Hanaaneh 28168 ارسال شده در 7 اردیبهشت، 2015 تعدادی موش آزمایشگاهی رو به استخر آبی انداختند و زمان گرفتن تا ببینن چند ساعت دوام میارن، حداکثر زمانی رو که تونستن دوام بیارن 17 دقیقه بود. سری دوم موش ها رو با توجه به اینکه حداکثر 17 دقیقه می تونن زنده بمونن به همون استخر انداختن، اما این بار قبل از 17 دقیقه نجاتشون دادن. بعد از اینکه زمانی رو نفس تازه کردن دوباره اونها رو به استخر انداختن. حدس بزنید چقدر دوام آوردن؟ 26 ساعت! پس از بررسی به این نتیجه رسیدن که علت زنده بودن موش ها این بوده که اونها امیدوار بودن تا دستی باز هم اونها رو نجات بده. "امیدوار بودن" ساده ترین کاری که می تونی انجام بدی. پس "امیدوار" باش. :| 10
Hanaaneh 28168 مالک ارسال شده در 7 اردیبهشت، 2015 واقعا تنها دلیلش همین بوده؟شاید شنا یاد گرفته بودنا شنا :)) الان تو ذهنت موشُ تصور کن داره شنا میکنه :)) من خودم هم تو این حالت :| موندم دیگه : d 4
Hanaaneh 28168 مالک ارسال شده در 7 اردیبهشت، 2015 پس زنده باد امیــــــــــــد اوهوم امید عالی ـــــــه :) 2
دختر باران 18625 ارسال شده در 7 اردیبهشت، 2015 اوهوم امید عالی ـــــــه :) امید معجزه میکنه.واقعا به چشم دیدم. 1
Hanaaneh 28168 مالک ارسال شده در 7 اردیبهشت، 2015 امید معجزه میکنه.واقعا به چشم دیدم. من سالی یه بار کلا تو زندگیم امیدوار میشم :)) 1
دختر باران 18625 ارسال شده در 7 اردیبهشت، 2015 من سالی یه بار کلا تو زندگیم امیدوار میشم :)) امید بیشتر یه حس درونیه.یه چیزی که بهش ایمان داشته باشی .از ته دلت مطمئن باشی که اون اتفاق می افته... "خدا گفته دعایی مستجاب میشه که دعا کننده از استجابت اون مطمئن باشه.همون امید و ایمان داشتن به خواسته ها...." 1
Hanaaneh 28168 مالک ارسال شده در 7 اردیبهشت، 2015 امید بیشتر یه حس درونیه.یه چیزی که بهش ایمان داشته باشی .از ته دلت مطمئن باشی که اون اتفاق می افته... "خدا گفته دعایی مستجاب میشه که دعا کننده از استجابت اون مطمئن باشه.همون امید و ایمان داشتن به خواسته ها...." ازهرکدوم شاید یه درصد گاهی داشته باشم :|
.sOuDeH. 16059 ارسال شده در 7 اردیبهشت، 2015 سخده قچنگ بوتامیت خوف است... البته نه پسر ایرانی ها.... 1
vergil 11695 ارسال شده در 7 اردیبهشت، 2015 چطوری یعنی؟ امید الکی ... مثه همون قضیه پادشاه و نگهبانه (داستانشو دقیق نمیدونم نصفه نیمه میگم ) یه سربازی بوده چند ماه توی برف و سرما نگهبانی میداده بعد یه روز پادشاه شهرشون میاد رد میشه از کنارش بهش میگه که امشب واست از قلعه پتو و غذا میارم که گرم شی بعد یادش میره واسش پتو و غذا ببره ، فردا صبحش میاد میبینه سربازه در حال مردنه بهش میگه تو که چند ماهه اینجایی چطور دیشب نتونستی طاقت بیاری سربازه هم میگه وعده پتو و غذایی که بهم دادی باعث شد من به اون امید زنده باشم ولی وقتی نیومدی دیگه طاقتم تموم شد و یه همچین چیزی :| 3
زندانی 158 ارسال شده در 8 اردیبهشت، 2015 تعدادی موش آزمایشگاهی رو به استخر آبی انداختند و زمان گرفتن تا ببینن چند ساعت دوام میارن، حداکثر زمانی رو که تونستن دوام بیارن 17 دقیقه بود. سری دوم موش ها رو با توجه به اینکه حداکثر 17 دقیقه می تونن زنده بمونن به همون استخر انداختن، اما این بار قبل از 17 دقیقه نجاتشون دادن. بعد از اینکه زمانی رو نفس تازه کردن دوباره اونها رو به استخر انداختن. حدس بزنید چقدر دوام آوردن؟ 26 ساعت! پس از بررسی به این نتیجه رسیدن که علت زنده بودن موش ها این بوده که اونها امیدوار بودن تا دستی باز هم اونها رو نجات بده. "امیدوار بودن" ساده ترین کاری که می تونی انجام بدی. پس "امیدوار" باش. :| این همیشه یک داستان هست و هیچ ریشه علمی نداره اینجور داستان ها رو یک عده واسه گفتن عقیده هاشون بیان می کنن موش ها به اون دانشمند گفتن امید داشتیم؟ یا این موش ها با روانشناس صحبت کردن اون فهمیده که امید داشتن؟ اینجورداستانا فقط یک سری داستان می مونن مثل داستان های دیگه که واسمون تعریف کردن 1
زندانی 158 ارسال شده در 8 اردیبهشت، 2015 امید یک حس واحی هست که بعضی وقتا اوج میگیره و بعضی وقت ها هم نابود میشه کسیو سراغ داشتم که سرطان داشت اما امیدوار بود که زنده می مونه اما زودتر از اونچه که دکترا گفته بودن مرد یکی از دوستان اینو نوشته (امید بیشتر یه حس درونیه.یه چیزی که بهش ایمان داشته باشی .از ته دلت مطمئن باشی که اون اتفاق می افته... "خدا گفته دعایی مستجاب میشه که دعا کننده از استجابت اون مطمئن باشه.همون امید و ایمان داشتن به خواسته ها....") مطمئن شدن لازمه اش واقعیت هست نه امید داشتن با پنهان کردن واقعیت امید مثل یک سراب میمونه هرچه هم مطمئن باشی اتفاق نمی افته امید واسه آینده هست اما کسی از آینده خودش خبر نداره پس وقتی آینده معلوم نیست امیدواری بنظرم بیخوده خواهشا حرف مستد از خدا بزنید و هرچیزیو نسبت به خدا ندید مثل بعضی از حاج آقاها 1
Hanaaneh 28168 مالک ارسال شده در 10 اردیبهشت، 2015 اميد غريزه اي است كه تنها ذهن استدلالي و معقول بشر مي تواند آن را از بين ببرد . حيوان هرگز نوميدي نمي شناسد. مسيحاي ديگر يهوداي ديگر - گراهام گرين 2
دختر باران 18625 ارسال شده در 11 اردیبهشت، 2015 امید یک حس واحی هست که بعضی وقتا اوج میگیره و بعضی وقت ها هم نابود میشه کسیو سراغ داشتم که سرطان داشت اما امیدوار بود که زنده می مونه اما زودتر از اونچه که دکترا گفته بودن مرد یکی از دوستان اینو نوشته (امید بیشتر یه حس درونیه.یه چیزی که بهش ایمان داشته باشی .از ته دلت مطمئن باشی که اون اتفاق می افته... "خدا گفته دعایی مستجاب میشه که دعا کننده از استجابت اون مطمئن باشه.همون امید و ایمان داشتن به خواسته ها....") مطمئن شدن لازمه اش واقعیت هست نه امید داشتن با پنهان کردن واقعیت امید مثل یک سراب میمونه هرچه هم مطمئن باشی اتفاق نمی افته امید واسه آینده هست اما کسی از آینده خودش خبر نداره پس وقتی آینده معلوم نیست امیدواری بنظرم بیخوده خواهشا حرف مستد از خدا بزنید و هرچیزیو نسبت به خدا ندید مثل بعضی از حاج آقاها منم نگفتم رویا ببافید و بهش ایمان داشته باشید.خب اگه اینجور شما فکر میکنید و حتما باید از آینده خبر داشته باشید تا به چیزی اعتقاد و امید داشته باشید کلا داشتن امید و ایمان منتفیه از نظرتون.هر کسی عقاید خودشو داره.من نه عقیدمو تحمیل کردم نه عقیده شما برام اهمیت داره
Hanaaneh 28168 مالک ارسال شده در 11 اردیبهشت، 2015 منم نگفتم رویا ببافید و بهش ایمان داشته باشید.خب اگه اینجور شما فکر میکنید و حتما باید از آینده خبر داشته باشید تا به چیزی اعتقاد و امید داشته باشید کلا داشتن امید و ایمان منتفیه از نظرتون.هر کسی عقاید خودشو داره.من نه عقیدمو تحمیل کردم نه عقیده شما برام اهمیت داره اوهوم سخت میشه ولی وقتی امیدِ واهی داشته باشی خیلی دردناک ــه
دختر باران 18625 ارسال شده در 11 اردیبهشت، 2015 اوهومسخت میشه ولی وقتی امیدِ واهی داشته باشی خیلی دردناک ــه خب در هر حال انسان با امید زنده هست.اگه بخوای از همون اول بگی امیدالکی نداشته باشم که باید قید خیلی از چیزای دیگه هم زد به هر حال درد ناک بودن خیلی چیزا (از جمله همینی که گفتی) انسان رو بزرگ میکنه.شاید خیلی از ما انسان ها ترجیح میدیم یه چیزیو به هر قیمتی تجربه کنیم.حتی اگه دردناک باشه
Hanaaneh 28168 مالک ارسال شده در 11 اردیبهشت، 2015 خب در هر حال انسان با امید زنده هست.اگه بخوای از همون اول بگی امیدالکی نداشته باشم که باید قید خیلی از چیزای دیگه هم زد به هر حال درد ناک بودن خیلی چیزا (از جمله همینی که گفتی) انسان رو بزرگ میکنه.شاید خیلی از ما انسان ها ترجیح میدیم یه چیزیو به هر قیمتی تجربه کنیم.حتی اگه دردناک باشه بعضی از امیدهایِ واهی هم البته دوست داشتنَن حتی اگر تهشون بفهمی الکی بوده :) 1
ارسال های توصیه شده