رفتن به مطلب

مقاله:بررسی نقش آسمانه در شخصیت بخشی به فضا در معماری اسلامی ایران


ارسال های توصیه شده

چکیده:

 

در سبک ها و اندیشه های مختلف معماری،پوشش - قسمت بالایی حجم بنا که فضای زیر خود را می پوشاند - نقش مهمی در کیفیت فضا ایفا می کند.اما این موضوع از منظر معمار ایرانی،جایگاه و اهمیتی دو چندان می یابد.نگاه معمار ایرانی،از سطوح پایینی می گذرد و توجه خاصش را به آسمانه می کند و بر این اساس نمونه های متنوع و متعدد پوشش در معماری اسلامی ایران،موزه ای عظیم را به جهان معماری هدیه می دهد.مقاله حاضر با طرح این پرسش که "نقش آسمانه در شخصیت بخشی به فضا در معماری اسلامی ایران چیست؟" به بررسی چرایی این موضوع می پردازد.

 

در پاسخ به این پرسش،ابتدا جایگاه پوشش از دو منظر "ساختمانی" و معنایی" بررسی می شود. پس از آن،از طریق بازبینی برخی نمونه های شاخص معماری دوران اسلامی ایران و با روش توصیفی - تحلیلی،گزیده ای از مهم ترین راهکارهای پیش روی معماران ایرانی،که به تقویت جایگاه آسمانه در فضا انجامیده است؛در دو مقیاس شهری و معماری تبیین می گردد.براین اسا،آسمانه بنا پیش اندیشیده ترین عامل موثر در شکل یابی بنا در معماری اسلامی ایران است و قرار دادن بنا بر سکو،استفاده از گنبد های رک،استفاده از گنبد دو پوسته گسسته نار،مرتفع ساختن گریو،افزایش خیز پوشش و تمایز رنگی از مهمترین راهکارهای به کار رفته برای پوشش ها در مقیاس شهری هستند.در مقیاس معماری نیز،ایجاد تنوع هندسی و فضایی در فضای زیر پوشش،به کاربردن کتیبه های معنایی،نقوش هندسی و نقوش اسلیمی شاخص ترین راهکارهایی هستند که برجسته تر کردن نقش پوشش را موجب می شوند.

 

مشخصات مقاله:مقاله در 9 صحه به قلم هادی صفایی پور (دانشجوی دکتری معماری دانشگاه تربیت مدرس تهران،ایران) ، غلامحسین معماریان (دانشیار دانشکده معماری و شهرسازی،دانشگاه علم و صنعت ایران) ، محمدرضا بمانیان (استاد دانشکده هنر و معماری،دانشگاه تربیت مدرس تهران،ایران)،منبع مجله کتاب ماه هنر شماره 180،شهریورماه 1392

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

لینک به دیدگاه
  • 2 ماه بعد...
×
×
  • اضافه کردن...