مقاله مصاحبه با «مریل استریپ»، پرافتخارترین زن سینما

[YAGHOT SEFID 29,302]

[h=1]

[/h]

روزنامه هفت صبح: «مریل استریپ» برای بازی در فیلم «آگوست: محله اسیج» بار دیگر نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن شده است و به این ترتیب رکورد خودش را در بیشترین تعداد نامزدی حفظ کرده است.

 

کارش را از اواخر دهه هفتاد آغاز کرد. هر چه سن اش بیشتر شد، برخلاف اغلب بازیگران زن سینمایی، پرکارتر از قبل شد. انگار گذر زمان و بالا رفتن سن، هیچ تاثیری بر محدوده انتخاب نقش ها و قدرت بازیگری اش نداشت. مریل استریپ بازیگر 64 ساله آمریکایی تا امروز در بیش از هفتاد اثر سینمایی و تلویزیونی حضور داشته و در کارنامه اش سه جایزه اسکار را ثبت کرده است.

 

استریپ فیلم ها و نقش های ماندگار کم ندارد ولی نکته جالب اینجاست که هر چه از زمان حضورش در سینما بیشتر می گذرد، نقش ها و اجراهای ماندگار بیشتری به کارنامه اش اضافه می کند. در سالی که گذشت با فیلم «آگوست: محله اسیج» در کنار جولیا رابرتز در سینما حضور داشت و در سال جدید هم با فیلم فانتزی «درون جنگل» ساخته راب مارشال در نقش یک جادوگر به سینماها برمی گردد. در آخرین گفتگویی که با مجله توتال فیلم انجام داده از نقش متفاوتش در این فیلم که یک بار دیگر برایش نامزدی اسکار را به ارمغان آورده، حرف زده است.

 

از اینکه می خواستید در فیلم «آگوست: محله اسیج» نقش یک مادر بد را بازی کنید، نگران نبودید؟

 

- واقعا مشتاق بودم این نقش را بازی کنم. یکی از دوستانم به من گفت: «مریل، تو باید این نقش را بازی کنی. برای دل همه دخترانی که مادران بدی دارند.» وقتی که سن تان بیشتر می شود راحت تر می توانید با خیلی از مسائل روبرو شوید.

 

باتزی کردن این شخصیت نه چندان دوست داشتنی، سخت نبود؟

 

- شما او را درک می کنید. فکر نمی کنم که دوستش داشته باشید اما او را می فهمید.

 

دخترانتان درباره این فیلم چه نظری دارند؟

 

- هنوز فیلم را تماشا نکرده اند، به جز دختر کوچکم که وقتی آن را تماشا کرد به من گفت: «همه از تو متنفر می شن ولی تو در این فیلم فوق العاده بودی.» (می خندد)

 

عبور از این نقش و رسیدن به نقش یک جادوگر در فیلم «درون جنگل» چطور بود؟

 

- در فیلم «آگوست: محله اسیج» هم یک جادوگر ترسناک بودم ودر فیلم «درون جنگل» فقط نوع متفاوتی از این شخصیت را به نمایش گذاشتم. زمانی که به سن چهل سالگی رسیدم سه نقش جادوگر در یک سال به من پیشنهاد شد. با خودم فکر کردم «آنها نمی دانند با تو چه کار دارند می کنند!» آن موقع هنوز جوان و زیبا بودم.

 

چه چیزی باعث شد تا این نقش را قبول کنید؟

 

- خب، به نوعی نمی خواستم این نقش را بازی کنم چون از اینکه بقیه فکر می کنند وقتی یک زن به دوران پیری می رسد می تواندترسناک شود، خیلی نفرت دارم ولی این پروژه خیلی هوشمندانه بود.

 

کدام شخصیت منفی سینما را دوست دارید؟

 

- شخصیت گلن کلوز در «101 سگ خالدار» را خیلی دوست دارم.

 

مدت زیادی است که در کارهای خیریه حضور دارید، چه عاملی باعث می شود تال در چنین زمینه ای فعالیت کنید؟

 

- خب، این کار به اشکال مختلف زندگی ام را حفظ کرده است. به نظرم کمک کردن به دیگران بهترین راهی است که می توانید از زنده بودن و زندگی لذت ببرید.

 

به نظرتان نقش هایی که امروز بازی می کنید نسبت به سال هایی که جوان تر بودید، چقدر تغییر کرده است؟

 

- زمانی که جوان تر بودم فکر می کردم بازی کردن نقش یک معتادکار جذابی باشد. زمانی که جوان هستید، این کار مثل یک ماجراجویی می ماند چون آن را تجربه نکردید. ولی حالا سن و سالی از من گذشته و حالا بیشتر می دانم که مردم با چه مشکلاتی مواجه هستند ولی بدون هیچ بهانه ای، همیشه به دنبال لحظات خوش زندگی هستم.

 

حضور در یک فیلم چه تفاوتی با بودن در صحنه تئاتر دارد؟

 

- خب، نمایش هر شب تغییر می کند. تماشاگران هم متفاوت هستندو این یکی از مهمترین دلایلی است که تئاتر را هیجان انگیز می کند. انگار که به منبع اصلی انرژی متصل می شوید ولی در یک فیلم سینمایی شما از آدم هایی که با آنها کار می کنید انرژی می گیرید. اگر که آدم های خوبی باشند، در پایان احساس خوبی مثل همان تجربه نمایش را پیدا می کنید.

 

درباره کارنامه درخشان تان چه نظری دارید؟

 

- زمانی که بازی نمی کنم، هیچ وقت چنی احساسی ندارم. فکر نمی کنم که من یکی از آدم های شگفت انگیز جهان هستم. چهار فرزنتددارم که ابعث می شوند همیشه این مسئله برایم یادآوری شود که من هم مثل یکی دیگر از آدم های دنیا با گرفتاری های خودم هستم. هیچ وقت خودم را اسیر توهمات درباره زندگی و کارنامه ام نمی کنم.

 

---

آگوست: محله اسیج

کارگردان: جان ولز

 

بازیگران: مریل استریپ و جولیا رابرتز، ایوان مک گرگور

 

خلاصه داستان: فیلم نگاهی دارد به زندگی زنان مصمم و با اراداه خانواده وستون که مدت ها بود راهشان از هم جدا شده بود اما با اتفاق افتادن یک بحران، اعضای خانواده مجبور شدندنکه دوبارته دور هم جمع شوند. همه آنها به اوکلاهاما برمی گردند و در خانه ای اقامت می کنند که دوران بچگی شان را در آن سپری کرده بودند. در آن خانه زن از کار افتاده ای زندگی می کند که زمانی آنها را بزرگ کرده بود.

شعار تبلیغاتی: بدبختی عاشق خانواده است

 

امتیاز در imdb: 7.4 از 10

امتیاز در متاکریتیک: 58 از 100

نظر منتقدان:

 

- اسکات فونداس (ورایتی - 90 امتیاز): بعید است این فیلم که محوریتش با دو بازیگر اصلی زنش است، بتواند از منتقدان روشنفکر امتیازی بگیرد یا حتی از آنهایی که از شکستن بشقاب و محکم زدن درها به هم و نفس زدن های هیستریک متنفر هستند اما از فیلمی که اقتباسی وفادارانه از نمایشنامه تریسی لتس است، چه کسی می تواند انتظاری بیشتر از این داشته باشد. برای آنهایی که عاشق شنیدن دیالوگ های تند و تیز از زبان بازیگران خوب هستند، «آگوست: محله اسیج» یک فیلم شاهکار است.

 

- میاک لاسال (سانفرانسیسکو کرونیکل - 20 امتیاز): نمایش «آگوست: محله اسیج» حدود سه ساعت بود که دو ساعت به نظر می رسید و حالا از روی همان نمایش یک فیلم دو ساعته ساخته اندکه انگار یک ماه طول می کشد تا تمام شود. شخصیت های فیلم بیش از اندازه ساده هستند و موضوع فیلم هم بیش از حد گسترده و غیرمنسجم است.