شهر مقدس مشهد بعنوان دومین کلانشهر مذهبی جهان در شمال شرقی استان خراسان رضوی بین دو رشته کوه هزار مسجد درشمال و بینالود درجنوب قرار دارد. مساحت این شهر 270 کیلومتر مربع و طبق سرشماری سال1385جمعیت آن 2/5 میلیون نفر می باشدکه نیمی از جمعیت استان را تشکیل می دهد. وجود بارگاه ملکوتی هشتمین امام شیعیان حضرت علی بن موسی الرضا (علیه آلاف التحـّیه والثناء) و سایر جاذبه های توریستی موجب گردیده سالانه بالغ بر 20 میلیون زائر و مسافر از اقصی نقاط جهان به این شهر عزیمت نمایند.
مطالعات جامع حمل و نقل شهر مشهد بین سالهای 73 تا 78 و مطالعات توسعه شبکه حمل و نقل ریلی بین سالهای 81 و 83 توسط پژوهشکده حمل و نقل دانشگاه صنعتی شریف صورت پذیرفت. بر اساس این مطالعات مشهد نیازمند 4 خط مترویی می باشد که این مطالعات در شورای ترافیک استان تصویب و در جلسه پنجاه و دوم شورایعالی ترافیک شهرهای کشور در تاریخ 23/3/83 مطرح گردیده است. با توجه به وجود شهرهای جدید همچون گلبهار در شمال و بینالود در جنوب، پس ازانجام مطالعات، توسعه خطوط مترو به این شهرهای جدید نیز پیش بینی و مراحل تصویب خط مشهد- گلبهار در جلسه شصت و دوم شورایعالی ترافیک در تاریخ 2/12/84 و مراحل تصویب خط مشهد – بینالود در جلسه شصت و هفتم شورایعالی ترافیک در تاریخ 25/2/86 به انجام رسید.
عملیات اجرایی خط 1 در اواسط سال 1379 آغاز گردید. احداث مسیر بخش اول خط یک قطار شهری مشهد (از وکیل آباد تا میدان نخریسی) نیز در سال 1386 به پایان رسیده و طبق قراردادی که با شرکت CRC منعقد گردیده است کار ساخت واگنها در دست انجام می باشد. بهره برداری از این خط در اسفند ماه سال 1389 با سرفاصله زمانی 30 دقیقه آغاز گردید و پیش بینی میشود با تکمیل واگنهای این خط تا بهمن ماه سال 1390 سرفاصله زمانی به 5 دقیقه کاهش یابد.
احداث ادامه مسیر خط 1 (میدان نخریسی تا فرودگاه شهید هاشمی نژاد) نیز در تاریخ 23/3/83 به تصویب شورایعالی ترافیک رسید و در مرحله برگزاری مناقصه می باشد.
خط 2 قطار شهری مشهد در جلسه شصت و هفتم شورایعالی ترافیک در تاریخ 25/2/86 ، به طول 14 کیلومتر و تعداد 12 ایستگاه به تصویب رسید و در حال حاضر در دست اجرا می باشد.