Mahdi Eng 22,940 اشتراک گذاری ارسال شده در 10 آبان، ۱۳۹۲ - ظروف بسته بندی غذاهای کنسروی بسته بندی از مراحل اساسی و اجتناب ناپذیر فرآوری تمامی مواد غذایی است که دارای دو نقش اساسی می باشد. اولاً ظاهری مطلوب به ماده غذایی داده و باعث افزایش بازار پسندی آن می شود و ثانیاً با حفاظت ماده غذایی در مقابل عوامل فیزیکی، شیمیایی و بیو لوژیکی مختلف ( مانند ضربات و صدمات مکانیکی، نور، هوا، رطوبت و میکروارگانیسم ها ) باعث افزایش ماندگاری آن می گردد. در کنسرو سازی مواد بسته بندی بایدفرآیندحرارتیموردنظرمناسببودهوازسویدیگرپسازدربندیقابلدستکارینباشدتاامکانتقلب در آنها رفع گردد. همچنین نباید بین ماده بسته بندی و ماده غذایی هیچ گونه واکنش داخلی رخ بدهد. 1-1- مهمترین ظروف مورد استفاده برای بسته بندی کنسروها عبارتند از: الف) قوطی های فلزی ب) ظروف شیشه ای ج) بسته بندهای پلاستیکی سخت و نیمه سخت قوطی های فلزی به علت داشتن مزایای متعدد از جمله حفاظت کامل ماده غذایی، مناسب بودن جهت عرضه و نگهداری غذا در شرایط محیط و عدم امکان دست کاری محتویات امروزه در سطح وسیعی در صنایع کنسرو مورد استفاده قرار می گیرند. 2- دربندی قوطی های کنسرو ( seaming): در ابتدای پیدایش صنعت کنسرو سازی، عمل دربندی به وسیله لحیم کاری درزها انجام می گرفت. این روش ابتدایی بعدها با روش دربندی ساده و سرانجام روش دربندی مضاعف ( Double Seaming) به شکل امروزی جایگزین گردید. دربندییکیازمهمترینمراحلکنسروسازیاستوچنانچهبهنحوصحیحانجامنگیرداثراتبسیارنامطلوبی بر روی کیفیت محصول خواهد داشت. عمل دربندی قوطی های کنسرو در دستگاه های ویژهای به اسامی فارس، والس و Seamer که به صورت دستی، نیمه اتوماتیک و تمام اتوماتیک کار می کند انجام می گیرد. 3- ارزیابی دربندی قوطی های کنسرو: 3-1- ارزیابی نظری: برای این کار ناخن خود را زیر درز قوطی قرار داده و آن را دور تا دور بچرخانید و به استثنای نقطه درز جانبی که برجستگی مختصری نشان می دهد در بقیه نقاط نباید هیچگونه پستی و بلندی مشاهده شود. به دلایلی مانند زیاد بودن مقدار لحیم درز بدنه یا بالا بودن فشار قرقره ها، روی انتهای بدنه قوطی، برجستگی های مختلفی مطابق شکل ایجاد می شود که بسته به شکل آن، به اسامی Vee (Vشکل)، Lip (لب شکل) و Droop (برجستگی های عمیق) نامیده می شود که نباید این موارد بیش از %20 در درز قوطی باشد. در یک درز خوب قلاب های سر و کف دارای ابعاد طبیعی بوده و دوخت نه زیاد از حد شل است که احتمال نشتی و باز شدن درب باشد و نه چنان سفت و فشرده است که باعث چروک شده قلاب ها بشود. در حالت اخیر در قلاب سر و بدنه امواج تناوبی شکل دیده می شود که آن را Wrinkle می نامند. در سیستم آمریکایی بر حسب شدت این عیب، آن را به ده قسمت تقسیم می کنند. در دربندی سالم میزان Wrinkle صفر و در دربندی تماماً موجدار میزان آن 10 است و در سیستم انگلیسی متال بوکس (Metal Box) آن را با تقسیم بندی 4-0 نشان می دهند. 3-2- اندازه گیری ابعاد داخلی درز بندی: 3-2-1- وسایل اندازه گیری ابعاد و دربندی: برای ارزیابی پارامترهای مختلف دربندی ابتدا باید با وسایلمناسببعدازاندازهگیریعمق،ضخامتوطولدوخت،دربقوطیرابازکردهودرزسرراازبدنهجدا نموده و با وسایل مخصوص قلاب سر و قلاب بدنه را اندازه گرفت و میزان چروکیدگی آن را بررسی نمود. 3-2-2- وسایل اندازه گیری ابعاد داخلی درز قوطی عبارتند از: 1- کولیس: معمولاً دقت کولیس تا 1/0 میلیمتر است. 2- میکرومتر یا ریزسنج:اینوسیلهبسیاردقیقبودهوتا01/0میلیمتر یا 001/0 اینچ را اندازه می گیرد. 3- میکروپروژکتور. 3-2-3- نحوه اندازه گیری ابعاد درز: الف) اندازه گیری طول دوخت (Seam Length): برای این منظور قوطی را خوابانده و میکرومتر را به صورت موازی و مماس با بدنه قوطی طوری روی آن قرار می دهند که سندان تحتانی در زیر دوخت قرار می گیرد. سپس با چرخاندن سر میکرومتر زبانه را تا لحظه مماس شدن به آن نزدیک کرده و طول دوخت را قرائت می کنند. ب) ضخامت دوخت (Seam Thickness): برای اندازه گیری ضخامت دوخت، قوطی را به حالت عمودی نگهداشته و میکرومتر را به حالت افقی روی آن قرار می دهند به طوریکه سندان پشت دوخت در قسمت کف قرار گیرد. با انگشت اشاره دست چپ پایه میکرومتر را نگهداشته و با دست راست سر میکرومتر را آنقدر می چرخانیم تا زبانه روی دوخت مماس شود آنگاه اندازه ضخامت دوخت را قرائت می نمایند. chemandfood.blogfa.com نقل قول لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .