جستجو در تالارهای گفتگو

اين داستان فيلم نيست واقعي است. مي خوام با قهرمان واقعي وطن پرست گمنام ايراني آشنا بشيد و اينكه چطور براي ايران جان داد.با جوان ترين استاد خلبان نيروي هوايي ارتش ايران سرلشكر خلبان «علي اقبالي دوگاهه» و داستان عجيب شهادتش بيشتر آشنا شويد او اهل رودبار استان گيلان بود. وي در ۲۵ سالگي استاد خلبان جنگنده f-5 و در ۲۷ سالگي با درجه سرگردي جزو افسران ارشد نيروي هوايي ارتش ايران شد. سرلشگر خلبان«عباس بابايي» و سرلشگر خلبان «مصطفي اردستاني» از شاگردان تحت آموزش ايشان بودند.آموزش درآمريكا :وي تكميل دوره خلباني را به مدت ۲۲۰ ساعت در سال ۱۳۴۷در پايگاه هوايي ويليامز شهر فنيكس ايالت آريزوناي امريكا را به پايان رساند و كسب رتبه نخست در بين بيش از ۴۰۰ دانشجوي خلباني از كشورهاي مختلف به عنوان خلبان نمونه اين پايگاه را از آن خود نمود . امتيازات خلباني كه او در پايگاه ويليامز آمريكا بدست آورد شامل ركوردهايي بود كه تا آن زمان هرگز در آن پايگاه هوايي ثبت نشده بود. بطوري كه تمامي اساتيد پرواز هواپيماهاي جنگي آمريكا را شگفت زده نمود. و به او لقب سلطان پرواز را داده بودند. در سال 1348 آموزش هاي تاكتيكي هواپيماي شكاري اف5 را به سرعت گذراند و به عنوان افسرخلبان جنگنده شكاري تاكتيكي اف5 تايگر در گردان 43 شكاري، فعاليت هاي پروازي خود را در پايگاه هوايي دزفول آغاز كرد. در سال 1351 بين خلبانان تمام پايگاه ها در پايگاه دزفول برگزار شد حائز مقام نخست در بين تمامي خلبان ها شد و به عنوان قهرمان قهرمانان معرفي شد در سال ۱۳۵۳ جهت گذراندن دوره كارشناسي تفسير عكس هاي هوايي و مديريت اطلاعات و عمليات هوايي مجددا به امريكا اعزام گرديد. .پس از بازگشت در پايگاه هاي هوايي بوشهر و تبريز به خدمت پرداخت شهيد اقبالي در سال 1354 ازدواج كرد كه ثمره آن فرزندي پسر بود كه هم اكنون از پزشكان حاذق كشور است. براساس مدارك موجود در پرونده پرسنلي اين شهيد وي همواره در وضعيت عالي پروازي آكادميك و انضباطي قرار داشته است. دريافت بيش از سه هزار ساعت پرواز عملياتي و آموزش خلباني به ده ها دانشجوي جوان كه تعدادي از آنها همچون شهيدان سرافراز سرلشگر خلبان عباس بابايي و سرلشگر خلبان مصطفي اردستاني به مقام والاي شهادت نايل شده اند و يا به رده هاي ارشد فرماندهي نيروي هوايي رسيده اند كارنامه درخشان شهيد سيدعلي اقبالي است. در بيان خصوصيات اين شهيد نوشته اند وي فردي به تمام معنا صميمي و مهربان بود فروتن و خويشتن دار گشاده رو و متين آراسته و با اخلاق نيكو و منش بسيارانساني شهيد اقبالي علاقه وافري به قرآن داشت و هرچند وقت كل قرآن را دوره مي كرد. اين شهيد سعيد در عمليات معروف كمان 99 كه در نخستين روز جنگ تحميلي با شركت 140 فروند جنگنده از پايگاه هاي مختلف انجام شد شركت داشت. سيد شهيد در قالب ليدر دسته 4 فروندي به نام اسكارال از پايگاه دوم شكاري تبريز به هوا برخاست و پس از بمباران پايگاه هوايي موصل، به همراه همه همرزمانش سالم به پايگاه برگشت. شهادت : اين هم وطن دلير اكثر تلمبه خانه ها و نيروگاه هاي برق عراق از كار انداخته بود و طرح هاي عملياتي وي باعث گرديده بود صادرات ۳۵۰ ميليون تني نفت عراق به صفر برسد از اين رو صدام جنايتكار به خون اين شهيد تشنه بود . شرح كامل شهادت ايشان را در زير بخوانيد و به ديگران هم بفرستيد تا مردم ايران بدانند ما چه عزيزان گمنامي را در نيروي هوايي ارتش داشته ايم كه حتي نام آنها را هم نشنيده ايم . شهادتش در روز عيد قربان مصادف با اول آبان ماه 1359 رقم خورد. پس از بمباران موفق پادگان العقره در شمال عراق و همچنين در منطقه هوايي موصل هواپيمايش مورد اصابت قرار گرفت و در حالي كه به نزديكي مرز ايران رسيده بود هواپيمايش سقوط كرد و در خاك عراق مجبور به خروج اضطراري شد. در حالي كه زنده به اسارت مزدوران عراقي درآمده بود، به دليل ضربات مهلكي كه نيروي هوايي ارتش ايران در نخستين ماه جنگ بر پيكر ماشين جنگي عراق وارد نموده بود به دستور صدام و براي ايجاد رعب و وحشت در بين ساير خلبانان كشورمان، برخلاف تمامي موازين انساني و موافقت نامه هاي بين المللي رفتار با اسرا، به فجيع‌ترين و بيرحمانه ترين وضع به شهادت رسيد. بدستور صدام ملعون، دو ماشين جيپ از دو طرف با طناب هايي كه به بدن اين خلبان پر افتخار بسته بودند بدنش را دو نيم كردند. به طوري كه نيمي از پيكر مطهرش در نينوا و نيمي در موصل عراق مدفون شد. اين جنايت به حدي وحشيانه بود كه رژيم بعثي در تلاشي بيشرمانه براي سرپوش گذاشتن بر اين جنايت هولناك، تا سالها از اعلام سرنوشت آن شهيد مظلوم خودداري مي كرد و طي ۲۲ سال هيچگونه اطلاعي از سرنوشت وي موجود نبود؛ تا اين كه در خرداد سال ۱۳۷۰، بر اساس گزارش هاي موجود عملياتي و اطلاعاتي، و نامه ارسالي كميته بين‌المللي صليب سرخ جهاني مبني بر شهادت ايشان و اظهارات ديگر اسراي آزاد شده وخلبانان اسير عراقي، شهادت خلبان علي اقبالي دوگاهه محرز شد. پيكر مطهرش كه بخشي از آن غريبانه در قبرستان محافظيه نينوا و بخشي ديگر در قبرستان زبير موصل به خاك سپرده شده بود، با پيگيري كميته جستجوي اسرا و مفقودين وكميته بين‌المللي صليب سرخ جهاني، به همراه پيكرهاي مطهر تني چند از ديگر خلبانان شهيد نيروي هوايي، پس از ۲۲ سال دوري از وطن، در ميان حزن و اندوه خانواده، ياران و همرزمانش به ميهن بازگشت و به شكلي بسيار با شكوه و تاريخي در ميدان صبحگاه ستاد نيروي هوايي تشييع و در پنجم مردادماه ۸۱ در قطعه خلبانان بهشت زهرا دركنار ساير همرزمانش آرام گرفت.يادش گرامي و راهش پر رهرو باد. منبع

سلام چرایکی صدای نوارترانش توی ماشین زیادباشه به اوگیرمیدن ولی مداحی نه؟مگرآلودگی صوتی فرق دارد؟ چراتوی جشن می شودمداحی کردیاغمگین خوندولی توی شهادت نمی شودشادخوند؟(مثلاهمین عیدنوروز هیت راه انداختنداونم توخیابان) چرامی شود گریه کردیازدتوی سروسینه ولی نمیشه برفرض رقصید؟ نیمه شعبان نزدیکه کنارمادارن ازاین ایستاگاهای ..درست می کنندپارسال هم بودایناصدای نواررازیادمی کنندحالااگرمن برم جلوی ایناان ورخیابان نوارترانه بزارم (سندی)چی می شود؟ می گه نمی گن صدانبایدبلندباشه که موجب آرامش شودپس چراتوی پارک اذان میگه؟شانس ماهم یکی هست اینقدرغمگین اذان می گه آدم اول صبحی یادمردن می افتد؟ ومگرهای دیگرکه شمابگویید....

28 صفر رحلت پيغام دار آخرين، خاتم نبوت را نگين، حضرت رسول واپسين، عينيت قرآن کريم، حضرت رسول اکرم صلی‌الله عليه و آله بر مسلمانان جهان تسليت باد. در سال يازدهم هجرت رسول اكرم (ص) در آخرين سفرحج (در عرفه)، در مكه و در غديرخم، در مدينه قبل از بيمارى و بعد از آن در جمع ياران و يا در ضمن ‏سخنرانى عمومى، با صراحت و بدون هيچ ابهام، از رحلت ‏خود خبر داد. چنان كه قرآن رهروان رسول خدا (ص) را آگاه ساخته بود كه ‏پيامبر هم در نياز به خوراک و پوشاک و ازدواج و وقوع بيمارى و پيرى مانند ديگر افراد بشر است و همانند آنان خواهد مرد. پيامبر اكرم (ص) يك ماه قبل از رحلت فرمود: «فراق نزديک شده و بازگشت ‏به سوى خداوند است. نزديک است فراخوانده شوم و دعوت حق را اجابت نمايم و من دو چيز گران در ميان شما مى ‌گذارم و مى‌‏روم: كتاب خدا و عترتم، و خداوند لطيف و آگاه به من خبر داد كه اين دو هرگز از يكديگر جدا نشوند تا كنار حوض كوثر برمن ‏وارد شوند. پس خوب بينديشيد چگونه با آن دو رفتار خواهيد نمود». در حجه‌‏الوداع در هنگام رمى‏ جمرات فرمود: «مناسک خود را از من ‏فرا گيريد، شايد بعد از امسال ديگر به حج نيايم و هرگز مرا ديگر در اين جايگاه نخواهيد ديد». روزى به آن حضرت خبر دادند كه مردم از وقوع مرگ شما اندوهگين ‏و نگرانند. پيامبر در حالى كه به فضل بن عباس و على بن‌ابى‏طالب (ع) تكيه داده بود به سوى مسجد رهسپار گرديد و پس ازدرود و سپاس پروردگار، فرمود: «به من خبر داده‏ اند شما از مرگ ‏پيامبر خود در هراس هستيد. آيا پيش از من، پيامبرى بوده است كه‏ جاودان باشد؟! آگاه باشيد، من به رحمت پروردگار خود خواهم ‏پيوست و شما نيز به رحمت پروردگار خود ملحق خواهيد شد». روزی ديگر پيامبر (ص) با کمک علی (ع) و جمعی از ياران خود به قبرستان بقيع رفت و برای مردگان طلب آمرزش کرد . سپس رو به علی (ع) کرد و فرمود: «کليد گنجهای ابدی دنيا و زندگی ابدی در آن، در اختيار من گذارده شده و بين زندگی در دنيا و لقای خداوند مخير شده‌ام، ولی من ملاقات با پروردگار و بهشت الهی را ترجيح داده ام».