❀ مسابقه ی شناسایی گیاهان مرتعی ❀

Mohammad1675 · 26 اسفند، ۱۳۹۲

گیاه کما...

آفرين برو سوال بعد

Mohammad1675 · 26 اسفند، ۱۳۹۲

بادیان رومی...

نه شما اشتباه گفتين دوست عزيز پاسخ درست آنغوزه يا كماه هستش كه دوستمون بهش اشاره كردن

**masi eng** · 27 اسفند، ۱۳۹۲

خوب اطلاع رسانی کنید دوستمون بیان سوال بعد رو بزارن متشکرم.

a_ghadimi · 27 اسفند، ۱۳۹۲

ببخشید که دیر شد ...

سوال بعد:

Mohammad1675 · 27 اسفند، ۱۳۹۲

ببخشید که دیر شد ...

سوال بعد:

اين كه خيلي آسونه حرف اولش ( ش ) مگه نه؟؟؟

a_ghadimi · 27 اسفند، ۱۳۹۲

اين كه خيلي آسونه حرف اولش ( ش ) مگه نه؟؟؟

بله درسته حرف اول "ش" هست...

Mohammad1675 · 27 اسفند، ۱۳۹۲

بله درسته حرف اول "ش" هست...

من بلدم ولي نميگم هر كي ميخواد امتياز بگيره بياد يه راهنمايي، يه كلمه 9 حرفيه حرف اولش ش حرف آخرشم ن هستش.

ستاره193 · 27 اسفند، ۱۳۹۲

من بلدم ولي نميگم هر كي ميخواد امتياز بگيره بياد يه راهنمايي، يه كلمه 9 حرفيه حرف اولش ش حرف آخرشم ن هستش.

شيرين بيان؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

درسته؟؟؟؟؟؟؟

a_ghadimi · 27 اسفند، ۱۳۹۲

شيرين بيان؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
درسته؟؟؟؟؟؟؟

آفرین ستاره جون ...:hapydancsmil:

Mohammad1675 · 27 اسفند، ۱۳۹۲

گويا دوست عزيزمون فراموش كردن مشخصات اين گياه رو بزارن من از طرف ايشون مشخصاتش و براتون ميزارم .

آنغوزه يا كماه

فارسی: آنغوزه - آنفوزه -انفوزه

عربی: صمغ الانجدان فرانسه: Asa foetida

انگليسي: Stingingassa “Asafetida” لاتين: Ferula assafoetida

نام هاي ديگر: آنغوزه هراتی ـ انگژد ـ انگژه ـ انگشت كنده ـ حلتيت ـ صمغ الانجدان ـ حلتیت منتن ـ مدفوع شیطان ـ حلتیت طیب ـ کوله پر ـ کَما

مشخصات آنغوزه

آنغوزه شیره گیاهی است که از تیغ زدن ریشه یا پایین ساقه و یا قطع ساقه گیاهان مولد آنغوزه از ناحیة یقه گیاه خارج می‌شود و در طول تابستان به دست می‌آید و به دو صورت در بازار عرضه می‌شود. یک نوع را که آنغوزه اشکی گویند بسیار تمیز؛ بدون خاک و خاشاک و مرغوب است رنگ خارجی ان زرد مایل به قرمز یا قهوه‌ای و صاف و شفافت. از نظر ابعاد در حد فندق یا کمی بزرگتر یا کوچکتر در ابعاد نخود است رنگ مقطع آن سفید است که در مجاورت هوا به سرعت اکسیده شده و تیره می‌شود.و نوع دیگر که در بازار عرضه می‌شود توده‌ای گفته می‌شود که با بی دقتی جمع آوری شده و مخلوط با خاک و خاشاک و برگ است و نامرغوب می‌باشد طعم انغوزه گس در بعضی گونه‌ها تلخ و بویی شبیه بوی سیر، متعفن و خیلی تند دارد. این گیاه را در پارسی « انگدان » می‌نامند. نام علمی آن .Ferula assa-foetida L است. انگدان از گیاهان دارویی مهم تیره چتریان است و در مناطق استپی و بیابانی ایران می‌روید.

آنفوزه یا آنغوزه گیاهی است علفی چند ساله ، ریشه ی آن کمی ضخیم و گوشتی، برگهای آن بسیار بریده و غباری ، ساقه آن مجوف و گوشتی و بلندی آن تا 2 متر می باشد. گلهای آن به رنگ زرد و به گروه چتر مانند در انتهای ساقه ظاهر می شود.آنفوزه در چند سال اولیه سن خود ساقه ی قابل رویتی ندارد و برگهای آن گسترده روی زمین است که در مراتع به نام « کماه » و « انگزاکماه» چوپانان می شناسند و مورد توجه و علاقه ی گوسفندان است. دام را چاق می کند ولی گوشت گوسفند کمی بدبو می شود . میوۀ آنفوزه دارای دو تخم به رنگ قهوه ایی تیره و سیاه ، بیضی کمی پهن و بسیار بدبو می باشد. از ریشۀ این گیاه یا قسمت پایین ساقه و یقه ی گیاه با تیغ زدن یا قطع در ناحیه یقه دراواخر بهار، شیرۀ بسیار متعفنی در طول تابستان خارج می شود که درمجاورت هوا به تدریج سفت می شود که همان آنغوزه است. آنفوزهدر اراضی بائر و خشک و آهکی مناطق گرم آسیا می روید. بومی استپهای ایران و افغانستان است . در ایران در مناطق مختلف خراسان ، بلوچستان و نواحی مختلف جنوب ایران ، مانند کرمان ، دشت مرغاب ، آباده ، نائین و آن نواحی می روید. گونه های دیگری از گیاه Ferula نیز در ایران می رویند که از آنها نیز آنغوزه گرفته می شود و به صورت گونه های مستقل یا واریته هایی از یک گونه شناخته شده اند از جمله F.foetida Regel. ، F.alliacea Boiss. ، F.Kuma و F.Kurdica Pol.

گونۀ F.foetida در بلوچستان ، خراسان ، شاهرود ، بسطام ، میامی ، دامغان و سبزوار شناسایی شده و جزء دسته ای است که آنغوزۀ منتن معروف خراسان را می دهد.

گونۀ F.alliacea که در خراسان و کرمان شناسایی شده است .

گونۀ F.Kurdica در کوههای ساوجبلاغ و همدان و در آذربایجان غربی زیاد است صمغ آن به اندازۀ یک باقلاست و بوی Baume de peru می دهد یعنی بوی تند لیمو دارد این گیاه با نام محلی « بی وزا» نامیده می شود.

گونۀ F.Kuma که در مراتع سرشیو ،سقز کردستان ، ارتفاعات اورامانات ، کوههای بی بَرسَن و پوکیده ، کردستان و همچنین در کهکیلویه و لرستان فراوان است و علوفه پربهایی است و برای چاق کردن اسب و گاو علوفۀ خوبی است . نام محلی آن « کَما» و « ویه» می باشد.

از نظر شکل گیاه گونه های بالا خیلی شبیه می باشند ولی بلندی های آنها مختلف است و بعلاوه در بعضی گونه ها رنگ گل سفید و رنگ میوۀ آن وقتی که برسد مایل به سفید ، گرد و پهن شبیه سکّه است و خوشبو می باشد. این نوع اخیر که بی وزا گفته می شود در کتب طب سنتی انجدان طیب یا انجدان سفید نامبرده می شود.

ترکيبات شيميايی آنفوزه :

در اثر تيغ زدن اين گياه شيره ایی به بيرون راه پيدا می کند که حاوی ترکيباتی چون : اسانس ، رزين ،صمغ ، اتیلتن و اسيد فوروليک می باشد .

از نظر تركيبات شيميايی ريشة گياه آنغوزه F.assa foetida دارای مواد آزارزيتوتانول، فروليك اسيد، اسانس روغنی فرّار ، پينن ، آزولن ، موسيلاژ ، باسورين و … می باشد و در صمغ آنغوزه مقدار زيادی تانن (حدود 60 درصد ) و حدود 20 درصد صمغ و 5-4 درصد اسانس وجود دارد در برخی گونه ها در نمونه های آنغوزة اشكی مقدار اسانس تا 15 درصد نيز می رسد.

اسانس آنغوزه دارای بوی تعفن شبيه بوی سير است و اين بو در اثر وجود تركيبات سولفوره در آن است كه بيش از 50 درصد اسانس را تشكيل می دهد.

خواص درمانی آنغوزه :

از شيره ی آنغوزه به عنوان ضد کرم ، ضدعفونی کننده ، ضد تشنج و همچنين در دامپزشکی به عنوان دافع انگلهای دام مورد استفاده قرار می گيرد .

برای اولين بار در سال 1687 ميلادی فردی به نام كامفر در لارستان فارس آنفوزه را شناسايی كرده و اقدام به بهره برداری به روش تيغ زدن سنتی (برش عرضی) نمود. صمغ استخراج شده از ريشه آنغوزه توسط روميها مصرف می شده و امروزه به طور وسيع در هند بعنوان ادويه و سس غذا مصرف می شود.

در صنایع دارویی از صمغ اين گياه به عنوان ضد تشنج ،قاعده آور و ضد كرم استفاده می شود. همچنین برای معالجه بيماريهاي با منشاء عصبی ، دستگاه تنفسی ، اسپاسم حنجره ، آسم ، دستگاه هضم و در رفع يبوست افراد مسن كاربرد دارد.

در صنایع غذايی از اسانس صمغ آنغوزه جهت تهيه انواع سس استفاده می شود.

در صنایع دام و طیور، از صمغ آنغوزه داروهایی برای دور کردن برخی حشرات بیماری زا تهیه می شود.

ستاره193 · 27 اسفند، ۱۳۹۲

ببخشید که دیر شد ...

سوال بعد:

شیرین بیان از جمله گیاهان دارویی خودرو است و کمتر مورد کشت قرار می‌گیرد. برگ های آن مرکب است و از 4 تا 7 زوج برگ به اضافه یک برگچه انتهایی تشکیل یافته ‌است که به سبب ترشح شیره، چسبنده‌اند. گل های این گیاه به رنگ های ارغوانی، زرد یا بنفش یا آبی مایل به سفید هستند و میوه‌اش شامل 5 تا 6 دانه مایل به قهوه‌ای است. ریشه و ساقه زیرزمینی آن مصرف دارویی دارد.

ترکیبات شیرین بیانقسمت مورد استفاده شیرین بیان، ساقه‌های زیرزمینی و ریشه‌های گیاه است که دارای ترکیبات مختلفی است. مهم‌ترین ماده ای که موجب شیرینی شیرین بیان می شود، ترکیب موجود در ریشه‌های گیاه به نام اسید گلیسریزیک است که 50 برابر شکر شیرینی دارد. اسید گلیسریزیک با افزایش سن گیاه افزایش می‌یابد.ترکیبات موجود در ریشه شیرین بیان برای مقابله با