جستجو در تالارهای گفتگو

10- تهران – ایران : 15/6 میلیون نفر در معرض خطر خطر زلزله برای شهرهایی در آمریکا و شرق آسیا آشکار است ولی خطرهایی نیز در بخش هایی از خاورمیانه وجود دارند که دلیل آن خط گسل آناتولی شمالی است. 6/13 میلیون نفر بطور بالقوه در معرض خطر هستند. اگر یک زلزله، تهران پایتخت ایران را بلرزاند که برج آزادی (تصویر فوق) در آن واقع شده است، این شهر را در مرتبه ششم شهرهای در معرض خطر در بین ده شهر از دیدگاه موسسه سویسی ریو قرار می دهد، البته در صورتیکه مناطق شهری فقط به دلیل خطر زلزله، رتبه بندی شده باشند، دو میلیون نفر دیگر در این شهر در خطر مواجهه با سیل رودخانه قرار دارند که به همین دلیل، این شهر دارای رتبه دهم از نظر خطر کلی می باشد. 9- لوس آنجلس – آمریکا: 16/4 میلیون نفر در معرض خطر مانند تهران، تهدید اصلی در لوس آنجلس بخاطر زلزله است که بدلیل گسل سان آندرس می باشد. یعنی 4/17 میلیون نفر در معرض خطر زلزله هستند و این شهر در رتبه چهارم از نظر خطر زلزله قرار دارد. 7/1 میلیون نفر دیگر در معرض خطر سیل از سوی رود لوس آنجلس هستند که این شهر را در رتبه نهم خطرات کلی بلایای طبیعی قرار می دهد. 8- شانگهای – چین :16/7 میلیون نفر در معرض خطر بزرگترین خطر برای قوه محرکه اقتصادی چین یعنی شانگهای، سیل رودخانه است که 11/7 میلیون نفر در معرض آن قرار دارند. شانگهای در دهانه رودخانه یانگ تسه قرار دارد و با جریان یافتن آب رود یانگ پو در آن، این دو رودخانه با هم یکی می شوند. رود هانگ پو در ماه فوریه شهرت بدی پیدا کرد زیرا هزاران جسد خوک در انشعابات آن پیدا شد. شانگهای همچنین در معرض خطر امواج خروشان (1/4 میلیون نفر در معرض خطر) و طوفان می باشد. 7- مانند شانگهای، بزرگترین خطر در شهر هندی کلکته، سیل رودخانه است. موسسه سویسی ریو تخمین می زند که 10/5 میلیون نفر در معرض خطر هستند، یعنی این شهر با سومین خطر بزرگ از سیل رودخانه در این گزارش مواجه است. ولی این شهر همچنین با خطرات کوچکتری از امواج خروشان(1/4 میلیون نفر در معرض خطر) و سونامی (6 میلیون نفر در معرض خطر) و همچنین طوفانها و زلزله ها مواجه است. 6- ناگویا – ژاپن : 22/9 میلیون نفر در معرض خطر حاکم نظامی بنام ایماگاوا یوجی چیکا اقدام به ساخت برج ناگویا (تصویر فوق) در قرن هفدهم نمود تا به دفع حملات از سوی اوزاکا بپردازد، ولی هر دوی این شهرها با خطرات مشابهی از سوی بلایای طبیعی مواجه هستند. در ناگویا، 9/4 میلیون نفر در معرض خطر زلزله قرار دارند و این شهر همچنین با بالاترین خطر از طرف سونامی مواجه است (2/4 میلیون نفر) و همچنین طوفانها و امواج خروشان و سیل های رودخانه ای نیز خطراتی برای این شهر در بردارند. 5) جاکارتا – اندونزی : 27/7 میلیون نفر در معرض خطر جاکارتا در رتبه دومین شهر در گزارش مربوط به شهرهای در معرض خطر زمین لرزه قرار دارد که می تواند بر 17/7 میلیون نفر اثر بگذارد و این موضوع همچنین، این شهر را تبدیل به دومین عامل تهدید کننده نموده که موسسه سویسی ریو در نظر گرفته است. گذشته از این جاکارتا در رتبه چهارمین شهر در معرض خطر از نظر سیل رودخانه ای قراردارد که 10 میلیون نفر بطور بالقوه در معرض تهدید آن می باشند. 4) اوزاکا – کوبه ژاپن 32/1 میلیون نفر در معرض خطر شهرهای اوزاکا و کوبه حدود 19 مایل از هم فاصله دارند و بین آن ها،14/6 میلیون نفر در معرض خطر هستند، اگر یک زلزله، این منطقه را بلرزاند این وضعیت، شهرهای فوق الذکر را در رتبه پنجم فهرست موسسه سویسی ریو در رابطه با خطر زلزله قرار می دهد. این دو شهر در معرض خطرات دیگر نیز قرار دارند. حدود 7/8 میلیون نفر در معرض خطر طوفان (که از این نظر در رتبه چهارم قرار دارند) و 3 میلیون نفر در معرض خطر امواج خروشان (که از این نظر در رتبه دوم قرار دارند) و همچنین در رتبه دوم شهرهای در معرض خطر سونامی هستند که 1/8 میلیون نفر در معرض این خطر می باشند. 3- دلتای رود پرل – چین : 34/5 میلیون نفر در معرض خطر دلتای رود پرل، منطقه ای است که شامل شهرهای گوانگ ژو (عکس های بالا ) – شن زن – دونگان و هنگ کنگ می شود. این رود به دریای جنوب چین متصل می گردد و شهرهای اطراف آن را با خطرات متعددی مواجه می نماید. این وضعیت، منطقه مذکور را از نظر طوفان (17/2میلیون نفر در معرض خطر) و سیل رودحانه ای (12 میلیون نفر در معرض خطر ) و امواج خروشان (53 میلیون نفر در معرض خطر) قرار داده است. 2- مانیل – فیلیپین : 34/6 نفر در معرض خطر هزاران نفر در شهرهای مانیل در ماه قبل به دلیل وقوع سیل تخلیه شدند و این شهر در طول چند هفته گذشته به دلیل وقوع سیل تخلیه شدند و این شهر در طول چند هفته گذشته به دلیل زلزله لرزیده است. این وقایع نشان می دهند که چرا این شهر از نظر فجایع طبیعی در چنین رتبه بالایی قرار دارد. این شهر در رتبه بندی موسسه سویسی ری در میان ده شهر در معرض خطر سیل رودخانه ای قرار ندارد ولی در رتبه سومین شهر در معرض زلزله (16/8میلیون نفر در معرض خطر) و طوفان(12/6 میلیون نفر در معرض خطر) قرار دارد. 1- توکیو و یوکوهاما – ژاپن : 57/1 میلیون نفر در معرض خطر در ابتدای ماه جاری، کمیته بین المللی المپیک، توکیو را به عنوان میزبان بازی های المپیک سال 2020 انتخاب کرد که دلیل آن، زیر ساخت های ایجاد شده مناسب و برنامه ریزی اقتصادی مهم این شهر است. این خوب است که توکیو کنترل این موضوعات را در دست دارد و می تواند آنها را پیش بینی کند زیرا مسایل زیادی هستند که این شهر نمی تواند آن ها را کنترل نماید. توکیو و شهر مجاور آن، یوکوهاما بر اساس این گزارش در منطقه ای هستند که دارای بیشترین تعداد افراد در معرض خطر زلزله می باشد (29/4 میلیون نفر در معرض خطر) و این شهر همچنین با خطر طوفان (14/1 میلیون نفر) سیل رودخانه ای (8/9 میلیون نفر) سونامی (2/4 میلیون نفر) و امواج خروشان (2/3 میلیون نفر) مواجه است و به همین دلیل، رتبه اول را در بین شهرهای در معرض بالاترین خطر از نظر بلایای طبیعی در جهان دارد. منبع: سایت آقای شهردار

تنها در سال 2012، آمریکای لاتین با 131،000 مرگ ناشی از آلودگی قابل پیش‌گیری هوا مواجه بود. به منظور کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای و بهبود کیفیت هوا، لازم است که ناوگان حمل‌ونقل عمومی – مثل اتوبوس‌ها– به ناوگانی با سوخت کارآمدتر تبدیل شود. استفاده از سوخت‌های پاک تر– مثل گاز طبیعی یا دیزل با گوگرد کم– و ارتقاء تکنولوژی‌هایی که گازهای گلخانه ای سمی کمتری تولید می‌کنند، دو راهکار برای بهره‌وری از سوخت بهتر می‌باشند که شهرها باید در مبارزه برای دستیابی به هوایی پاک در نظر داشته باشند. در تاریخ 27 مارس سال 2015، C40 انجمن شهرداران آمریکای لاتین ناوگان اتوبوس‌رانی پاک را در مرکز دستور کار خود قرار داد. بوینس آیرس میزبان این انجمن، و بیش از 15 رهبر شهری آمریکای لاتین بود که حضور داشتند. این انجمن با ایجاد بیانیه اتوبوس پاک که شهرها را ملزم به انتخاب “اتوبوس‌های با تولید گازهای گلخانه‌ای کم یا تقریباً صفر” می‌کند، پیشرفت‌های قابل توجهی را برای تلاش‌های کاهش تغییرات آب و هوایی در آمریکای لاتین به ارمغان آورد. این بیانیه اهداف کلیِ اتوبوس پاک را در شهرهای شرکت‌کننده تنظیم کرده و نهادی مشترک برای اولویت بندی روش‌های پایدارتر سرمایه‌گذاری ناوگان پاک به وجود می‌آورد. به منظور تضمین موفقیت این بیانیه و به حداکثر رساندن کاهش گازهای گلخانه‌ای، رهبران شهری باید این توافق را به عنوان قدم اول و ادامه دهنده‌ی کاوشِ دیگر استراتژی‌های ارزان قیمت– مثل بهینه ­سازی مسیر– برای کاهش گازهای گلخانه‌ای مد نظر داشته باشند. اهداف و تأمین مالی، تنها گام اول هستند این بیانیه اهداف اجرای اتوبوس پاک تر را چنین تنظیم می‌کند: شهرهای امضا کننده، توافق کرده‌اند که تا سال 2020، اتوبوس پاک 28 درصد از کل ناوگان آن‌ها را تشکیل دهد. تصمیم‌سازان به منظور تعیین اهداف هریک از شهرهای شرکت کننده، به تحلیل دقیقی از زمینه محلی نیاز خواهند داشت؛ چراکه برخی از فناوری‌ها و سوخت‌های ترکیبی در محیط‌های خاص کارآمد تر هستند- مثل اتوبوس‌های هیبریدی در شهرهای متراکمی که در آن متناوباً بایستی توقف‌های کوتاه داشت (منظور گاز و ترمز متناوب به دلیل ترافیک است). در مورد تنظیم اهداف، ریو مثال خوبی را ارائه می‌دهد. این شهر تولید گازهای گلخانه ای خود را با استفاده از پروتکل گازهای گلخانه ای برای شهرها (GPC) و تلاش‌های کارآمد در سراسر بخش‌های زباله و حمل و نقل طبقه بندی می‌کند، که این‌ کار به منظور رسیدن به هدف کاهش 20 درصدی انتشار گاز کربن صورت می‌گیرد. به منظور دستیابی به اهداف مشخص شده در بیانیه، لازم است که شهرها به منابع خوبی از بودجه دسترسی داشته باشند. مادامی که این بیانیه در درجه اول به عنوان یک تعهد تنظیم ­شده بر مبنای هدف، برای اتوبوس‌های سازگار با محیط زیست دوستانه تر عمل می‌کند، شهرها را نیز به کشف منابع جدید تأمین مالی ناوگان پاک، از جمله تولید کنندگان جهانی و بانک‌های چند جانبه مرتبط با توسعه، تشویق می‌کند. تأمین مالی، موضوع مهمی برای اطمینان از ثبات مالی ناوگان پاک می‌باشد، چراکه چنانچه اتخاذ فناوری و سوخت‌های پاک پر هزینه باشد، اپراتورها ممکن است این هزینه‌ها را در قالب قیمت بالای بلیط به مواد الحاقی منتقل کنند که این اتفاق از هدف نهایی ایجاد حمل و نقل عمومی مقرون به صرفه می‌‌کاهد. دو روش نویدبخش برای تأمین مالی ناوگان پاک، یارانه‌ها و صندوق‌های مالی اقلیمی (منظور بودجه‌هایی است که به صورت محلی و با کمک مردم تأمین می‌شود) می‌باشند. یارانه‌ها می‌تواند به تأمین هزینه‌های مالی اضافی کمک کرده و مانند برنامه‌های آزمایشی به منظور کمک به اپراتورها در درک هزینه‌ها و صرفه جویی در سوخت و فناوری‌های پاک اجرا شود. بودجه‌های مالی اقلیمی رویکرد دیگری را ارائه می‌دهد. برای مثال، به روز رسانی بودجه‌های اقلیمی، وجوه متعدد موجود برای شهرها را به تفصیل شرح می‌دهد، و صندوق‌های سرمایه گذاری اقلیمی، کاهش آلاینده‌ها در اقتصادهای در حال ظهور را از لحاظ مالی پشتیبانی می‌کنند. پیش روی با استراتژی‌های کم هزینه برای کاهش آلاینده‌ها ورای اهداف و گزینه‌های تأمین مالی که در این بیانیه برای ناوگان پاک ذکر شد، بسیاری استراتژی‌های دیگر نیز برای رهبران شهری برای کاهش آلاینده‌هایی که از منابع موجود استفاده می‌کنند موجود است. به عنوان مثال، بهینه‌سازی مسیر طراحی مجدد مسیرهای اتوبوس به صورت کارآمد تر پتانسیل به نصف رساندن آلاینده‌ها در برازیلیای برزیل را داشته است. این تأثیرات، صرفه جویی‌هایی را در سیستم حمل‌ونقل سریع شهر بدون نیاز به سرمایه‌گذاری پرهزینه اضافی ایجاد می‌کنند. به همین ترتیب، در کوارتارو، مکزیک پتانسیل قابل توجهی برای کاهش آلاینده‌ها توسط سازماندهی مجدد اتوبوس‌ها وجود دارد- به حداکثر رساندن ارزش هر دستگاه اتوبوس از طریق طراحی مسیری کارآمد و توقف تدریجی اتوبوس‌های قدیمی تر و یا سازگاری کمتر با محیط زیست. در راستای حرکتی به سمت حمل و نقل سریع اتوبوسی (BRT)، سازماندهی مجدد اتوبوس‌ها نشان داده است که حداقل 85 درصد از انتشار دی­ اکسید کربن در شهر را از بین برده است. در نهایت، آموزش رانندگی می‌تواند یک روش مؤثر برای کاهش انتشار آلاینده‌ها باشند، چنانچه تکنیک‌های خاص رانندگی از لحاظ مصرف سوخت از سایرین کارآمد تر هستند. نمونه ای از آن از یک دوره آموزش رانندگی ارائه شده توسط EMBARQ هند و با حمایت فدرال اکسپرس بیان می‌شود. این برنامه نه تنها درک بهتری از چگونگی به هم پیوستگی بهره‌وری سوختی و رفتار رانندگی را برای رانندگان فراهم می‌آورد، بلکه به ایجاد اهداف بهره‌وری سوختی برای فعالیت‌های روزمره نیز کمک می‌کند. هموار کردن مسیر برای مذاکرات آب و هوایی پاریس کیفیت هوا در مناطق شهری با تغییر عادات تحرک­پذیری نوسان دارد. بیانیه‌ی اتوبوس پاک موضعی مهم و قابل ستایش به خود می‌گیرد که موجب تشویق گزینه‌های حمل‌ و نقلی سبزتر در شهرهای آمریکای لاتین می‌شود. این امر شهرهای شرکت‌کننده را در موضعی امیدوارکننده برای مذاکرات آب و هوایی COP21 دسامبر در پاریس قرار می‌دهد که نشان‌گر ابتکار در اشاره به هردوی آلاینده‌های حمل‌ و نقلی و کیفیت هوای محلی برای جوامعی سالم‌تر و پاک‌تر می‌باشد. ما مشتاقانه در انتظار هستیم تا شاهد تغییر محسوسی که بیانیه اتوبوس پاک ایجاد خواهد کرد و نیز بسیاری از گام‌های ممکن بعدی که سازمان‌های اتوبوس‌رانی در جهت کاهش آلاینده ها و حمایت از شهرهای با کربن کمتر بر می‌دارند، باشیم. منبع: سایت آقای شهردار