سین.دخت 366 اشتراک گذاری ارسال شده در 31 تیر، ۱۳۹۸ بسیاری از والدین خیال می‌کند چون فرزندانشان مفاهیم ریاضی را درک نمی‌کند حتما استعداد پایینی دارد. یا اینکه وقتی نگاه به کارنامه فرزندشان که می‌اندازند با توجه به یک سری اعداد و ارقام که در واقع نباید به تنهایی معیار قضاوت باشند، احساس ناخوشاندی به آن‌ها دست می‌دهد و آینده فرزندشان نا امید می‌شوند. اما باید بگویم که این تفکرات کاملا اشتباه است. صرفا افرادی که تمام کارنامه شان پر از نمره‌های درخشان است و یا مفاهیم ریاضی را به خوبی درک می‌کنند آدم‌های باهوشی نیستند. هاروارد گاردنر تئوری تحت عنوان هوش‌های چندگانه ارائه می‌دهد. در واقع بیشتر از تاکید بر کلمه هوش او بر کلمه توانایی و مهارت تاکید می‌کند. گاردنر در تئوری هوش‌های چندگانه‌اش بیان می‌کند که به طور کلی 9 هوش وجود دارد که افراد از این هوش‌ها با شدت و ضعف‌های متفاوتی از آن برخوردارند. این هوش‌ها عبارتنداز: هوش موسیقایی، هوش طبیعی، هوش برون‌فردی (یا بین فردی)، هوش درون‌فردی، هوش منطقی و ریاضی، هوش تحرکی-جنبشی، هوش زبانی، هوش تصویری-فضایی و هوش هستی شناسی. در واقع این نظریه بیان می‌کند، اگر فرزند شما در هوش ریاضی خوب نیست، ره احتمال زیاد در هوش مشخص دیگری توانایی بالایی دارد. و حتی گاهی افراد در چندین هوش توانمند هستند. به عنوان مثال، دانش آموز کم‌حرفی را در نظر بگیرید که زیاد با دوستانش اخت نمی‌گیرد و یا گوینده خوبی نیست. اما سر کلاس انشاهای خوبی را ارائه می‌دهد. در واقع این دانش‌آموز به میزان قابلی توجهی از هوش درون فردی و زبانی برخوردار است تا از هوش برون‌فردی. اینکه فرزند شما، در کلاس درس بی روحی که معلم گوینده صرف است، نمی‌تواند بنشیند یا جذب مطالب شود، ایراد از فرزند شما نیست، بلکه نشانگر تفاوت‌های فردی او با دیگر همکلاسی‌هایش است. متاسفانه، هنوز هم با وجود نظریه‌ها و تئوری‌های جدید، استعداد بسیاری از فرزندان در رویای دکتر یا مهندس شدن والدینشان سوخت می‌شود و فرصت‌های زیادی را از آن‌ها می‌گیرند. بهتر است والدین بدانند که داشتن یک فرزند موفق در مسیر انتخابی خودش، بهتر از یک فرزند شکست خورده و بی‌انگیزه در رویای آن‌ها است. بهتر است قبل از آن‌که مسیری مشخصی را پیش روی دانش‌آموزان و فرزندان خود بگذارید، تمام زوایای فردی او را بسنجید و بیشتر به عنوان یک راهنما و مشاور کمکش کنید، تا کسی که مسیر را انتخاب می‌کند. 3 1 لینک به دیدگاه
adamak-h 733 اشتراک گذاری ارسال شده در 1 مرداد، ۱۳۹۸ خوب مشکلای زیادی وجود داره یکیش مدرسه ی خوبه مثلا یه مدرسه هست که میگه استعداد یابیش خوبه یا تاکیدش روی تکلیف و درس خوندن صرف نیست ولی در عوض هم هزینه اش بالاست هم اینکه معمولا چنین مدرسه هایی فقط تا مقطع پنجم دبستانن اگر بعدش یک دفعه وارد محیط خشک و معمولی مدرسه ها بشن بچه بیشتر افت نمی کنه؟ بعد مورد دیگه همکلاسیا هستن...وقتی همکلاسیای یه بچه هی بچه رو به خاطر نمره یا تفاوتش مسخره کنن چه جور باید رفتار کرد؟ 2 لینک به دیدگاه
سین.دخت 366 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 1 مرداد، ۱۳۹۸ در در 1 مرداد 1398 در 01:05، adamak-h گفته است : خوب مشکلای زیادی وجود داره یکیش مدرسه ی خوبه مثلا یه مدرسه هست که میگه استعداد یابیش خوبه یا تاکیدش روی تکلیف و درس خوندن صرف نیست ولی در عوض هم هزینه اش بالاست هم اینکه معمولا چنین مدرسه هایی فقط تا مقطع پنجم دبستانن اگر بعدش یک دفعه وارد محیط خشک و معمولی مدرسه ها بشن بچه بیشتر افت نمی کنه؟ بعد مورد دیگه همکلاسیا هستن...وقتی همکلاسیای یه بچه هی بچه رو به خاطر نمره یا تفاوتش مسخره کنن چه جور باید رفتار کرد؟ مسئله و مشکل سر راه آموزش و پرورش که همیشه زیاد هست. یکیش اینکه دوست دارن نوین عمل کنن بعد دوباره همون دستورات قبلی رو ابلاغ می کنن :)) به نظرم مدارس تو تعطیلات تابستون باید یک برنامه‌ی آشنایی با معلمان رو حتما حتما تو برنامه‌هاشون قرار بدن. متاسفانه یکی از ضعف‌های مدارس دولتی اینه که همه جور معلمی توش پیدا میشه، بخاطر همین نمیشه سره رو از ناسره تشخیص داد :)) ولی باز هم میگم، قبلا هم بهت گفتم مدارس دولتی خوب هم هست، فقط باید بگردی و پیداشون کنی. اون مدرسه‌ای که میگه من استعداد یابم، اگه دستش تو جیب والدینه و تجهیزاتش رو از این طریق تامین می‌کنه. بچه‌ها توی سنین ابتدایی خیلی انعطاف‌پذیر هستن. سریع خودشون رو با شرایط وفق میدن. اگه از لحاظ اعتماد به نفس مشکلی نداشته باشه مشکل خاصی براش پیش نمیاد. البته باید حتما حواست باشه که این انعطافه توی چه مسیری هست!! و درمورد مسخره کردن. تا معلم یا بزرگ‌تر همچنین عملی ازش سر نزنه و هم سن و سال‌هاش الگو برداری نکنن این اتفاق نمی‌افته. و اگه همچنین اتفاقی افتاد، اگه معلم معلمی خوبی باشه، جلوب این روند رو می‌گیره و نمیذاره این اتفاق مدام تکرار بشه و در کنار این ها مهم ترین چیز والدین حمایت گر هست. نه اینکه بابت هرکار اشتباهی ازش حمایت کنه و حتی اهمال کاری های بچه رو هم بگه عیب نداره. 2 لینک به دیدگاه
نفحات 1395 اشتراک گذاری ارسال شده در 1 مرداد، ۱۳۹۸ خب مثلا من کسی هستم که ابتدای انتخابهام ، این حقیقت علمی رو توی یه مطلب جامع در مجله ی موفقیت خوندم و چون دریچه ی زیبایی به ذهنم باز کرده بود درگیرش شدم و ملکه ی ذهنم شد . البته اونزمان تقسیم بندی هشتگانه بود سماء :)) و بهر حال توی طی طریقم پس زمینه ی انتخابهام بود . لذت هم بردم از تحصیلم اما چه فایده وقتی سرانجامی براش تعریف نشده . گیرم که من یه کارشناس علاقمند و توانا شده باشم . چرا لزوما برای ثمربخشی به تلاشم باید به کشور دیگه ای برم ؟ میخوام بگم واقعا باید فکری کرد. باید مسیر افراد رو حتی بعد از استعداد یابی هم توی یک سیستم تعریف کرد تا به بازدهی برسه. 3 لینک به دیدگاه
سین.دخت 366 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 2 مرداد، ۱۳۹۸ در 23 ساعت قبل، نفحات گفته است : خب مثلا من کسی هستم که ابتدای انتخابهام ، این حقیقت علمی رو توی یه مطلب جامع در مجله ی موفقیت خوندم و چون دریچه ی زیبایی به ذهنم باز کرده بود درگیرش شدم و ملکه ی ذهنم شد . البته اونزمان تقسیم بندی هشتگانه بود سماء :)) و بهر حال توی طی طریقم پس زمینه ی انتخابهام بود . لذت هم بردم از تحصیلم اما چه فایده وقتی سرانجامی براش تعریف نشده . گیرم که من یه کارشناس علاقمند و توانا شده باشم . چرا لزوما برای ثمربخشی به تلاشم باید به کشور دیگه ای برم ؟ میخوام بگم واقعا باید فکری کرد. باید مسیر افراد رو حتی بعد از استعداد یابی هم توی یک سیستم تعریف کرد تا به بازدهی برسه. هفتگانه بوده عزیزم خیلی هم عالی از اینکه حداقل خودت این مسیر رو رفتی مسئله تعریف سرانجام رو که میگم بیا اصلا بی خیال بشیم :))) ولی به طور کلی نمیشه خیلی بدبینانه نگاه کنیم معمولا هرچیزی یک روند خیلی طولانی رو باید طی کنه تا بتونه واقعا تغییر ایجاد کنه مسئله آموزش و پرورش ما اصلا به طور کلی جامعه ما اینه که همیشه دیر اقدام می کنه سالها فقط و فقط تئوری پردازی می کنه بدون عمل. الان هم نگاه و توجهی که به این رویکرد شده تازه و نو پا هست. پس مدت ها طول می کشه تا نگاه افراد و حتی خود دولت به شان و منزلت شغلی فرق کنه و حتی فقط با چشم منبع درآمد ببیننش باید بپذیرفت که همه نمی تونن دکتر خوب یا فقط مهندس بشن!! الان حوزه تخصصی ما فکر کردی چقدر از آدما میشناسنش؟ و واقعا مهم میدونن!! بارها رفتارهای ناخوشندی در رابطه رشته تحصیلی ام دیدم! حتی خود دوستانی که تو این حوزه تحصیل کردن، همه از روی علاقه نبوده! بخاطر همینه که جامعه ما، یک جامعه دکتر و مهندس زده و بیکار هست! 3 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده