رفتن به مطلب

ارسال های توصیه شده

250px-Vamp.png

 

[TABLE=class: infobox vevent, width: 22]

[TR]

[TH=align: left]Genre[/TH]

[TD=class: category]Teen drama

Supernatural drama

Horror[/TD]

[/TR]

[TR]

[TH=align: left]Developed by[/TH]

[TD]Kevin Williamson &

Julie Plec[/TD]

[/TR]

[TR]

[TH=align: left]Written by[/TH]

[TD]L. J. Smith (Books)[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

  • Like 4
لینک به دیدگاه

یه چندتا فیلم معمولی که اینا هم توش بودن وبقیشون یادم نیست!

 

The Social Network

 

Faces In The Crowd

 

Children Of Men

 

Age of Heroes

 

The Last Song

 

Takers

 

فیلم چهره ها درازدحام با بازی اون دختره یوگسلاو از بقیه بهتر ومعنادارتر بود:ws37:

  • Like 4
لینک به دیدگاه

Hugo

فوق العاده بود.

نمیگم، لوث میشه

 

امشب میخوام ببینمش

خیلی از دوستام تعریفشو میکردن ولی قبلش باید یه فیلم دیگه رو ببینم بعد:icon_redface:

  • Like 3
لینک به دیدگاه

فیلم 50-50

 

نرگس جهانبخش

50-50%20movie.jpg

داستانی در مورد زندگی که تا آخرین لحظه در آن حیات ادامه و امید جریان داشته باشد. آدام (جوزف گوردون لویت) فردی است که به هیچ چیز اعتیاد ندارد و زندگی سالمی را پشت سر گذاشته است. نه الکل، نه سیگار و نه کم­خوابی و نه هیچ چیز دیگر و هر روز هم ورزش می­کند اما هیچ کدام از این­ها دلیل نمی­شود که او دچار بیماری سختی نشود. تصاویر آغازین فیلم حکایت از سرخوشی آدام دارد و بر سالم بودن او و البته برداشت خودش از سالم بودنش تأکید می­کند. در بیمارستان به بیمارها لبخند می­زند و بین خود و بیماری هیچ ارتباطی نمی‎یابد. پاسخ آزمایشش فیلم و آدام را به ورطه تلخی زندگی و تیره‎روزی می‎برد. آدام سرطانی گرفته است که خود و اطرافیانش اسمش را هم نشنیده‎اند. سرطان ستون فقرات.

در کنار شخصیت اصلی که بار فیلم را به دوش می‎کشد و تمام زن‎ها که در سر راهش قرار می‎گیرند همراهی بیش نیستند، کایل (سث راجن) شخصیت مکمل فیلم است که در زندگی آدام نقش به سزایی دارد. زمانی که آدام با مشکل دست و پنجه نرم می‎کند و شانس زنده ماندنش را پنجاه، پنجاه می‎داند کایل در جوابش شانس خیلی از بازی‎ها را پنجاه درصد معرفی می‎کند که به برد ختم می‎شود و آدام را همواره به تلاش و جنگیدن برای ادامه زندگی دعوت می‎کند. کایل از سویی به آدام کمک می‎کند و از سوی دیگر از بیماری او برای رابطه داشتن با زنان استفاده می‎کند تا حس ترحم آن‎ها را برانگیزد.

 

50-50.jpgزن‎هایی که بر سر راه آدام قرار گرفته‎اند یکی دوست‎دخترش است که پس از سختی بیماری او را تنها می‎گذارد و در زمانی که تمایل دارد پیش آدام بازگردد، آدام او را پس می‎زند. دیگری مادرش است که همواره دوست دارد از آدام حمایت کند و آدام چنین تمایلی ندارد تا بالاخره و با تنها ماندن نزد مادر می‎رود و در نهایت روانکاوش که به دوستش نیز تبدیل می‎گردد. هر سه زن در فیلمنامه تنها به واسطه شخصیت اصلی حضور دارند و فیلمنامه نویس نتوانسته این امر را به خوبی نشان دهد که خصوصیات خود زن‎ها چیست، آن‎ها چه هویتی دارند و از این دست. مثلا راشل (برایس دالاس هاوارد) که نقاش است به ندرت خودش، کارش و حتی نمایشگاهش اهمیت می‎یابد و کل رابطه او در رابطه با آدام تعریف شده است. جایی که کایل به خیانت او به آدام پی می‎برد هم نمایشگاهش است که کارش معرفی شود هم محل خیانتش و هم این‎که باز هم رابطه با آدام تعریف می‎شود که آن شب با راشل بهم بزنند. جدای از این‎که شخصیت‎های زن آن طور که انتظار داشتم –مثلا کاندیدایی فیلم 50/50 در بخش فیلمنامه گلدن گلوب و چندین جایزه دیگر- آدام و کایل خوب و باورپذیر هستند. هر دو به واقعیت نزدیک هستند. تلاش آدام برای ماندن و کایل که هم او را همراهی می‎کند و هم سوء استفاده می‎کند نیز شخصیتش باورپذیر است. تم امید به جنگیدن برای ادامه زندگی در یک فیلم دیگر در همین سال وجود داشته است. فیلم Soul Surfer هم یک موج‎سوار را به تصویر کشانده که با وجود این‎که یک دستش توسط کوسه قطع می‎شود باز هم تلاش می‎کند تا در مسابقات موج‎سواری شرکت کند. البته این را نباید فراموش کرد که آن فیلم یک بیوگرافی واقعی را به تصویر کشیده و با این فیلم تلخی که لحظات کمیک زیادی نیز دارد متفاوت است. تلخی 50/50 و مشکل بیماری که به نظر کشنده می‎آید با شوخی‎هایی که خصوصا از سوی کایل اتفاق می‎افتد کم‎رنگ می‎شود. آدام با راهنمایی‎های کاترین به زندگی باز می‎گردد به مادر همیشه نگرانش (آنجلیکا هوستون) احترام می‎گذارد و همان آدام کوچک آن‎ها می‎شود. در زمانی که همه چیز برای آدام خوب پیش رفته است و به کاترین هم به نوعی دل بسته او از مریضی رهایی می‎یابد و زندگی جدیدی را شروع می‎کند. 50/50 فیلم کوچک و دوست‎داشتنی است که توانسته نظر مخاطبان زیادی را به خودش جلب کند. با روایتی ساده که گاه رو به تلخی می‎رود و گاه مایه‎های طنز می‎گیرد موفق عمل کرده است. بیشترین بار فیلم بر جوزف گوردون لویت در نقش آدام است که بازی تأثیربرانگیزی را ایفا کرده است و شاید کاندید اسکار هم بشود. نکته جالب توجه این‎جاست که او سال گذشته نیز در یک کمدی مستقل دیگر به نام 50 روز تابستان بازی کرد که در آخر جزء بهترین‎ فیلمنامه‎های سال در برخی نظرسنجی‎ها و به خصوص انجمن نویسندگان آمریکا قرار گرفت.

  • Like 5
لینک به دیدگاه

اخرین فیلمی هم که دیدم ارتیست (2011) The Artist محصول 2011 هست که اگر حوصله کردم یه نقدی براش مینویسم براش

واقعا جالب وپرمعنا بود

 

1rtbds92naofm0dwcwnf.jpg

  • Like 5
لینک به دیدگاه

وکیل مدافع شیطان

(The Devils Advocate) - محصول 1997 آمریکا - با بازی آل پاچینو در نقش شیطان !

فیلم جالب و معناگرایی بود از اون فیلما که آدمو به فکر فرو میبره ....:ws37:

Devils_advocate_poster.jpg

  • Like 4
لینک به دیدگاه
وکیل مدافع شیطان

(The Devils Advocate) - محصول 1997 آمریکا - با بازی آل پاچینو در نقش شیطان !

فیلم جالب و معناگرایی بود از اون فیلما که آدمو به فکر فرو میبره ....:ws37:

Devils_advocate_poster.jpg

 

والبته بازی زیبا وتاثیرگذار کیانا ریوز

وکیل مدافع شیطان از فیلمایی هست که دیدن دوبارش هم بهم میچسبه

  • Like 1
لینک به دیدگاه
forrest gump

اونایی که تو کار سینمائن میشناسنش و بقیه که نمیشناسن حتما ببینن.

 

فارست گامپ محصول 1994 با هنرنمایی تام هنکس وکارگردانی Robert Zemeckis برنده شش جایزه اسکار نقلیست برماجرای روبه پایان سرگشتگی درجامعه دچار ازدحام امریکا

روزگاری که ما درحال دچارشدن به نوعی محدودتر وشدیدترازانیم

تا کجا باید دوید تا به ارامش رسید؟ران ران ران!

هرکسی این فیلم رو ندیده جدا یکی از شاهکارهای سینمارو ازدست داده

  • Like 2
لینک به دیدگاه

اخرین فیلمایی که دیدم دوتا فیلم نسبتا معمولی بودن

فیلم double یا بدل که به داستان جاسوسی روس ها درسیستم اطلاعاتی امریکا میپردازه وفیلم Transit که به نوعی نقد خشونت درجامعه امریکاست

بد نبودن:banel_smiley_4:

  • Like 5
لینک به دیدگاه
×
×
  • اضافه کردن...