مشاعره واژه ای

[*Polaris* 19,606]

در این مشاعره باید شعری نوشته شود که حداقل یک کلمه از شعر نفر قبل در آن باشد.

 

 

پژواک حرف حرف تو در من اثر گذاشت

دل از سکوت کندم و کوه صدا شدم

[Astraea 25,351]

طبعم از لعل تو آموخت در افشانیها

ای رخت چشمه خورشید درخشانیها

[Ehsan 112,346]

چو خورشید تابان برآمد ز کوه

برفتند گردان همه همگروه

 

بدیدند مر پهلوان را پگاه

وزان جایگه برگرفتند راه

[Astraea 25,351]

یکی نامه ای بر حریر سفید.....نوشتند پر بیم و چندی امید

به عنوان بر از پور هرمزد شاه....جهان پهلوان رستم کینه خواه

[*Polaris* 19,606]

چو رستم چنان دید بگریست زار

ببـارید از دیده خون در کنــار

 

تو گفتی مگر رستخیر آمدست

که دل را زشادی گریز آمدست

[Astraea 25,351]

به نوروز تو شاه گیتی فروز

بر آن تخت بنشست فیروز روز

بزرگان به شادی بیاراستند

می و جام و رامشگران خواستند

[Ehsan 112,346]

به نوروز تو شاه گیتی فروز

بر آن تخت بنشست فیروز روز

بزرگان به شادی بیاراستند

می و جام و رامشگران خواستند

 

بر چهره ی گل نسیم نوروز خوش است

بر طرف چمن روی دل افروز خوش است

 

از دی که گذشت هر چه بگویی خوش نیست

خوش باش ومگو ز دی که امروزخوش است

 

(خیام)

[Astraea 25,351]

بیارید این آتش زردشت

بگیرد همان زند و اوستا بمشت

نگه دارد این فال جشن سده

همان فر نوروز و آتشکده

همان اورمزد و مه و روز مهر

بشوید به آب خرد جان و چهر

کند تازه آیین لهراسبی

بماند کین دین گشتاسبی

فردوسی پاکزاد

[*Polaris* 19,606]

نفس کشیدی و گفتی زمانه جان کاه است

نفس نمی کشم این اه درپی اه است

 

به جای سرزنش من بدو نگاه کنید

دلیل سر به هوا گشتن زمین ماه است

[قاصدکــــــــ 20,154]

نفس کشیدی و گفتی زمانه جان کاه است

نفس نمی کشم این اه درپی اه است

 

به جای سرزنش من بدو نگاه کنید

دلیل سر به هوا گشتن زمین ماه است

 

در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم

 

سرزنش ها گر کند خار مغیلان غم مخور ..

[*Polaris* 19,606]

هر دل كه اسير محبت اوست خوشست

هر سر كه غبار سر آن كوست، خوشست

از دوست به ناوک غم آزرده مشو

خوش باش كه هر چه آيد از دوست خوش است

[Astraea 25,351]

اگر تاريخ ما افسانه رنگ است

من اين افسانه ها را دوست دارم

[AFARIN 7,196]

جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه

 

چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند

[Ehsan 112,346]

شما را جهان آفرین یار باد

 

همیشه سربخت بیدار باد

[AFARIN 7,196]

درود جهان آفرین بر تو باد

همان آفرین زمین بر تو باد

[قاصدکــــــــ 20,154]

شما را جهان آفرین یار باد

 

همیشه سربخت بیدار باد

 

اين عشق شد مهمان من زخمي بزد بر جان من

 

صد رحمت و صد آفرين بر دست و بر بازوي او ..

[قاصدکــــــــ 20,154]

درود جهان آفرین بر تو باد

همان آفرین زمین بر تو باد

 

آبي كه برآسود زمينش بخورد زود

 

دريا شود آن رود كه پيوسته روان است ..

[AFARIN 7,196]

نه آن دریا که شعرش جاودانه ست

نه آن دریا که لبریز از ترانه ست

به چشمانت بگو بسپار ما را

به آن دریا که ناپیدا کرانه ست

[Ehsan 112,346]

نه آن دریا که شعرش جاودانه ست

نه آن دریا که لبریز از ترانه ست

به چشمانت بگو بسپار ما را

به آن دریا که ناپیدا کرانه ست

 

باز باران با ترانه

با گهر های فراوان

می خورد بر بام خانه

[قاصدکــــــــ 20,154]

باز باران با ترانه

با گهر های فراوان

می خورد بر بام خانه

 

رواق منظر چشم من آشیانه توست

 

کَرم نما و فرود آ که خانه خانه توست ..