جستجو در تالارهای گفتگو

در زیر دنده‌هایتان، میان دیگر اندام، پانکراس (لوزالمعده) وجود دارد، اندامی که بیشتر شبیه یک مربی سلامت شخصی کار می‌کند. این اندام میزان قند بدن شما را کنترل می‌کند و یک عصاره‌ی مخصوص تولید می‌کند که مواد مغذی را از غذای شما آزاد می‌کند تا به شما کمک کند تا در بهترین حالت ممکن بمانید. [Hidden Content] پانکراس درست پشت معده‌ی شما قرار دارد. خانه‌ای مناسب که یکی از کارهایش این است که غذایی که خورده‌اید را تجزیه کند. پانکراس با تولید مایعی مخصوص که از آب، سدیم بیکربنات و آنزیم‌های گوارشی تشکیل شده به هضم غذا کمک می‌کند. سدیم بیکربنات خاصیت اسیدی طبیعی معده را خنثی می‌کند تا این آنزیم‌های گوارشی بتوانند کارشان را انجام دهند. لیپاز مواد دارای چربی را تجزیه می‌کند. پروتئاز پروتئین‌ها را می‌شکافد و آمیلاز کربوهیدرات‌ها را جدا می‌کند تا قندهای سرشار از انرژی تولید کند. بنابراین اغلب آن مواد مغذی در جریان خون حل می‌شوند و به توانمند کردن بدن کمک می‌کنند. درحالی که تمام اینها درحال رخ دادن هستند پانکراس بر روی وظیفه‌ی حیاتی دیگری نیز کار می‌کند و آن وظیفه کنترل میزان قند در خون شماست. پانکراس این کار را با استفاده از هورمون‌های انسولین و گلوکاگون انجام می‌دهد که در سلول‌های مخصوصی به نام جزایر لانگرهانس تولید می‌شوند. بالا بودن یا پایین بودن بیش از حد قند می‌تواند برای حیات تهدیدکننده باشد. پس پانکراس باید همیشه هشیار باشد. پس از یک وعده غذایی پربار، خون اغلب سرشار از قند می‌شود. برای اینکه ما به حالت عادی بازگردیم پانکراس انسولین آزاد می‌کند که باعث می‌شود قند اضافی به درون سلول‌ها برود، جایی که یا به عنوان یک منبع انرژی استفاده می‌شود و یا برای بعد ذخیره می‌شود. انسولین همچنین به کبد می‌گوید که تولید قند را متوقف کند. از طرف دیگر اگر قند خون پایین باشد پانکراس هورمونی به نام گلوکاگون ترشح می‌کند که به سلول‌های بدن و کبد می‌گوید که قند ذخیره شده را در جریان خون آزاد کند. برهم‌کنش بین انسولین و گلوکاگون آن چیزی است که میزان قند ما را متعادل نگه می‌دارد. اما یک پانکراس معیوب دیگر نمی‌تواند این گونه برای ما مثل یک مربی عمل کند. به این معنی که این تعادل سالم از بین می‌رود. اگر پانکراس به وسیله بیماری ضعیف شود ممکن است توانایی‌اش برای تولید انسولین کاهش یابد یا حتی از بین برود که می‌تواند موجب وضعیتی شود که آن را با نام دیابت می‌شناسیم. بدون ترشح منظم انسولین، قند خون به طور پیوسته زیاد می‌شود. به تدریج رگ‌های خونی را سفت می‌کند و باعث حمله قلبی، نارسایی کلیه و سکته می‌شود. کمبود انسولین همچنین سلول‌ها را از داشتن قند سرشار از انرژی که برای رشد و کارکرد نیاز دارند محروم می‌کند. افرادی که دیابت دارند همچنین به داشتن مقادیر بالای گلوکاگون تمایل دارند که باعث به گردش درآوردن قند بیشتری می‌شود. بدون این مربی سلامت داخلی، میزان قند بدن ما به هم می‌ریزد و ما نمی‌توانیم مواد مغذی مهم را هضم کنیم، اما مانند هر مربی دیگری پانکراس به تنهایی نمی‌تواند ما را سالم نگاه دارد و مشارکت آگاهانه ما نیز مورد نیاز است. ترجمه‌ی زیرنویس : جواد محرابی ویرایش: بیتا هاشمی‌نژاد صدا پیشگی و دوبله : حامی امین Created by: TED-Ed مشاهده ویدیو با کیفیت HD در Art of Science مشاهده و دانلود در آپارات مشاهده و دانلود نسخه‌ی مخصوص ناشنوایان در آپارات دانلود با حجم ۸.۲۴ مگابایت از مدیافایر ویدیوهای گروه نشر دانش گمانه با حجمی کمتر از ۱۰ مگابایت در مدیافایر

استفاده از ایمپلنت‌هایی که انرژی مورد نیاز را بوسیله سلول‌های مهندسی ساز تأمین می‌کنند، یکی از روش‌های نوین برای مصرف دوزهای دارویی در بیماری‌های مزمن محسوب می‌شوند. مبتلایان به دیابت یا بیماران دچار کم خونی خطرناک نیازمند مدیریت برنامه تزریقات روزانه هستند. ایمپلنت‌ها قادر به نظارت بر مواد سمی درون بدن بصورت لحظه‌یی هستند، داده‌های طولانی مدت از وضعیت سلامت فرد تهیه می‌کنند، هشدار لازم جهت مصرف بموقع داروها را اعلام کرده و حتی روند مصرف داروها را مدیریت کنند. محققان دانشگاه تورنتو با همکاری محققان دانشگاه هاروارد بدنبال توسعه ایمپلنت‌هایی از جنس هیدروژل – یک ماده پلیمری سازگار با بافت – هستند. نسل جدید این ایمپلنت‌ها از جنس پلیمر شفاف دارای سلول‌های دستکاری ژنتیکی شده در درون خود هستند که در واکنش به نور فعال می‌شوند؛ سلول ها می‌توانند برای آزاد کردن مواد شیمیایی درون بدن برنامه ریزی شوند. ابعاد هر ایمپلنت هیدروژل چهار در 40 میلی‌متر و ضخامت آن تنها یک میلی‌متر است که هر ایمپلنت با سلول‌های مهندسی‌ساز به نور پاسخ می‌دهد. ایمپلنت جدید در دو روش انتقال دوز انسولین و آشکارساز مواد سمی مورد آزمایش قرار گرفتند. سیستم انسولین بر روی موش‌های مبتلا به دیابت مورد آزمایش قرار گرفت و با ارسال نور آبی از طریق فیبر نوری به ایملنت، سلول‌ها درون ایمپلنت وادار برای تولید یک پروتئین برای تحریک تولید انسولین شدند؛ برای تشخیص سموم نیز سلول‌های مهندسی ساز در حضور فلزات سنگین نور سبز منتشر می‌کنند. آزمایشات مختلفی برای توسعه و کاربردی شدن ایمپلنت‌های هوشمند مورد نیاز است؛ نتایج این دستاورد در مجله Nature Photonics منتشر شده است. منبع: مجله بسپار

محققان کشف کرده اند که رشد انسولین در گیاهان می تواند بیماری دیابت در موش ها را برطرف کند. به گزارش روز پنجشنبه گروه علمی فرهنگی باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران "ایسکانیوز"، این یافت جدید امید بهبودی در بیماران مبتلا به دیابت را افزایش داده است. دانشمندان دانشگاه فلوریدا به سرپرستی پروفسور "هنری دانیل" کشف کردند که ممکن است روزی انسولین در گیاهان تغییر یافته ژنتیکی رشد کند و سپس برای پیشگیری از ابتلا به بیماری دیافت قبل از ظاهر شدن علایم یا درمان بیماری در مراحل آخر این بیماری استفاده شود. تیم تحقیق "دانیل" با استفاده از روش مهندس ژنتیک گیاهان تنباکو را که با ژن انسولین رشد کرده بوند به موش های دیابتی به مدت پنج هفته به بیمارانی که مبتلا شده بودند به عنوان یک گروه برای هشت هفته به آنها دادند. در پایان تحقیق دانشمندان کشف کردند که موش های دیابتی سطح قند ادرار و خون طبیعی دارند و سلول های آنها سطح طبیعی انسولین را تولید می کند.

پژوهشگران علوم پزشکی آمپول جدیدی را به تایید رسانده اند که می تواند بیماران دیابتی را از تزریق روزانه انسولین نجات دهد. آنان تاکید می کنند که این آمپول هفتگی درمان دیابت با نام Bydureon به زودی به بازار می آید . به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، این داروی جدید که محققان آن را از بزاق یک مارمولک الهام گرفته اند، می تواند یکی از هورمون های بدن انسان را تقلید کند. این دارو Bydureon نام دارد و گفته می شود تزریق یک بار در هفته آن در کنترل دیابت نوع دو به موثری ۱۴ بار تزریق در هفته است . در حال حاضر بیماران مبتلا به دیابت نوع دو باید روزانه دوبار انسولین تزریق کنند. Exenatide نخستین طبقه از داروهایی است که لوزالمعده را در پاسخ به افزایش قند خون به تولید انسولین بیشتر تحریک می کند و هضم و اشتها را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. این دارو در واقع تقلید کننده هورمونی است که در بدن مامورلک بومی مکزیک یافت می شود. این مامورلک ۶۰ سانتی متری صورتی و سیاه به نام Gila Monster، ماده شیمیایی در بزاق خود دارد که مشابه هورمون انسانی عمل و به تنظیم قند خون کمک می کند. این مارمولک فقط سه یا چهار بار در سال غذا می خورد اما ترکیب بزاق آن که ‘exendin-4′ نام دارد به این جانور کمک می کند غذای خود را بسیار آهسته هضم کند. پژوهشگران با الهام از این ماده شیمیایی، موفق به ساخت مصنوعی exenatide شدند.این دارو به بدن کمک می کند در صورت نیاز انسولین بیشتری بسازد، میزان گلوکز تولید شده توسط کبد را در زمانی که نیازی به آن نیست، کاهش دهد.

یك تیم بین المللی از پزشكان به سرپرستی متخصصان استرالیایی در حال تولید قرص جدیدی هستند كه به زودی مبتلایان به بیماری شایع دیابت را از تزریق انسولین بی نیاز خواهد كرد. به گزارش سرویس بهداشت و درمان ایسنا، این متخصصان ادعا می كنند: قرص جدید نه تنها برای درمان بلكه همچنین در پیشگیری از این بیماری شایع و مشكل ساز، موثر خواهد بود. این گروه بین المللی از متخصصان در دانشگاه استرالیایی «كیورتین» ادعا كرده اند كه با تولید داروی خوراكی جدید بیماران دیابتی جایگزینی برای مصرف مداوم انسولین پیدا خواهند كرد و دیگر نیازی به تزریق دردناك انسولین نخواهند داشت. به نوشته روزنامه سیدنی مورنینگ هرالد، پروفسور اریك هلمرهورست و دستیاران وی طی ۱۰ سال گذشته روی میلیون ها تركیب مختلف در پایگاه داده های دارویی مطالعه و آزمایش كردند تا بتوانند نقشه مولكولی انسولین را در آنها شبیه سازی كنند. وی می گوید: ما در آزمایشگاه و روی مدل های رایانه ای، سه میلیون ساختار تركیب دارویی را بررسی كردیم تا دریابیم كه توانایی كدامیك از آنها شبیه به نقشه مولكولی انسولین است. بنابراین گزارش، تیم پروفسور هلمرهورست بالاخره از بین این چند میلیون ساختار، نمونه مناسبی را پیدا كرده و در تلاش برای تولید داروی جدید، مطابق با این مدل ساختاری انتخاب شده هستند تا رویای آنها برای حذف انسولین تزریقی از رژیم دارویی این بیماران تحقق پیدا كند. آفتاب

به نقل از روزنامه دیلی اکسپرس از توزیع ظریفترین سوزن تزریق انسولین در جهان توسط يك شركت داروسازي هندی خبرداد اين سوزن جديد توليد شركت بكتون ديكنسون است و طراحان آن اميدوار هستند كه تا حد زيادي درد ناشي از سوزن تزريق انسولين را در مبتلايان به ديابت كه نياز به تزريق اين هورمون دارند، كاهش دهد. به گزارش روزنامه ديلي اكسپرس، دكتر ديواكارمتيال مدير تجاري مركز مراقبت پزشكي – ديابت bd در هند در اين باره اظهار داشت: كارآيي نانو سوزن قلمي bd در آزمايشات مختلف مورد بررسي دقيق قرار گرفته و مشخص شده است كه به اندازه سوزن‌هاي بلندتر براي بيماران با شرايط جسمي مختلف موثر است. به گفته اين كارشناسان، سوزن جديد اولين سوزن قلمي در جهان است كه فقط 4 ميلي متر طول دارد. همچنين اين سوزن از نظر ضخامت نازكترين و باريكترين سوزني است كه تاكنون در جهان توليد شده است. در حال حاضر سوزن‌هاي انسولين در اندازه‌هاي مختلف در بازار موجود هستند و سوزنهايي كه طول آنها 5 ميلي متر است بيشترين كاربرد را در بين بيماران ديابتي دارند. دكتر متيال تصريح كرد: ما اطمينان داريم كه محصول جديد در بين مبتلايان به ديابت طرفداران زيادي پيدا خواهد كرد و در تسهيل تزريق انسولين تاثير بسزايي خواهد داشت. كارشناسان طراح سوزن مينياتوري جديد تاكيد كردند كه اين سوزن از نظر كنترل كلوگز درست مثل سوزنهاي بلندتر عمل مي‌كند و به لحاظ كارآيي هيچ فرقي با آنها ندارد. اين سوزن به طور موثر يك دوز انسولين را به لايه چربي زيرپوست منتقل مي‌كند كه بهترين منطقه براي تزريق انسولين است. ایرمنا

Insulin انسولین Computer-generated image of six insulin molecules assembled in a hexamer, highlighting the threefold symmetry, the zinc ions holding it together, and thehistidineresidues involved in zinc binding. Insulin is stored in the body as a hexamer, while the active form is the monomer