روزی روزگاری

[غایب 4,790]

روزی سقراط ، حکیم معروف یونانی، مردی را دید که خیلی ناراحت و متاثراست.

علت ناراحتیش را پرسید ، پاسخ داد:"در راه که می آمدم یکی از آشنایان را دیدم.سلام کردم جواب نداد و با بی اعتنایی و خودخواهی گذ شت و رفت و من از این طرز رفتار او خیلی رنجیدم."

سقراط گفت:"چرا رنجیدی؟" مرد با تعجب گفت :"خب معلوم است، چنین رفتاری ناراحت کننده است."

سقراط پرسید:....

"اگر در راه کسی را می دیدی که به زمین افتاده و از درد وبیماری به خود می پیچد، آیا از دست او دلخور و رنجیده می شدی؟"

مرد گفت:"مسلم است که هرگز دلخور نمی شدم.آدم که از بیمار بودن کسی دلخور نمی شود."

سقراط پرسید:"به جای دلخوری چه احساسی می یافتی و چه می کردی؟"

مرد جواب داد:"احساس دلسوزی و شفقت و سعی می کردم طبیب یا دارویی به او برسانم."

سقراط گفت:"همه ی این کارها را به خاطر آن می کردی که او را بیمار می دانستی،آیا انسان تنها جسمش بیمار می شود؟ و آیا کسی که رفتارش نادرست است،روانش بیمار نیست؟ اگر کسی فکر و روانش سالم باشد،هرگز رفتار بدی از او دیده نمی شود؟ بیماری فکر و روان نامش "غفلت" است و باید به جای دلخوری و رنجش ،نسبت به کسی که بدی می کند و غافل است،دل سوزاند و کمک کرد و به او طبیب روح و داروی جان رساند. پس از دست هیچکس دلخور مشو و کینه به دل مگیر و آرامش خود را هرگز از دست مده و بدان که هر وقت کسی بدی می کند، در آن لحظه بیمار است.

[vahid321 2,013]

عجب چه زیبا بود...

یه سوال...

هر کسی هر رفتار و اخلاق بدی داره مسلما دارای دلیلی هست این رفتارش... مثلا اگر توی خیابون به خاطر یه موضوع بی اهمیت زد توی گوش یه نفر میتونه دلیلش این باشه که درامدش کمه و عصبیه و تعادل نداره...

خوب ممکنه کسی پیدا بشه که با این دید به بقیه نگاه کنه؟

یعنی اگر کسی ناهنجاری داشت به جای

اینکه سریع به فکر مجازاتش باشه بیاد مشکلشو

حل کنه... یا اقلا در مورد مشکل شخص باهاش

صحبت کنه؟

[salvador 1,932]

مرسي عزيز

[RAPUNZEL 10,430]

روزی سقراط ، حکیم معروف یونانی، مردی را دید که خیلی ناراحت و متاثراست.

علت ناراحتیش را پرسید ، پاسخ داد:"در راه که می آمدم یکی از آشنایان را دیدم.سلام کردم جواب نداد و با بی اعتنایی و خودخواهی گذ شت و رفت و من از این طرز رفتار او خیلی رنجیدم."

سقراط گفت:"چرا رنجیدی؟" مرد با تعجب گفت :"خب معلوم است، چنین رفتاری ناراحت کننده است."

سقراط پرسید:....

"اگر در راه کسی را می دیدی که به زمین افتاده و از درد وبیماری به خود می پیچد، آیا از دست او دلخور و رنجیده می شدی؟"

مرد گفت:"مسلم است که هرگز دلخور نمی شدم.آدم که از بیمار بودن کسی دلخور نمی شود."

سقراط پرسید:"به جای دلخوری چه احساسی می یافتی و چه می کردی؟"

مرد جواب داد:"احساس دلسوزی و شفقت و سعی می کردم طبیب یا دارویی به او برسانم."

سقراط گفت:"همه ی این کارها را به خاطر آن می کردی که او را بیمار می دانستی،آیا انسان تنها جسمش بیمار می شود؟ و آیا کسی که رفتارش نادرست است،روانش بیمار نیست؟ اگر کسی فکر و روانش سالم باشد،هرگز رفتار بدی از او دیده نمی شود؟ بیماری فکر و روان نامش "غفلت" است و باید به جای دلخوری و رنجش ،نسبت به کسی که بدی می کند و غافل است،دل سوزاند و کمک کرد و به او طبیب روح و داروی جان رساند. پس از دست هیچکس دلخور مشو و کینه به دل مگیر و آرامش خود را هرگز از دست مده و بدان که هر وقت کسی بدی می کند، در آن لحظه بیمار است.

وای من خیلی نوشته هاتو دوس دارم دستت درد نکنه

[غایب 4,790]

عجب چه زیبا بود...

 

یه سوال...

هر کسی هر رفتار و اخلاق بدی داره مسلما دارای دلیلی هست این رفتارش... مثلا اگر توی خیابون به خاطر یه موضوع بی اهمیت زد توی گوش یه نفر میتونه دلیلش این باشه که درامدش کمه و عصبیه و تعادل نداره...

خوب ممکنه کسی پیدا بشه که با این دید به بقیه نگاه کنه؟

یعنی اگر کسی ناهنجاری داشت به جای

اینکه سریع به فکر مجازاتش باشه بیاد مشکلشو

حل کنه... یا اقلا در مورد مشکل شخص باهاش

صحبت کنه؟

همینطوره. مرسی

[غایب 4,790]

وای من خیلی نوشته هاتو دوس دارم دستت درد نکنه

:icon_gol::icon_gol: