RAPUNZEL 10430 اشتراک گذاری ارسال شده در 22 اردیبهشت، ۱۳۹۴ مقدمه: تمامی سلولهای بدن ما اعمالی که انجام میدهند وابسته به مولکولهای سطحی سلولهای ما میباشد. ساختمان غشا ، فسفولیپید و پروتئین هایی دارد که وظایف سلول با دخالت انها انجام میپذیرد. نقش این مولکولهای سطحی که به آنها Receptor یا گیرنده میگوییم بسیار حائز اهمیت است و سلولهای دفاعی ما بدون حضور این گیرنده ها قادر به انجام کاری نخواهند بود . با توجه به خصوصیات این مولکولهای سطحی وظایف سلولهای ایمنی نیز متفاوت خواهد بود Fc: آنتی بادی شامل قطعه Fab که قطعه اتصالی به آنتی ژن و بخش Fc یا قطعه ای با قابلیت کریستالی شدن که در بخش ثابت آنتی بادی است میباشد. FC(Fragment of crystallizable)این قسمت از مولکول آنتی بادی به آسانی به صورت کریستال در می آید . FCاز نظر خصوصیات و عملکرد بیولوژیک ایمنوگلوبین ها دارای اهمیت است و به رسپتورهای خود ( FC Receptor) در سطح سلولهای بیگانه خوار (ماکروفاژها ونوتروفیل ها و ماست سل )متصل شده و باعث ایجاد پاسخ های ایمنی می شود. 1- بخش Fab 2-بخش Fc FcR مولکولهای پروتئینی پذیرنده Fc هستند که میتوانند به ناحیه ثابت مولکول ایمونوگلوبولین متصل شوند . این گیرنده ها در سطح ماکروفاژ و نوتروفیل ها حضور دارند همانگونه که در سطح سایر سلولهای غیر بیگانه خوار نیز حضور دارند . اگرچه بیوسنتز و عرضه سطحی ایمونوگلوبولین منحصر به رده سلولی B میشود ولی شمار بسیاری از سلولها گلیکوپروتئین های غشایی با نام پذیرنده Fc (FcR ) را عرضه میکنند که دارای میل پیوندی برای بخش Fc مولکول آنتی بادی ترشحی میباشند . پیوند های Fc مسئول انتقال آنتی بادی ها از میان غشای سلولی و همچنین انتقال IgG از مادر به جنین از طریق جفت میباشد . این پذیرنده همچنین این امکان را فراهم می اورد تا بسیاری از انواع سلول ها به صورت غیر فعال آنتی بادی را کسب کنند در نتیجه پذیرنده Fc به وسیله این آنتی بادی ها ابزارهایی را ایجاد می کند که به وسیله آن سلول ها ی کلیدی ایمنی ذاتی مثل ماکروفاژ و NK-Cell ها به سمت آنتی ژن فراخوانده شوند . درگیری آنتی بادی متصل به آنتی ژن با پذیرنده های Fc سطح ماکروفاژها و نوتروفیل ها یک پیام موثر برای فاگوسیتوز کار آمد مجموعه آنتی ژن – آنتی بادی را فراهم میکند . پذیرنده های Fc متفاوت بسیاری وجود دارند: پذیرنده Poly-Ig برای انتقال Ig های پلیمری از میان سلول های اپی تلیال ضروری میباشد . در انسان پذیرنده Fc جنینی (FcRn ) ، IgG ها را از مادر به جنین در حال رشد انتقال میدهد و همچنین در تنظیم میزان IgG سرمی نقش دارد . پذیرنده های Fc برای بسیاری از رده های Ig شناخته شده اند بدین گونه FcαR به IgA و FcεR به IgE متصل میشود و چندین FcγR ( RIII – RIIB2-RIIB1-RIIA-RI ) در انسان یافت شده اند که قادرند به IgG و زیر رده های آن متصل شوند . اتصال متقاطع این پذیرنده ها توسط مجموعه آنتی ژن - آنتی بادی ، آبشار انتقال پیامی را به راه می اندازد که پیامد هایی چون بیگانه خواری یا ADCC (سیتوتوکسیسیتی وابسته به آنتی بادی) را به دنبال خواهد داشت . پذیرنده های Fc اغلب بخشی از یک مجموعه انتقال پیام میباشند که سایر زنجیره های پلی پپتیدی کمکی نیز در آن شرکت دارند . این مجموعه ممکن است شامل یک جفت زنجیره γ و یک زنجیره β باشد. فعالیت های سلولی توسط گیرنده Fc : گیرنده Fc روی ماکروفاژ : چندین مولکول آنتی بادی متصل به یک آنتی ژن سبب اتصال پاتوژن به غشای بیگانه خوار میشود . پوشانیده شدن پاتوژن ها و ذرات خارجی به این شکل Opsonization نامیده می شود. این اتصال متقاطع FcR ها در نتیجه پیوند با نواحی Fc مسیر های انتقال پیامی (فعالیت های پیش آنزیمی زنجیره ای) را راه میاندازد که منجر به بیگانه خواری مجموعه آنتی ژن – آنتی بادی میشود . پاتوژن در داخل بیگانه خوار هدف فرآیند های تخریبی گوناگونی مثل هضم آنزیمی (مستقل از اکسیژن بوسیله آنزیمهای پروتئولیتیک یا شامل: پروتئینهای کاتیونی مانند کاتپسین ، لیزوزیم، پروتئازها) و تخریب اکسیداتیو(انفجار تنفسی و تولید ROI و RNI )و اثرات تخریبی غشا توسط پپتیدهای ضد میکروبی قرار میگیرد . گیرنده Fc روی ائوزینوفیل : این گیرنده به دلیل فروبردن انگلهایی کرم مانند با سایز بزرگ مثل شیستوزوما مانسونی بسیار بزرگ هستند همچنین انگل ها ساختارهایی به نام اینتگومنت دارند که در برابر مست سل ها و ماکروفاژ مقاوم بوده اما با این حال انگل توسط IgE پوشش داده شده و توسط FcεR روی سطح ائوزینوفیل شناسایی شده و ائوزینوفیل محتوای گرانولی خود که شامل سمی به نام پروتئین بازی اصلی (Major basic protein) را رها میکند که باعث از بین رفتن انگل های پوشش دار میشود . گیرنده Fc روی NK-Cell: گیرنده Fc ای که در سلولهای کشنده طبیعی با IgG باند شده با سطح پاتوژن عفونی کننده سلول هدف را شناسایی میکند FcγRIII نامیده میشود . اکتیو شدن FcγRIII با IgG سبب آزاد سازی سایتوکاین هایی مثل IFNγ میشود که سیگنالی برای سایر سلولهای ایمنی و واسطه سیتوتوکسیک مثل پرفورین و گرانزیم میشود که وارد سلول هدف شده و موجب راه اندازی فرآیند خودکشی سلولی میشود که به این فرآیند سایتوتوکسیسیتی وابسته به آنتی بادی (ADCC) گویند . FcγRIII روی NK-Cell همچنین میتواند با IgG منومریک همبسته شود وقتی این اتفاق می افتد FcR مانع فعالیت NK-Cell میشود. گیرنده Fc روی Mast-Cell رسپتور های با افینیتی بالا برای IgE توسط ماست سل ها و بازوفیل ها ساخته می شود و با رسپتور های FC دیگر تفاوتی دارند: می توانند به آنتی بادی های منومر آزاد وصل شوند و پاسخ سریع به پاتوژن در محل ورود اولیه اش به بافت نشان دهد. IgE به پذیرنده Fc (FcεRI ) روی غشا ی بازوفیل های خونی و مست سل های بافتی متصل میشود و این اتصال متقاطع به مولکول های پذیرنده IgE توسط آلرژن سبب میشود بازوفیل ها و مست سل ها گرانول های خود را به سمت غشای پلاسمایی جابجا کرده و محتویات آنها به خارج سلول رها شود . فرایندی که تحت عنوان دگرانولاسیون خوانده میشود در نتیجه واسطه های گوناگونی رها شده و تظاهرات آلرژی شکل میگیرد. همچنین مجموعه ای از ترکیبات را از جمله پروتئازها هیستامین، پروتئوگلیکان و سرین و ترکیبات مشتق چربی (مانند پروستاگلاندین ها، لوکوترین ها و فاکتور فعال کننده پلاکت) همچنین تولید سایتوکالین هایی مثل اینترلوکین 1، اینترلوکین 3، اینترلوکین 4، اینترلوکین 5، اینترلوکین 6، اینترلوکین 13، تومور نکروز فاکتور آلفا، GM-CSF، و چندین کموکاین شده که با جذب سایر لکوسیت ها منجر به التهاب میشوند منابع : کتاب ایمونولوژی کوبای و ایمونولوژی ابوالعباس و سایت ویکیپیدیا ترجمه بخش های زبان اصلی : RAPUNZEL 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده