مشاعره

[Sepandarmaz 1327]

ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

 

خم گو سر خود گیر که خمخانه خراب است

 

 

[آریوبرزن 13988]

تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت

جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت

[Sepandarmaz 1327]

تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

سزد اگر همه دلبران دهندت باج

[دختر باران 18625]

جهان پیر است و بی بنیاد از این فرهاد کش فریاد

 

که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم

[Sepandarmaz 1327]

می خورد خون دلم مردمک دیده سزاست

که چرا دل به جگرگوشه مردم دادم

[دختر باران 18625]

ماجرای من و معشوق مرا پایان نیست

 

هرچه آغاز ندارد نپذیرد انجام

[آریوبرزن 13988]

مرغ روحم که همی‌زد ز سر سدره صفیر

عاقبت دانه خال تو فکندش در دام

[Sepandarmaz 1327]

من ملک بودم و فردوس برین جایم بود

 

آدم آورد در این دیر خراب آبادم

 

 

[آریوبرزن 13988]

می خور که عاشقی نه به کسب است و اختیار

این موهبت رسید ز میراث فطرتم

[Sepandarmaz 1327]

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم

 

هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

[آریوبرزن 13988]

من و همصحبتی اهل ریا ؟ دورم باد

از گرانان جهان رطل گران ما را بس

[Sepandarmaz 1327]

سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

 

وان چه خود داشت ز بیگانه تمنا می‌کرد

[آریوبرزن 13988]

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس

که چنان ز او شده‌ام بی سر و سامان که مپرس

[Sepandarmaz 1327]

سحر با باد می گفتم حدیث آرزومندی

خطاب آمد که واثق شو به الطاف خداوندی

[آریوبرزن 13988]

یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد

[Sepandarmaz 1327]

دردم از یار است و درمان نیز هم

دل فدای او شد و جان نیز هم

[آریوبرزن 13988]

ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالیست

حال هجران تو چه دانی که چه مشکل حالیست

[Sepandarmaz 1327]

تاب بنفشه میدهد طره ی مشک سای تو

پرده ی غنچه میدرد خنده دلگشای تو

[vergil 11695]

وگرچه خوانچه‌ي خورشيد دايم است وليک

چه فايده که همه خود همي خورد تنها

 

/

[yanāl 2221]

اول به بانگ نای و نی آرد به دل پیغام وی

 

وان گه به یک پیمانه می با من وفا داری کند