جستجو در تالارهای گفتگو

[TABLE=width: 690] [TR] [TD] شركت "ادونسد پليمر"( Advanced Polymer Trading)، تأمين كننده بين‌المللي مواد اوليه پليمري، نماينده رسمی توزيع محصولات شركت Aksoy Plastic در ايران و كشورهاي منطقه است. شركت Aksoy Plastic كه يكي از معتبرترين توليدكنندگان افزودني‌هاي پلاستيك در تركيه است، به همراه شركت «ادونسد پليمر» به تازگي مواد زيست تخريب‌پذير(( Oxo-degradable با برند تجاري GreenCat را به بازار معرفي كرده است. مواد GreenCat با سرعت بخشيدن به اكسيداسيون محصولات پلاستيكي در معرض نور خورشيد و درجه حرارت بالا، موجب از بين رفتن پلاستيك‌هاي يكبار مصرف از قبيل كيسه‌هاي PE و بطري‌هاي PET مي‌شود. هنگامي كه پلاستيك‌ها در طبيعت باقي مي‌مانند در معرض نور خورشيد، گرما و رطوبت قرار خواهند گرفت GreenCat موجب تجزيه اين پلاستيك‌ها در دو مرحله مي‌شود. در ابتدا اين مواد مولكول‌هاي طويل و زنجيري پلاستيك‌ها را با استفاده از فرايند اكسيداسيون به مولكول‌هاي كوچكتر قابل مصرف توسط باكتري‌ها تبديل مي‌كنند. سپس اين ذرات توسط باكتري‌هاي موجود در طبيعت هضم مي‌شوند. تاكنون فرمولاسيون‌هاي مخصوص PE، PP، PS و PET، از اين مواد توليد شده است. استفاده از GreenCat هيچ نيازي به ايجاد تغيير در خطوط توليد ندارد و هيچ تفاوتي نيز در فرايند توليد بوجود نمي‌آورد. GreenCat با اشعه UV و حرارت فعال مي‌شود و در محيط‌هاي بسته كه نور خورشيد وجود نداشته باشد هيچ فرايند تخريبي صورت نخواهد گرفت. زمان زيست‌تخريب‌پذيري، بسته به ضخامت محصول و ميزان مصرف GreenCat، از چند ماه تا چند سال به طول خواهد انجاميد. منبع: پینا [/TD] [/TR] [/TABLE]

"کوکا کولا" و "پپسی" از شرکت‌های بزرگ نوشابه‌سازی‌‌اند که به استفاده از پلاستیک قابل بازیافت، توجه نشان می‌دهند. با گران‌تر شدن نفت و قوانین سفت ‌و سخت حامی محیط زیست، تولید پلاستیک قابل بازیافت مهم‌تر می‌شود. دویچه وله گزارش می دهد، شمار رو به افزایشی از تولیدکنندگان نوشابه‌، از بطری‌های بیوپلاستیک که منطبق بر اصول حفظ محیط زیست است، استفاده می‌کنند. بطری‌هایی که از بازمانده‌ی گیاهان یا ذرت ساخته می شود و از سال‌ها پیش پیش‌بینی شد که آینده‌ی صنعت پلاستیک را متحول خواهد کرد. "کوکا کولا"، بزرگ‌ترین تولیدکننده‌ی نوشابه در جهان بارها اعلام کرد که آرزو دارد روزی همه‌ی بطری‌های مصرفی خود را از گیاهان و کاملا قابل بازیافت تولید کند. کوکا کولا در حال حاضر از قوطی‌هایی استفاده می‌کند که نه همه‌ی مواد سازنده‌ی آن، که بخشی از آن قابل بازیافت است. بنا به بیانیه‌ی رسمی این کمپانی از سال ۲۰۰۹، کوکاکولا دست‌کم ۱۵ میلیارد بطری نوشیدنی با شیوه‌های منطبق بر محیط زیست تولید کرده است. به جز کوکا کولا، کمپانی‌های بزرگ دیگر صنعت تولید نوشابه از جمله "پپسی" و "نستله" نیز در سال‌های اخیر به تولید بطری از روغن و ترکیبات گیاهی قابل بازیافت رو آورده‌اند. با این‌حال هنوز هم بیشتر قوطی‌ها و بطری‌های پلاستیکی جهان از منابع سوخت فسیلی مثل نفت تولید می‌شود. این درحالی است که کارشناسان می‌گویند نفت و مشتقات آن در سال‌های آینده ارزان‌تر نخواهد شد و تولید پلاستیک با این شیوه‌ی رایج، گران‌تر تمام خواهد شد. دست بسته‌ی کمپانی‌ها و اجبار به حفظ محیط زیست اقتصاددانان می‌گویند مهم‌ترین دلیل رویکرد کمپانی‌های بزرگی مثل کوکا کولا به تولید پلاستیک از منابع قابل بازیافت و گیاهی، به‌صرفه بودن اقتصادی این شیوه در درازمدت با توجه به افزایش بهای نفت است. از دیگر دلایل این رویکرد، مسایل زیست‌محیطی است. کمپانی‌ها تمایل دارند به مشتریانی که به حفظ محیط زیست توجه دارند نشان دهند که دغدغه‌های زیست‌محیطی دارند و کربن کمتری تولید می‌کنند. و از همه مهم‌تر این‌که با تصویب قوانین حامی محیط زیست در کشورهای صنعتی و توسعه‌یافته، عملا گزینه‌های چندان دیگری برای کمپانی‌های بزرگ باقی نمانده و آن‌ها ناگزیرند که روش‌های منطبق بر حفظ محیط زیست را اجرایی کنند. کمپانی "کوکا کولا" یکی از شرکت‌هایی است که به تولید پلاستیک قابل بازیافت توجه نشان می‌دهد کریستی باربارا لانگ، یکی از کارکنان اتحادیه‌ی "صنعت بیوپلاستیک اروپا" در برلین به دویچه‌وله انگلیسی گفت:« تولیدکنندگان صنعتی به استفاده از بیوپلاستیک علاقه نشان می‌دهند. با این‌حال هنوز ابهامات بسیاری برای برخی مطرح است که بیوپلاستیک دقیقا باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد.» او می‌گوید باید استانداردها برای تولید پلاستیک منطبق بر اصول حفظ محیط زیست را یکسان کرد و تعریف دقیقی از این استانداردها ارائه داد. تلاش برای جایگزین‌های بهتر یکی از رایج‌ترین مواد برای تولید قوطی‌های پلاستیکی، "پلی اتیلن ترفتالات" است که با نام اختصاری "پت" شناخته می‌‌شود. متخصصان می‌گویند این ماده برای تولید بطری‌های پلاستیکی نوشیدنی‌های خنک که باید بادوام باشد، بسیار مناسب است. با این‌حال این ماده شامل مقدار قابل توجهی پترولیوم است که استفاده از آن پرهزینه است. تلاش‌هایی صورت می‌گیرد تا بخشی از محتویات ماده‌ی لازم برای تولید پلاستیک با این ماده را تغییر دهند. برای مثال کمپانی کوکا کولا قوطی‌هایی را تولید کرده است که بخشی از محتویات آنها از مواد تجزیه‌ناپذیر متفاوت است و در عین‌حال محصول نهایی همچنان با اصول محیط زیستی منطبق است. پت‌های بیولوژیک و پت‌های سبز هر دو زیست تخریب‌پذیر دارند، ویژگی‌ای که طرفداران این نوع محصولات به عنوان یک نکته مثبت مهم از آن یاد می‌کنند. با این‌که محصولات بیوپلاستیک چه از نوعی که زیست تخریب‌پذیر ندارند و چه دیگر انواع، برای حفظ محیط زیست مفید تشخیص داده می‌شود، نگرانی‌هایی درباره‌ی استفاده از این محصولات برای بسته‌بندی مواد غذایی مطرح است. باربارا لانگ به دویچه‌وله گفت: در حال حاضر تلاش‌هایی صورت می‌گیرد تا نسل دومی از محصولات قابل بازیافت تولید شود، محصولاتی که از گیاهان بیشتر و حتا زباله‌های قابل بازیافت در ساخت آن استفاده شود. منبع : مجله بسپار

چندسازه های چوب- پلاستیك بسیاری از تولیدكنندگان اسباب بازی و لوازم خانگی مواد سازگار با محیط زیست ایجاد كردند كه موافق CPSIA بوده و با چند سازه های چوب- پلاستیك باعث كاهش وابستگی این مواد به پلاستیك های پتروشیمیایی میشود. یك گروه جدید از مواد كه در تولید اسباب بازی كاربرد پیدا كرده اند زیست چندسازه های گرمانرمی هستند كه توسط شركت كانادائی JER به همراه انجمن علمی محققان كانادا (NRC) برای اولین بار ایجاد شده است. این اختراع از مواد زاید و یا محصولات جانبی صنایع مانند لیف های چوب یا پوش برنج برای تولید گروهی از مواد سازگار با محیط زیست استفاده می كند و دوام پلاستیك را با كارایی و ظاهر چوب دارا است. فناوری زیست چندسازه های JER موادی با عمر طولانی و مقاوم در برابر پوسیدن، قالب گیری، حشرات و آب دارا میباشد. درحالیكه چندسازه های چوب پلاستیك (WPC) یكی از شاخه های در حال رشد در صنایع پلاستیك امروزی میباشد، اغلب محصولات رایج WPC (ازآنجایی كه این مواد قابلیت قالب گیری تزریقی ندارند) در مواردی مانند عرشه كشتی و یا نرده به كار میروند. برعكس، تركیبات مهندسی شده زیست چندسازه گرمانرم JER میتواند با تزریق به شكل های موردنظر قالب گیری شوند. فناوری ثبت شده JER و فرآیندهای خاص تولید به آن این اجازه را می دهد كه برای قالب گیری تزریقی فرمول هایی با 30 تا 50 درصد الیاف و یا فرمول های با مقدار 60 درصد الیاف مستربچ تهیه شود. وابسته به نیازهای كاربری نهایی ضایعات یا مواد جانبی، یا مواد الیافی پوست بلوط، كاج یا برنج با گرمانرم اولیه یا گرمانرم بازیافت شده شامل پلی پروپیلن (PP)، پلی اتیلن پرچگالی (HPE)، پلی استایرن (PS)، یا الفین گرمانرم (TPO) تركیب میشوند. برای قالب گیری این محصولات، دمای قالب گیری كمتری موردنیاز میباشد كه امكان ذخیره انرژی تا 30 درصد را برای مشتری فراهم می كند. راه حل های پایدار و سازگار با محیط زیست دیگر تولیدكنندگان اسباب بازی و لوازم خانگی نیز به سوی استفاده از مواد پلاستیكی بازیافت شده سازگار با محیط زیست متمایل هستند. برای یاری كردن مشتری ها، PolyOne Corporation ماده ای تهیه كرده كه محصولات را از نظر رسیدن به استانداردهای قابلیت نوسازی، بازیافت، كار مجدد و تركیبات تعیین می كند. رسیدن به رنگهای مختلف كه معمولاً در اسباب بازیها یا لوازم خانگی به كار می روند، میتواند یك نكته قابل رقابت در كاربرد پلاستیك های بازیافتی باشد. رنگ های رایج طراحی شده توسط PolyOne به مشتریان كمك می كند كه به رنگ های موردنظر خود برسند. اسباب بازی ها و لوازم خانگی زیست چندسازه قطعات بازی زیست چندسازه Rolco تولیدكننده قطعات بازی خاص Rolco اخیراً یك خط تولید قطعات بازی تخته تشكیل شده از تركیبات زیست چندسازه گرمانرم فناوری JER راه اندازی كرده است. Rolco بخش تحقیق و توسعه را در ارتباط با مواد و خصوصاً رنگ و قالب گیری تزریقی چندگانه، برای ایجاد قابلیت های بیشتر در تولید با مواد جدید هدایت می كند. Rolco به دنبال رسیدن به تعدادی از مزایای استفاده از زیست چندسازه های گرمانرم JER بعنوان جایگزین بسپارهای خالص میباشد. زیست چند سازه ها نسبت به بسپارهای خالص بسیار در قیمت مؤثرند و ضربه پذیری تولیدكننده را با بی ثباتی شدید قیمت نفت خام كاهش می دهد. قطعات بازی می توانند در دماهای كمتری قالب گیری شوند كه منجر به كاهش مصرف انرژی تا 30 درصد میشود. این قطعات سازگار با محیط زیست همچنین محصولاتی با ویژگی هایی یكنواخت ارائه می دهند كه میتواند قطعات بازی Rolco را از بقیه رقیبان متمایز سازد. مشابه دیگر تولیدكنندگان اسباب بازی صنعت بازی صفحات تخت نیز از طرف مشتریان و فروشندگان برای سازگاری بیشتر با محیط زیست تحت فشار میباشد. توجه به مسائل زیست محیطی توسط انجمن صنایع اسباب بازی به عنوان یكی از پنج نكته كلیدی رقابت در زمینه فروش اسباب بازی در آمریكای شمالی میباشد. اسباب بازی های سازگار با محیط زیست Sprig شركت اسباب بازی Sprig از ابتدا بر تولید اسباب بازی های بدون باتری، سازگار با محیط زیست و بدون رنگ برای بچه ها متمركز بود. انرژی درصورت لزوم با حركت خود كودك یا پمپ اسباب بازی تولید میشود. علاوه بر این، كمپانی میخواست از یك زیست چندسازه پلی پروپیلن قابل قالب گیری تزریقی استفاده كند كه آنها چوب Sprig را برای تولید اسباب بازی های سازگار با محیط زیست و بدون رنگ ابداع كردند. آنها برای ایجاد مواد موردنیاز براساس فناوری محیطی JER و برای قالب گیری انواع اسباب بازی به سمت فنآوری Bay متمایل شدند. محصولات محیط زیستی Sprig از سری پیشرفته با بهترین فروش اسباب بازی و كامیون های اسباب بازی جدید سازگار با محیط زیست از چندسازه های چوبی Sprig ساخته شده است كه خود چندسازه متشكل از ضایعات محصولات چوبی و پلاستیك های بازیافتی میباشد كه از رزانه ها (dyes) برای حذف استفاده از پوشرنگ های تزئینی كمك می گیرد. برای محصولات سازگار با محیط زیست حداقل بسته بندی استفاده میشود كه آن هم از كاغذ و مقوای بازیافتی میباشد. JER فرمول بندی مواد برای خطوط جدید تولید اسباب بازی توسط Sprig را ادامه داد و جایگزین هایی براساس بسپارهای مختلف را به منظور تولید ماده ای برای Sprig كه بیشترین محتوای مواد بازیافتی را داشته باشد، امتحان كرد. اسباب بازی های اخیر Sprig مربوط به بازی با شن، آب و باغچه قادر به استفاده از 10 تا 20 درصد چوب بیشتر نسبت به سری های قبلی میباشند. لوازم خانگی مبتنی بر پلاستیك های زیست محیطی شركت Coza شركت Coza از برزیل خطی از محصولات آشپزخانه و حمام را از مخلوط پلی پروپیلن و 40 تا 50 درصد از چوب یا الیاف نارگیل به ترتیب با عنوان Bios و Native ایجاد كرده است. تمام محصولات در گروه محصولات Bios كه هم زیستی بین چوب و پلاستیك میباشد شامل lignin نیز میباشند. محصولات گروه Native از 40 درصد الیاف نارگیل تهیه شده است و توجه Coza به آنها جلب شده است. این لوازم خانگی زیست پایه كه در برزیل به خوبی فروش رفتند، توجه دیگران را نیز به خود جلب كردند. اسباب بازی های با پلاستیك بازیافتی و لوازم خانگی "سبز" اسباب بازی های سبز محصولات HDPE بازیافت شده موفق را ارائه می دهد. شركت اسباب بازی های سبز، اسباب بازی های سازگار با محیط زیست (برای مثال وسایل بچه، وسایل پخت، ظروف غذاخوری و چای خوری، وسایل بازی با شن و ماشین های اسباب بازی)تولید می كند كه در ایالات متحده آمریكا از HDPE بازیافتی از پاكت های شیر و بسته های غذای ساخته شده از مقوا بدون استفاده از مواد سلفون قالب گیری میشود. هیچگونه BPA فتالات یا رنگ مصوبه در این اسباب بازی های مطابق CPSIA استفاده نمی شود، همچنین استانداردهای غذایی FDA نیز در آنها رعایت شده است. لوازم خانگی سبز در نمایشگاه بین المللی اخیر لوازم خانگی در شیكاگو ظروف پلاستیك زیست و بر پایه غلات از طرف طراح لوازم خانگی نیویورك كازابلا به نمایش گذاشته شد و به خرده فروشان معرفی شد. طراحی لوازم خانگی كازابلا از نظر ظاهری بسیار مدرن میباشد. منبع : بسپار

گزارشی که در ادامه آمده است از سوی انجمن صنایع همگن پلاستیک برای این مجله ارسال گردیده و توسط عیسی غریبی کلیبر تهیه شده است. مقاله البته ویرایش شده است و برخی اصطلاحات و برخی جملات که دقیق نبودند حذف شده است. ولی به رغم ویرایش مواردی در متن وجود که از سوی مجله به لحاظ علمی قابل تائید نمی باشد ولی چون موضوع پلاستیک های زیستی موضوعی جدید است که در مورد آن تفکر زیادی نشده است و طبعا برخی سرمایه گذاری ها را با خطر مواجه کرده و برخی دیگر را رشد می دهد طبعا مخالفان و موافقان زیادی را در این صنعت با خود به همراه دارد. بسپار نیز چنانکه پیشتر نظرات طیف های مختلف را در این مورد منتشر ساخته است، این مطلب را نیز به چاپ رسانید. از سوی دیگر مساله آمیخته شدن مواد بازیافتی در این حوزه نیز بسیار مهم است که در مقاله به آن اشاره شده است. سالانه بیش از 200 میلیون تن پلاستیک در دنیا مصرف می¬شود. مصرف در امریکا و کشورهای اروپایی به مراتب بیشتر از سرانه مصرف در سایر نقاط دنیا می¬باشد. مصرف سالانه پلاستیک-ها در امریکا سالانه 26 میلیون تن و مصرف سالانه پلاستیک¬ها در ایران قریب به 000/600 تن می¬باشد، میزان صادرات حدود یک میلیون تن در سال می¬باشد. هر چند انواع پلاستیک¬ها مصارف گوناگون و امتیازات زیادی دارند ولی با یک اشکال بزرگی هم روبرو هستند که در طبیعت تخریب نمی¬شوند چون به طور مصنوعی تولید می¬شوند لذا با طبیعت سازگار نیستند یعنی به دنیای ما تعلق ندارند. پلاستیک¬ها شاید 500 سال در طبیعت بمانند و از بین نروند، کسی نمی-داند چون فقط صد سال است که به بازار آمده¬اند. رها شدن از دست پلاستیک¬ها و ضایعات آن آسان نیست. سوزاندن آنها در برخی مواقع خطرناک است. جمع¬آوری و بازیافت مجدد آنها هم مشکل است چون انواع گوناگون دارند، پرمصرفند و همه جا پخش می¬شوند. در جزیره کوچک انگلیس سالانه هشت میلیارد کیسه پلاستیکی مصرف می¬شود. رودخانه¬ها، سواحل دریا، داخل سدها، دشت و بیابان از بطری¬های پلاستیکی و انواع کیسه-های پلاستیکی انباشته شده¬اند و انسان امروزی یا حیوانات و گیاهان با انباشت زباله¬های پلاستیکی در همه جا با مشکل روبرو شده است. دانشمندان و مهندسین سالهاست که به دنبال راه حل می¬گردند ولی هنوز یک راه حل قطعی و نهایی یافت نشده است ولی انسان مجبور است این مشکل را حل بکند والا روز بروز با مشکلات جدی¬تر روبرو خواهد بود. ظرف ده سال اخیر دانشمندان تلاش زیادی کرده¬اند تا نوعی پلاستیک گیاهی و تخریب¬پذیر و یا افزودنی¬های شیمیایی جهت تخریب پلاستیک¬ها در محیط، تولید بکنند. چندین نوع پلاستیک زیستی به بازار عرضه شده است که آنها را طرفدار محیط زیست می¬نامند. این پلاستیک¬ها در سه گروه تقسیم¬بندی می¬شوند. 1- پلاستیک¬های زیستی، این نوع پلاستیک¬ها از مواد طبیعی نظیر نشاسته ذرت، روغن گیاهی و نشاسته نخود به دست می¬آیند و در حقیقت پلاستیکی نیستند که از سوخت¬های فسیلی به دست آمده باشند. 2- پلاستیک¬های تخریب¬پذیر، از مواد پتروشیمی معمولی به دست می¬آیند ولی طوری ساخته شده¬اند که زود تخریب بشوند. در این روش یک نوع افزودنی به پلاستیک¬های معمولی اضافه می¬شود. 3- پلاستیک¬های بازیافتنی که از پلاستیک¬های بازیافت شده به دست می¬آیند. پلاستیک¬های زیستی که از مواد طبیعی به دست می¬آیند الف- مواد پایه سلولزی- معمولا سلولز استر (سلولزاستات و نیتروسلولز) هستند. ب- مواد بر پایه اسید ¬لاکتیک مانند PLA – یک پلاستیک شفاف است که از ساقه نیشکر و یا گلوکز تولید می¬شود و به¬صورت دانه (گرانول) عرضه می¬گردد. PLA در ساخت انواع ظروف، درب و بدنه بطری¬ها- فویل¬ها و غیره به کار می¬رود و با کلیه دستگاه¬ها و به طور مرسوم نظیر سایر پلاستیک¬ها قابل تولید است. ج- زیست¬بسپارها مانند POLY(3-PHB) نوعی پلی¬استر هستند که از یک نوع باکتری به دست می¬آیند و خاصیت آن خیلی شبیه پلی¬پروپیلن و پلی¬اتیلن¬ها می¬باشد. از این نوع پلاستیک¬¬های زیستی فیلم¬های بسته¬بندی تولید می¬شود. این نوع پلاستیک در 130 درجه سانتی گراد ذوب می شوند. د- پلی¬آمید 11-(PA11 ) یک نوع زیست¬بسپار است که از روغن طبیعی به دست می¬آید و یک نوع پلاستیک مهندسی است که به پلی¬آمید PA12 بسیار شباهت دارد. این نوع زیست¬بسپار در ساخت باک بنزین خودرو- لوله و شیلنگ، تجهیزات پنوماتیک، روکش و کابل برق، لوله¬های مخصوص روغن و گاز، کفش¬های ورزشی و قطعات الکترونیکی بکار می¬رود. مزایای پلاستیک¬های تخریب¬پذیر 1-عده¬ای معتقدند این نوع پلاستیک¬ها که در ساخت ظروف یکبار مصرف بکار می¬روند برخلاف پلاستیک¬های معمولی، سرطان¬زا نیستند. باید گفت که این موضوع سرطان¬زا بودن پلاستیک-های پتروشیمیائی و یا سرطان¬زا نبودن نوع زیستی هیچ¬کدام ثابت شده و علمی نمی¬باشد و تنها یک ادعاست. 2- تولید این نوع پلاستیک¬ها 30- 20 درصد انرژی کمتر از نوع پتروشیمیائی لازم دارد. 3- انواع گیاهی زود تخریب می¬شوند. نقاط ضعف پلاستیک¬های زیستی 1- چون تازه بوجود آمده و هنوز بطور کامل تجاری نشده¬اند لذا گران¬تر از پلاستیک¬های معمولی می¬باشند. شاید در آینده ارزان¬تر بشوند. 2- پلاستیک¬های زیستی فقط در شرایط دقیق و با تجهیزات مخصوص کمپوست سازی (پوسانش) تجزیه می¬شوند و برخلاف تصور عده¬ای به¬ هیچ وجه بصورت عادی در زیر یا روی خاک تجزیه نمی¬شوند. 3- به دلیل اینکه از گیاهان بدست می¬آیند چون این گیاهان در موقع رشد گاز CO2را در خود ذخیره می¬کنند لذا در کمپوست سازی تجزیه شده و گاز CO2 را آزاد می¬کنند و گاز گلخانه-ای به طبیعت وارد می¬شود. 4- درجه تخریب¬پذیری هم به حرارت محیط، ثبات پلیمر و اکسیژن موجود بستگی دارد. این پلاستیک¬ها در روی زمین و تل زباله¬ها تخریب نخواهند شد. 5- هر چند استاندارد ویژه EN13432 برای تخریب¬پذیری این پلاستیک¬ها در کارگاه¬های کمپوست سازی وجود دارد ولی برای تخریب¬پذیری پلاستیک¬های خانگی استانداردی وجود ندارد. 6- این پلاستیک¬ها با پلاستیک¬های پتروشیمیایی و معمولی مخلوط و ترکیب نمی¬شوند و اگر با هم مخلوط شوند هیچ¬کدام به درد نمی¬خورند. به عنوان مثال PLA با PET به¬هیچ وجه مخلوط نمی¬شود. پلاستیک¬های تخریب¬پذیر مختلفی در بازار وجود دارند. این پلاستیک¬ها با اضافه کردن یک نوع افزودنی به پلاستیک معمولی قابلیت تخریب در محیط می¬یابند. شرایط پلاستیک¬های تخریب پذیر با افزودنی PLA پلاستیک¬های قابل تخریب با اکسیژن پلاستیک¬های قابل تخریب با نور پلاستیک¬های ممولی 1- عمرقفسه¬ای نامحدود 1-4 ماه 2-4 ماه 6-24 ماه نامحدود 2- تأثیر نور ندارد دارد دارد دارد ندارد 3- تأثیر حرارت ندارد دارد دارد دارد ندارد 4- تأثیر رطوبت ندارد دارد دارد دارد ندارد 5- تأثیر تنش ندارد دارد دارد دارد ندارد 6- عمر تخریب¬پذیر ی 1-5 سال هرگز هرگز هرگز هرگز 7-مقدار مصرف 7/0 – 4 درصد 30- 100% حداقل 30% حداقل30% - 8-افزودنی مورد نیاز - - انتی اکسیدان ها انتی uv انتی اکسیدان - 9-کمپوست سازی 1-20 سال 30 – 180 روز 3-60 ماه 3- 60 سال هرگز 10-محصول بعد از تخریب هوموس-co2 و متان Co2 و متان فلزات سنگین و پلاستیک¬ها کبالت/کادمیم- مواد سمی پلاستیک اخیراً افزودنی¬هایی به شکل گرانول توسط شرکت¬هایی در امریکای شمالی و اروپا تولید شده که با قیمت هر کیلو 40 -60 دلار مثل رنگدانه به پلاستیک¬ها اضافه شده و پلاستیک¬های معمولی را به اصطلاح مثل انواع زیستی اصلاح ساختاری می¬کند. در سال¬های آینده نتایج ادعای این سازنده ها مشخص خواهد شد ولی در حال حاضر بهتر است سراغ این نوع پلاستیک ها نرویم. نتیجه گیری کشورهای اروپایی، امریکا و ژاپن منابع نفت و گاز ندارند و همیشه تلاش می¬کنند تا بجای سوخت¬های فسیلی جای¬گزینی پیدا بکنند. این کشورها ذخایر عظیم جنگلی و آب و باران زیاد دارند و همیشه تلاش می¬کنند تا وابستگی خود را به کشورهای نفت خیز کم کرده و از منابع موجود خودشان استفاده بکنند. لذا آنها حق دارند تا پلاستیک¬های گیاهی و سوخت گیاهی تولید بکنند. آیا وضع ما در ایران هم چنین است؟ ما در ایران منابع نفت و گاز فراوان داریم و برای تبدیل آن به محصولات پتروشیمیائی سرمایه گذاری¬های سنگینی کرده¬ایم ما باید بر روی منابع خودمان تکیه کرده و روش¬های مناسب و بومی خود را دنبال بکنیم و کورکورانه از غربی¬ها تبعیت نکنیم. کشورهای غربی اغلب (مثل شهرهای ساحلی ایران) جای دفن زباله را ندارند. بعنوان مثال هر روز هزاران کامیون و کشتی زباله¬های کانادا را به اسکله و سپس با کشتی و باز با کامیون به منطقه نوادا که از امریکا اجاره کرده¬اند حمل می¬کنند تا در آنجا دفن کنند. آیا ایران با داشتن کویرهایی وسیع یک چنین مشکلی دارد؟ سراسر سطح کشورهای غربی بعلت معتدل بودن، از درخت و جنگل و علوفه پوشانده شده است وآب در آن کشور ها فراوان است ولی ما کشور کم آب و کم بارانی داریم. حتی نمی توانیم نیاز غذایی خود را از مزارع و دشت¬های خودمان تأمین کنیم لذا ناچاریم از آنها گوشت، گندم، شکر، حبوبات، میوه جات و غیره بخریم پس نباید به فکر این باشیم که این مختصر زمین های قابل کشت خود را به ذرت مخصوص پلاستیک¬های زیستی اختصاص بدهیم. با کمی دقت در ماهیت و مزایا و مضار پلاستیک¬های زیستی و موقعیت کشورمان به سادگی به این نتیجه می¬رسیم که پلاستیک¬های زیستی برای ما ایرانی ها مناسب نیست. این مواد اصولاً برای ایران ساخته نشده و مخصوص کشورهای غربی است که نفت و گاز ندارند ولی در عوض سرزمین سبز و پرآب و علفی دارند. از بررسی منابع مختلف چنین پیداست که پلاستیک¬های تخریب شونده موجود در بازار تنها یک نوع وسیله سودجویی برای عده¬ای در دنیا شده است. بنا به دلایل زیر ما نباید به دنبال استفاده از آنها باشیم. - قیمت تمام شده این پلاستیک¬ها به مراتب گران¬تراست. - پلاستیک¬های زیستی، در محیط و خودبه خود تخریب نمی¬شوند و باید در کمپوست سازی صنعتی آنها را تخریب بکنیم. - ضایعات به دست آمده از پلاستیک¬های زیستی با پلاستیک¬های معمولی مخلوط نمی-شوند و اگر مخلوط شوند هیچکدام به درد نمی¬خورند. - آنها را بازیافت می¬کنیم گاز CO2 (گلخانه¬ای) در طبیعت آزاد می¬کنند. - جداکردن پسماند و ضایعات پلاستیک¬های زیستی و معمولی مشکل و یا غیر ممکن است. - در کشور منابع کافی آب و مزرعه برای کشت ذرت و ... نداریم و برعکس منابع نفتی فراوان داریم. آیا شایسته است که مسئولان و مدیران کشورما صرفاً بدلیل اینکه در جراید و اخبار غربی¬ها پلاستیک¬های گیاهی و تخریب¬شونده تبلیغ می¬شود، به یک باره سرمایه¬گذاری عظیم پتروشیمیایی کشور و صنایع بیشمار تبدیلی سراسر کشور را نادیده گرفته و بدون اطمینان و تجربه و سابقه کافی از ادعای این سازنده¬ها، موضع¬گیری کنند؟ هر چند در جدول مقایسه¬ای فوق بهترین نوع پلاستیک تخریب¬پذیر همان نوع پلاستیک معمولی با افزودنی¬های مخصوص می¬باشد که بنابه ادعای سازندگان پلاستیک معمولی را به نوع تخریب¬پذیر تبدیل می¬کند ولی باید گفت که این ادعا نیز بیشتر تبلیغاتی و برای سوء¬استفاده از علاقه مردم به محیط زیست می¬باشد. در بررسی نتیجه آزمایش پژوهشگاه پلیمر ایران که برای یک نوع مواد گیاهی ساخت شرکت داخلی انجام داده است ملاحظه می¬گردد که داخل پلاستیک گیاهی دو نوع پلیمر با ترکیبات نشاسته و پلی¬لاکتیک اسید (PLA) وجود دارد یعنی پلاستیک معمولی یا پلی¬اتیلن با پلی-لاکتیک اسید مخلوط شده است و برخلاف ادعای فروشنده¬ها گیاهی نمی¬باشد و در حقیقت مصرف¬کننده را گول می¬زنند. وزارت صنایع و ادارات کل صنایع استان¬ها و تشکل¬ها باید به متقاضیان این نوع واحدها اطلاعات لازم را داده و از صدور هرگونه جواز تأسیس و یا واردات ماشین¬آلات مخصوص تولید مواد زیست-بسپارها و تولید قطعات پلاستیکی با اصلاح زیست بسپاری جلوگیری کنند در غیر این صورت ضررهای هنگفتی به کشور خود و منابع آن وارد خواهیم کرد. چه روش¬هایی باید مورد استفاده و مورد توجه قرار بگیرند 1- وزارت علوم و آموزش و پرورش (مدارس و دانشگاه¬ها – تلویزیون و رادیو و جراید باید فرهنگ سازی بکنند تا مردم بطری آب و نوشابه و یا کیسه¬های پلاستیکی مصرف شده خود را در طبیعت رها نساخته و آنها را جمع¬آوری و به مراکز مربوطه بفروشند یا تحویل بدهند. ضایعات هر نوع پلاستیک پتروشیمیایی قابل بازیافت و با ارزش می¬باشد. 2- کارخانجات باید نهایت سعی و تلاش خود را در کم کردن وزن قطعات و هزینه تولید به عمل بیاورند تا مواد خام و انرژی کمتری مصرف شود. 3- به مراکز جمع آوری پلاستیک¬های ضایعاتی و بازیافت پلاستیک¬ها باید کمک¬های مالی و معنوی بشود. هرچند بطری آب و نوشابه و یا کیسه های نایلون پس از بازیافت دوباره به همین صورت قابل استفاده نیستند ولی از آنها می¬شود پالت های پلاستیکی، جعبه¬های میوه، طناب، نخ، موکت، فرش، چوب و تخته پلاستیکی و کیسه¬های زباله تولید کرد. 4- در حال حاضر بهترین راه برای ما ایرانیان کنارگذاشتن تولید و مصرف پلاستیک¬های تخریب¬پذیر می¬باشد که بنا به دلایل فوق الذکر به صلاح کشور نیست و خواص و شرایط آن تحت آزمایش است و یک محصول مناسب کشور ما نیست و اگر این نوع پلاستیک¬ها را در کنار پلاستیک¬های معمولی وارد بازار مصرف کنیم به دلیل مخلوط شدن آن با سایر پلاستیک¬ها در محیط و مراکز بازیافت، ضررهای هنگفتی به ما وارد خواهد شد ايران پليمر.

انواع مختلف پلاستیکهای زیست‌تجزیه‌پذیر گردآوری و ترجمه: مهندس امیر اسلامیان فخر Eslamianfakhr@gmail.com تشخیص انواع مختلف پلاستیک‌های زیست‌تجزیه‌پذیر به دلیل تفاوت‌های موجود در هزینه‌ها و کاربردهای آنها ضروری است. پلاستیک‌ها را از نظر نوع زیست‌تجزیه‌پذیری می‌توان به دو دسته کلی پلاستیک‌های آب‌زیست‌تجزیه‌پذیر و اُکسا‌زیست‌تجزیه‌پذیر تقسیم نمود. پلاستیک‌های آب‌زیست‌تجزیه‌پذیر پلاستیک‌هایی هستند که بخشی و یا کل آنها از غلات تهیه می‌شود و پلاستیک‌های اُکسا‌زیست‌تجزیه‌پذیر همان پلاستیک‌های معمول همانند پلی‌اتیلن و پلی‌پروپیلن به اضافه نوعی افزودنی هستند. این پلاستیک‌ها از محصولات جانبی پالایش نفت تولید می‌شوند که در صورت عدم استفاده به هدر می‌روند و تا زمانی که نفت به عنوان سوخت حضور دارد، از این نظر تولید آنها کمک به محیط‌زیست است. در پلاستیک‌های آب‌زیست‌تجزیه‌پذیر و اُکسا‌زیست‌تجزیه‌پذیر، تجزیه یک فرآیند هوازی(به ترتیب آبكافت و اکسایش) است که تجزیه طبیعی را به دنبال دارد. هر دوی این مواد در اثر تجزیه دی‌اکسیدکربن آزاد می‌کنند اما آب‌زیست‌تجزیه‌پذیرها علاوه بر آن می‌توانند متان هم آزاد ‌کنند. آب‌زیست‌تجزیه‌پذیرها بسیار گران‌تر از اُکسا‌زیست‌تجزیه‌پذیرها هستند و تنها اُکسا‌زیست‌تجزیه‌پذیرها می‌توانند با جریان معمول بازیافت پلاستیک‌ها بازیافت شوند. 1. پلاستیک‌های اُکسا‌زیست‌تجزیه‌پذیر این فناوری به محصولاتی اطلاق می‌شود که با فرآیند اُکسازیست‌تجزیه‌پذیری تجزیه می‌شوند و این کار با افزودن مقدار اندکی تقویت‌کننده اکسایش در فرآیند تولید محصول اتفاق می‌افتد. در این مواد، تجزیه هنگامی شروع می‌شود که عمر مفید محصول به اتمام رسیده باشد(این‌کار با افزودن پایدارکننده‌ها رخ می‌دهد.) و دیگر به محصول نیازی نباشد. در اولین فاز فرآیند تجزیه، زنجیرهای مولکولی به گونه‌ای می‌شکنند که مواد حاصل دیگر پلاستیک محسوب نمی‌شوند و ماده‌ای دیگر با ساختار مولکولی کاملاً متفاوت است. در این فرآیند، ماده تکه‌تکه شده و در فاز بعدی توسط باکتری‌ها و قارچ‌ها (البته هنگامی که وزن مولکولی به حدی کاهش یافت که ريزجانداران‌ توانستند به کربن و هیدروژن دسترسی یابند) مصرف می‌شود. این فرآیند تا جایی ادامه می‌یابد که تمام پلاستیک تبدیل به دی‌اکسیدکربن، آب و مقدار کمی توده زیستی گردد و هیچ ذره‌ای به عنوان بسپار نفتی برجای نماند. پلاستیک‌های اُکسازیست‌تجزیه‌پذیر با قرارگرفتن در آب و روی خاک، در حضور نور و یا بدون آن و نهایتاً در گرما و سرما به صورت طبیعی تجزیه می‌شوند و هیچ تکه مضری از خود برجای نمی‌گذارند و متان هم آزاد نمی‌کنند. مؤسسه تحقیقاتی مستقل و معتبر RAPRA، تأیید می‌کند که تجزیه‌پذیری و زیست‌تجزیه‌پذیری نمونه‌های پلی‌اتیلن مطابق بندهای 1 و 2 از ASTM D6954-04 است و افزودنی اُکسازیست‌تجزیه‌پذیر مطابق آزمایش‌هاي بند 3 همان ASTM هیچ‌گونه اثر نامطلوبی در رشد دانه، گیاه و وجود جانداران‌ طبیعی همانند کرم‌های خاکی و... ندارد. هزینه ساخت محصولات با این فناوری چون از ماشین‌آلات و نیروی کار پلاستیک‌های معمولی استفاده می شود، بسیار کم است. بیشتر فیلم‌های پلی‌اتیلن اُکسازیست‌تجزیه‌پذیر، قبل از فرارسیدن زمان تجزیه در سطح رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و اقیانوس‌ها شناور هستند و با آغاز زمان تعیین شده، تکه‌تکه شده و سپس به صورت طبیعی تجزیه می‌شوند. در سطح رودخانه‌ها و دریاها، اکسیژن، نور خورشید، ريزجانداران‌، باد و امواجی که ماده را در معرض تنش قرار می‌دهند، به میزان کافی وجود دارد. با فرورفتن این محصولات در آب، تا زمانی که هنوز اکسیژن وجود دارد تجزیه ادامه می‌یابد. در جریان‌های زیرین هم معمولاً ريزجانداران‌ کافی و تنش لازم وجود دارد. نمونه‌های اُکسازیست‌تجزیه‌پذیر پلی‌اتیلن(PE) و پلی‌پروپیلن (PP) در آزمایش‌هاي مربوط به تماس با مواد غذایی در اروپا نشان داده‌اند که در این‌گونه کاربردها هم، قابل استفاده هستند و گواهینامه FDA (Food & Drugs Administration) را نیز دارا می‌باشند. کیسه‌های اُکسازیست‌تجزیه‌پذیر در فروشگاه‌هاي سراسر دنیا توزیع می‌شوند و از آنها در تماس مستقیم با محصولات غذایی نیز استفاده می‌شود. پلاستیک‌های اُکسازیست‌تجزیه‌پذیر برای بسته‌بندی موادغذایی منجمد بسیار مناسب هستند چون مدت طولانی در دماهای كم باقی می‌مانند و پس از مصرف و با قرارگرفتن در دماهای معمول سریعاً تجزیه می‌شوند. محصولات پلاستیکی اُکسازیست‌تجزیه‌پذیر هم اکنون در معروف‌ترین فروشگاه‌هاي انگلستان استفاده می‌شوند. بزرگترین فروشگاه‌هاي زنجیره‌ای کشور پرتغال به نام Mondelo پلاستیک‌های اُکسازیست‌تجزیه‌پذیر را انتخاب کرده است. از دیگر مصرف‌کنندگان عمده این محصولات می‌توان به TigerBrands در افریقای جنوبی، گروه Inditex (مالک Zara)، گروه شیرینی‌پزی‌های Bimbo در امریکای لاتین، هتل‌های Marriott، BUPA Care Homes، News International، KFC، راه‌آهن فرانسه(French Railways)، اداره پست برزیل، Barclays Bank و Walmart در آرژانتین اشاره کرد. در می 2007 موسسه ناشران انگلستان به تمامی اعضای خود پیشنهاد کرده است که از فیلم‌های اُکسازیست‌تجزیه‌پذیر برای بسته‌بندی روزنامه‌ها و مجلات استفاده نمایند. زمان آغاز تجزیه محصولات اُکسازیست‌تجزیه‌پذیر، در هنگام تولید قابل تنظیم است و می‌تواند از چند ماه تا چند سال باشد. این کار با کمک ضد‌اکسنده‌های خاص انجام می‌شود و می‌توان با قرار دادن این محصولات در شرایط سرد و تاریک این زمان را به تأخیر انداخت. پلاستیک‌های اُکسازیست‌تجزیه‌پذیر در زنجیر خود هیچ‌گونه کلر و یا فلزات سنگین شامل سرب، جیوه، کادمیوم و یا کروم هشت‌ظرفیتی ندارند. در ژانویه 2005 در وین نوعی ارزیابی عمر مفید صورت گرفت که نشان می‌دهد محصولات پلاستیکی از لحاظ موازنه انرژی در کل دوره عمرشان در مقایسه با موازنه انرژی دیگر مواد، به صرفه‌جویی در مصرف انرژی کمک می‌کنند. مواردی از این نوع صرفه‌جویی در مصرف انرژی عبارتند از: • جایگزینی موادی که برای تولید در واحد عملیاتی مشابه، انرژی بیشتری مصرف می‌کنند (مانند شیشه) • استفاده از مواد کمتر در مقایسه با مواد مشابه (به‌ویژه در صنایع بسته‌بندی) • کاهش مصرف سوخت به دلیل کاهش وزن (به‌ویژه در حمل و نقل) • ذخیره انرژی برای عایق‌کاری حرارتی(در حالی‌که عایق‌کاری با مواد دیگر کمتر مؤثر بوده و از نظر فنی پیچیده‌تر و گران‌تر است.) • ذخیره انرژی به دلیل جلوگیری از هدر رفتن و آسیب‌دیدن محصولات بسته‌بندی‌شده این موضوع که گفته می‌شود پلاستیک‌های اُکسازیست‌تجزیه‌پذیر به گونه‌ای طراحی شده‌اند که کاملاً در محیط از بین می‌روند در مورد پلاستیک‌های پوسنده(Compostable) و آب‌زیست‌تجزیه‌پذیر هم صادق است چون طبق استانداردهای ASTM D6400، ASTM D6868، EN13432 و ISO 17088 و استانداردهای مشابه، بیش از 90% این مواد باید در 180 روز یا کمتر به گاز دی‌اکسیدکربن تبدیل شود. با این وجود پلاستیک‌های اُکسازیست‌تجزیه‌پذیر را می‌توان بارها استفاده کرده و بازیافت نمود. نکته اصلی اینست که برای پلاستیک‌هایی که جمع‌آوری نشده و وارد محیط می‌شوند چه اتفاقی می‌افتد؟! بنابراین اُکسازیست‌تجزیه‌پذیری تنها یک راه‌حل برای از بین بردن پلاستیک‌ها نیست بلکه نوعی اطمینان در مقابل تجمع زباله‌های پلاستیکی در محیط است. 2. پلاستیک‌های آب‌زیست‌تجزیه‌پذیر این پلاستیک‌ها عموماً از غلات تشکیل شده‌اند. آب‌زیست‌تجزیه‌پذیری با آبكافت آغاز می‌شود. برخی از این پلاستیک‌ها حاوی مقادیر زیادی نشاسته هستند و به همین دلیل گفته می‌شود که این مواد از از منابع تجدیدپذیر تولید می‌شوند. بسیاری از آنها در واقع حتی تا 50% پلاستیک‌های نفتی(مانند برخی پلی‌استرهای آلیفاتیک) دارند و بنابراین می‌توان آنها را محصولی بین پلاستیک‌های نفتی و مواد طبیعی محسوب کرد. در فرآیند تولید پلاستیکهای آب‌زیست‌تجزیه‌پذیر، مقادیر بسیاری انرژی‌های فسیلی مصرف شده و در نتیجه گازهای گلخانه‌ای تولید می‌شود. این سوخت‌های فسیلی در اُتوکلاو برای تخمیر و بسپارش واسطه‌های تولیدی به صورت زیست‌شیمیایی(مانند پلی‌لاکتیک اسید از هیدروکربن‌ها و ...)، در ماشین‌آلات کشاورزی و وسایل حمل و نقل جاده‌ای و در نهایت برای تولید و حمل و نقل غنی‌کننده‌ها و آفت‌کش‌ها، مصرف می‌شوند. معمولاً عنوان می‌شود که آنها از غلاتی که کاربرد غذایی ندارند، تولید می‌شوند اما حتی در این‌صورت هم، از منابع مورد نیاز مواد غذایی مانند زمین کشاورزی و آب، که در تمام دنیا با کمبود آن مواجه هستیم، استفاده می‌کنند. مطالب زیر تنها بخش کوچکی از مطالب رسانه‌های بین‌المللی است که با هدف جلب ‌توجه عموم به سمت مشکلات ناشی از کاربرد منابع تجدیدپذیر مشتق‌شده از گیاهان به عنوان جایگزین محصولات پتروشیمی، چاپ شده‌اند. آنها روی استفاده از ذرت و روغن خرما جهت تولید سوخت‌های زیستی وسایل نقلیه موتوری، متمرکز شده‌اند اما مشابه این موارد در استفاده از ذرت و دیگر محصولات کشاورزی در تولید پلاستیک‌های آب‌زیست‌تجزیه‌پذیر نیز وجود دارد. اینترنشنال هرالد تریبون(International Herald Tribune) در 31 ژانویه 2007 می‌نویسد: چند سال قبل سیاستمداران و گروهای سبز هلند از جایگزینی سوخت‌های زیستی در تولید انرژی‌های پایدار توسط توربین‌های الکتریسیته هم‌محور هیجان زده بودند. به زیرمجموعه‌های دولتی مأموریت داده شد تا ژنراتورهایی طراحی کنند که منحصراً با این سوخت کار می‌کند که در حالت نظری بدلیل مشتق شدن از گیاهان، بسیار پاک‌تر از سوخت‌های فسیلی است. اما سال قبل وقتی محققین در اندونزی و مالزی کشت و زرع این مواد را مطالعه می‌کردند، این افسانه تبدیل به یک کابوس زیست‌محیطی گردید. افزایش تقاضای روغن خرما در اروپا منجر به نابودی سطح‌های وسیعی از جنگل‌های آسیا و افزایش مصرف غنی‌کننده‌های شیمیایی می‌گردد. اوضاع به مراتب وقتی بدتر است که سطح مورد نیاز کشت با زه‌کشی و سوزاندن خاک‌های نباتی که کربن فراوانی در فضا منتشر می‌کند، فراهم شود. در 25 ژانویه 2009 روزنامه اقتصادی 24 ORE در مکزیک پرسیده است؟ " غذا یا سوخت؟ آیا ذرت روی میز به عنوان نان ذرت بهتر است یا با تبدیل به اتانول و سپس سوخت زیستی، در باک‌های سوخت؟ قیمت غلات به خاطر افزایش تقاضای اتانول برای تولید سوخت زیستی در یک سال 2 برابر شده است. این‌کار با افزایش قیمت نان ذرت، باعث ایجاد بحران در مواد غذایی شده است. مردم عادت داشتند برای هر کیلو نان 7 پزو خرج کنند اما الان باید 18 پزو بپردازند. نان ذرت مهم‌ترین بخش رژیم غذایی مکزیکی‌هاست. ویرایش 5 فوریه 2007 بیزنس ویک(Business Week) می‌نویسد:"افزایش قیمت ذرت که به مراتع ایالات متحده آسیب می‌رساند به خاطر کاهش تأمین مواد اولیه نمی‌باشد. در ایالات متحده برداشت سال قبل 5/10 ميليارد پیمانه بوده است که این مقدار سومین میزان تولید سالانه در کل تاریخ بوده است، اما به جای اینکه این مقدار خوراک انسان‌ها و خوک‌ها و گله‌های حیوانات گردد، تبدیل به سوخت خودروها شده است. 20% کل تولید ذرت در 2006 توسط 112 کارخانه تولید سوخت تبدیل به تقریباً 5 ميليارد گالون اتانول شده است. با این کار مرغداری‌ها هم در ایالات متحده متضرر می‌شوند. هزینه غذای مصرفی در صنایع تقریباً 5/1 ميليارد دلار در سال است. در نهایت، این افزایش‌ها به مصرف‌کننده‌ها منتقل گردیده و موجب ایجاد تورم در قیمت مواد غذایی می‌شود." کمیته اصلاحات محیط‌زیستی انگلستان(The UK House of Commons Environmental Audit Committee) دریافته است که "تولید سوخت‌های زیستی توسط دولت انگلستان و اتحادیه اروپا بدون وجود یک سازوكار مؤثر برای ممانعت از اتلاف کربن‌های مصرفی در کل دنیا عملی کاملاً غیرمنطقی است."این کمیته ادامه می‌دهد که: "صنایع تولید سوخت زیستی بر مبنای فناوری حاضر منجر به افزایش قیمت‌های محصولات کشاورزی رایج می‌شود و با جای‌گزینی محصولات خوراکی به امنیت مواد غذایی در کشورهای در حال توسعه، آسیب می‌رساند." به تازگی در اتحادیه اروپا تولید سوخت‌های زیستی توسط موسسه‌ي علمی کمیسیون اروپا به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است. در یکی از این گزارش‌ها سؤال شده است که آیا با در نظرگرفتن هزینه‌ها، واقعاً این مواد ارزش تولید به عنوان سوخت را دارند؟! این گزارش به نوعی حمایت از ابراز نگرانی استاوروس دیماس(Stavros Dimas) متصدی تحقیقات و گروه‌های زیست‌محیطی که تولید سوختهای زیستی را کمک به گرمایش زمین از طریق قطع درختان جنگلی و سوختن ذغال کک می‌دانند، می‌باشد. در سوم آوريل 2009 دکتر پیتر برابِک(Peter Brabeck) مدیر عامل نستله می‌گوید: "اتلاف آب به 3 عامل ساده وابسته است. اولین عامل زیرساخت‌هاست. اگر به سراسر دنیا بنگریم، 60% آب آشامیدنی تنها به دلیل ناکافی بودن زیرساخت‌ها هدر می‌رود. عامل بعدی تصمیمات سیاسی است و در نهایت اصلاً پذیرفتنی نیست که ما از مواد خوراکی برای تولید سوخت‌های زیستی استفاده کنیم. اصلاً قابل پذیرش نیست که 9100 لیتر آب مصرف شود تا تنها 1 لیتر سوخت خالص دیزل تولید گردد." گروه‌های طرفدار محیط‌زیست در اروپا (Friends of the Earth Europe) در نهم ژوئيه 2008 می‌نویسند: "جریان سیاسی اروپا اکنون علیه سوخت‌های زیستی است. این موضوع(در پارلمان اروپا) به وضوح نشان می‌دهد که گسترش سوخت‌های زیستی پذیرفتنی نیست. در اصل این سوخت‌ها به عنوان جایگزینی برای سوخت‌های فسیلی توسط رهبران اروپا و دوستداران محیط‌زیست مطرح شدند اما در سال گذشته با استناد به گزارش‌های بی‌شماری که نشان می‌دادند تولید آنها در واقع منجر به انتشار بیشتر گازهای گلخانه‌ای و افزایش فوق‌العاده قیمت مواد غذایی می‌گردد، تبدیل به دشمنان محیط‌زیست شدند." طرفداران سوخت‌های زیستی این موارد را با تغییرات آب و هوایی که با استفاده از آنها رخ می دهد، پاسخ می‌دهند. به هر حال، گرچه سوخت‌های زیستی در این زمینه مؤثر هستند اما بسیاری از این سوخت‌های تجاری به میزانی که وعده می‌دهند باعث صرفه‌جویی در تولید گازهای گلخانه‌ای نمی‌گردند و حتی در پاره‌ای از موارد در مجموع از سوخت‌های فسیلی که قرار است جایگزین‌شان شوند، آلودگی بیشتری به دنبال دارند. شواهد نشان می‌دهد که استفاده از زمین کشاورزی برای رشد مواد خوراکی و سپس تبدیل به سوخت زیستی، کاهش تولید موادغذایی و افزایش قیمت را به دنبال دارد. در ششم مارس 2008 مدیر مؤسسه مشاوره علمی(Chief Scientific Adviser) انگلستان هشدار می‌دهد که با تداوم این روند، دیگر نمی‌توان موادغذایی مردم دنیا را فراهم کرد. پلاستیک‌های قابل پوسانش، حدود 400% گران‌تر از پلاستیک‌های نفتی هستند و عموماً استحکام کافی برای تولید در ماشین‌آلات با سرعت بالا را ندارند و پس از تجزیه، متان‌(یک گاز گلخانه‌ای قوی) منتشر می‌کنند. این مواد غالباً اگر با پلاستیک‌های نفتی مخلوط نشوند، نمی‌توانند وزن‌های معمول برای کیسه‌ها را تحمل کنند. علاوه بر این، استفاده از خاک، آب و مواد غنی‌کننده برای رشد غلات و تبدیل آنها به سوخت‌های زیستی و پلاستیک‌های زیستی که به قیمت عدم دسترسی مردم فقیر به مواد غذایی منجر می‌شود، اشتباه است. با مراجعه به روزنامه گاردین(Guardian) در 26ام آوريل 2008 می‌بینید که این موضوع در رشد پنبه و کنف برای تولید پلاستیک‌های بادوام هم صدق می‌کند. این پلاستیک‌ها به عنوان مثال با له شدن یک گوجه و یا ریختن مقدار کمی شیر، به سرعت غیربهداشتی می‌شوند و به همان شکل تا زمان تجزیه باقی می‌مانند اما پلاستیک‌های اکسازیستی قابل شستشو بوده و می‌توانند تا 5 سال عمر کنند. پلاستیک‌های آب‌زیست‌تجزیه‌پذیر در شرایط بی‌هوازی(بدون حضور اکسیژن) می‌توانند متان آزاد کنند و متان 23 برابر در گرمایش زمین مؤثرتر از دی‌اکسیدکربن است. پوسانش‌پذیر بودن پلاستیک‌ها عملاً به معنی ایجاد یک خاصیت غیرضروری با هزینه بسیار بالا و ایجاد مشکلات زیست محیطی جدید است. 3.پلاستیک‌های تجزیه‌پذیر نوری این پلاستیک‌ها فقط در مقابل نور فرابنفش زیست‌تجزیه‌پذیر هستند و در محیط‌هایی که نور به آنها نمی‌رسد هم‌چون زیر خاک و فاضلاب‌ها و دیگر محیط‌های تاریک، تنها اگر اُکسازیست‌تجزیه‌پذیر باشند تجزیه می‌شوند. منابع: 1. Briefing note on Biodegradable plastics, Oxo-Biodegradable Plastics Association,25th Sep 2009, Gerald Scott & et 2. "Environmental biodegradation of polyethylene", S. Bonhomme & et, Polym. Deg. Stab., 81, 441-452 3. European Directive 2002/72/EC (as amended 2004/19/EC). 4. Report 15th January 2008 (HC 76-1 of 2007-08). Para 53 [Hidden Content] 5. Financial Times [Hidden Content] ایران پلیمر