مشاعره با اشعار حافظ

[sam arch 55879]

دلى كه با سر زلفين او قرارى داد

گمان مبر كه بدان دل قرار بازآيد

[AFARIN 7196]

درخت دوستي بنشان كه كام دل به بار آرد

نهال دشمني بركن كه رنج بيشمار آرد

[sam arch 55879]

در زواياى طربخانه ء جمشيد فلك

ارغنون ساز كند زهره به آهنگ سماع

[Astraea 25351]

دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند

گل ادم بسرشتند و به پیمانه زدند

[AFARIN 7196]

عاشق شو ار نه روزي كار جهان سرآيد

ناخوانده نقش مقصود از كارگاه هستي

[sam arch 55879]

يارب اين آتش كه در جان منست

سرد كن زانسان كه كردى بر خليل

[AFARIN 7196]

لب باز مگير يك زمان از لب جام

تا بستاني كام جهان از لب جام

[sam arch 55879]

ماجراى من و معشوق مرا پايان نيست

هر چه آغاز ندارد نپذيرد انجام

[Astraea 25351]

ما سرخوشان مست دل از دست داده ایم

همراز عشق و هم نفس جام باده ایم

[AFARIN 7196]

من و انكار شراب اين چه حكايت باشد

غالباً اين قدرم عقل و كفايت باشد

[Himmler 22171]

دلا در عاشقی صاحب قدم باش

که در این ره نباشد کار بی اجر

[sam arch 55879]

روزى كه چرخ از گل ما كوزه ها كند

زنهار كاسه ء سرما پر شراب كن

[AFARIN 7196]

نيست در شهر نگاري كه دل ما ببرد

بختم ار يار شود رختم از اينجا ببرد

[sam arch 55879]

دلربائى همه آن نيست كه عاشق بكشند

خواجه آنست كه باشد غم خدمتگارش

[AFARIN 7196]

شب صحبت غنيمت دان كه بعد از روزگار ما

بسي گردش كند گردون بسي ليل و نهار آرد

[sam arch 55879]

در عين گوشه گيرى بودم چو چشم مستت

واكنون شدم به مستان چون ابروى تو مايل

[AFARIN 7196]

لاف عشق و گله از يار زهي لاف دروغ

عشقبازان چنين مستحق هجرانند

[sam arch 55879]

دگر به صيد حرم تيغ بر مكش زنهار

وزان كه با دل ما كرده اى پشيمان باش

[ترانه18 8013]

شاه شمشادقدان خسرو شیرین دهنان

که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان

 

مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت

 

گفت ای چشم و چراغ همه شیرین سخنان

 

تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد بود

 

بنده من شو و برخور ز همه سیمتنان

[*lotus* 20275]

نفاق و رزق نبخشد صفای دل حافظ

طریق رندی و عشق اختیار خواهم کرد