Imaaan 17059 اشتراک گذاری ارسال شده در 5 اردیبهشت، ۱۳۹۵ سنگهای موجود در سطح مریخ به ارائه بهترین سرنخ در مورد برخورداری این سیاره از جو غنی از اکسیژن در گذشته پرداختهاند. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام مریخ کنیه خود یعنی "سیاره سرخ" را مدیون وجود مقادیر فراوان اکسیدآهن یا زنگار بر روی سطح آن است. اکنون کاوشگر کنجکاوی ناسا علاوه بر آهن توانسته مقادیر قابل توجهی از اکسید منگنز را در سنگهای دهانه گیل شناسایی کند. محققان این ماموریت در نشست سالانه ژئوفیزیک اروپا در وین اظهار کردند که سه درصد سنگهای بررسی شده در مریخ از مقادیر بالای اکسید منگنز برخوردار هستنند که نیاز به آب زیاد و شرایط اکسیده شدن قوی دارند. از این رو جو سیاره سرخ احتمالا در گذشته از مقادیر زیادی از اکسیژن برخوردار بوده است. جو کنونی مریخ دارای 95 درصد دیاکسیدکربن است و تنها مقادیر ناچیزی اکسیژن دارد. با این حال محققان زیادی اظهار کردهاند که این سیاره در گذشته باید از یک جو غنی از اکسیژن برخوردار بوده باشد. اکنون قویترین شاهد از وجود این ماده تا به امروز توسط کاوشگر کنجکاوی ارائه شده است. به گزارش ایسنا، کنجکاوی وجود اکسید منگنز را با کمک ابزار ChemCam شناسایی کرده که با لیزر به سنگها شلیک کرده و غبار حاصله را برای شناسایی مواد شیمیایی و معدنی آن بررسی میکند. محققان هنوز سن دقیق اکسید منگنز را مشخص نکردهاند اما امیدوارند بتوانند این کار را در آینده با دادههای بیشتر این مریخنورد انجام دهند. از آنجایی که بسیاری از رسوبات اکسید منگنز نزدیک به دریاچهای هستند که در گذشته در دهانه گیل وجود داشته، محققان معتقدند که جریان مایع با اکسیژن دارای اکسیژن محلول در آن ممکن است در شکلگیری این رسوبات نقش داشته باشد. 2 لینک به دیدگاه
fakur1 10129 اشتراک گذاری ارسال شده در 5 اردیبهشت، ۱۳۹۵ از نبوغ این انسان زمینی همش دارم حرص میخورم. اینا با صرف میلیونها ساعت وقت و هزینه هی تلاش میکنن ببینن چن0 میلیون سال پیش تو مریخ چه اتفاقاتی افتاده و ......،، من نمیدونم این دانشمندان چرا یکم تلاش نمیکنن ببینن چرا تو خود این زمین ، همین زمینیها چرا اینقد تشنه خون هم هستن و اینهمه جنگ و کشت و کشتار چرا تمومی نداره؟ اگه این احمق ها تلاش کنن ، قطعا میتونن سرمی ، دارویی ، موجی ، چیزی کشف کنن که بدن به انسانها ، تا این خوی وحشی گری و حیوانیشونو از بین ببره و دنیامون قشنگ بشه. باور دارم که اگه بخوان ، میتونن،ولی همش رفتن تو مریخ سیر میکنن و اینجام شده قتلگاه بیگناهان.احمق که میگم بهشون ، بخاطر همین کودن بودنشونه که از ععل و شعور خودشون برای نجات زمین استفاده نمیکنند. لینک به دیدگاه
قاصدکــــــــ 20162 اشتراک گذاری ارسال شده در 7 اردیبهشت، ۱۳۹۵ از نبوغ این انسان زمینی همش دارم حرص میخورم. اینا با صرف میلیونها ساعت وقت و هزینه هی تلاش میکنن ببینن چن0 میلیون سال پیش تو مریخ چه اتفاقاتی افتاده و ......،،من نمیدونم این دانشمندان چرا یکم تلاش نمیکنن ببینن چرا تو خود این زمین ، همین زمینیها چرا اینقد تشنه خون هم هستن و اینهمه جنگ و کشت و کشتار چرا تمومی نداره؟ اگه این احمق ها تلاش کنن ، قطعا میتونن سرمی ، دارویی ، موجی ، چیزی کشف کنن که بدن به انسانها ، تا این خوی وحشی گری و حیوانیشونو از بین ببره و دنیامون قشنگ بشه. باور دارم که اگه بخوان ، میتونن،ولی همش رفتن تو مریخ سیر میکنن و اینجام شده قتلگاه بیگناهان.احمق که میگم بهشون ، بخاطر همین کودن بودنشونه که از ععل و شعور خودشون برای نجات زمین استفاده نمیکنند. کی میدونه ؟ شاید هم یک روز همینها ما رو از دست خودمون نجات دادند! اینجا «حرص»ه که نمیگذاره ما درست زندگی کنیم و دنیامون قشنگ باشه، اونجا هم اونها با همین «حرص»ه که دائماً میخوان ببینن تو دنیا چیمیگذره و چه خبره و چیبهچیه؟ حداقلش اینه که «حرص» اونها یه منفعتی داره، اصلا منفعت هم اگر نداره، ضرری نداره اما «حرص» ما همش ضرره. میدونی فرق این دو نوع حرص چیه ؟ اونها حرص «علم» دارند، ما حرص «حماقت». پس مشکل از «حرص» نیست، مشکل از «حماقت»ه. حماقت هم درمانش خیلی وقته که کشف شده، مشخصاً درمانش "دارو و سرم" نیست. درمان زهر پادزهره، یقیناً درمان حماقت هم «علم»ه. شبهه فلسفلی: فرض کن برای درمان حماقت یک دارو کشف/اختراع بشه. بنظرت چند نفر حاضرند این دارو رو مصرف کنند؟ اگر حاضرند، یعنی احمق نیستند. و اگر احمقند مشخصاً حاضر نیستند دارو رو بخورند. پس برای حماقت نمیتونه دارویی وجود داشته باشه، ولی زوالش در «ضد»شه 2 لینک به دیدگاه
fakur1 10129 اشتراک گذاری ارسال شده در 7 اردیبهشت، ۱۳۹۵ کی میدونه ؟ شاید هم یک روز همینها ما رو از دست خودمون نجات دادند! اینجا «حرص»ه که نمیگذاره ما درست زندگی کنیم و دنیامون قشنگ باشه، اونجا هم اونها با همین «حرص»ه که دائماً میخوان ببینن تو دنیا چیمیگذره و چه خبره و چیبهچیه؟ حداقلش اینه که «حرص» اونها یه منفعتی داره، اصلا منفعت هم اگر نداره، ضرری نداره اما «حرص» ما همش ضرره. میدونی فرق این دو نوع حرص چیه ؟ اونها حرص «علم» دارند، ما حرص «حماقت». پس مشکل از «حرص» نیست، مشکل از «حماقت»ه. حماقت هم درمانش خیلی وقته که کشف شده، مشخصاً درمانش "دارو و سرم" نیست. درمان زهر پادزهره، یقیناً درمان حماقت هم «علم»ه. شبهه فلسفلی: فرض کن برای درمان حماقت یک دارو کشف/اختراع بشه. بنظرت چند نفر حاضرند این دارو رو مصرف کنند؟ اگر حاضرند، یعنی احمق نیستند. و اگر احمقند مشخصاً حاضر نیستند دارو رو بخورند. پس برای حماقت نمیتونه دارویی وجود داشته باشه، ولی زوالش در «ضد»شه :w768: عرش رو به فرش دوختی ولی راجع به دیدگاه من حرفی نزدی . منم چیزی دستگیرم نشد. یعنی مستقیما به نظر من اشاره نکردی , یه کلمه ای به بحث اضافه کردی و ادامه دادی و رسیدی به شبهه و ....... 1 لینک به دیدگاه
قاصدکــــــــ 20162 اشتراک گذاری ارسال شده در 8 اردیبهشت، ۱۳۹۵ :w768:عرش رو به فرش دوختی ولی راجع به دیدگاه من حرفی نزدی . منم چیزی دستگیرم نشد. یعنی مستقیما به نظر من اشاره نکردی , یه کلمه ای به بحث اضافه کردی و ادامه دادی و رسیدی به شبهه و ....... خب درواقع من با فرض اینکه قبول داری "اینهمه جنگ و خونریزی و خوی وحشی گری و ..." به خاطر «جهل و نادانی» هست، اثبات کردم که چنین بیماریای نمیتونه دارویی مثل "قرص و سرم و آمپول و جراحی" داشته باشه. در عوض، راه رهایی از این جهل، جستجوی «دانایی» هست. «علم»، (به معنای متداولی که امروز در جهان بکار میره) یکی از راههایی هست که "میتونه" به دانایی منجر بشه. و اتفاقا، نجوم و علم کیهانشناسی، یکی از متواضع کنندهترین شاخههای علوم هست. به اینخاطر که ستارهشناس، با وسعت دیدی بسیار زیاد، و از نقطهای دور و در پهنهای بسیار عظیم به این کره خاکی، که در اون پهنه فقط یک "ذره" است، نگاه میکنه و طبیعتاً بیش از دیگران اینهمه جنگ و کشمکش و ناملایمت، بنظرش مسخره و جاهلانه میرسه. پس بیا از این دانشمندان ممنون باشیم که اولاً خودشون در جستجوی دانایی حرکت کردند، و دوم اینکه به ما هم میگن شما هم بیایید و ببینید که این "دنیای ما ذرهای بیش نیست" و ارزش اینهمه حرص و جوش و غرور و ... رو نداره. در نتیجه : کار این دانشمندان بیهوده نیست. ( اینکه مثلاً ستارهشناسان به همه جای کیهان دارند سرک میکشند و دنبال بزرگترینها هستند، یا زیست شناسان که دنبال کوچکترینها هستند.) کار این دانشمندان دقیقاً دعوت مردم به ترک عامل همهی اون بدبختیها و مصائبی که گفتی هست. البته افراد دیگهای هم هستند که دعوت به جستجوی دانایی میکنند. ممکنه اونها شاعر باشند یا فیلسوف، پیامبر یا معلم اخلاق، مهندس یا روانشناس، نویسنده یا ناشر کتاب، جامعه شناس یا اقتصاددان و خلاصه خیلی افراد دیگه 1 لینک به دیدگاه
fakur1 10129 اشتراک گذاری ارسال شده در 8 اردیبهشت، ۱۳۹۵ خب درواقع من با فرض اینکه قبول داری "اینهمه جنگ و خونریزی و خوی وحشی گری و ..." به خاطر «جهل و نادانی» هست، اثبات کردم که چنین بیماریای نمیتونه دارویی مثل "قرص و سرم و آمپول و جراحی" داشته باشه. در عوض، راه رهایی از این جهل، جستجوی «دانایی» هست. «علم»، (به معنای متداولی که امروز در جهان بکار میره) یکی از راههایی هست که "میتونه" به دانایی منجر بشه. و اتفاقا، نجوم و علم کیهانشناسی، یکی از متواضع کنندهترین شاخههای علوم هست. به اینخاطر که ستارهشناس، با وسعت دیدی بسیار زیاد، و از نقطهای دور و در پهنهای بسیار عظیم به این کره خاکی، که در اون پهنه فقط یک "ذره" است، نگاه میکنه و طبیعتاً بیش از دیگران اینهمه جنگ و کشمکش و ناملایمت، بنظرش مسخره و جاهلانه میرسه. پس بیا از این دانشمندان ممنون باشیم که اولاً خودشون در جستجوی دانایی حرکت کردند، و دوم اینکه به ما هم میگن شما هم بیایید و ببینید که این "دنیای ما ذرهای بیش نیست" و ارزش اینهمه حرص و جوش و غرور و ... رو نداره. در نتیجه : کار این دانشمندان بیهوده نیست. ( اینکه مثلاً ستارهشناسان به همه جای کیهان دارند سرک میکشند و دنبال بزرگترینها هستند، یا زیست شناسان که دنبال کوچکترینها هستند.) کار این دانشمندان دقیقاً دعوت مردم به ترک عامل همهی اون بدبختیها و مصائبی که گفتی هست. البته افراد دیگهای هم هستند که دعوت به جستجوی دانایی میکنند. ممکنه اونها شاعر باشند یا فیلسوف، پیامبر یا معلم اخلاق، مهندس یا روانشناس، نویسنده یا ناشر کتاب، جامعه شناس یا اقتصاددان و خلاصه خیلی افراد دیگه منظور من یه کلام بیشتر نبود،اینکه این دانشمندان بجای معطوف کردن فکرشون به ماورای جو ، بیان کمک کنن که اول برا زمین و زمینیان یه نسخه بپیچن که این خونریزی ها جای خودش رو به شادیها بده بعد برن سلولهای خاکستریشونو تو خاکهای مریخ بسوزونن لینک به دیدگاه
black banner 9103 اشتراک گذاری ارسال شده در 9 اردیبهشت، ۱۳۹۵ از نبوغ این انسان زمینی همش دارم حرص میخورم. اینا با صرف میلیونها ساعت وقت و هزینه هی تلاش میکنن ببینن چن0 میلیون سال پیش تو مریخ چه اتفاقاتی افتاده و ......،،من نمیدونم این دانشمندان چرا یکم تلاش نمیکنن ببینن چرا تو خود این زمین ، همین زمینیها چرا اینقد تشنه خون هم هستن و اینهمه جنگ و کشت و کشتار چرا تمومی نداره؟ اگه این احمق ها تلاش کنن ، قطعا میتونن سرمی ، دارویی ، موجی ، چیزی کشف کنن که بدن به انسانها ، تا این خوی وحشی گری و حیوانیشونو از بین ببره و دنیامون قشنگ بشه. باور دارم که اگه بخوان ، میتونن،ولی همش رفتن تو مریخ سیر میکنن و اینجام شده قتلگاه بیگناهان.احمق که میگم بهشون ، بخاطر همین کودن بودنشونه که از ععل و شعور خودشون برای نجات زمین استفاده نمیکنند. :banel_smiley_4: لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده