جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'تبریز'.
12 نتیجه پیدا شد
-
دانلود معرفی محیطی شهرهای ایران به صورت جداگانه
sam arch پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در شهرها و بناها و فضاهای شهری
فایل حاوی تاریخچه.فرهنگ.معماری و…تمام شهر های ایران هرکدام به صورت جداگانه و همگی در داخل یک پوشه را برای شما عزیزان آماده دانلود قرار دادیم که با فرمت pdf و حجم فقط 5 مگابایت من و تو معمار آنرا در اختیار شما عزیزان قرار داده است. کرمانشاه-تهران-اصفهان-کرمان-ایلام-اردبیل-تبریز-تالش-قم-گیلان-اهواز و… منبع: منو و تو معمار-
- 1
-
- معرفی شهرهای ایران
- کرمان
- (و 9 مورد دیگر)
-
تحلیل فرهنگی خانۀ سلماسی تبریز بر اساس نظریۀ رپوپورت
sam arch پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در مهندسی معماری - معماری
چکیده: در این تحقیق با فرض اینکه خانه بیانی از فرهنگ است، سعی در شناخت خانه ای قاجاری در تبریز و چگونگی ارتباط آن با بستر فرهنگی شده است. بدین منظور، از دیدگاه ایمس رپوپورت در تدوین چارچوب نظری این تحقیق بهره گرفته شده است. استفاده از دیدگاه وی علاوه بر این که به شناخت خانۀ سلماسی و مختصات آن کمک می کند، به ارائۀ روشی می انجامد که می توان از آن برای فهم و خوانش مصادیق معماری ایران، از جمله خانه ها سود جست. زیرا، رپوپورت برای تبیین ارتباط میان محیط مصنوع و فرهنگ، تعاریف و راهکارهایی براساس مطالعات محیطی رفتاری ارائه داده است. در بررسی خانه راهکار سه مرحله ای پیشنهادی رپوپورت، تفکیک، تحلیل و تعمیم، به کار گرفته شده است: نخست، دو مفهوم فرهنگ و محیط مصنوع به متغیرها و اجزایی متناسب با موضوع تفکیک شد؛ سپس پیوند و ارتباط میان اجزا، در کل و جزء، تحلیل و بررسی گردید؛ و در گام نهایی با تجمیع و ترکیب دوبارۀ اجزا و تبیین پیوند میان آنها سعی شد تعمیمی حاصل شود که طی آن فهمی مناسب از پیوندهای اساسی خانه و بستر فرهنگی آن به دست آید. برای انجام پژوهش موردی حاضر، که حاوی نظریۀ مبنا است، راهبردی ترکیبی برای تبیین و گردآوری اطلاعات مورد نیاز بکارگرفته شده است: مطالعات مقدماتی برای آشنایی با بستر زمانی و مکانی مصداق؛ مصاحبۀ عمیق با ساکنان قدیمی خانۀ سلماسی برای آشنایی با زندگی و کیفیت رفتار در خانه؛ و مشاهده و بررسی صورت کالبدی خانه. یافته های تحقیق شامل چگونگی تطبیق صورت کالبدی خانۀ سلماسی با خواست ها، نیازها و در کل با ویژگی های فرهنگی اهالی آن است. در پایان، باتوجه به تجربۀ حاصل از تحقیق، به محدودیت ها و احتیاط هایی اشاره می شود که بایستی در مطالعه مصادیق مشابه درنظر گرفته شود. مشخصات مقاله: مقاله در 19 صفحه به قلم فرزین فردانش (استادیار دانشکدۀ معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی)،پریسا محمدحسینی(کارشناس ارشد مطالعات معماری ایران، دانشگاه شهید بهشتی، نویسنده مسئول)،علی اکبر حیدری (پژوهشگر دکتری معماری، دانشگاه علم و صنعت ایران، عضو هیئت علمی دانشگاه یاسوج).منبع:مطالعات معماری ایران بهار و تابستان 1393 شماره 5.ensani.ir تحلیل فرهنگی خانۀ سلماسی تبریز بر اساس نظریۀ رپوپورت.pdf-
- 5
-
- فرهنگ ایرانی
- مطالعات محیطی رفتاری
-
(و 6 مورد دیگر)
برچسب زده شده با :
-
تبریز یکی از شهرهای بزرگ ایران و مرکز استان آذربایجان شرقی است. این شهر بزرگترین شهر منطقهی شمالغرب کشور و مناطق آذربایجانینشین است. عکس: قدیمی ترین نقشه تبریز مربوط به سال ۹۴۰ هجری قمری است که در موزهای در ترکیه نگهداری میشود. جمعیت تبریز بر اساس آمار سال ۱۳۹۰ خورشیدی بالغ بر یک میلیون و ۷۰۰هزار نفر بود. عکس: تراموای شهری تبریز این شهر همچنین در سال ۱۵۰۰ میلادی با دارابودن ۲۵۰ هزار نفر جمعیت، چهارمین شهر بزرگ جهان محسوب میشد. نام تبریز در کتابها و اسناد تاریخی تحت نامهای مختلفی نظیر تَورِز، تَورِژ و توری به ثبت رسیده است. عکس: دارالسلطه تبریز این شهر در طول تاریخ بارها ویران و تجدیدبنا شده و بنای فعلی آن به دوران اشکانی و ساسانی برمیگردد. تبریز در طی حکومت چهارصدسالهٔ خاندان "روادی" و اسکان قبیله عرب "اَزد" به شکوفایی رسید. عکس: استخر و ساختمال ائل گلی سال ۱۳۴۳ اوج شکوفایی تبریز در زمان ایلخانان بود که در آن زمان، این شهر پایتخت قلمرویی پهناور از نیل تا آسیای مرکزی بود. عکس: ارگ تبریز تمام بناهای تاریخی و دیدنی موجود در تبریز در آخرین شب سال ۱۱۹۳ هجری و در آغاز دوره حکومت قاجاریه بر اثر زمینلرزهای هولناک تخریب شدند و این شهر به تلی از خاک تبدیل شد. عکس: خیابان فردوسی از بالای ارگ تبریز سال ۱۳۳۵ این شهر پایتخت سیاسی حکومتهای اتابکان، ایلخانان، چوپانیان، جلایریان، قراقویونلو، آققویونلو و نخستین پایتخت حکومت صفویان بوده است. عکس: میدان شهرداری سال ۱۳۴۸ از داخل تبریز دو رودخانه عبور میکند؛ اولی تلخهرود که رودخانهای دایمی است و از ناحیهی شمال غربی این شهر میگذرد و دومی مهرانرود که از مرکز تبریز عبور میکند و فصلی است. عکس: پل قاری ۱۳۴۰ تبریز بارها در طول تاریخ بر اثر زمینلرزه آسیب جدی دیده یا در پی حملههای سلجوقیان، مغولان، عثمانیها، اشغال تبریز توسط روسها (بهسال ۱۸۲۷-۱۸۲۸) دچار خرابیهای شدیدی شده است. عکس: میدان شهرداری تبریز سال ۱۳۳۷ یکی از مکتبهای نگارگری ایران به نام "مکتب تبریز" در این شهر و در دورهی ایلخانان، جلایریان، ترکمانان قراقویونلو و آققویونلو و صفویان شکل گرفته است. تبریز در جنبش مشروطه نقش مهمی برعهده داشت. پس از سرکوب مشروطه توسط محمدعلیشاه قاجار تمام حرکتهای مشروطهخواهانه در تهران خاموش شدند؛ اما در تبریز و تنها در چند محلهی آن، هنوز کسانی چون ستارخان (سردار ملی)، باقرخان (سالار ملی) و شیخالاسلام بودند که از این دستآورد پاسداری کنند. عکس: ارگ علیشاه ۱۳۴۹ آتش نشانی تبریز در سال ۱۳۲۸ محصلین اعزامی راهآهن به مسکو در سال ۱۳۰۸
-
خصوصیت بارز و شهرت وافر مسجد کبود با معماری ویژه تلفیــقی و اعـــجاب انگیز آن بیشتر به خاطر کاشیکاری معرق و تلفیق آجر و کاشی ، اجرای نقوش پرکار و در حد اعجاز آن می باشد، که زینت بخش سطوح داخلی و خارجی بنا بوده است. در متن کتیبه برجسته سر درب باشکوه و پر نقش و نگار آن، عمارت مظفریه و نیز نام نعمت الله بن محمد البواب ، خطاط و احتمالا" طراح نقوش که از هنرمندان برجسته خوشنویسی آذربایجان بوده،درج شده است. چنین تصور می شود که ساختمان مسجد کبود به مثابه یادمان از پیروزی های جهانشاه برپا گردیده است به طوری که در این خصوص می توان به سوره «فتح» که بصورت کامل و به شکل برجسته ، زینت بخش دور تا دور بالای شبستان بزرگ می باشد اشاره نمود. نام جهانشاه در کتیبه بالای درب ورودی نقش بسته که قبلا" روکش طلایی داشته است. مسجد کبود دارای دو مناره باریک و بلند در منتهی الیه شرق و غرب ضلع شمالی بوده است، در پشت درب ورودی به شبستان بزرگ ، یک بیت شعر فارسی به خط ثلث نوشته شده بدین مضمون : کردار بیار و گرد گفتار مگرد چون کرده شود ، کار بگوید که که کر مسجد جهانشاه یا مسجد کبود (گوی مسجید) از آثار ابوالمظفر جهانشاه بن قرا یوسف از سلسله ترکمانان قراقویونلو می باشد که در870 هجری به همت و نظارت جان بیگم خاتون،زن جهانشاه بن قرایوسف قره قویونلو ،پایان یافته است. در کتابهای تاریخی،این بنای باشکوه را «عمارت مظفریه»خوانده اند که مورد توجه ابو المظفر یعقوب بهادر خان قرار گرفت.در این روزگار تبریز در نهایت آبادانی و رونق بود.در نیمه اول قرن یازدهم هجری،کاتب چلبی و اولیا چلبی جهانگردان ترک عثمانی و در نیمه دوم همین قرن،تاورنیه و شاردون جهانگردان فرانسوی از این مسجد دیدن کرده بودند. کاتب چلبی در تاریخ جهان نما می نویسد: «درگاه مسجد جهانشاه بلند تر از طاق کسری است.بنایی عالی است که با کاشیهای زیبا آراسته شده،گنبد های بلندی دارد....جامع دل انگیزی است که هر کس داخل شود دلش اجازه بیرون شدن را نمیدهد.لیکن شیعیان غالبااز رفتن بدان مسجد خودداری میکنند.این بنا با کاشیهای زیبا آراسته شده،گنبدهای بلندی دارد و همه در و دیوار آن با کاشیهای رنگارنگ زینت یافته است» مادام دیولافوا جهانگرد فرانسوی می نویسد: «شهر تبریز ابنیه قدیمی زیادی ندارد اما آنچه باقی مانده شایان توجه است بهترین نمونه آن مسجد کبود است که در قرن 15 میلادی در زمان جهانشاه قره قویونلوها ساخته شده است.متأسفانه گنبد این بنای بی نظیر به واسطه زلزله خراب شده و قسمتی از دیوارها را نیز با خود فرو ریخته است.این مسجد حیاط بزرگی داشته که در اطراف آن طاق نماهای جالب توجهی بوده و در مرکز آن حوض بزرگی برای وضو گرفتن وجود داشته است» انگیزه ایجاد این مسجد را به خاطر علاقه جهانشاه قراقویونلو به مذهب شیعه یاد کرده و می نویسد: «این شخص دوستدار خاندان نبوت و عصمت و طهارت بوده است.در تمام کاشیکاریهای بی نظیرش،عبارت(علی ولی الله) و اسامی مقدس حسنین سلام الله علیها به اشکال مختلف ،زینت بخش دیوارها بوده است.سنگفرش کف این بنا بسیار باشکوه و خوش منظره بوده که هنوز هم آسیب ندیده است.درب ورودی مسجد به دهلیز یا کفشکن باز می شود.مسجد مرکزی بزرگ در جنوب دهلیز واقع شده است .این مسجد به شکل مربع و طول هر ضلع آن شانزده ونیم متر است. گنبد فیروزه گون بزرگ و بسیار معروف مسجد کبود در بالای این قسمت قرار داشت.این گنبد بود که مسجد را به فیروزه اسلام مشهور ساخته بود . متاسفانه پس اززلزله وحشتناک تبریز به سال 1192 هجری،تمام سقف مسجد فرو ریخته و خس و خاشاک فراوانی چون پوشاکی ستبر روی آنها را فرا گرفته و مرمر محراب بی نظیر آن از وسط شکسته و به روی خاک افتاده بود. در صحن و محل عمارات ضمیمه مسجد کبود،دبستان جهانشاه و موزه آذربایجان بر پاست که در سال 1337 ساخته شده و اکنون یکی از مراکز دیدنی و تاریخی تبریز می باشد. موزه مشروطیت مهمترین قسمت موزه آذربایجان است. معماری مسجد: نمای روبروی مسجد با سردرب کاشیکاری شده،شکوه و جلال به خصوصی دارد.مصالح بنا آجری است.سنگهای ساختمانی نادری در آن به کاررفته است.از بقایای مسجد معلوم می شود که آجرها با گچ بند کشی شده است.صحن مربع شکل،حوضی برای وضو،شبستانهای اطراف برای درس و همچنین پناهگاه مستمندان،مسجد را تشکیل می دادند.در قسمت جلوی صحن و رو به قبله،بنای اصلی مسجد به پا شده که محوطه ای محصور،پوشیده ومربع شکل است.فاصله پایه های سقف ضربی آن ، 12 متر است که بر روی چهار پایه یک محوطه مربع شکل قرار دارد.بالای این بنا گنبدی قرار داشت که از آجر ساخته شده بود ، که ریخته است.تزیینات دل انگیز و زیبای متنوع به داخل مسجد اختصاص دارد.کف مسجد کاشیهای براق داشت. شبستان بزرگ محاط به رواق های به هم پیوسته است و از سه سو با طاقنماهایی به رواقهای اطراف خود ارتباط دارد . این شبستان با سقفی ضربی پوشیده شده است که قطر دهانه آن 17 متر است . تنها خصوصیت جالب این گنبد ساخت آن برروی چهارپایه مربعی است که این مربع خود به خود به تقارن و تجانس در درون مسجد می انجامد لذا عظمت و زیبایی مسجد را که طی قرون مختلف به نامهای مختلف خوانده شده است باید به لحاظ معماری خاص آن دانست . اگر نمازگاه را که شامل محراب نیز است از بنای اصلی جدا کنیم، مربعی به طول 30 متر به وجود می آید. آنچه در ابتدا به چشم ناظر می خورد، بزرگی و پهنای سردر است که با دیگر قسمتهای بنا هماهنگ نیست . ارتفاع سردر دو برابر پهنای آن است اما خطای چشم در ارزیابی عمودی و افقی آن را مرتفع تر و بلندتر نشان می دهد . سر در با ویژگیهای خاص خود به سه قسمت تقسیم شده است ؛ دو پایه بزرگ که طاق ضربی روی آنها زده شده و در وسط دو پایه محل استقرار درب ورودی است.حاشیه طاق سردر را ستون مارپیچی ممتد تشکیل می دهد.همه هنرها در کار تزیین این سردر به کار گرفته شده است. این مسجد گلدسته ندارد. احتمالا محل دو گلدسته مسجد در انتهای دو دیوار جلویی بود، زیرا گذشته از این که هیچ گونه محل ریزش ، پایه و پله ای برای صعود به گلدسته در محل نزدیک سردر مشاهده نمی شود، تمرکز سردر عظیم بادو گلدسته مرتفع ظرافت و عظمت خاصی به بنا می داد که با هنر سازندگانش مغایرت داشت و حتی کمترین اعتباری نمی توانست در معیارهای معماری داشته باشد . مرمت و تعمیر بنا: در مورد بناهای تاریخی،همواره هدف اصلی و اساسی مرمت است. روش کار در مرمت مسجد کبود به این صورت می باشد که قسمتهای تخریب شده بعد از اینکه زیر سازی و سفید کاری گردید طرحها و کتیبه ها و امثال اینها بازیابی شده و سپس بر روی دیوار منتقل می شود و بعد از شیارزنی،دور خطوط رنگ آمیزی شده و در انتها با لایه پارالویید تثبیت می شود. از سال 1376 مرمت نقش و نگار و از آبان ماه 1377 مرمت کتیبه ها آغاز و تا به حال نیز ادامه داشته است. در شبستان اصلی چهار پایه کتیبه های هفت پایه تکمیل و دوباره نویسی شده است. طرحهای گره بندی اضلاع هر پایه تقریبا 60%مرمت شده است.طرحهای لچک و ترنج چهار گوشه شبستان اصلی 90% مرمت شده است.کتیبه های فوقانی لچک و ترنج نیز 70%مرمت شده است. بقیه کار به صورت کادر بندی پیشرفته است.کاشیهای شش گوشه لانه زنبوری به کار رفته در شبستان کوچک تقریبا 20% به صورت نقاشی مرمت شده است. برگرفته شده از : [Hidden Content] [Hidden Content]
- 5 پاسخ
-
- 4
-
- فیروزه اسلام
- مسجد کبود
-
(و 4 مورد دیگر)
برچسب زده شده با :
-
واژه اسکای لاین تقریبا معادل واژه دور نمای شهری میباشد که دیدی کلی به شهر دارد و چهره شهر را از ارتفاع نشان میدهد .اسکای لاینها نشانگر معماری شهرها در بعد کلی هستند و زیبائی های جزئی شهر دست در دست هم میدهند و معماری کلی شهرها را ترسیم میکنند . کلانشهر تبریز بدلیل معماری زیباو ساختمانها و برجهای متعدد و کوهستانی بودن منطقه یکی از زیباترین اسکای لاینها را در ایران دارا میباشد . تصاویر اسکای لاین تبریز نشان از شهری با ابهت و در عین حال زیبا میدهند و هر فردی با دیدن این تصاویر مجذوب زیبایی آن میشود و اولین نکته ای که به ذهنش خطور میکند معماری جالب شهر تبریز هست که موجب زیباتر شدن دور نمای شهر میشود این در حالی است که در کشورمان ایران اکثرا شهرها فاقد یک تصویر اسکای لاین زیبا از شهرشان هستند . در عین حال شهرهایی هستند که دم از کهکشانی بودن میزنند و خود را با ابر شهرهای جهان مقایسه میکنند ولی در مقایسه با شهرهای هم تراز خود حرفی برای گفتن ندارند و حتی یک نمونه تصویر اسکای لاین از شهرشان در دست ندارند در بین شهرهای ایران تهران و تبریز حرف اول را در تصاویر اسکای لاین میزنند که نشان از معماری زیبای شهری آن دو شهر دارد مرجع خبر: tabrizemodern.persiangig.com
- 20 پاسخ
-
- 21
-
- معماری
- معماری تبریز
-
(و 2 مورد دیگر)
برچسب زده شده با :
-
ارگ تبریز آذربایجان شرقی
Nicoltntpcd پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در زنجان، اردبیل، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی
ارگ تبریز (علی***شاه) یکی از بلندترین دیوارهای تاریخی کشور و نماد شهر تبریز است. این ارگ در مرکز شهر تبریز، در ضلع جنوبی تقاطع خیابان امام خمینی و فردوسی قرار دارد و امروزه فضای پیرامون آن برای برگزاری نماز جمعه مورد استفاده قرار می***گیرد و مصلای بزرگ تبریز در این مکان احداث شده***است. ارگ تبریز توسط خواجه تاج***الدین علی***شاه بنا شده***است. این بنا براثر زمین***لرزه و گذر زمان تا حدودی تخریب شده***است. در محوطهٔ ارگ، آثار تاریخی ارزشمندی همچون «مدرسهٔ نجات» که به***عنوان یکی از نخستین مدارس ایران به***شمار می***رفت و نیز «سالن تئاتر شیر و خورشید» قرار داشت که پس از شروع برنامهٔ تخریب و تبدیل ارگ تبریز به مصلای بزگ تبریز از سال ۱۳۶۰ و در زمان امامت جمعهٔ آیت***الله ملکوتی، بخش اعظمی از ارگ توسط جهاد سازندگی با بولدوزر و مواد منفجره تخریب شده***است. ارگ تبریز و محوطهٔ باستانی آن در ۱۵ دی ۱۳۱۰ خورشیدی به شمارهٔ ۱۷۰ در فهرست آثار ملی ایران به***ثبت رسیده***است و نقشهٔ حریم استحفاظی قانونی و ظوابط حفاظتی آن در نشست ۲۹ خرداد ۱۳۵۷ شورای حفاظت آثار تاریخی ادارهٔ کل حفاظت آثار تاریخی مشخص و مورد تأیید اعضا قرار گرفته***است. امروزه تنها بخشی از دیوارهای عظیم و محراب بسیار بلند شبستان جنوبی این مسجد برجای مانده***است که خود موید شکوه و آبادانی آن در گذشته***است. دیوارهای موجود در حقیقت تشکیل***دهندهٔ ایوان تاق***پوش و حمال تاقی استوانه***ای عظیمی بوده***است که فضای به***وجودآمده به***عنوان شبستان و عنصبر اصلی مسجد علی***شاه به***شمار می***رفته***است. بقایای موجود بنا، حکایت از یک ایوان به***عرض ۳۰٬۱۵ متر و جرز و دیواهای کناری به ضخامت ۱۰٬۴۰ متر و پی***ها و فونداسیونی ژرف و حجیم متناسب سازه***های فوقانی و ارتفاع احتمالی بنا تا خط آغاز تاق استوانه***ای ۲۵ متر (البته دقت رد تناسب سازه***های اثر ۳۶ متر صحیح به***نظر می***رسد) بوده***است. -
پل آجی چای تبریز آذربایجان شرقی
Nicoltntpcd پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در زنجان، اردبیل، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی
این پل از قدیمی ترین پل های تبریز است كه در شمال غرب این شهر بر روی " تلخه رود " قرار گرفته است . این پل با 16 دهنه به طول 100 متر و عرض 5 متر همواره بر اثر طغیان های تلخه رود و گاه نیز توسط متجاوزین به شهر تخریب گردیده و پس از چندی دوباره بازسازی شده است . نام این پل را اولین بار درمتون صفویه و در زمان شاه اسماعیل اول در " سفرنامه ونیزیان " می بینیم . از دیگر پل های قدیمی تبریز كه بر روی نقاط مختلف " مهران رود " بنا شده پل سنگی ، پل قاری ، پل صاحب الامر و پل منجم را می توان نام برد كه هركدام دارای چند چشمه طاق به شیوه سنتی است . -
بازار تبریز
Nicoltntpcd پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در زنجان، اردبیل، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی
بازار تبریز از بزرگ*ترین بازارهای سرپوشیده جهان و یکی از شاهکارهای معماری ایرانی است. این بازار در سال ۱۱۹۳ هجری قمری بر اثر زلزله با خاک یکسان شد، اما طولی نکشید که به همت مردم شهر بازسازی شد. بازار تبریز هم اکنون به طول یک کیلومتر بزرگ*ترین مجموعه به هم پیوسته و مسقف دنیاست و در سال ۱۳۵۴ در فهرست آثار ملی ثبت شده*است. طاق*ها و گنبدهای مقرنس بلند آن، سازه*های آجری به هم پیوسته، آرایش مغازه*ها، کثرت تیمچه*ها، وجود انواع مشاغل و تعداد زیادی مدرسه و مسجد که در کنار سراهای بازرگانی قرار گرفته*اند، این بازار را نمونه*ای عالی از محیط تجارت و زندگی اسلامی و شرقی ساخته*است. سبک معماری، کثرت سراها و تیمچه*ها و وجود تعدادی مدرسه و مسجد نیز به این مجموعه اهمیت و امتیازی خاص داده*اند. از تاریخ بنای اولیه مجموعه بازار تبریز اطلاعی در دست نیست لیکن اکثر مورخین و جغرافی نویسان و جهانگردان اسلامی و خارجی که از قرن چهارم هجری تا عهد قاجار از تبریز دیدن نموده*اند اسناد مهم و مدارک ارزنده*ای را درباره بازار و وضع بازرگانی تبریز ارائه داده*اند. از مقدسی ـ یاقوت، مارکوپولو، ابن بطوطه، حمدالله مستوفی، کلاویخو، جان کارت رایت انگلیسی، شاردن، جملی کاردی جهانگرد ایتالیایی و دهها سیاح و مورخ دیگر مطالب جالب توجهی به جای مانده که دال بر اهمیت مجموعه بازار در دوره*های مختلف بوده*است. وجود مدارس و مساجد تاریخی مهم و معروفی چون مسجد جامع، مدرسه حاج صفرعلی، مدرسه صادقیه در این بازار نیز گواه بر پیشینه تاریخی این مجموعه بنا می*باشد. بازار کنونی تبریز مربوط به اواخر زندیه (یعنی بعد از زلزله*ای که در سال ۱۱۹۳ هجری قمری روی داد) و عصر قاجار می*باشد. در زمان عباس میرزا که تبریز ولیعهد نشین و دارالسلطنه گردید. سراها و تمیمچه*ها و بازارهای عالی تازه*ای احداث شد. بازار تبریز با طاقها و گنبدهای بلند آجری شامل بازار امیر، بازار کفاشان، راسته بازار، بازار حلاجان، یمینی دوز بازار، راسته کهنه، بازار حاج محمد حسین، بازار مشیر، بازار دلاله زن بزرگ، بازارچه صفی، بازار امیر ابوالحسن سرای حاج رسول، سرای حاج میرزا علی نقی، تیمچه و سرای شیخ کاظم، تیمچه حاج صفرعلی، تیمچه و دالان میرزا شفیع، تیمچه ملک، ... که به اختصار چند اثر اشاره می*شود. بازار تیمچه امیر یکی از شاهکارهای جالب معماری و با شکوه ترین تیمچه*های بازار تبریز به حساب می*آید. تیمچه حاج صفرعلی بنائی است معظم که بانی آن حاج صفرعلی خوئی بازرگان معروف معاصر فتحعلی شاه قاجار می*باشد. تیمچه مظفریه ـ تیمچه مظفریه نیز یکی از زیباترین بخشهای بازار است که حاج شیخ جعفر قزوینی تاجر سرشناس دوره ناصرالدین شاه آن در سال ۱۳۰۵ ساخته بود و به مناسبت حضور مظفر الدین میرزا ولیعهد وقت دراین تیمچه به نام مظفریه نامگذاری کرد. شهر تبریز به مناسبت قرار گرفتن در مسیر جاده ابریشم از دیرباز مرکز مبادله کالا میان خاور دور و اروپا بوده*است و وصف بازارهای آن در خاطرات بسیاری از بازرگانان و جهانگردان آمده*است. ابن بطوطه سیاح مغربی در سال ۷۳۱ ه.ق و تاورنیه در سال ۱۰۴۶ ه.ق از این بازار دیدن کرده و در گزارش سفر خود آن را ستوده*اند. شاردن جهانگرد فرانسوی نیز تبریز را دارای عالی ترین بازارهای آسیا خوانده*است. راسته*های معروف بازار تبریز عبارت*اند از: بازارامیر، پشت بازار امیر، اوچ تیمچه لر(سه تیمچه*ها)، بازارکفاشان، بازار حرمخانه، راسته بازار، یمنی دوز بازار، بازار حلاجان، قیز بستی بازار، بازار سرا جان، راستهٔ کهنه یا قدیم، بازار کلاهدوزان، دلاله زن بازار، بازار صادقیه، بازارمسگران، بازار حاج محمد حسین، بازارمشیر، بازارچهٔ شتربان، بازار صفی، بازار میر ابوالحسن، بازار شیشه گر خانه، رنگلی بازارچه (بازارچهٔ رنگی) و بازارچهٔ خیابان، کشمشچی بازار، ایکی قاپیلی (دودری)، دله زن. بزرگ*ترین گنبد این بازار، گنبد تیمچهٔ مظفریه*است. در همهٔ این بازارها تیمچه*ها و سرای*ها و چهارسوهایی هست که حجره*ها و مغازه*های آنها مرکز عمده فروشی اجناس گوناگون داخلی و خارجی است. اغلب تیمچه*ها و سرای*ها سه طبقه*اند، طبقهٔ زیرین مخصوص نگهداری کالا یا به عبارت دیگر انبار مال التجاره*است، طبقهٔ دوم تجارتخانه و محل کار و طبقهٔ سوم بیتوته و استراحت. اگر چه اکنون اکثر حجرات طبقهٔ سوم تیمچه*ها و سرایها نیز مبدل به دفتر کار بازرگان شده*است اما سابقاً که وسائل نقلیه بازرگانان این گونه فراهم نبود، بازرگانان ناچار بودند همیشه نماینده*ای برای خرید و فروش کالا در محل داشته باشند آن نماینده در اتاق فوقانی تجارتخانهٔ خود بیتوته می*کرد. یعنی این سرایها و تیمچه*ها هم محل کار آنها بودند و هم محل اقامت و استراحتشان. -
ساختمان شهرداری تبریز
Nicoltntpcd پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در زنجان، اردبیل، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی
بنای تاریخی ساختمان شهرداری تبریز ساختمان شهرداری: در میدان ساعت شهر واقع است و به سال 1314 در گورستان متروك كوی نوبر و با نظارت مهندسان آلمانی ساخته شد و نقشه آن دقیقاً مشابه ساختمان های آلمان در خلال دو جنگ جهانی اول و دوم است. زیربنای این ساختمان معظم 6500 متر مربع و مساحت آن 9600 متر مربع است و برج ساعت آن، كه به «بیگ بن لندن» شباهت زیادی دارد، دارای 4/30 متر ارتفاع بوده و طرح بنا، عقابی در حال پرواز است. کاخ شهرداری تبریز در مرکزی***ترین نقطهٔ شهر تبریز و در میدان شهرداری (ساعت) این شهر واقع شده***است. کاخ شهرداری تبریز از ابتدای احداث تاحال، به***عنوان ساختمان شهرداری شهر تبریز مورد استفاده قرار گرفته***است و امروزه باتقسیم شهر تبریز به***هشت منطقه، این بنا به***عنوان شهرداری مرکزی شهر تبریز محسوب می***شود. البته امروزه نیز، اکثر امور عمرانی و اداری شهرداری تبریز در این تالار و عمارت متمرکزشده***است. کاخ شهرداری تبریز دارای یک برج ساعت چهارصفحه***ای است که باطنین موزون زنگ***هایش، هر ۱۵ دقیقه یک***بار، گذشت زمان را به***گوش مردم تبریز می***رساند. نمای خارجی این بنا از سنگ تراشیده***شده***است و نقشهٔ ساختمان شبیه به***طرح یک عقاب درحال پرواز می***باشد که با نمونهٔ ساختمان***های کشور آلمان، قبل از جنگ جهانی دوم مطابقت دارد. -
پاییز در ایل گلی تبریز
Nicoltntpcd پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در زنجان، اردبیل، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی
ایلگلی (استخر مردم) که پیشتر شاهگلی (استخر شاه) خوانده میشد، یکی از بوستانهای بزرگ و تاریخی ایران است كه در ناحیه جنوب شرقی شهر تبریز واقع شده است و مهمترین تفرجگاه مردم تبریز و مسافران این شهر محسوب میشود. -
محله بندی تاريخی بافت شهری تبریز
Mohammad Aref پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در شهرها و بناها و فضاهای شهری
گستره بافت شهری تبريز ، از دير باز به شماری محله تقسيم شده است . بی کمان شماره محدوده و نام محله ها ، طی تاريخ طولانی شهر ، بارها تغيير يافته است . برای نمونه يک جهانگرد ترک در سده 17 ميلادی ، تبريز را متشکل از يازده محله با نامهای زير می داند : دمشقبه ، پل باغ ، ميخواران ، زرجو ، شتربان ، ديک ، خيابان ، اميره قيز ، سرخاب ، چارمنار ، ری . ترديدی نيست که زرجو همان " ورجی " (ويجويه) است که به اين صورت نوشته شده است . اما دانسته نيست که کدام محله ها را در آن روزگار " پل باغ " ، " ميخواران " و " ری " می ناميده اند . در مقابل ، اين جهانگرد از محله های بسيار قديمی " چرنداب " ، " اهراب " ، "نوبر" ، " مهادمهين " ، نامی نبرده است . در هر صورت ، محله بندی بافت شهر ، از دوره زنديه به اين سو ، کم و بيش همان است که امروزه قابل شناسائی بوده و يک آرايش شعاعی از مرکز شهر رو به بيرون دارد . محدوده مرکزی شهر که مجموعه بازار ، ديوانخانه ، مسجد جامع و بافت پيرامون آنها را در درون باروی شهر در بر می گرفت . در جنوب رودخانه " ميدان چای " محله " چهار منار " ناميده می شد . تنها بخش کوچکی از محدوده درون بارو ، در لبه های شمالی ، غربی و جنوب غربی ، جزو محله های ديگر به شمار می رفت . بخش شمال رودخانه ، جزو محله شتربان بود و قسمت کوچکی در شرق آن نيز در محدوده محله " سرخاب " قرار داشت . در بخش غربی محدوده درون بارو ، کوی " راسته کوچه " قرار داشت که بخشی از محله " ويجويه " به شمار می رفت و در بخش جنوب غربی نيز کوی " ارمنستان " از محله"مهادمهين" قرار گرفته بود . به احتمال بسيار ، اين دروازه ها ، نقاط ورود و خروج محله های پيرامونی به محدوده مرکز شهر بوده اند و نه دروازه های ورودی و خروجی شهر . اين احتمال با توجه به اين واقعيت که بجز محله مرکزی " چهارمنار " ، همه محله های شهر در بيرون از بارو قرار داشته اند تقويت می شود . اهميت مجموعه بازار و نقش آن در موجوديت شهر از يک سو ، و قرار داشتن مجموعه ديوانخانه در بخش مرکزی شهر از سوی ديگر ، ضرورت ايجاد بارويی در پيرامون هسته مرکزی را موجه می نماياند . اما گفته شده است که در روزگار اوج رونق شهر در دوره ايلخانان ، هر محله داری باروی جداگانه بوده و باروی اصلی شهر نيز ، همه محله ها را در ميان می گرفته است . در همين زمينه ، جهانگردان به وجود ده دروازه (حمداله مستوفي) و شش دروازه (همان جهانگرد ترک پيش گفته) اشاره کرده اند . جهانگرد ترک ، شش دروازه شهر را اين چنين نام می برد : دروازه اوجان ، دروازه سروان ، سردرود ، دروازه شام غازان ، دروازه سرآو ، دروازه ري. از نام اين دروازه ها چنين برمی آيد که در بيرونی ترين حد شهر و در مبادی ورودی خروجی اصلی شهر قرار داشته اند . دروازه "اوجان" در شرق شهر بر سر راه تبريز _ اوجان قرار داشته ، دروازه " سرآو " که "سرو" نيز خوانده می شد و همان "سراب" امروزی است ، ورودی شمال شرقی شهر بوده ، دروازه "ري" در جنوب شرقی شهر واقع بوده ، دروازه"شام غازان" ورودی غربی شهر به شمار رفته و دروازه " سردرود" (ياسرد) نيز ، بر سر راه تبريز _ مراغه ( که از روستای سردرود می گذرد ) در جنوب غربی شهر قرار داشته است . به اين ترتيب می توان گمان برد که دروازه "سروان" نيز احتمالا" در شمال غربی شهر جای داشته است . بازتاب وجود باروهای جداگانه برای محله ها را در نام " ايکی قالاآراسی " به معنای ( ميان دو قلعه ) ، که هنوز هم در تبريز متداول است می توان ديد . به رغم دگرگونی های بسياری که در اثر اقدامات گوناگون در بافت شهری تبريز رخ داده ، نظام محله بندی تاريخی آن ، دست کم در حد کاربرد نام ها و وابستگی ذهنی شهروندان به محله ها و کوی ها ، هنوز کارائی خود را ازدست نداده است . در اين چارچوب ، در بافت شهری تبريز ، نه( 9) محل اصلی قابل شناسائی است . محله های همجوار اگرچه با مرزبندی مشخصی از هم جدا نمی شوند ، ساختار کالبدی آنها هنوز هم در شکل گذرهای اصلی و فضاهای شهری عمده و کوی های داخلی هر محله پابرجاست . باغميشه . در شرق شهر و بالای رودخانه قرار دارد . " بيلانکوه " ، " قله " ، " پل سنگی " و "ششکلان" از کوی های آن به شمار می روند . خيابان . بخش های واقع در جنوب رودخانه در شرق شهر که تا جنوب شرقی نطز می رسد . از کوی های آن می توان " مارالان " ،" غياث "(قياس ) و "کمش قيه" (دمشقيه) را نام برد . نوبر . بخش های جنوبی بافت شهر را در غرب " خيابان " در بر می گيرد . قسمت بسيار کوچکی از آن در پيرامون دروازه نوبر در درون بارو قرار داشته است و " مقصوديه " شناخته شده ترين کوی آن است . مهادمهين . بخش وسيعی از بافت شهری تبريز که در جنوب و جنوب غربی هسته مرکزی قرار دارد ، محدوده اين محله را تشکيل می دهد . کوی های متعددی مانند "چرنداب"( چهارانداب)، "ليلا" (ليل آباد) ، " اهراب " و" ارمنستان" بخش های آن به شمار می روند . قره آغا . گستره باغ ها و زمين های واقع در غرب شهر را در برمی گيرد بخشی از آن " کوچه باغ " ناميده می شود و در سمت غرب ، بخش های "خطيب " ، " آخوني"و " شام غازان " در محدوده آن قرار دارند . " درب گجيل " نيز بخش ديگری از محله بوده است . ويجويه . در شمال قره آغاج قرار دارد . بخش شرقی آن در داخل بارو قرار داشته و " راسته کوچه " ناميده می شود . بخش ديگر محله " سنجران " نام داشته و در سمت غرب به بخش های " چوست دوزان " ، "عموزين الدين" ، "همکاوار" (حکم آباد) و "جاميشاوا" (گاوميش آباد يا جمشيد آباد) می پيوندد . مينورسکی ذکر می کند که "سنجاران" نام يکی از دروازه های ده گانه باروئی است که قبل از باروی غازائی بر گرد تبريز بوده است . اميره خيز . بخش های شمال رودخانه ميدان چای را در سمت شمال غربی شهر در بر می گيرد . شتربان (دوچي) . بخش وسيعی از بافت شهری واقع در شمال رودخانه ميدان چای ، حد فاصل رودخانه و کوه عينعلی ، محدوده اين محله را تشکيل می دهد . بخش شمالی مجموعه بازار در بالای رودخانه ، به شکل ميدان صاحب آباد و بازارچه شتربان ، قسمتی از اين محله است که درون باروی شهر قرار داشته است . سرخاب . در شمال شرقی هسته مرکزی شهر در حد فاصل محله های شتربان و باغميشه قرار دارد . نام سرخاب که هم به کوه سرخ رنگ شمال شهر ( کوه عينعلی ) و هم به محله واقع در دامنه آن گفته می شود ، بی ترديد برگرفته از سيلابهای سرخ رنگی است که از کوه سرازير شده و با عبور از محله سرخاب ، به رودخانه می ريزد . گفته می شود که نام دوچی (شتربان)، به دليل سکونت بازرگانان ثروتمندی که بيشتر آنها دارای شتر برای حمل کالا بوده اند ، به اين محله اطلاق شده است . درباره نام "ميارميار" گفته ميشود حمدالله مستوفی نام قديم محله را به دليل مناری که برای روشنائی شبانه در مرکز محله قرار داشت ، "منارميان" و "نارميان" آورده و اين نام رفته رفته در گويش روزانه مردم به شکل ميارميار درآمده است . شماری از نام ها ، منسوب به اشخاص نامدار تاريخی است . برای نمونه "مقصوديه" بازمانده از عمارتی به همين نام است که از آثار مقصودبيگ بن حسن پادشاه آق قويرنلو بوده است . بنای محله "خطيب " به خييب تبريزی معروف به صدرالدين برادر تاج الدين تبريزی منسوب است . نام " دمشقيه" نيز بازمانده از باغ و عمارتی به همين نام است که توسط "بغدادخاتون" دختر "اميرچوپان" به نام برادرش "دمش خواجه" بنا شده بود . هرچند که دليل بسياری از نام گذاری ها ناشناخته است و معنای نام هائی مانند "گجيل" ، "اهراب" و برخی ديگر هنوز پنهان مانده است ، اما براساس نظريات محققانی چون دکتر يحيی ذکاء درباره شماری از اين نام ها توضيحاتی می توان ارائه داد ؛ مثلا" می توان گفت : نام های "مهادمهين" و "اميرخيز" و خاستگاه اصلی و شکل درست آنها آمده ، به اين نکته اکتفا می کنيم که شکل درست نام "مهادمهين" ، "مادمهين" به معنای جايگاه مادها است و نام "اميرخيز" نيز در اصل "اميره خيذ" به معنای کشتزار يا سبزه زار امير بوده که در تلفظ بومی نيز به همين شکل گفته ميشود . اما درباره نام هائی چون "ششگلان" ، "ليلاوا" ، "ويجويه" و "باغميشه" نظرياتی به شرح زير وجود دارد . 2 ششگلان . در دامنه های کوه سرخاب ، بر روی تپه ماهورهائی قرار گرفته است که با بريدگی های متعدد از هم جدا می شوند . در ميان اين بريدگی ها ، مردم با شاخ و برگ راه آب را بسته و با ايجاد آبگير ، آب را به کشتزارها هدايت می کردند . اين آبگيرها در زبان آذری قديم "سل" و آبی که از آن خارج می شد " سلاب" نام داشت . برای هدايت آب اضافی سل (آبگير) به رودخانه ، تقب هائی در زير زمين حفر شده بود که از زير اراضی محله سلاب های اضافی را به رودخانه می ريخت . اين نقب ها در زبان آذری قديم ، "کول" يا "کيل" ناميده می شد و هر يک از دو سل اصلی ياد شده ، دارای سه کيل بود . به اين ترتيب ، محله ششگلان که بر روی شش کيل قرار قرار داشت ، شش گيلان يا "شش کهلان" ناميده می شد و به مرور به "ششگلان" تبديل شده است . ليلاوا . آب قناتهای اصلی اين محله به دليل صاف بودن و جنس نيلی رنگ آبروها ، آبی بوده و از همين رو محله را "نيل آبه" ناميده اند . اين نام در گويش مردم ، رفته رفته به "ليلابه" و "ليلاوا" تغيير شکل داده است . ويجويه . اين نام که "ورجي" نيز گفته می شود ، در اصل "ورجويه" بوده است . بسياری از تبريزی ها ، حرف "ر" را "ي" تلفظ می کنند و به همين دليل نام "ورجويه" به معنای کنار جوی يا نزديک جوی در تلفظ روزمره به "ويجويه" تبديل شده است . باغميشه . اين نام در گويش تبريزی "باغمشه " گفته می شود . "مشه" در زبان آذری به معنای جنگل و بيشه است . باغ نيز در اصل "بغ" بوده که در زبان فارسی به مهنای خداست . بنابراين شکل درست اين نام ، "بغ ميشه" به معنای "بيشه زار خدا" بوده است که با توجه به وجود آتشکده "قله" پذيرفتنی می نمايد . نکته ای که در اينجا بايد يادآور شد استقرار شهر تبريز در زمی نای پست دره ای است که پيرامون آن را کوه های بلند فرا گرفته اند . در دوره پيش از اسلام ، اين دره و شهر تبريز با چهار آتشکده مشخص می شده است . سه تای اين آتشکده ها ، بر فراز کوه ها و بلندی های پيرامون مشرف به شهر قرار داشته اند : يک آتشکده بر "قله" واقع بوده است . آتشکده ديگر ، در کوه های "يانوق" در جنوب تبريز بود . نام" يانوق" که در زبان ترکی آذربايجانی ، به معنای سوخته و نيز روشن و در حال سوختن است ، بی ارتباط با آتشکده و آتش روشن درون آن نيست . سومين آتشکده ، بر فراز کوه "سرخاب" و در همان نقطه ای که در ميان عوام به مقبره "عون ابن علي" معروف است قرار داشت . پيشينه تاريخی "قله" و بخش های پيرامون آن که در دوره ای جايگاه عارفان و خداجويان بوده و به قله اخی سعدالين معروف بوده و محله پيرامون آن "بغاکوه" (واليانکوه و يا بيلانکوه امروزي) ناميده می شده است نيز در ارتباط با وجود احتمالی آتشکده در آن ، توجيه پذير تر می نمايد .- 4 پاسخ
-
- 3
-
- فضاهای شهری جدید تبریز
- فضای شهری
-
(و 23 مورد دیگر)
برچسب زده شده با :
- فضاهای شهری جدید تبریز
- فضای شهری
- فضای شهری سنتی
- محله بندی
- محله بندی تاریخی تبریز
- محدوده مرکزی شهر
- مرکز شهر
- معماری سنتی
- کانون های شهری تبریز
- اقدامات شهرسازی تبریز
- احداث خیابان شهری
- بافت تاریخی
- بافت تاریخی تبریز
- بافت شهری
- بافت شهری تبریز
- بازار تبریز
- بازار شهر
- تبریز
- ساختار شهری
- ساختار شهری جدید تبریز
- سازمان کالبدی شهر
- شهر تبریز
- شهر سنتی ایرانی
- شکل گیری مراکز و فضاهای شهری جدید
- طراحی معمارانه
-
تبریز , شهر اولین ها
Mohammad Aref پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در زنجان، اردبیل، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی
چرا به شهر تبریز , شهر اولین ها گفته می شود * اولین چاپخانه در سال 1227 توسط شاهزاده عباس میرزا در تبریز تاسیس شد و 12 سال بعد دومین چاپخانه در تهران تاسیس گردید. * برای اولین بار کتب خارجی در تبریز ترجمه گردید که از آن جمله عبارتند از: پطر کبیر،شارل دوازدهم،اسکندر کبیر،... . * اولین رمان ایران به نام((ستارگان فریب خورده- حکایت یوسف شاه سراج)) توسط میرزا فتحعلی آخوند زاده در تبریز به رشته تحریر در آمد. * اولین دایرهّ المعارف توسط محمد رضا زنوزی تبریزی نوشته شد. * اولین کتابخانه عمومی توسط میرزاحسن خان خازن لشگردر سال 1312 در تبریز تاسیس شد. * اولین سینمای ایران پس از پنج سال از اختراع جهانی آن(توسط برادرن لومیر) ، در تبریزبا نام سولّی(آفتاب) تاسیس گردید. * اولین نمایشنامه وتئاتر در تبریز به سال 1261 شکل گرفت. * اولین عکاسخانه توسط قاسم میرزا در تبریز راه اندازی شد. * اولین فوتبالیست شاغل در اروپا (بلژیک) به نام حسین صدقیانی از اهالی تبریز در سالهای 1309-1311 بهترین گل زن باشگاههای این کشور بود و در فینال جام باشگاههای بلژیک با به ثمر رساندن سه گل باعث قهرمانی تیم رویال شالروا اسپورتینگ کلوپ در مقابل تیم بروکسل گردید. * در زمینه پزشکی نخستین طبیب محصل فرهنگ نخستین کتابهای پزشکی - نخستین آبله کوبی - نخستین دانشکده پرستاری مامائی - نخستین دندانهای مصنوعی - اولین عمل قلب باز - پیوند قلب برروی سگها و نخستین عمل پیوند کلیه توسط دکتر جواد هیات در سال 1347 در تبریز به انجام رسید. * اولین هوانورد ایرانی به نام کلنل محمد تقی خان پسیان از اهالی تبریز بود. * اولین کارخانه اسلحه و مهمات در شهر تبریز بنا نهاده شد . * اولین کارخانه چینی سازی در شهر تبریز ساخته شد. * اولین کارخانه تولید برق در این شهر و اولین خیابانی که در آن از چراغهای برقی استفاده شد خیابان چراغ گازی تبریز بود. * اولین ضرابخانه ماشینی و انتشار اسکناس از فعالیت های این شهر اولین ها بود. * اولین شهر ایران که صاحب تلفن شد تبریز بود . * اولین انجمن زنان در تبریز توسط صاحب سلطان خانم تشکیل گردید . * اولین بلدیه و نظمیه پلیس مردمی و شهرداری ایران متعلق به تبریز است. *اولین مهمانخانه توسط میرزا اسحق خان معززالدوله در تبریز پذیرای مهمان گردید . * اولین مدرسه کر و لال ها توسط جبارباغچه بان و اولین مدرسه نابینایان توسط یک میسیون آلمانی و اولین مدارس حرفه ای و بازرگانی توسط محمدعلی تربیت واولین کودکستان توسط ابوالقاسم فیوضات در تبریز بنا گذاشته شد. * اولین پایگاه لرزه نگاری در تبریز (شهر زلزله خیز) بنا گذاشته شد. منبع