طبقه بندی ماشین آلات راه سازی و ساختمانی

[pme 3474]

اصولاً ماشین آلاتی كه در كارگاه مورد استفاده قرار می گیرنند عبارتند از:

الف) ماشین آلات سنگین مانند: لودر، بلدوزر، گریدر، اسكریپر – غلتك، غلتك های استاتیكی و دینامیكی، بیل مكانیكی.

ب)ماشین آلات نیمه سنگین مانند: كمپرسی، آبپاش، جرثقیل كامیونی، تراك میكسر، پمپ بتون فینشر.

ج) ماشین آلات سبك مانند: لندرور، پیكان و غیره

د) سایر ماشین آلات كارگاهی (ماشینهای متفرقه) مانند: ویبراتور – دستگاه بتون بتونیر – موتور جوش – تسمه نقاله – سنگین شكن – ماسه شور و شن شور – ماسه ساز و غیره.

[eng.l.s 5684]

به صورت مختصر قسمتی از ماشین الات سنگین رو توضیح میدیم :

 

بلدوزر

 

اصولاً تراكتور وسیله ای است برای هل دادن و كشیدن اسكریپرها – واگنها – غلتكها. اگر به ابتدای این وسیله یك تیغه نسبتاً بزگ هم برای حمل مواد وصل شود و این تیغه ثابت باشد ماشین حاصله بلدوزر نامیده می شود. یك تیغه متحرك باشد به آن آنگلدوزر گویند.در انگلدوزر، زاویه چرخش در صفحه قائم حدود 30 الی 40 درجه است. همچنین به بلدوزر چرخ لاستیكی مفصل دار و كمرشكن نیز گویند كه این مفصل باعث زیاد شدن قدرت مانور ماشین می شود.موارد استفاده از بلدوزر، زاویه چرخش در صفحه قائم حدود 30 الی 40 درجه است. همچنین به بلدوزر چرخ لاستیكی مفصل دار كمرشكن نیز می گویند كه این مفصل باعث زیاد شدن قدرت مانور ماشین می شود.

 

موارد استفاده بلدوزر ها عبارتند از:

 

1-تسطیح زمین و پاكسازی آنها از بوته و كنده های درخت.2-جابجاكردن توده خاك به صورت فشار دادن آن تا مسافتی حدود 300 فوت (91.44 m) (توضیح اینكه حدوداً حداكثر فاصله حمل توسط بلدوزر را 90 متر در نظر می گیرند)3-ایجاد راههای اولیه در كوهستانها و زمینهای سنگلاخی4-كمك و فشار دادن به اسكریپها5-پخش كردن خاك در خاكریزها6-پشته كردن خاك در كنار نهرهای ایجاد شده7-تسطیح و پاكسازی بقایای مانده از عملیات ساختمانی8-نگهداری راههای موقت خاكی9-پاكسازی محل گودال قرضه و گودالهای كف معادنانواع تیغه های بلدزورها

1-تیغه مستقیم

2-تیغه یونیور سال

3-تیغه كوشن

4-تیغهV شكل

5-تیغه انگل دورز

لودر

 

اصولاً لودر یا بیل بار كن یكی از مهمترین ماشین آلات ساختمانی می باشد كه در انواع مختلفی طراحی و ساخته می شود. این ماشین از نظر شكل ظاهری به لودر معمولی، لودر معدن، آرم لودر (Arm liader) و اورهد لودر (overhead liader) تقسیم بندی می شود كه به طور كلی در دو نوع چرخ لاستیكی و چرخ زنجیری كه هر دو آنها به صورت هیدرولیكی كار می كنند ساخته شده است. همچنین لودر دارای جامهای مختلفی از قبیل: جامهای معمولی، جام سنگ گیر – جام سنگ گیر – جام كنده گیر – جام پوشال گیر و جام مواد سبك دانه و جام همه كاره است كه هر كدام برای كار مشخص ساخته شده اند. همچنین دو نوع جام یكپارچه و چند پارچه وجود دارد كه نوع چند پارچه آن دارای انعطاف پذیری بیشتری بوده می تواند مانند كلامشان جهت خاك برداری قائم مورد مورد استفاده قرار گیرد. همچنین نوع دیگری از جام وجود دارد كه می تواند عمل تخلیه را از پهلو انجام دهد.

 

كامیون

 

كامیون معمولترین روش برای حمل و نقل مواد خاكی است و با انعطاف پذیری زیاد بین پروژه ها سفر می كند و دارای نوع كمپرسی كه مخصوص حركت در جاده و خارج جاده است ساخته می شود كه انواع مخصوص خارج از جاده دارای ابعاد بزرگتر و ظرفیتهای چند صد تنی است.اصولاً تریلیهای مخصوص حمل خاك از واكن مخصوص حمل خاك به علاوه یك تراكتور یا كامیون تشكیل می شود و مواد حاصل حمل شده در آنها اصولاً از عقب یا كف یا از پهلو تخلیه شده در محل تخلیه كاربرد دارد.مانند پهن كردن شن در لایه های اساس و زیر اساس میزان بار كامیون یا بار مجاز كامیون به مسائل زیر بستگی دارد:1-ظرفیت افقی خاك2-ظرفیت كود شده خاك3-ظرفیت اندازه گیری شده در كارخانه ساخت ماشینباید به اندازه ماشینها، بار گیری انجام شو تا از فرسودگی و قدرت مانورشان كاسته نشور در ضمن می توان با اضافه كردن تخته هایی در بالا طرفیت باربند را اضافه كرد.سیكل حمل مواد به وسیله كامپیون شامل دو سیكل ثابت و متغیر است.سیكل ثابت: مدت زمان لازم برای بارگیری، حمل، تخلیه، بازگشت، مدت زمان لازم برای نوبت مجدد كامیون.سیكل متغیر: بستگی به نوع و سرعت كامیون دارد كه در كامیونهای مختلف متفاوت است.

گریدر

 

گریدر موتور دار اصولاً برای تنظیم شیب – شكل دادن شیبها و تسطیح دامنه خاكریزها و خاك برداریها – كندن جوی و مخلوط كردن و پراكندن مخلوط خاك و مواد قیری به كار می رود. از این ماشین در راه سازی و عملیات ساختمان نیز استفاده می شود. همچنین برای برف روبی و برداشتن لایه های سست سطح زمین (پاكسازی زمین) نیز كاربرد دارد. در ضمن با دقت در عملیات گریدر می توان مقدار قابل ملاحظه ای از هزینه پروژه ها را كم كرد.اصولاً عمل خاكبرداری از قسمتهای بلند و خاكریزی در گودالها را عمل بالانس (تعادل) گویند و شكل بندی و تنظیم نهایی هر لایه از راه راه عملیات اصلاح گویند.حداكثر تلرانسها يا رواداريهاي قسمتهاي مختلف راه كه توسط گريدر تنظيم مي شود عبارتند از:Subgrade (سابگريد) 8-4mm در مترSub base (زير اساس)4-2mm در مترBase (اساس)1mm در متردر رويه رواداري mm در متركه البته اين مقادير در مورد فرودگاهها و شاهراهها كمتر هم خواهد شد .

 

توضيح اينكه:

 

مقدار خطای مجاز قابل قبول در راه سازی را تولرانس یا رواداری گویند.اصولاً اگر در نگهداری و حفاظت جاده ای از گریدر استفاده و در بالا بردن تولید و كم كردن هزینه تأثیر به سزایی دارد و این میزان ازدیاد تولید تا 20% هم می تواند باشد.

انواع غلتكها

 

اصولاً غلتكها وسیله ای برای متراكم كردن مصالح خاكی و سنگی هستند كه از چهار پارامتر وزن استاتیكی – ضربه – ارتعاش و كنترل برای كوبیدن خاك استفاده می كنند كه وجود این پارامترها بستگی به نوع غلتك دارد. تمام ماشین آلات متراكم كننده وزن استاتیكی دارند و بهترین ماشین برای تراكم یك خاك بخصوص ماشینی است كه از تغییر محل جانبی خاك در اثر تراكم جلوگیری می كند و تغییر حركت جانبی را به صورت تغییر حركت عمودی در بیاورد.نیروهای ضربه و ارتعاش دارای شكل نیرویی مشخص و مثل هم هستند و فقط فرق آنها در تعداد تواتر آنهاست كه در ضربه تعداد تواتر 10 ضربه در ثانیه و در ارتعاش تعداد تواتر 80 ضربه در ثانیه است. همچنین پارامتر ارتعاش در مورد خاكهای غیر چسبنده از تأثیر بسیار زیادی برخوردار است.

 

انواع غلتكها

 

1-پارچه بزی یا زایده دار

 

2-با چرخ فولادی صاف

 

3-غلتك پنوماتی

 

4-غلتكهای لرزنده

 

 

منبع :

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[ENG.SAHAND 31645]

این تیغه وی شک بولدوزر تو مواقع برف گرفتن جاده ها کاربرد ویزه داره

ممنون از اطلاعات خوبت مهندس

[Paroshat 6378]

لرزاندن و ارتعاش بتن توسط دستگاه لرزاننده( ویبراتور) اساساً به حدف هوای محبویس و نزدیک کردن ذرات جامد به یکدیگر اطلاق می شود. بدین وسیله مخلوط های خیلی خشک و چسبنده در مقایسه با روش دستی بخوبی متراکم شده و بتنی با مقاومت خوب و سیمان کمتر حاصل می شود. البته این صرفه جوییی در مصرف سیمان را هزینه دستگاههای لرزاننده و نیاز به قالب های محکمتر جهت استفاده از این وسائل جبران می گردد. به هرحال در مقایسه قیمت نهائی تمام شده، هزینه کارگر و نیروی انسانی تعیین کننده خواهد بود. با استفاده از مخلوط مناسب و نیروی انسانی ماهر د و روش تراکم با دست و با دستگاه لرزاننده می تواند بتن با کیفیت خوبی را نتیجه دهد. از طرف دیگر در هر دو روش نیز می توان بتن ضعیفی داشت. در روش دستی و با استفادهاز میله، تراکم ناکافی سبب ضعف بتن می شود، در حالی که در استفاده از دستگاههای مرتعش کننده، تراکم ناکافی همه قسمت ها، بتن غیر یکنواختی نتیجه می دهد و گاه لرزاندن زیاد سبب جدایی دانه ها از ملات می گردد. که این مسأله باکاربرد مخلوط نسبتاً سفت و با دانه بندی مناسب قابل پیشگیری است.

 

انتخاب دستگاه لرزاننده مناسب ارتباط مستقیم با روانی مخلوط دارد. مثلاً مخلوطهای مناسب جهت پمپ کردن ممکن است روانی بیش از حدی برای لرزاندن داشته باشند. بنابراین برای رسیدن به تراکم کافی و مناسب مشخصات دستگاه لرزاننده باید با روانی مخلوط انطباق داشته باشد. اساساً لرزاندن بتن به سه روش متداول است که در اینجا مورد بحث قرار خواهد گرفت. البته باید توجه داشت که روشهای خاصی نیز برای برنامه ای خاص ابداع شده است که در این کتاب مجال بحث در مورد آنها نیست.

 

لرزاننده درونی

 

در میان روشهای متداول لرزاندن بتن، این روش از همه معمولتر است. این دستگاه از یک مرتعش کننده که توسط یک میلة انعطاف پذیر به یک موتور متحرک اتصال دارد تشکیل شده است. سرخرطومی شکل دستگاه وارد بتن شده و با ایجاد لرزش یکنواخت سبب تراکم آن می گردد.

 

فرکانس ارتعاش دستگاه معمولاً بین 70 تا 200هرتز(Hz ) با شتابی بیش از g 4 می باشد. سر دستگاه بایستی به آسانی از یک قسمت بتن به قسمت دیگر قابل انعطاف باشد تا مطابق با تراکم بتن، هر نیم تا یک متر آن در ظرف پنج ثانیه تا دو دقیقه متراکم گردد. پایان عمل تراکم معمولاً با قضاوت ظاهری سطح بتن مشخص می گردد. در این زمان نباید بتن کرمو و متخلخل و یا با زیاد روزدن شیره ملات همراه باشد. بیرون آوردن سر ویبراتور باید بآهستگی و با سرعت حدود 80 میلیمتر در ثانیه صورت گیرد تا سوراخ ایجاد شده توسط آن بخودیخود پرشدهه و هوایی در داخل بتن باقی نگذارد. دستگاه مرتعش کننده بایستی سریعاً در ضخامت کامل بتن تازه و تا حدی در بتن در حالت پلاستیک لایه قبلی فرو رود( شکل 7-11 را ببینید) در این حالت بتن یکپارچه ای حاصل شده و از ایجاد یک سطح ضعیف بین دو لایه بتن، امکان ترک های ناشی از نشست بتن و اثرات داخلی آب انداختن بتن، جلوگیری می شود. بایستی توجه داشت که در بتن ریزی با ضخامت بیش از 5/0 متر ویبراتور ممکن است نتواند هوای محبوس را از قسمت پائین لایه بطور کامل خارج نماید. برخلاف پاره ای از ویبراتور ها، لرزاننده های درونی به علت اعمال تمام نیرو و کار روی بتن از راندمان بالایی برخوردارند. با ساخت اندازه های مختلف تا قطر 20 میلیمتر این دستگاه را برای قطعاتی که آرماتور انبوه دارند و همچنین قسمت هایی که دسترسی به آنها مشکل است نیز می توان بکار برد.

[Paroshat 6378]

لرزاننده های خارجی

این نوع مرتعش کننده بروی یک تکیه گاه ارتجاعی به قالبها متصل می شود و بنابراین قالب و بتن هر دو لرزانده می شوند، در نتیجه قسمتی از کار انجام شده صرف لرزاندن قالب می شودکه باید باندازه کافی مقاوم و محکم باشد تا نیرو را تحمل نموده و از نفوذ دوغاب سیمان از آن جلوگیری شود. اصول کار ویبراتور های خارجی همانند ویبراتور های داخلی است لیکن فرکانس ارتعاشات 50 و 15 هرتز متغیر است. لرزاننده های خارجی عموماً برای بتن های پیش ساخته و با قطعات بتنی درکارگاه که شکل و ضخامت کم آنها برای مرتعش کننده های داخلی مناسب نیست بکار می روند.

 

در چنین قالبهایی بتن باید در لایه های با ضخامت مناسب جهت خروج هوا ریخته شود زیرا لایه های ضخیم در این روش نمی توانند هوا را راحت از خود خارج کنند. با پیشرفت بتن ریزی محل لرزاننده تغییر داده می شود. ویبراتور های خارجی قابل حمل نیز که به قالبها متصل نمی شوند گاه برای قطعات با دسترسی محدود کاربرد دارند لیکن قدرت تراکم آنها بسیار محدود می شود. یک نوع از این مرتعش کننده ها چکش الکتریکی است که در پاره ای موارد برای تراکم قالب نمونه های آزمایشگاهی بکار می رود.

[Paroshat 6378]

میزهای لرزاننده

 

میزهای مرتعش کنده مناسب ترین وسیله تراکم بتن برای قطعات پیش ساخته بوده و ارتعاش یکنواختی در بتن ایجاد می کنند.در این سیستم قالبها به ویبراتور بسته می شود.( برخلاف لرزاننده های خارجی)لیکن اصل ارتعاش و لرزش همانند ویبراتور های خارجی است. اصولاً دو شفت و محور دوار که درجهت خلاف دوران می کند مؤلفه افقی لرزه خنثی شده و میز با یک حرکت یکنواخت درجهت فقط قائم حرکت می کند. همچنین میز های ویبره کوچکی ساخته شده اند که با جریان متناوب و نیروی الکترومغناطیسی کار می کنند. این میزها با فرکانس بین 25 تا 120 هرتز و شتاب بینg 7-4 کار می کنند.

 

اگرچه در عمل فرکانس بندرت متغیر است لیکن در ارتعاش بتن هایی که اندازه های متغیر دارند و همچنین برای نمونه های آزمایشگاهی می توان از میزهای ویبره با شتاب و فرکانس متغیر استفاده نمود. ایده آل آن است که با پیشرفت تراکم بتن، فرکانس افزایش و شتاب کاهش یابد. کاربرد فرکانس بالا سبب تنظیم حرکت ذرات در زمان تعیین شده می شود ویبره کردن با شتاب زیاد که متناسب با فضای بین ذرات نباشد، جریان ثابتی در بتن ایجاد کرده و هیچگاه به تراکم کامل ختم نمی گردد. عملاً پیش بینی شتاب بهینه و فرکانس مناسب یک مخلوط مشخص تاکنون امکانپذیرنشده است.

[Paroshat 6378]

ارتعاش مجدد

 

در بخشهای قبلی به ارتعاش بتن بلافاصله بعد از ریختن بتن و تراکم کامل آن، قبل از سخت شدن بتن، اشاره شد. همچنین بیان شد که برای ایجاد پیوستگی مناسب بین لایه های مختلف بتن ریزی، باید لایه های قبلی زمانی که هنوز در حالت پلاستیک و خمیری هستند، مجدداً مرتعش شوند. حالا این سئوال پیش می آید که آیا ارتعاش مجدد برای بتن سودمند است یا خیر. در واقع ارتعاش مجدد بتن بین یک تا دو ساعت بعد از ریختن آن سبب افزایش مقاومت فشاری تا 15 درصد می شود. لیکن مقدار واقعی افزایش بستگی به کارآیی مخلوط دارد. بطور کلی افزایش مقاومت در زمانهای اولیه بیشتر بوده و در بتن هایی که قابلیت آب انداختن زیاد دارند به علت خارج کردن آب محبوس با تراکم و ویبره مجدد، این افزایش مقاومت قابل ملاحظه است. به همین دلیل چسبندگی بین بتن و فولاد نیز افزایش می یابد. همچنین احتمال تقلیل تنش های حاصل از جمع شدگی پلاستیک در اطراف دانه های درشت مصالح سنگی فراهم می شود.

 

علیرغم مزایایی که ذکر شد ارتعاش مجدد بتن به علت اضافه نمودن مرحله جدیدی در تولید بتن کاربرد وسیع ندارد. علاوه بر این با اضافه شدن هزینه تولید، اگر دیر انجام شود، ممکن است سبب ایجاد خساراتی در بتن نیز بشود.