sam arch 55879 اشتراک گذاری ارسال شده در 19 بهمن، ۱۳۹۲ [TABLE=width: 95%] [TR] [TD=class: HTitle, width: 100%, colspan: 2]بررسي عناصر زاهدانه و صوفيانه در كليله و دمنۀ بهرام شاهي[/TD] [/TR] [TR] [TD=colspan: 2] چکیده: [/TD] [/TR] [TR] [TD=colspan: 2]كتاب كليله و دمنه كه جزو آثار مهمّ منثور در ادبيّات فارسي محسوب مي شود، شامل داستان هايي است كه خوب و بد صفات اخلاقي را بيان مي كند. هم چنين، تعاليم ارزنده اي درباب سياست مداري به حاكمان و فرمان روايان مي آموزد. در ميان برخي از اين داستان ها، به نام زاهد و نيز مفاهيم و عناصر زاهدانه زياد برمي خوريم. برخي از اين موارد، در كليله و دمنۀ بهرام شاهي برجسته تر است و به احتمالي مي تواند از الحاقات ابوالمعالي باشد. سؤالي كه ممكن است به ذهن خطور كند، اين است كه علّت رسوخ عناصر زاهدانه در ميان حكايات كتابي كه ب هقصد آموختن تعاليم مربوط به زهد و تصوّف نوشته نشده است، چيست؟ براي رسيدن به پاسخي مناسب، لازم است سيري در اصل داستان هاي كليله و دمنه صورت بگيرد، زيرا ردّپايي از منشأ بروز حكاياتي با اشارات و مفاهيم زاهدانه را مي توان در آن متون سراغ گرفت. مشخصات مقاله:مقاله در 9 صفحه به قلم سميه جبارپور،منبع ادبيات ،شماره پياپي 196، ،سال هفدهم،، شماره در سال 4، بهمن، 1392، صفحه 45-53 برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام [/TD] [/TR] [/TABLE] لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده