Run Away 226 اشتراک گذاری ارسال شده در 22 آذر، ۱۳۹۲ سلام. بعضی وقتا یه ادمایی در حقمون بدی میکنن. ممکنه ما هم خشمگین بشیم و بزنیم زیر همه چیز و هرچی اتو ازش داریم رو کنیم. طوری که رسما آبرویی برای طرف نمونه. اون اول ها که داغی میگی حقش بود ولی بعدا میبینی که خیلی تند رفتی. اما دیگه نه راه پسی هست و نه راه پیشی. یا برعکسش، ما بدی کنیم و عین همینا سرمون بیارن یعنی بدترش. تا حالا تو چنین شرایطی بودین؟ چطوری میشه چنین چیزاییو جبران کرد یا فراموش کرد؟ اصن ممکنه؟ :icon_razz: (از تجربه هایی که داشتین بگین در نقش فاعل یا مفعول) نکته : تا جایی که تونستم سعی کردم از فهرست کاربران، کاربران رو بنویسم و دعوت کنم. شما هم دعوت کنید تا تجربه هارو هرچی بیشتر جمع کنیم. 23 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 اشتراک گذاری ارسال شده در 22 آذر، ۱۳۹۲ درود... از اون مسائل هست که گفتن نداره...چه فاعلش باشی...چه مفعول...چه هر دو... داستان ظلم به کسی کردن...داستانی نیست که براش توجیه باشه...حالا اگه طرف بدترین ها رو در حقت انجام داده باشه... اونوقت می شی دیگ به دیگ...میشی همرنگ سیاه.....و آخر سر ...رو سیاهی به ذغال می مونه حتی اگه اون اول سفید بودی... رابطه ای که لیست سیاه و آتو داشته باشه و ذخیره کنه واسه روز مبادا...رابطه ای به کل غلط هست...باید یقه گیر خودت باشی که نشناختی طرف رو.. سعی می کنم افرادی رو پیدا کنم که جلوتر از محبتشون....لیست آتو گرفتناشون نباشه... بعدم جوری رفتار می کنم که آتو ندم دست کسی... اگرم جِر زد و داد زد و فغان..من دفاع می کنم...ولی حمله نمی کنم.... دفاع من حمله به اون نیست...دفاع من معنای واقعی دفاع از خودم هست...بر یقین اینکه حمله اون بر علل متقن و راست نیست... . . . حق من تلافی نیست...حق من دفاع هست.... دفاع من تو مرز اون تعریف نمی شه...تو مرز خودم تعریف می شه...مرز اخلاقیات خودم... اون زمان هست که طرف برای من تموم میشه به تمام خوبی ها و بدی هاش...نه اونکه بدی هاش بیاد جلو..اسمش بشه آتو...بشم تشت رسوایی ش...اونم به بهانه تلافی...نه من اینکار رو نمی کنم... به موقعش...یکی می شه تشت رسوایش...یا تو این زمان...یا تو اون زمان...ولی من اون فاعل نخواهم بود... این همه "من" ردیف کردم...واقعا من بود...و نظر شخصی... آرامش پیشکش لحظه هاتون 15 لینک به دیدگاه
Yamna 1 17420 اشتراک گذاری ارسال شده در 22 آذر، ۱۳۹۲ ممکن نیست زنده باشی تو این شرایط قرار نگیری.... معمولا آدم ها کوتاه نمیان تا حدی که میتونن تلافی میکنن .. اما بعد از تلافی میبینی ای کاش سکوت میکردن چون اونطوری آدمی که حقش ضایع شده با تلافی کردن به حقش نمیرسه میشه یکی مثه کسی که حقشو ضایع کرده. من همیشه معتقدم شاید بتونی با حرف و حرکتی جبران بدی کسی بکنی و دلشو بسوزنی اما کاملا شکست خورده محسوب میشی بهتره قضاوت و محاکمه رو به خدا واگذار کنیم از مسائلی که نیازی نیست خودمونو زیاد باهاش قاطی کنیم بکشیم کنار شاید بعضی وقتها در آزمایش صبر و تحمل باشیم کی میدونه چی میشه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ 11 لینک به دیدگاه
Farnoosh Khademi 20023 اشتراک گذاری ارسال شده در 22 آذر، ۱۳۹۲ فکر میکنم هر کسی حداقل برای یه بارم شده این موضوع رو تجربه کرده. بخشیدم هر چند که برام خیلی سخت بود .ولی متاسفانه فراموش نکردم. 11 لینک به دیدگاه
Run Away 226 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 آذر، ۱۳۹۲ درود... از اون مسائل هست که گفتن نداره...چه فاعلش باشی...چه مفعول...چه هر دو... داستان ظلم به کسی کردن...داستانی نیست که براش توجیه باشه...حالا اگه طرف بدترین ها رو در حقت انجام داده باشه... اونوقت می شی دیگ به دیگ...میشی همرنگ سیاه.....و آخر سر ...رو سیاهی به ذغال می مونه حتی اگه اون اول سفید بودی... رابطه ای که لیست سیاه و آتو داشته باشه و ذخیره کنه واسه روز مبادا...رابطه ای به کل غلط هست...باید یقه گیر خودت باشی که نشناختی طرف رو.. سعی می کنم افرادی رو پیدا کنم که جلوتر از محبتشون....لیست آتو گرفتناشون نباشه... بعدم جوری رفتار می کنم که آتو ندم دست کسی... اگرم جِر زد و داد زد و فغان..من دفاع می کنم...ولی حمله نمی کنم.... دفاع من حمله به اون نیست...دفاع من معنای واقعی دفاع از خودم هست...بر یقین اینکه حمله اون بر علل متقن و راست نیست... . . . حق من تلافی نیست...حق من دفاع هست.... دفاع من تو مرز اون تعریف نمی شه...تو مرز خودم تعریف می شه...مرز اخلاقیات خودم... اون زمان هست که طرف برای من تموم میشه به تمام خوبی ها و بدی هاش...نه اونکه بدی هاش بیاد جلو..اسمش بشه آتو...بشم تشت رسوایی ش...اونم به بهانه تلافی...نه من اینکار رو نمی کنم... به موقعش...یکی می شه تشت رسوایش...یا تو این زمان...یا تو اون زمان...ولی من اون فاعل نخواهم بود... این همه "من" ردیف کردم...واقعا من بود...و نظر شخصی... آرامش پیشکش لحظه هاتون الان متوجه میشم چرا تو تاپیک نظرسنجیم واسه پر خاطره ترین نوشته ها، شما یکی از بیشترین رای ها رو آوردین. زیبنده این افکارتون هست. ولی شما فرمودین که رابطه ای که توش آتو باشه، رابطه ای به کل غلطه. ولی میدونی خیلی از آتوها بد نیستن، رازهایی هستن که تو به کسی اعتماد میکنی و میگی. مثل درد دل کردن با یکی سر یک اشتباه واسه دادن راه حل. اشتباهی که هدف از مطرح کردنش اینه که براش دنبال راه حلی، اما اگر افشا بشه میشه طبل رسوایی. من فکر نمیکنم رابطه های ما مثل آینه زلال بشه که از اول بشه تهش رو هم دید. یعنی با این دید بخوای بری جلو شاید تو زندگی با یکی دو نفر هم نشه دوستی داشت. چون هرکدوم از ما یک نقطه ضعف هایی داریم. ولی امان از روزی که پر رنگ بشن. 8 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 اشتراک گذاری ارسال شده در 22 آذر، ۱۳۹۲ الان متوجه میشم چرا تو تاپیک نظرسنجیم واسه پر خاطره ترین نوشته ها، شما یکی از بیشترین رای ها رو آوردین.زیبنده این افکارتون هست. ولی شما فرمودین که رابطه ای که توش آتو باشه، رابطه ای به کل غلطه. ولی میدونی خیلی از آتوها بد نیستن، رازهایی هستن که تو به کسی اعتماد میکنی و میگی. مثل درد دل کردن با یکی سر یک اشتباه واسه دادن راه حل. اشتباهی که هدف از مطرح کردنش اینه که براش دنبال راه حلی، اما اگر افشا بشه میشه طبل رسوایی. من فکر نمیکنم رابطه های ما مثل آینه زلال بشه که از اول بشه تهش رو هم دید. یعنی با این دید بخوای بری جلو شاید تو زندگی با یکی دو نفر هم نشه دوستی داشت. چون هرکدوم از ما یک نقطه ضعف هایی داریم. ولی امان از روزی که پر رنگ بشن. شرمنده نفرمایید...لطف دوستانم بوده....و البته می تونست جوری دیگری رغم بخوره...با حضور دوستان قدیمی ترم...که حضور ندارن.... و مطمئنا با حضور اون بزرگان....نظر سنجی شما هر چه بیشتر به کمال نزدیک تر می شد...و می دید که بنده ی کمترین در جایگاه این بزرگان قرار نمی گرفتم... . . . حرفتون حق هست دوست عزیزم.... اما یک تبصره داره... شناخت پله به پله به دست می آد...وقتی تو پله های اول که قد معرفتت به خلق و خوی طرفت... تو بگو بخندهای اول و شادی های همیشگی گم می شه..و به قول بزرگان در ماه عسلِ رابطه هستی(منظور فقط جنس مخالف نیست به صورت اصطلاحی عرض کردم)...و یکهو حس می کنی که می تونی اندازه ی پله ی دهم به طرف مقابل اطمینان کنی...و راز مگو رو می گی...می تونی انتظار این اتفاق رو هر چه بیشتر داشته باشی.... ولی وقتی خود داری می کنی..و کم کم سفره ی دل رو به اندازه ی معرفتت به طرفت باز می کنی....احتمال تو زرد در اومدن طرف مقابل هم کم می شه... یا در حد پله ای که رابطه تون قطع شد...راز نهان آشکار می شه نه بیشتر...می شه یک جور طبقه بندی اطلاعات... البته می دونم...باهاتون موافق هستم...که اگر قرار هست..بیافته تشت...از هر کسی و در هر پله ی از ارتباط هم بر می آد... ولی می تونین با من موافق باشین...که روش پله پله ...ضرر ها رو کم می کنه... . . . یعنی با این دید بخوای بری جلو شاید تو زندگی با یکی دو نفر هم نشه دوستی داشت. آره دوست عزیزم...من که اینو گفتم..دوستان کمی دارم...خیلی کم...البته به معنایی که شما فرمودین..که بشن گنجینه ی راز من... هستن این ادمها...کم هستن..ولی هستن... وصد البته تنها ترن....و هزاران البته محفوض ترند...از خیلی از مسائل.... و وقتی لذت آرامش رو می چشن...از این خلوتی احساس رضایت می کنن... البته بعضی هم احساس ناراحتی... من از اون دسته اول...و مست آرامش این تنهایی ام... برای همین...نه می شم فاعل و نه مفعول....طبق این تعاریف... آرامش پیشکش لحظه هاتون 7 لینک به دیدگاه
Himmler 22171 اشتراک گذاری ارسال شده در 22 آذر، ۱۳۹۲ بله متاسفانه خیلی واکنش ها صرف از نظر از اینکه چقدر بد بوده و یا علتش چی بوده ویا مقصر تو بودی یا نبودی فی نفسه بد هستند و هر نوع توجیهش هم چیزی از قباحت کار کم نمیکنه . من این واکنش ها را داشته ام اصلا همانطور که گفتم مهم نیست که طرف چیکار کرده . واکنش من بیشتر و با حجم بسیاربالا تر بوده .. متاسفانه خیلی از این نوع کار ها قابل جبران نیستند . 8 لینک به دیدگاه
Mohammad Aref 120452 اشتراک گذاری ارسال شده در 22 آذر، ۱۳۹۲ بستگی داره شرایطی که هستم چیه. از بدی کردن برداشت های مختلفی میشه کرد. اما تو یه حالت من اون به اصطلاحت آتویی که از طرف دارم رو احتمال داره رو کنم. اونم وقتی که خودم متهم به چیزی میشم که اشتباهه و خب اون به اصطلاح آتوئه در اصل مدرکیه که می تونم واسه دفاع از حقم و رفع اتهامی که بهم شده رو کنم. ساکت نمیشینم که حقم ضایع بشه و محکوم بشم به خیال اینکه آبروی طرف نره. البته میگم ممکنه اون مدرک یا اون حرفی که واسه دفاع از حقم میزنم، در اصل از روی اون آتو باشه. وگرنه الکی و صرف اینکه فقط تلافی کرده باشم اینکارو نمیکنم. چون هدفم دفاع از حق خودمه نه ریختن آبروی طرف. که بعضی وقتا پیش میاد یکی بشن جفتش که اون موقع اولویت همون دفاع از حقم هستش. ویرایش کردم که اضافه کنم. بعضی وقتا هم دفاع کردن از حق کس دیگه ای که می بینم اگه چیزی نگم یا کاری نکنم، آبروی اون طرف رفته. پس تو دفاع از حق کس دیگه ای هم ممکنه که آتویی رو کنم. 7 لینک به دیدگاه
مجید بهره مند 43111 اشتراک گذاری ارسال شده در 23 آذر، ۱۳۹۲ من خودم به شخصه سعی می کنم فراموش کنم و ببخشم هر چند سخته و روی خودم فشار عصبی زیادی میاره 7 لینک به دیدگاه
Run Away 226 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 23 آذر، ۱۳۹۲ بستگی داره شرایطی که هستم چیه.از بدی کردن برداشت های مختلفی میشه کرد. اما تو یه حالت من اون به اصطلاحت آتویی که از طرف دارم رو احتمال داره رو کنم. اونم وقتی که خودم متهم به چیزی میشم که اشتباهه و خب اون به اصطلاح آتوئه در اصل مدرکیه که می تونم واسه دفاع از حقم و رفع اتهامی که بهم شده رو کنم. ساکت نمیشینم که حقم ضایع بشه و محکوم بشم به خیال اینکه آبروی طرف نره. البته میگم ممکنه اون مدرک یا اون حرفی که واسه دفاع از حقم میزنم، در اصل از روی اون آتو باشه. وگرنه الکی و صرف اینکه فقط تلافی کرده باشم اینکارو نمیکنم. چون هدفم دفاع از حق خودمه نه ریختن آبروی طرف. که بعضی وقتا پیش میاد یکی بشن جفتش که اون موقع اولویت همون دفاع از حقم هستش. ویرایش کردم که اضافه کنم. بعضی وقتا هم دفاع کردن از حق کس دیگه ای که می بینم اگه چیزی نگم یا کاری نکنم، آبروی اون طرف رفته. پس تو دفاع از حق کس دیگه ای هم ممکنه که آتویی رو کنم. خیلی قشنگ و بی شیله پیله نوشتین. ولی اینا مربوط به اون بخش از سئوالم بود که شما فاعل رو کردن آتو هستین. ولی تو زمان مفعول بودن خیلی قضیه فرق میکنه. تو مفعول بودن تا کجا به دیگری این حقو میدین همین کارو با همین شرایطی که اینجا گفتین، بر ضدتون انجام بده؟ یعنی برای دفاع از خودش بیاد اونچیزی که ازتون میدونه رو بگه و شما انتظار نداری رو بشه. به نظرتون فاعل و مفعول بودن تو این قضیه خیلی در وجدان ما واسه انجام این کار تاثیر نداره؟ 4 لینک به دیدگاه
خانوم اسفندیاری 465 اشتراک گذاری ارسال شده در 23 آذر، ۱۳۹۲ مهم این نیست که فقط از حق خودت دفاع کنی هنر اصلی اینه که بتونی خودتو کنترل کنی و آبروی کسی رو نریزی. من که همیشه به صبوری معروفم و می بخشم و بدها رو فراموش میکنم. 7 لینک به دیدگاه
VINA 31339 اشتراک گذاری ارسال شده در 23 آذر، ۱۳۹۲ در کل کسی کاریم نداشته باشه کاریش ندارمشه اما اون آتو روکردن ازش فقط یک بار تو زندگیم اونم چند ماه قبل اینکارو کردم اونم واسه اینکه اون فرد یه تهمتی زده بود که اصلا ابرو منو برده بود و چه بسا تو زندگی ایندمم تاثیر داشت فقط برای اینکه خودشو جلو مادر پدرش تبرئه کنه اسم منو برده بود و خودشم فکر نمیکرد بزرگ بشه منم دیدم اینقدر پسته که واسه تبرئه خودش منو از همه جا بیخبر دخالت داده عملا اتوهاشو رو کردم البته بعدش عذاب وجدان گرفتم اما هنوزم میگم منطقی ترین کارو کردم گاهی سکوت و خانومی آدما رو میزارن پای هالویی و چه بسا بنده هالو به تمام معنا شده بودم 6 لینک به دیدگاه
Mohammad Aref 120452 اشتراک گذاری ارسال شده در 23 آذر، ۱۳۹۲ خیلی قشنگ و بی شیله پیله نوشتین. ولی اینا مربوط به اون بخش از سئوالم بود که شما فاعل رو کردن آتو هستین. ولی تو زمان مفعول بودن خیلی قضیه فرق میکنه. تو مفعول بودن تا کجا به دیگری این حقو میدین همین کارو با همین شرایطی که اینجا گفتین، بر ضدتون انجام بده؟ یعنی برای دفاع از خودش بیاد اونچیزی که ازتون میدونه رو بگه و شما انتظار نداری رو بشه. به نظرتون فاعل و مفعول بودن تو این قضیه خیلی در وجدان ما واسه انجام این کار تاثیر نداره؟ قطعا دو طرفه هستش دیگه. من به چه حقی باید به دروغ و تهمت آبروی کسی رو ببرم؟ اگه همچین خطایی رو بکنم، حقمه که اون شخص واسه دفاع از حق خودش آتو اگه داره رو کنه و آبرومو ببره. اگه اون موقع شکایتی هم کنم یا ناراحت بشم، از رو عصبانیته. وگرنه حقم بوده و کار خودم غیرانسانی بوده. البته اینا که گفتم تماماً نظرات شخصیمه. وگرنه خدا رو شکر تا حالا کاری نکردم که چنین اتفاقی بیفته. 1 لینک به دیدگاه
afshin18 11175 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 آذر، ۱۳۹۲ این اتفاق برا همه می افته سعی کن بار بعد موقع عصبانیت کاری نکنی 1 لینک به دیدگاه
سید علی حسین مصطفوی 11 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 آذر، ۱۳۹۲ فقط شکیبا بودن پیشنهاد میکنم. 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده