جستجو در تالارهای گفتگو

چکيده فولادهای زنگ نزن به عنوان گروه مهمی از فولادها،به دلیل کمک به افزایش عمر کاری قطعات، کاهش مصرف مواد اولیه و نیز مصرف انرژی امروزه نقش مهمی را در صنایع مختلف ایفا می کنند. فولاد زنگ نزن 17-4PH به عنوان یک فولاد زنگ نزن رسوب سخت شونده با داشتن خواص منحصر بفردی در زمینه سختی و مقاومت به خوردگی به صورت توانمند کاربردهای وسیعی در صنایع شیمیایی، نفت و گاز، هوافضا و غیره یافته است. در تحقیق حاضر تاثیر افزایش دماي فوق ذوب و تغیر دمای پیش گرم قالب روی سیالیت به روش ریخته گری دقیق مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بررسی های سیالیت و سختی و متالوگرافی حاکی از تاثیر بسیار مهم دماي فوق ذوب بر خواص این فولاد می باشد. اهمیت دامي فوق ذوب به تاثیر آن بر روی اندازه دانه ها و شکل گیری زمینه متالوگرافی بر می گردد. با توجه به اهمیت صنایع شیمیایی، نفت و گاز، هوافضا، غذایی و خودرو در کشورمان، مطالعه در مورد متالورژی این فولاد به عنوان یک آلیاژ استراتژیک حائز اهمیت خواهد بود. این آلیاژ از نوع فولادهای ضد زنگ مارتنزیتی رسوب سخت شونده با نیوبیم و مس می باشد،که این فولاد نسبت به این دسته بیشترین سختی به همراه مقاومت به خوردگی را از خود نشان می دهد. خصوصیات مکانیکی آن با عملیات حرارتی بهینه می شود که می تواند آستحکام تسلیم بسیار بالایی در محدوده MPa 1300-1100 را تامین کند .این فولاد نباید در درجه حرارتهای بالای oC 300 یا زیر صفر به کار برده شود همچنین می تواند مقاومت به خوردگی خوبی در برابر محیطهای اتمسفری ، اسیدهای آلی و نمکها که قابل مقایسه با استانداردهای 304 و 430 می باشد را از خود نشان دهد. نشانه های این فولاد بر حسب استانداردهای مختلف به شرح ذیل می باشد: AMS : 5342 ASTM : A693 grade 630 UNS S17400 EURONORM : 1.4542X5CrNiCuNb16-4 AFNOR : Z5CNU 17-4PH DIN : 1.4542 این فولاد در کتاب Metals Handbook بر مبنای ریخته گری با نشانه CB-7Cu-1 شناخته می شود. تقسیم بندی این فولاد بر حسب شرایط تولید طبق استاندارد AMS: 1-4-بررسي تركيب شيميايي،خواص فيزيكي و مكانيكي آلياژ17-4PH: تركيب شيميايي ، خواص فيزيكي و مكانيكي اين آلياژ را در قالب جداول و در مقايسه با آلياژهاي ديگر فولادهاي زنگ نزن را در زير مشاهده مي كنيد. جدول 1-4: تركيب شيميايي این فولاد در شرایط ریخته گری در مقايسه با چند فولاد ديگر به شرح ذيل مي باشد. جدول2-4 : خواص فيزيكي اين آلياژ به همراه فولادهاي هم خانواده خود در جدول ذيل آمده است. جدول3-4 : مقاومت به خوردگي اين فولاد در محيطهاي مختلف به شرح ذيل است. جدول 4-4 : خواص مكانيكي اين فولاد در شرايط ريخته گري به شرح ذيل مي باشد. در ضمن اين فولاد قابل جوشكاري با الكترود 308 و يا الكترودهاي مشابه مي باشد و نيازي به پيش گرم كردن ندارد . .

محاسبه ميزان پيش گرم كردن در جوشكاري به کمک سایت زیر می توان بر حسب گرمای ورودی، کربن تعادلی، مقدار هیدروژن و ضخامت قطعه، دمای پیش گرم قطعه پیش از جوشکاری را محاسبه کرد. [Hidden Content] .

جوشکاری شغلی است که می تواند باعث کار در پوسچرهای نامطلوب و حمل تجهیزات سنگین گردد. در حین جوشکاری معمولاًَ فشار زیادی روی بازو و شانه ها وارد می گردد. فرآیند جوشکاری دارای خطرهای اختلالات اسکلتی عضلانی(WMSD)[1] نظیر پوسچرهای نامطلوب، بلند کردن تجهیزات و مواد سنگین و پوسچر نامناسب مچ و ... می باشد. در ایالت واشنگتن رگ به رگ شدن اعضا بیش از یک سوم غرامتهای کارگری را در میان جوشکاران درسالهای 2000-1994 تشکیل داده است. آسیب به پشت، گردن و شانه همراه با بازو و دست بیش از نیمی از صدمات جوشکاران واشنگتن را تشکیل می دادند. طبق آمارهای اعلام شده درصد صدمات وارده به اعضاء مختلف به صورت زیر بوده است:: 1- پشت/گردن/ شانه 28% 2- دست / بازو 26% 3- پا 20% 4- گوش 11% 5- سایر قسمتها 15% از پیامدهای ناشی از نامناسب بودن وضعیت کاری می توان به موارد ذیل اشاره نمود: · غیبت از کار به دلیل صدمه یا بیماری و انتقال جوشکاری به کارهای دیگر · هزینه های مربوط به جایگزینی جوشکاران (جوشکاران افراد ماهری در کار خویش هستند و به کار گماردن افراد دیگر نیازمند آموزش در زمینة جوشکاری می باشد) · کاهش بهره وری و کیفیت خطرهای اسکلتی عضلانی رایج در عملیات جوشکاری: · پوسچرهای نامطلوب و استاتیک : به دلیل اینکه وضعیت های کاری در جوشکاری متفاوت است پوسچرهای کاری مختلفی ایجاد می شود · بلند کردن و حمل اشیاء سنگین : گاهی اوقات لازم است که جوشکار اشیاء سنگین، تجهیزات سنگین جوشکاری را انتقال دهد. · تکرار یک سری از عملیات · نیرو: عملیات جوشکاری نیازمند اعمال نیرو (نظیر نیروی لازم جهت گرفتن ابزار (گان) جوشکاری باشد) آنچه که باید در مورد این خطرها در نظر داشت مدت زمان مواجهه، تکرار و شدت مواجهه می باشد.برخی از پوسچرهایی که در عملیات جوشکاری فرد به خود می گیرند. دانلود پی دی اف ارگونومی جوشکاری

جوشکاری با لیزر (بخش 1) ماهيت نور واژه ليزر از حروف اول كلمات عبارت "Light Amplification By Stimulated Emission of Radiation" تشكيل شده است. بنابراين پي بردن به چگونگي عمل ليزر، ويژگي­هاي تابش ليزرها و كاربردهايش منوسط به آگاهي بيشتر از نظريه­هاي حاضر در مورد ماهيت نور است. به طور يقين يونانيها اولين كساني بودند كه كوشيدند طبيعت نور و چگونگي ديدن را توضيح دهند. بعد از آن ظهور علوم تجربي دو نظريه مترادف را به ارمغان آورد. يكي از آنها عبارت بود از نظريه ذره­اي نيوتن كه نور را متشكل از باريكه­اي از ذرات مي­دانست كه تابع قوانين حركت مي­باشند و ديگري نظرية موجي هوك و هويگنس كه طبيعت موجي را براي نور پيشنهاد كردند. هر نظريه­اي راجع به نور كه پذيرفته شود بايد قادر باشد كه پديده­هائي مانند: انعكاس، شكست، پراش و تداخل نور را توضيح دهد. پراش واژه­اي است كه به توانايي خمش به دور گوشه­ها[1] تا حد معيني اطلاق مي­گردد، به طوري كه حتي وقتي كه يك چشمه نقطه­اي نور به كا ربرده شود، سايه لبه­هاي يك جسم كاملاً تيز نيست. اگر نور به خط مستقيم سير مي­نمود، لازم بود كه سايه لبه­ها كاملاً تيز باشد، يعني حركت غير مستقيم نور در اين آزمايش نشان داده مي­شود. پديده تداخل مربوط به وقتي است كه نور از دو يا چند چشمه همدوس تركيب شوند و نواحي تاريك و روشن متناوبي را تشكيل دهند، اين نواحي را فريز[2] مي­گويند. هر دو نظريه قادر بودند بعضي از پديده­هاي ذكر شده را به حساب آورد، براي مثال پديده تداخل نور كه اولين بار توسط يانگ در سال 1801 ارائه شد فقط با درنظر گرفتن نظرية موجي نور قابل توضيح است. در آزمايش يانگ نور از يك چشمه نقطه­اي به پرده­اي كه داراي دو روزنه است مي­تابد و اين دو به مانند دو چشمه نقطه­اي جديد عمل مي­كنند. نور خارج شده از دو چشمه امواج كروي منتشر مي­كند و جبهه­هاي موج با هم تلاقي مي­كنند. نورهاي تلاقي كرده روي پرده دومي نوارها يا فريزهاي تداخلي را شكل مي­دهند. نوارهاي روشن وقتي تشكيل مي­شوند كه دو يا چند موج به طور همفاز با هم جمع شوند و تاريكي وقتي به وجود مي­آيد كه موج­ها در فاز مخالف باشند و همديگر را خنثي كنند. يانگ اين وضعيت تقويت و تضعيف و يا نوارهاي روشن و تاريك را تداخل نور ناميد. هر نقطه دلخواه روي پرده به فاصله D1 و D2 از دو روزنة P1 و P2 قرار دارد اگر اين نقطه روي پرده جا به جا شود طبيعي است كه فاصله­هاي D1 و D2 تغيير مي­كنند و اختلاف فاز امواجي كه به اين نقطه مي­رسند، تغيير مي­يابد. اگر اين اختلاف فاز صفر و يا 2p و يا 4p و ... باشد در اين نقطه نوار روشن خواهيم داشت. به راحتي مي­توان اختلاف راه بين محل مورد نظر را از دو روزنه برحسب l به دست آورد. بديهي است اگر اختلاف راه دو مسير مضرب صحيحي از طول باشد در آن محل نوارهاي روشن تشكيل پديده پراش را مي­توان با توجه به اصل هويگنس و ايجاد موجك­هاي ثانوي توضيح داد. هويگنس به منظور توضيح دادن چگونگي انتشار غير مستقيم الخط نور فرض كرد كه هر نقطه روي سطح موج بمانند يك چشمه جديد نور عمل مي­كند، كه امواج كروي منتشر مي­نمايد. پس از زمان كوتاهي، جبهه موج جديد سطحي است كه مماس بر همه موجك­هاي ثانوي است. نشان دادن اين موجك­ها آسانتر از توضيح آنها با كلمات است. جبهه موج مكان هندسي نقاطي است كه همفاز باشند از اين رو (براي مثال) جبهه موج يك چشمه نقطه­اي شكل سطح كروي است (با فرض اينكه محيط اطراف چشمه از نظر نوري همگن باشد). با چند آزمايش ساده به اين نتيجه مي­رسيم كه با ديافراگم كوچكتر پراش بيشتري داريم. مشاهده مي­كنيم كه نظرية موجي نور به سادگي پديده تداخل و پراش نور را توضيح مي­دهد، در حالي كه نظريه ذره­اي نور قادر به توضيح آن نيست. يانگ قادر بود كه پديده­هاي ديگري مانند تشكيل رنگ­ها در حباب صابون يا لايه­هاي نازك روغن روي زمين مرطوب را برحسب نظريه موجي با مرتبط ساختن رنگ­هاي متفاوت نور با طول موج­هاي مختلف توضيح دهد. او همچنين پيشنهاد كرد كه پلاريزاسيون نور فقط به دليل عرضي بودند امواج نور اتفاق مي­افتد و از اين رو نتيجه مي­شود كه ارتعاشات امواج نور بر امتداد انتشار آنها عمود است، برخلاف حالتي كه صوت در سيالات دارد، امواج صوتي طولي هستند و امتداد ارتعاش ذرات محيط در امتداد انتشار موج صوتي است.