masi eng 47044 اشتراک گذاری ارسال شده در 29 آبان، ۱۳۹۳ موارد مصرف: متيل پردنيزولون براي‌درمان جايگزيني در نارسايي غده فوق‌كليوي استفاده مي‌شود. اين دارو همچنين‌در درمان علامتي اختلالات آلرژيك التهابي‌و در جهت سركوب كردن سيستم ايمني‌استفاده مي‌شود. متيل پردنيزولون درهايپرپلازي مادرزادي غده فوق كليه، ادم‌مغزي و بيماريهاي التهابي روماتيسمي نيزمؤثر است. مكانيسم اثر: اين دارو با عبور از غشاء سلولي به گيرنده‌هاي خود درسيتوپلاسم متصل شده و كمپلكس داروگيرنده وارد هسته سلولي مي‌شود. اين‌كمپلكس با اتصال به نواحي خاصي ازDNA موجب تحريك روند رونويسيmRNA و بدنبال آن ساخت آنزيم‌هايي‌مي‌گردد كه در نهايت مسئول اثرات‌سيستميك كورتيكواستروئيدها مي‌باشند.كورتيكو استروئيدها با جلوگيري از تجمع‌سلولهاي التهابي در ناحيه التهاب، مهارفاگوسيتوز و آزاد شدن آنزيم‌هاي مسئول‌در التهاب و مهار ساخت و آزاد شدن‌واسطه‌هاي شيميايي التهاب اثرات ضدالتهابي خود را اعمال مي‌كنند. فارماكوكينتيك: فراهمي زيستي دارو حدود90 ـ 80 درصد بوده و نيمه عمر آن 2-3ساعت مي‌باشد. متيل‌پردنيزولون بطورعمده در كبد و مقاديري نيز در كليه و بافتهابه متابوليت‌هاي غيرفعال تبديل مي‌شود. موارد منع مصرف: 1 ـ به صورت تزريق‌داخل مفصلي در موارد جراحي ترميمي‌مفاصل، اختلالات انعقادي خون، شكستگي‌داخل مفصلي، عفونت اطراف مفصل ياسابقه ابتلا به آن، پوكي استخوان اطراف‌مفصل به دلايلي غير از آرتريت و مفصل‌ناپايدار نبايد مصرف شود. 2 ـ در پيشگيري از سندرم زجر تنفسي‌نوزادان، در صورت وجود آمنيونيت،عفونت سيستميك يا تب، عفونت با هرپس،عدم كفايت جفت و پارگي زودرس غشاءنيز نبايد مصرف شود. هشدارها: 1 ـ استفاده طولاني مدت متيل‌پردنيزولون در كودكان مي‌تواند منجر به‌مهار رشد شود. 2 ـ بدنبال مصرف اين دارو ممكن است‌آزمايشات بررسي عملكرد محورهيپوتالاموس ـ هيپوفيز ـ غده فوق كليوي‌دچار اختلال شود. 3 ـ در افراد مسن و بخصوص خانم‌هاي‌يائسه، شانس ايجاد پوكي استخوان وافزايش فشار خون، بالا مي‌رود. 4 ـ تجويز سريع داخل وريدي مقاديربالاي اين دارو، ممكن است موجب كولاپس‌قلبي ـ عروقي گردد. 5 ـ تجويز مقاديري از دارو كه موجب‌تضعيف سيستم ايمني مي‌گردد، مي‌تواندموجب كاهش پاسخ آنتي بادي سرم درهنگام تجويز همزمان واكسن‌هاي حاوي‌ويروس زنده گردد. عوارض جانبي: درمان درازمدت با متيل‌پردنيزولون، بيمار را از جهت ابتلا به‌بيماري‌هاي عفوني مستعد مي‌كند و ازطرفي علايم عفونت را نيز پنهان مي‌سازد.مصرف مقادير زياد اين دارو مي‌توانداختلالات رواني را تشديد كند. آب مرواريد،تكرر ادرار، پرنوشي، قرحه گوارشي،علايم شبه كوشينگ، آكنه و افزايش‌فشارخون از عوارض جانبي دارو به شمارمي‌آيند. تداخل‌هاي دارويي: مصرف همزمان اين‌دارو با ريفامپين، داروهاي ضد صرع مانندكاربامازپين، فنوباربيتال، فني‌توئين وپريميدون موجب تسريع متابوليسم‌متيل‌پردنيزولو ن و كاهش اثر دارومي‌گردد. اين دارو ممكن است باعث كاهش‌اثر داروهاي پائين‌آورنده قند خون و ياداروهاي كاهنده فشار خون گردد. نكات قابل توصيه: 1 ـ از قطع ناگهاني‌مصرف دارو بعد از استفاده طولاني (بيش‌از 3 هفته) پرهيز شود. 2 ـ در طول درمان، مصرف سديم بايستي‌محدود شده و مصرف مكمل‌هاي حاوي‌پتاسيم توصيه مي‌شود. 3 ـ معاينات چشم‌پزشكي در طول درمان‌درازمدت، بطور مرتب بايد انجام گيرد. مقدار مصرف: بزرگسالان: متيل‌پردنيزولون استات‌به‌صورت داخل صفاقي ـ داخل مفصلي ياتزريق در بافت نرم به ميزان 80 ـ 40ميلي‌گرم استفاده مي‌شود. در صورت نيازاين مقدار در فواصل 1-5 هفته تكرار شود.مقدار مصرف شكل سوكسينات 10-40ميلي‌گرم بصورت داخل عضلاني يا وريدي‌است كه در صورت نياز تكرار مي‌شود.مقدار شكل استات در تزريق عضلاني40-120 ميلي‌گرم است كه در صورت نيازهر روز تا 2 هفته قابل تكرار است. در موارد شديد مولتيپل اسكلروز مقدار،mg/day 176 به مدت يك هفته از شكل‌استات و يا mg/day 160 از شكل‌سوكسينات مصرف مي‌شود و سپس 71ميلي‌گرم از استات و يا 64 ميلي‌گرم ازسوكسينات يك روز در ميان به مدت يك‌ماه تزريق مي‌شود. كودكان: در نارسائي غده فوق كليه0/2mg/kg/day يا mg/m2/day 3/3 در 3مقدار منقسم mcg/kg 39-59 روزي يكبارتجويز مي‌شود. اشكال دارويي: For Injection (As Sodium Succiuate):500mg Injection (As Acetate): 40 mg/ml لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده