معرفی تونی گارنیه

[hodaa 5488]

تونی گارنیه (1869-1948):

تونی گارنیه معماری با اندیشه های سوسیالیستی بود. وی در شهری زاده و تربیت شد که در آن هنوز پروراندن آرمان های سوسیالیستی زنده و پابرجا بود. گارنیه به دنبال جامعه ای بود که در شهر آن به اندازه ی کافی آرمان برای ستایش زیبایی و انگیزه برای استقبال از ساختن یک زندگی شکوهمند وجود داشته باشد.

 

شهر صنعتی :

این طرح نخستین کوشش برای معرفی یک شهر سده بیستمی متکی بر اصول سوسیالیستی است.شهر صنعتي شهري متوسط با جمعيتي در حدود 35000 نفر تصور شده بود. دست يابي به مواد اوليه كار يا وجود يك نيروي طبيعي كه بتوان از آن بهره برداری نمود نقش تعیین کننده ای در مکان یابی این شهر داشته است.

 

اجزاء شهر صنعتی:

 

 

1- نیروگاه آبی شهر

2- صنایع پارچه بافی

3- معادن

4- صنایع فلزی

5- صنایع عدسی سازی

6- محوطه آزمایش موتورها

7- کارخانه بهره گیری از مواد زائد

8- کشتارگاه

9- ایستگاه راه آهن بخش صنعتی

10- ایستگاه راه آهن

11- شهر قدیمی

12- ایستگاه راه آهن مرکزی

13- محله های مسکونی

14- مرکز شهر

15- دبستان ها

16- مدارس حرفه ای

17- بیمارستان ها

18- قصر قدیمی و باغ های ملی

19- گورستان

 

 

 

 

 

ویژگی های شهر صنعتی:

 

• توجه به پهنه بندی اراضی و تفکیک سطح شهر متناسب با کارکردهای ویژه

• مکان یابی قسمت های مختلف شهر به گونه ای که بدون ایجاد مشکلی برای سایر قسمت ها امکان گسترش داشته باشند

• برخورداری از شبکه ارتباطی متشکل از خیابان های موازی و عمود بر هم

• استفاده از سیمان و شیشه مسلح در ساخت بناهای موجود در شهر به خصوص بناهای عمومی

• جدا شدن قسمت صنعتی از شهر توسط یک کمربند سبز

• وجود فضای وسیعی در قسمت اصلی شهر برای توزیع بناهای عمومی

• خالی بودن مرکز شهر از ساختمان های مرتفع

• وجود مقرراتی در شهر از جمله مقررات دسترسی، مقررات بهداشتی و ...

• توجه به تامین نور، تهویه و فضای سبز به عنوان یک عنصر جدا کننده

• طراحی محلات مسکونی به صورت واحدهای مستقل که قادر به پاسخگویی به احتیاجات عمومی مورد نیاز ساکنان خود هستند.

• ادامه یافتن قسمت اصلی شهر به صورت نوار مانند

 

بسیاری از این ایده ها هنگامی که گارنیه به عنوان معمار شر لیوان در سال 1905 انتخاب شد زمینه بروز پیدا کرد.

 

با آنکه گارنیه نسبت به صنعت خوشبین بود اما پیامدهای منفی شهرهای صنعتی سده نوزدهم را فراموش نکرده بود. به نظر وی شهر می باید به سان یک باغ ملی بزرگ باشد.

گارنیه در طرح شهر صنعتی از پیش مسائلی را که بعدها موضوع بحث سه همایش جهانی معماری نوین سیام از 1929 تا 1933 شدند، لمس کرده بود. مسائلی همچون مسکن حداقل، جانمایی منطقی ساختمان ها و موضوع شهر کاربردی .

 

نتیجه گیری:

 

الگوی شهر صنعتی گارنیه شروعی بود که به بلوغ شهرسازی مدرن کمک شایانی نمو د و تاثیر زیادی بر اولین نسل معماران خردگرا داشت.

[SH E I KH 18713]

تحلیلی بر شهرهای صنعتی و آراء تونی گارنیه

سلدا نظری

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

 

 

شهر از همان آغاز تولدش، مفهوم خود را در فلسفه و حکمت جستجو می کند از نخستین اندیشمندانی که "اور" و "موهنجودارو" و " شوش" و "تئوچه تیتیلان" و... را بر پا داشتند تا آخرین کسانی که مفهوم شهر را در " ناشهرسازی" و "شالوده شکنی" جستجو می کنند، همه در پی تعمیق فلسفی این مفهوم هستند و برآنند تا از حکمت نظری به حکمت عملی دست یابند و آن را شکلی کالبدی ـ فضایی بخشند.

اگر رنسانس در جست و جوی یافتن حکمت عملی و کاربردی در بازگشت به مفاهیم کهن و نوپردازی آنهاست وسعی دارد که فضای شهر خویش را بر این مبنا رقم زند، انقلاب صنعتی با عرضه حکمت عملی خویش مفهوم فلسفی جدیدی از شهر را به دست می دهد. اگر در دوران قدیم فلسفه از طریق حکمت عملی چهره شهر را می آراست و فضای آن را می پرداخت، در دوران جدید فلسفه شهرسازی راه خویش را از حکمت عملی آن جدا می کند؛ اندیشه و عمل از هم دوری می جویند؛ ناکجاآبادها در مقابل شهرهای قارچ گونه، سست پایه، خود به خودی و یا طراحی شده قرار می گیرند.

در حالی که فلاسفه قرن نوزدهم نقد شهر را از نقد جامعه صنعتی جدا نمی سازند و بر مبنای این نقد مدینه فاضله خویش را بنا می نهند ، عمل گرایان شهر موجود را بر مبنای عملکــــرد هایی می سازند و می پردازند که انقلاب فن شناختی سبب شــــــده است هـنــر جــای خــویــش را به فــن می سپــارد و " معـمار ـ هنـــــــرمند " در مقابل " معمار ـ مهندس " عقب می نشیند. اندیشه های شهرسازی پیش از هر زمان دیگری در زمینه های فلسفی، حکمت عملی و ضناعت به جولان در می آیند.

از قرن نوزدهم اندیشمندان از شهر صنعتی توصیفی هراس انگیز را مطرح می کنند و بی نظمی آن را در همه متون خویش گوشزد می سازند ـ وضوعــی که برخی از اندیشمـندان قـرن بیسـتم نیز برآن باورند ـ در چنین هول و هراســی است که مفهـوم " شهرسازی " در معنای جدید آن تولد می یابد.

شهر سازی زمانی متولد می شود که انگاره ها و الگو هایش به گونه ای ماتقدم شکل گرفته است. الگوهایی که برآنند تا با اجبار خود بر واقعیت تحمیل کنند. انگاره ها و الگوهایی که شماری معدودند و عمدتاً همانهایی هستند که از آغاز توسط تخیل گرایان قرن نوزدهم پایه گذاری شدند. الگوهایی که عمدتاً در سه زمینه اصلی مطرح گردیدند: الگوی خردگرا که ترقی، فناوری و کارایی را مد نظر داشتند. الگوی سنت گرا که بر ارزش های احساسی، ادراکی و زیباشناسی تکیه می کند و الگوی "ضدشهری" که برآن است تا مفهوم کهن شهر و روستا را در هم ریزد و شکل جدید از استقرار را بیان دارد. با فاصله صد ساله از تدوین این انگاره ها و الگوها، امروزه نیز طرح هایی با ظاهر بسیار متفاوت همان استخوان بندی مطروحه در قرن نوزدهم را در خود دارند، به همان گونه در پی چهره پردازی الگوه ها هستند و به همانگــونه به تجربه واقعیات می پردازند. شکست های شهرسازی امروز نیز ریشه های خود را در این بازنگری و تجربه الگویی باز می یابد. اکنون سخن برآن است که این مسائل بدون جست وجوی یک شهرسازی کمتر نظریه ای و بسیار انسانی تر قابل حل نخواهد بود و به همین دلیل است که پرداختن عملی به محیط در دستورکار قرار گرفته است. محیطی که برای انسان و نه مسلط بر او برنامه ریزی و طراحی شده باشد.

ضرورت بررسی:

طبق بررسی های انجام شده در شروع قرن نوزدهم در حدود 3 درصد جمعیت جهان در شهر ها زندگی می کردند. یکصد سال بعد حرکت مردم به سوی شهر ها سرعت گرفت امّا نسبت جمعیت شهرنشین جهان تا سال 1900 فقط 15 درصد بود. تا سال 1950 این رقم به 20 درصد رسید و از آن هنگام تا کنون افزایش قابل توجهی رخ داده و در سال 2000 بیش از 50 درصد جمعیت جهان شهری است.

اینک جمعیت جهان حدود 6 میلیارد نفر است و بر اساس پیش بینی ها در سال 2020 به 8 میلیارد نفر بالغ خواهد شد و 95 درصد افزایش جمعیت در کشورهای در حال توسعه و کمتر توسعه یافته ساکن خواهند بود . اسکان چنین جمعیت عظیمی در شهر ها بر اهمیت روزافزون شهرسازی و ضرورت توجه به سیاستهای شهری آگاهانه و مدبرانه تاکید دارد.

بدیهی است که تاسیسات و تسهیلات و امکانات موجود شهرهای جهان توانایی پاسخگویی به نیازهای فزاینده شهرنشینان را ندارد و استفاده از ظرفیت های تازه الزامی به نظر می رسد. یکی از راهبردهای مهم شهرنشینی که جایگاه ویژه ای در تحلیل های توسعه شهری برخوردار است ،اسکان جمعیت در سکونتگاه های جدید می باشد.

مطالعه و بررسی یک سیاست با توجه به اقدامات ناشی از آن می باید در بستر و چارچوب الگویی نظری صورت گیرد. نقد خط مشی ها یا راهبرد های اعمال شده در خصوص شهر های جدید صرفاً با تکیه بر چند عامل اقتصادی ـ اجتماعی و جمعیتی باعث تقلیل گرایی می گردد لذا برای بررسی و ارزیابی و بازنگری یک سیاست، اولین نکته توجه به چارچوب نظری در برنامه ریزی ها و سیاست گذاریهای انجام شده است.

تعریف جامعه صنعتی:

جامعه صنعتی جامعه ای است شهری و شهر افق آن است. این جامعه کلانشهر ها ،شهر منطقه ها، شهرهای صنعتی و مجتمع های عظیم را تولید می کند و با این همه در نظم و نسق دادن به این مکان ها ناتوان است. جامعه صنعتی، متخصصان استقرار مناطق شهری را در اختیار دارد و با وجود این ابداعات شهر سازی همه جا و متناسب با پیدایششان مورد بحث و سوال قرار گرفته اند.

نقد شهر صنعتی:

از دیدگاه کمی، انقلاب صنعتی و زمان بلافصل آن افزایش تصور ناپذیر جمعیت شهری را با تخـلیه روستا ها به نفع توسعه بی سابقه شهر ها به دنبال داشت. پیدایش و اهمیت این پدیده متناسب با درجه و سطح صنعتی شدن کشور هاست. در اروپا و انگلستان اولین صحنه نمایش این جنبش است. مسئله ای که در نخستین سرشماری 1801 محسوس است . در فـرانسه و آلمان این جنبش در سالهای 1830 احســاس می شود.

از دیدگاه ساختی، در شهر های قدیم اروپایی، دگرگونی وسایل تولید حمل و نقل، و نیز پیدایش عملکرد های جدید شهری، چارچوب های قدیم شهر ها را در هم می شکنند، شهر هایی که اغلب ترکیبی از شهرقرون وسطی و شهر باروک قرن هفدهمی هستند. بنابر فرایند سنتی، تطبیق شهر با جامعه ای که در آن نظم جدیدی را ایجاد می کند. به این منظور هنگامی که هوسمان برآن شد که پاریس را با ضرورت های اقتصادی ـ اجتماعی امپراطوری هماهنگ کند، اثری واقع گرایانه به وجود آورد. (شوای، ترجمه حبیبی، 1375 )

پیامد های انقلاب صنعتی:

1- افزایش جمعیت به علت بهبود تغذیه و بهداشت و کاهش نرخ مرگ و میر.

2- توزیع جمعیت در منطقه بدلیل تغییرات اقتصادی.

3- توسعه صنایع و جذب جمعیت روستایی به شهر ها.

4- رشد شهرها با توسعه شبکه حمل و نقل.

5- استفاده از ماشین در فرآیند تولید و استفاده از صنایع ماشینی به جای صنایع دستی.

6- رشد اقتصادی در پی پیشرفت های فنی به کمک بانکهاـ بازار های بورس.

7- تاکید بر سرمایه به عنوان عامل تعیین کننده در نتیجه پدید آمدن دو قشر سرمایه دار و فقیر.

8- شرایط غیر انسانی کار ، نقش های اجتماعی و بی عدالتی ها و شرایط غیــر قابل تحمل زندگی (بنه ولو، لامپونیانی 19).

تحولات اقتصادی ـ اجتماعی قرن هیجدهم و نوزدهم کلانشهر ها ـ شهر ناحیه ها و مجتمع های عظیم را بوجود آورد . در این زمان با گسترش شاهراهها، اختراع ها، تمرکز صنایع، مهاجرتهای روستایی، تراکم جمعیت و آلودگی، دگرگونیهای اساسی در ساختار و بافت شهر ها به وجود آمد. بدین ترتیب نظمی که در دوره های پیشین حاکم بود از بین رفت و عملکرد شهر دگرگون و انقـلاب صنعتی بر شهر مسلط شد.(زیاری، 1383)

 

بنابراین در همان زمانی که شهر قرن نوزدهم در آستانه یافتن سیمای خاص خود است رفتاری نو در مشاهده و اندیشه را نیز سبب می شود. شهر همچون پدیده ای خاص خارجی برای افرادی که در بر گرفته جلوه می کند. این افراد شهر را در مقابل خود چون پدیده ای نا آشنا شگفت آور و بیگانه می یابند.

نقد این افراد ار نقد کلی جامعه صنعتی جدا نبوده و نقایص شهری افشا شده به منزله نتایج کمبود های اجتماعی ـ اقتصادی و سیاسی است. صنعت و صنعت گرایی ـ مردم سالاری، رقابت طبقاتی، استثمار انسان از انسان سلب حقوق از کار، از همان دهه های اول قرن نوزدهم پایه های اندیشه اوئن، فوریه، کارلایل در چگونگی نگرش آنها به شهر بوده است. تمام این نظریه ها بر بی نظمی و آشفتگی شهر صنعتی تاکید و نوعی آمایش شهر صنعتی را پیشنهاد می کند، آمایشی که توسط اندیشه ای گسترش یافته در تخیل ساخته و پرداخته می شوند و به علت ناتوانی از شکل عملی بخشیدن به ارتقا دانش از جامعه در بعد تخیل قرار می گیرد.

این اندیشه ها با چهر هایی " هجران زده " و یا " مترقی " در دو جهت اصلی زمان یعنی گذشته و آینده سمت گیری می کند . از مجموعه فلسفه های سیاسی و اجتماعی (آون ،فوریه ،کونسیدران، پرودون ، راکسین و موریس) دو نوع تصور از شهر آتی به وجود می آید که " الگو " نامیده می شود.

این الگو ها " پیش ـ شهرسازی " ساخت های انتزاعی نیستند بلکه بر عکس تصوراتی یکدست و تفکیک ناپذیر از مجموعه اجزایشان می باشند.

آرمانشهر:

با وقوع انقلاب صنعتی و وضع نابسامان شهر ها و نارضایتی و انتقاد همه به وضعیت شهر ها همه از جمله فیلسوفان، سیاستمداران، جامعه شناسان، جغرافیا دانان و ... به انتقاد از شهر موجود می پردازند و از این بین بعضی از این افراد در خلال انتقاد های خود به ارائه الگو و راهکار می پردازند و تعدادی هم فقط انتقاد می کنند و الگویی برای شهر آینده نمی دهند. در این میان اندیشه هایی هم وجود دارند به علت ناتوانی از شکل عمل بخشیدن به آنها از سوی جامعه در بُعد اندیشمندانی تخیل جای می گیرند.

این افراد تحت آرمانگریان مطرح می شوند که از اصلاح جامعه خود ناامیدند و هیچ نوع اصلاحات درون جامعه خود راقابل دست یای نمی دانند.

آرمانگرایان ، شهر های آرمانی را انتخاب انسان در برابر جوامع صنعتی می دانند زیرا این شهر ها را مستقل از جوامع صنعتی و بر اساس عدالت اجتماعی، محدودیت بخش خصوصی و دگرگونی محیط کالبدی ـ اجتماعی بیان می کند. مبانی نظری این مکتب یافتن راه حل مشکلات شهر های بزرگ در خارج از این شهر هاست که به ایجاد نوعی اجتماع ها یا شهر های جدید منجر می شود. در این مکتب انسان به عنوان یک عنصر بیولوژیک مطرح است. مشخصه های این مکتب عبارتند از: دست یابی به کمال ـ بهداشت و ناحیه بندی بر حسب عملکرد شهر، وجود نظم، حد متناسب جمعیت، موقعیت مناسب، عدالت اجتماعی، هماهنگی و هارمونی. رابرت آون، شارل فوریه، پیرژوزف پرودون، ویکتورکونسیدران، بنجامین ریچاردسون، سن سیمون از بزرگان این مکتب هستند.

تونی گارنیه و شهر صنعتی:

بین سالهای 1899 تا 1904، معمار جوان سوسیالیست فرانسوی، تونی گارنیه پروژه ای را برای یک شهر صنعتی در روند دقیق و سختگیرانه طراحی کرد. زیرا اعتقاد داشت این طرح یک طرح نهایی و کامل برای اکثر شهر های صنعتی جدید قرن بیستم خواهد بود. در دوره ای که نظریه های شهر سازی چندان از یادآوری های قرون وسطایی کامیلوزیته، روستا سِتاییهای جمعه شناسی انبزرهاوارد فراتر نرفته بود، گارنیه تصور انقلابی از شهر پدید آورد که همه عناصر ضروری طراحی شهری خرد گرایانه را در بر داشت. جنبه های نظری اصول شهر سازی گارنیه در گنگره بین المللی معماری مدرن (CIAM ) تکمیل شد و تاثیرات نهایی آن در منشور آتن بازتاب یافت.

ـ مشخصات شهر صنعتی:

ـ امکان اسکان 35000 نفر

ـ بوجود آوردن یک مجموعه عظیم صنعتی شامل معادن ، کوره های ذوب آهن ، صنایع فولاد وآهن ، کارخانه کشتی سازی ، کارگاههای تعمیراتی، کارخانه های لوازم کشاورزی ، صنایع اتومبیل و هواپیما.

ـ اختصاص زمینهایی مناسب برای توسعه آینده صنایع پیش از تعیین سایر بخشهای شهر.

ـ تعداد بنا های عمومی در مرکز شهر از جمله: فضا های اداری، آموزشی، تفریحی.

ـ یک پیاده روی روی سرپوشیده برای محافظت پیاده ها در مقابل باد و باران.

ـ قرار گرفتن محلات مسکونی در دو طرف مرکز شهر با خانه های دو طبقه و جدا از یکدیگر بدون باغچه.

ـ تفکیک صنایع به علت مضراتی که برای محیط پیرامون خود داشتند از جمله کوره های ذوب آهن در دورترین نقاط شهر و صنایع نساجی که به مراتب پاکیزه تر و کم زیانتر هستند در قسمتهای نزدیک به مناطق مسکونی.

ـ تقسیم بندی خیابانها بر اساس حجم ترافیک و نوع آن.

ـ مبارزه علیه خیابانهای دالانی و تامین نور و هوای کافی برای ساختمانها و خانه ها (اوستروفسکی، 1970 ).

 

مشخصه اجتماعی شهر صنعتی:

ـ متکی بر اصول سوسیالیستی

ـ فاقد دادگاهها ـ مراجع قانونی ـ پلیس ـ زندان ـ کلیسا

دلیل گارنیه:

در جامعه جدیدی که براساس اصول سوسیالیستی اداره می شود ناهنجاری اجتماعی یا دزد و جانی وجود نخواهد داشت.

آیا طرح شهر صنعتی گارنیه موفق بود؟

ـ در سال 1920 یک محله مسکونی را بر اساس نظریاتش ساخت.

ـ فضای ساخته شده متراکم بود و فضای سبز بین ساختمان ها کاهش یافته بود.

ـ عملی نشدن اندیشه شهر همانند (( باغ ملی بزرگ ))

ـ ناقص بودن خدمات عمومی شهر

ـ رویای هیجان آور شهر صنعتی در عمل به یک مجموعه مسکونی کارگری کوچک در حاشیه یک شهر بزرگ و ثروتمند تبدیل شد.

ـ مقایسه نظریات گارنیه و هاوارد:

ـ بر خلاف هاوارد سعی در تجزیه شهر های بزرگ نداشت و اشاره ای به چگونگی سرمایه گذاریها و تامین نیازهای مالی برای احداث شهر های جدید نمی کرد.

ـ گارنیه شیفته شکل معماری یک شهر قرن بیستمی بود که بتواند جوابگوی نیازمندیهای ناشی از پیشرفتهای اجتماعی و فنی باشد.

مقایسه نظریات گارنیه و سویای ماتا:

ـ مهمترین نکته طرح گارنیه ،برابری طبقات اجتماعی در کل شهر بود . در حالی که سوریا زمینها را بر اساس طبقات اجتماعی تقسیم کرده بود او به ثروتمندان زمینهای کنار خیابان اصلی (( شهر خطی )) و برای طبقه متوسط محلهایی در خیابان فرعی در نظر گرفته بود و سایر طبقات جامعه را در دورترین فاصله از خیابان مرکزی جای داده بود.(اوستروفسکی، 1970)

منابع و مآخذ:

اوستروفسکی، واتسلاف؛ " شهرسازی معاصر ، از نخستین سرچشمه ها تا منشور آتن " ؛ ترجمه لادن اعتضادی ، تهران، مرکز نشر دانشگاهی 1371.

امکچی و همکاران، جزوه شهر های جدید، مرکز مطالعات و تحقیقات معماری و شهر سازی ایران، تهران، تیرماه 1379.

بنه ولو، لئوناردو؛ " سرچشمه های شهرسازی نوین "؛ انتشارات امیرکبیر، تهران 2535 شاهنشاهی.

سواد کوهی فر، ساسان؛ " سیر اندیشه های آرمانی در معماری و شهرسازی تعدادی از متفکران "؛ انتشارات بهراد ، تهران 1379.

شوای، فرانسواز؛ " شهرسازی، تخیلات و واقعیات "؛ ترجمع دکتر محسن حبیبی، انتشارات دانشگاه تهران 1375.

مانیاگو لامپونیانی ، ویتوریو ؛ " معماری و شهرسازی در قرن 20 ؛ ترجمه لادن اعتضادی ، دانشگاه شهید بهشتی ، تهران ، 1381.

[Mohammad Aref 120452]

اینم یه پاورپوینت که دانشجویان شهرسازی دانشگاه تهران واسه درس سیراندیشه های شهرسازی دکتر حبیبی ارائه دادن.

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[Mohammad Aref 120452]

اینم یه ارائه دیگه از دانشجوهای دانشگاه تهران واسه درس سیراندایشه های شهرسازی در مورد تونی گارنیه:

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

 

خود اصل تحقیق هم با فرمت word از لینک زیر می تونید دانلود کنید:

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

 

اینم خلاصه تر هستش و با فرمت ورد:

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[Mohammad Aref 120452]

گارنیه، تونی (Garnier, Tony) (لیون، 1948- 1869) معمار و شهرساز فرانسوی، پسر شارل گارنیه (1898- 1825) – معمار پرآوازه و سازنده اپرای پاریس – بود. او ابتدا در آکادمی فرانسه و سپس در رم به تحصیل معماری پرداخت. به پاریس رفت؛ جایی که شش بار برای کسب جایزه بزرگ رم تلاش کرد و سرانجام در 1899 برنده این جایزه شد. این امتیاز به او موقعیتی داد که بتواند به مدت چهار سال در ویلا مدیچی ساکن شده و به مطالعه و بررسی آثار باستانی بپردازد. در همین سال ها او روی طرح شهر صنعتی خود کار کرد. در 1901 نخستین طرح هایش را همراه با نقشه شهر به پاریس فرستاد و همان سال در مسابقه معماری جایزه بزرگ رم، طرح شهر صنعتی خود را که یکسره از سیمان مسلح و آهن و شیشه پیش بینی شده بود، ارائه داد. اما طرح او مورد استقبال قرار نگرفت و رد شد. دو سال بعد همین شخص با طرحی برای نوسازی کامل شهر توسکولو که از ده ها هزار ستون یونیک، دوریک و کرنتی تشکیل شده بود، برنده جایزه نخست شد. با وجود این، وی مطالعات اولیه اش برای یک شهر صنعتی را رها نکرد و در 1904 طرح هایش را تکمیل کرد و در پاریس و رم به نمایش گذاشت. این طرح را می توان کوششی نو در شهرسازی آن زمان و مخالف با تعالیم آکادمیک مدرسه بوزار دانست. این تصاویر از همین دوره تأثیری چشمگیر داشتند، با این حال، تدوین و چاپ کتاب یک شهر صنعتی، تا سال 1917 طول کشید. این کتاب شامل مقدمه ای تئوریک و مجموعه ای از تصاویر است. «پیش از منشور آتن، این اثر نخستین تظاهر شهرسازی نوگراست»

 

در 1905، هریوت شهردار لیون از گارنیه خواست به عنوان معمار شهر به کار مشغول شود – شهری که به عنوان مرکز نساجی فرانسه، برای گارنیه یک شهر صنعتی بود – گارنیه پذیرفت و تا 1919 در این سمت ماند. او در لیون آثار معماری بسیاری به جای گذارد و در محله مسکونی مشهور به ایالات متحده مسکن گروهی پراکنده در فضای سبز را ساخته و حیاط های داخلی را به کلی حذف کرد.

 

او تا 1948 یعنی سه سال بعد از جنگ نیز زنده بود، اما نامی از وی در لیست معماران نوگرای گردآمده در سیام نیست و نیز دانسته نیست که چرا در بیست سال آخر عمرش – که مصادف با بسیاری از کنگره های سیام بوده است – این پیشگام شهرسازی مدرن نقش برجسته ای در آن بازی نکرده است.

[Mohammad Aref 120452]

تونی گارنیه - Tony Garnier

 

[Mohammad Aref 120452]

شهر صنعتی تونی گارنیه سرآغاز شهرسازی مدرن

تونی گارنیه (۱۸۶۹-۱۹۴۸) معمار مشهور فرانسوی و نویسنده ای جوان بود. او شیفته‌ شکل معماری یک شهر قرن بیستمی بود که بتواند جوابگوی نیازمندی های ناشی از پیشرفت های اجتماعی و فنی باشد. طرح شهر صنعتی او نیز زاده‌ همین شیفتگی اش بود.

پرداختن به اصول نظری و یا تهیه صرفاً چند نمودار برای تونی گارنیه ارضا کننده نبود. وی برای حل مشکلات شهرهای جدید، تنها به هماهنگ کردن شکل شهر با نیازهای وسایط مدرن ترابری اعتقاد نداشت.

در واقع می توان گفت، شهر صنعتی بذر شهرسازی معاصر را پاشید. تونی گارنیه در این اثر از پیش مسائلی را که بعدها موضوع بحث سه کنگره بین‌المللی معماری مدرن (C.I.A.M) از سال ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۳ بودند را لمس کرده بود. مسائلی چون مسکن حداقل استقرار منطقی بناها و بالأخره شهرسازی کارکردی.

طرح شهر صنعتی تونی گارنیه نخستین کوشش برای معرفی یک شهر سده بیستمی متکی بر اصل سوسیالیستی بود. تونی گارنیه باور داشت که نمی توان مشکلات شهری جدید را تنها با هماهنگ کردن شکل شهر با نیازهای وسایط نقلیه نوین حل کرد. این مسئله برای او تنها یکی از جنبه ها بود نه همه آن. از طرفی گارنیه با آنکه جمعیتی در حدود ۳۵۰۰۰ نفر را برای شهر پیشنهادی اش توصیه نموده بود اما هرگز به دنبال تعیین یک حد بهینه جمعیتی نبوده است. وی دلیل تعیین کننده‌ جایگاه شهر خیالی خود را دسترسی به مواد اولیه کار یا وجود یک نیروی طبیعی می داند که بتواند برای کار از آن بهره برداری کند و یا اینکه عوامل آمد و شد بدان جا فراهم باشد. به همین منظور سرزمینی که مجموعه‌ ساخت و ساز شهری روی آن قرار می گیرد، دارای بخش های کوهستانی و دشتی گسترده ای فرض شده است که رودخانه از میان آن می گذرد.

با آنکه تونی گارنیه نسبت به صنعت خوش بین بود، اما پیامدهای منفی شهرهای صنعتی شده‌ سده‌ نوزدهم را نیز فراموش نکرده بود. او نیز مانند بسیاری از هم روزگارانش در پی تأمین نور، تهویه و فضای سبز برای شهروندان شهر خود بود. به نظر تونی گارنیه شهر می باید بسان یک باغ ملی بزرگ باشد. وی از نخستین کسانی است که به مبارزه علیه خیابان های دالانی پرداخت.

• در شهر صنعتی پیشنهادی تونی گارنیه عوامل مختلف شهر همانند محل سکونت تفریحگاه‌ها و غیره کاملاً از یکدیگر جدا شده‌اند و کمربندی سبز قسمت صنعتی شهر را از قسمت اصلی آن جدا می سازد (جدایی عملکردهای شهر) در واقع می توان گفت اساس منطقه بندی (Zonning) در شهر صنعتی گارنیه شکل می گیرد.
• در طرح وی ایده های شهرهای نواری نیز دیده می شود و خط تراموای خیابان اصلی نقاط مختلف شهر را به هم پیوند می دهد؛ بنابراین شهر صنعتی شهری است خطی.
• ابعاد زمین‌ها ۱به۲ است تا خانه ها از نظر دریافت نور و هوا با مشکل مواجه نشوند.
• استفاده از بتن مسطح به صورت ساده و بدون تزئین و عدم ایجاد بناهای باعظمت
• خانه ها دارای حیاط مرکزی
• عامل اصلی استقرار شهر در موقعیت پیشنهادی آن وجود رودخانه و روی به است.
• هر یک از عناصر (کارخانه شهر و بیمارستان) به گونه‌ای مجزا گشته اند که در صورت لزوم امکان گسترش داشته باشد.
• توجه ویژه به صنعت و ایجاد مجموعه عظیم صنعتی
• تمرکز فعالیت‌ها و مراکز خدماتی در مرکز شهر و اطراف ایستگاه راه آهن.
• ایجاد خانه ها در میان فضای سبز و حذف نرده ها و پرچین ها و تلقی فضای عمومی از فضاهای سبز اطراف خانه ها.
• طبقه‌بندی صنایع از نظر تولید آلودگی و مزاحمت زایی و استقرار صنایع با مزاحمت بالا در دورترین نقاط نسبت به خانه های مسکونی.
• طبقه بندی خیابان ها و معابر و در نظر گرفتن شرایط و ویژگی های کاربری های مجاور با معابر مختلف.
• حداکثر سطح اشتغال،۵۰% است.
• تأکید بر خانه های مستقل و طرد خانه های ردیفی.
• عدم قرینه سازی.
• دارای چشم انداز شهری متنوع و زنده؛ با اختراع برق شهر صنعتی در شب نیز دیده می شود.
• شهر سوسیالیستی که تمام زمین ها و امور دولتی است و در آن دادگاه و زندان وجود ندارد.
• کلیه ساختمان های مسکونی آپارتمانی مجهز به خدمات عمومی هستند.
• عدم تقسیم زمین ها بر اساس طبقات اجتماعی و برابری طبقات اجتماعی در کل جمعیت.
• بنیان نهادن یکسری قوانین در شهر، جهت تأمین بهداشت، نور و … تا بتوان شهر را بر اساس آنها سازمان داد.

مسکن در شهر صنعتی تونی گارنیه

تونی گارنیه در این اثر ( شهر صنعتی ) تأثیر بسیار زیادی بر منشور آتن گذاشت. می‌توان ادعا کرد که گارنیه با جا دادن فضاهای سبز و سیر در لابلای ساختمان های صنعتی، در ایده‌ کارخانه سبز (پارک سبز) بر لوکوربوزیه پیشی گرفته است.

منبع: کیمیافکر بزرگ