آسیب های ورزشی رایج در شنا

[masi eng 47044]

آسيب هاي شنا اغلب از نوع آسيب هاي مزمن هستند و مكانيسم ايجاد آنها به علت استفاده بيش از حد عضو و حركات تكراري است.

شايعترين نوع آسيب در شناگران حرفه اي ، درد شانه به علت حركات چرخشي مكرر است كه در سه شناي كرال سينه، كرال پشت و پروانه وجود داشته و در هنگام شروع و مرحله كشش دست نمود بيشتري دارد. استفاده از كفي هاي دست و تخته كمكي شنا در تمرينات باعث افزايش اين درد مي شود.

اين آسيب در اثر استفاده بيش از حد و برخوردهاي مكرر تاندون هاي عضلات چرخاننده شانه و سر دراز عضله دو سربازويي با زايده آكروميون و رباط كور اكوآكروميال ميباشد.گرم كردن و حركات كششي قبل از تمرين ترمينات قدرتي درجهت متعادل كردن قدرت عضلاني ، عضلات جلويي سينه و پشتي، اجتناب از تمرين بيش از حد و تصحيح تكنيك شناگر از جمله اقدامات لازم جهت پيشگيري از درد شانه ميباشد.

درمان بستگي به شدت آسيب ديدگي دارد و بسته به آن بايد از عوامل ذيل نیز بهره جست :

استفاده از يخ بعد از تمرين براي كاهش التهاب و تجويز داروهاي ضد درد و ضد التهاب مثل آسپرين و بروفن و در موارد شديدتر معرفي به فيزيوتراپيست . همچنين بايد به شناگر توصيه كرد كه در هنگام شنا كرال سينه و پشت ، بدن خود را بيشتر بچرخاند تا آرنج ها كمتر از آب بيرون بيايند و در نتيجه فشار كمتري بر روي تاندون هاي درگير وارد شود.

 

گردآوری دکتر جمشید جهانی مسئول کمیته تحقیقات و پژوهش هیأت پزشکی ورزشی استان فارس