فکر نکن...چون بعضی از ادما بدون این که بدونن چرا رفتارهای عجیبی ازشون سر میزنه... 7 لینک به دیدگاه
گـنـجـشـک 24371 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۹ اگه تو نگی چی تو دلته، بقیه از کجا باید بفهمن ؟ ولی هستن کسایی هم که نگفته میفهمن... 12 لینک به دیدگاه
maryam_alien 9904 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۹ مگه برای کسی مهمه تو دل من چی میگذره؟ 10 لینک به دیدگاه
سـارا 20071 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۹ یاد یه دیالوگی از خانه سبز افتادم. عمو خسرو تو اون سریال با هرکی که قهر می کرد، می گفت قهریم، ولی حرف که می زنیم؟!! من عاشق این حرفش بودممممممممممممممممم :aghosh: 6 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده