مشاعره واژه ای

[.MohammadReza. 19850]

ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز

کان سوخته را جان شد و آواز نیامد

[AFARIN 7196]

عشق چون آید برد هوش دل فرزانه را

دزد دانا میکشد اول چراغ خانه را

[.MohammadReza. 19850]

ببرد از من قرار رو طاقت و هوش

بت سنگین دل سیمین بنا گوش

نگاری چا بکی شنگی کله دار

ظریفی مهوشی تر کی قبا پوش

[AFARIN 7196]

این کوزه چو من عاشق زاری بوده ست

در بند سر زلف نگاری بوده ست

این دسته که بر گردن او می بینی

دستی ست که بر گردن یاری بوده ست

 

خیام

[.MohammadReza. 19850]

نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت

به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد

[AFARIN 7196]

اسرار ازل را نه تو دانی و نه من

وین خط مقرمط نه تو خوانی و نه من

[.MohammadReza. 19850]

اسرار ازل را نه تو دانی و نه من

وین خط مقرمط نه تو خوانی و نه من

در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

عشق پیدا شدو آتش به همه عالم زد

[AFARIN 7196]

دویی را چون برون کردم دو عالم را یکی دیدم

یکی بینم یکی جویم یکی دانم یکی خوانم

[.MohammadReza. 19850]

یکی از عقل می لافد یکی طامات می بافد

بیا کین داوری ها را به پیش داور اندازیم

[AFARIN 7196]

جامی ست که عقل آفرین میزندش

صد بوسه ز مهر بر جبین میزندش

بین کوزه گر دهر که این جام لطیف

می سازد و باز بر زمین میزندش

[.MohammadReza. 19850]

نام نیکی گر بماند ز آدمی

به کزو ماند سرای زرنگار

[AFARIN 7196]

خواهم چو تو افتادۀ این دام شوم

مخروب می و باده و جام شوم

مجنون تو و مست و خراب تو منم

ای کاش که با نام تو بدنام شوم

 

نام نیکی گر بماند ز آدمی

به کزو ماند سرای زرنگار

[.MohammadReza. 19850]

خواهم چو تو افتادۀ این دام شوم

مخروب می و باده و جام شوم

مجنون تو و مست و خراب تو منم

ای کاش که با نام تو بدنام شوم

 

 

سلسله موی دوست حلقه دام بلاست

هرکه در این حلقه نیست فارغ از این ماجراست

[AFARIN 7196]

از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه

انّی رأیت دهراً من هجرک القیامه

[.MohammadReza. 19850]

از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه

انّی رأیت دهراً من هجرک القیامه

دل از من برد و روی از من نهان کرد

خدا را با که این بازی توان کرد

[قاصدکــــــــ 20162]

از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه

انّی رأیت دهراً من هجرک القیامه

 

خون دل و جام مي هر يك به كسي دادند

 

در دايره ي قسمت اوضاع چنين باشد ...

[.MohammadReza. 19850]

در دایره ی قسمت ما نقطه تسلیمیم

حکم آنچه تو اندیشی لطف آنچه تو فرمایی

[AFARIN 7196]

لطف خدا بیشتر از جرم ماست

نکته سربسته چه دانی خموش

[.MohammadReza. 19850]

لطف خدا بیشتر از جرم ماست

نکته سربسته چه دانی خموش

خدا گر به حکمت ببند دری

به رحمت گشاید در دیگری

[Astraea 25351]

ياد باد آن که صبوحی زده در مجلس انس

جز من و يار نبوديم و خدا با ما بود