samaneh66 10265 اشتراک گذاری ارسال شده در 31 خرداد، ۱۳۸۹ پزشکی شاخه‌ای از علوم سلامت است. هدف پزشکی حفظ و ارتقاء تندرسی، درمان بیماری‌ها و بازتوانی آسیب دیدگان ( مانند فیزیوتراپی افراد فلج) می باشد. این هدف با شناخت بیماری‌ها، تشخیص و درمان و جلوگیری از بروز آنها به انجام می‌رسد. تاریخچه پزشکی مجسمه بقراط حکیم در دانشگاه ucsf آمریکا.در روزگاران کهن این دانش بر مردم ناشناخته بود، و بیماری‌ها را برآمده از عوامل فراطبیعی می‌دانستند، و برای درمان آنها به سحر و جادو دست می‌یازیدند. یونانیان در پیشرفت این دانش نقش به‌سزایی داشتند. دانشمندانی از جمله بقراط، ارسطو و جالینوس از مروّجان اصلی این علم در یونان باستان بودند. همگام با پیشرفت سایر علوم، روش علمی بنیانهای علم پزشکی را دگرگون نمود. پالایش مداوم دانسته‌ها و اطلاعات به همراه اکتشافات متعدد در رشته‌های علوم پایه پزشکی به علم نوین پزشکی منجر گردیده‌است.این علم اگرچه پایه‌های خود را از دانسته‌های گذشته گرفته‌است و هنوز نیز از علوم سنتی به عنوان منبع استفاده می‌کند ولی روش آن مبتنی بر استانداردهای سخت علمی است. در حال حاضر به دلیل گسترده شدن بسیار زیاد علاوه بر پزشکی عمومی، علم پزشکی به رشته‌های تخصصی و فوق تخصصی فراوان تقسیم گردیده‌است و همچنین ارتباط نزدیک و تنگاتنگی با رشته‌هایی مانند داروسازی،فیزیوتراپی، علوم آزمایشگاهی، پیراپزشکی دارد پزشکی در ایران پزشکی در ایران به دورانی یونان باستان بر می‌گردد. با دانشگاه‌هایی مانندجندی‌شاپور، پزشکی در ایران گسترش یافت، پس از اسلام نیز این روند ادامه یافت. از پزشکان بزرگ ایرانی می‌توان به بزرگمهر طبیب (بوذرجمهر) و بعدها در دورهٔ اسلامی می‌توان به ابن سینا، زکریای رازی و علی ابن سهل طبری اشاره کرد. مشاهیر پزشکی ایران ابوعلی سینا زکریای رازی محمد قریب جهانشاه صالح امیر خان امیراعلم محمد حسین لقمان الدوله ادهم جواد آشتیانی منوچهر اقبال احمد فرهاد معتمد محمدعلی حفیظی ابراهیم سمیعی محسن ضیائی نصراله مقتدر مژدهی کمال الدین آرمین احمد ابوالقاسم پیرنیا الکساندر باقدیانس عباس شیبانی محمدحسن باستان حق پرویز جبل عاملی مهدی بیگدلی محسن ساغری حسن عارفی علی شبیه خوانی مجید سمیعی حسین صادقی محمدرضا هاتف جهان بقراط پاستور، لویی کخ،رابرت رودولف فیرخو لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده