bar☻☻n 5895 اشتراک گذاری ارسال شده در 25 مهر، ۱۳۹۲ [h=2][/h] آدینه در اصل آذینه روز بوده است. ایرانیان در روز پایانی هفته خود را می آراستند و به گردش و مهمانی می رفتند. آدینه همان آذینه است و ما امروزه تلفّظ ذال را دیگر در فارسی نداریم. در فارسی امروز، ذال به دال تبدیل شده است. عرب این روز را جُــمُــعَــة نامیده؛ یعنی روز گردهمایی. 23 لینک به دیدگاه
زفسنجانی 7100 اشتراک گذاری ارسال شده در 25 مهر، ۱۳۹۲ بسی جالبناک بودی اشاعه این مطالب ...مارا اصلاعاتی حاصل شد جدید ...خدایش خیر دهاد بانی را 9 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 اشتراک گذاری ارسال شده در 25 مهر، ۱۳۹۲ شنبه:این واژه از واژه ی شپت در عبری گرفته شده.این واژه ی عبری به عربی هم رفته و در آن جا به السبت دگرگون شده است.در ارمنی هم این واژه را "شاپات"می گویند.چم واژه ی شپت "روز آسودگی" است.برای این که یهودیان(که به زبان عبری سخن می گویند)روز نخست هفته را استراحت می کنند.با آشکار شدن چم(معنای)واژه ی شنبه چم(معنای)روز های دیگر نیز آشکار می شود.برای نمونه یکشنبه یعنی یک شب پس از شنبه و دوشنبه یعنی دو شب پس از شنبه و همین روند تا پایان ادامه دارد.چم(معنای) واژه ی آدینه هم که می شود:روز آذین و آرایش.معنای برابر عربی این واژه نیز می شود روز جمع شدن و روز گرد هم آمدن. 10 لینک به دیدگاه
MahSa.92 2151 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 مهر، ۱۳۹۲ از این پس از آدینه استفاده می کنیم.... مرسی از دعوتت.... 4 لینک به دیدگاه
Hanaaneh 28168 اشتراک گذاری ارسال شده در 3 آبان، ۱۳۹۲ چه جالب منم خیلی واژه آدینه رو دوس دارم ومعمولا ازش استفاده میکنم اما نمیدونستم معنیش چیه ممنون باران جان 2 لینک به دیدگاه
FARHUD 3117 اشتراک گذاری ارسال شده در 10 آبان، ۱۳۹۲ آدینه همان آذینه است و ما امروزه تلفّظ ذال را دیگر در فارسی نداریم. در فارسی امروز، ذال به دال تبدیل شده است. واقعا؟حرف ذال رو داریم تلفظشو نداریم؟میشه بشکافین؟ 1 لینک به دیدگاه
bar☻☻n 5895 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 10 آبان، ۱۳۹۲ واقعا؟حرف ذال رو داریم تلفظشو نداریم؟میشه بشکافین؟ در نسخه های قدیم واژه هایی که امروز با دال تلفظ میشن با ذال نوشته شدن. الآن راستش درست یادم نمیاد بیشتر مربوط به چه دوره ای هست و تا چه زمانی ذال نوشته و تلفظ می شدن. به نظرم آثار عهد سامانی این ویژگی درشون بیشتر باشه. مطالعه می کنم و اگر اشتباه بود پستم رو تصحیح می کنم. در تاریخ ادبیات می خونیم که سیر تاریخی و دگرگونی مختصات زبانی هر سبک و دوره شامل این تغییرات زبانی هست. 2 لینک به دیدگاه
FARHUD 3117 اشتراک گذاری ارسال شده در 10 آبان، ۱۳۹۲ در نسخه های قدیم واژه هایی که امروز با دال تلفظ میشن با ذال نوشته شدن. الآن راستش درست یادم نمیاد بیشتر مربوط به چه دوره ای هست و تا چه زمانی ذال نوشته و تلفظ می شدن. به نظرم آثار عهد سامانی این ویژگی درشون بیشتر باشه. مطالعه می کنم و اگر اشتباه بود پستم رو تصحیح می کنم.در تاریخ ادبیات می خونیم که سیر تاریخی و دگرگونی مختصات زبانی هر سبک و دوره شامل این تغییرات زبانی هست. یعنی شما الان داری حرف ذال رو لگد مال میکنی میره پی کارشمن هنوز قانع نشدم شایدم منظورتونو بد متوجه شدم،به هر حال . . .من گیرم رو این جمله است «ما امروزه تلفّظ ذال را دیگر در فارسی نداریم.» و هیچ رقمه نمیتونم باهاش کنار بیام.لطفا توجیهم کنین،بچه سربراهیم زود توجیه میشم.تلاش کنین میتونین. . . 1 لینک به دیدگاه
bar☻☻n 5895 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 10 آبان، ۱۳۹۲ یعنی شما الان داری حرف ذال رو لگد مال میکنی میره پی کارشمن هنوز قانع نشدم شایدم منظورتونو بد متوجه شدم،به هر حال . . .من گیرم رو این جمله است «ما امروزه تلفّظ ذال را دیگر در فارسی نداریم.» و هیچ رقمه نمیتونم باهاش کنار بیام.لطفا توجیهم کنین،بچه سربراهیم زود توجیه میشم.تلاش کنین میتونین. . . درســـــــــته. کلّاً بد متوجه شدی.:persiana__hahaha: خواهش می کنم. توضیح میدم. ببین دوست گلمان نظور این نیست که امروز به هیچ وجه ذال رو نداریم! در کلماتی مثل نفوذ، تنفیذ، لذت، لذیذ، گذشته و و و... ذال رو می نویسیم و تلفظ هم می کنیم. این "آدینه همان آذینه است و ما امروزه تلفّظ ذال را دیگر در فارسی نداریم. در فارسی امروز، ذال به دال تبدیل شده است." دقیقاً یعنی این >>> در گذشته کلماتی که دال داشته اند، ذال نوشته و تلفظ می شدند و امروز ما این تلفظ را در این موارد نداریم. در کلماتی مثل آذینه (آدینه)، بوذ (بود)، بوذن (بودن) و و و این ذال ها به دال تبدیل شده اند. 1 لینک به دیدگاه
FARHUD 3117 اشتراک گذاری ارسال شده در 11 آبان، ۱۳۹۲ درســـــــــته. کلّاً بد متوجه شدی.:persiana__hahaha:خواهش می کنم. توضیح میدم. ببین دوست گلمان نظور این نیست که امروز به هیچ وجه ذال رو نداریم! در کلماتی مثل نفوذ، تنفیذ، لذت، لذیذ، گذشته و و و... ذال رو می نویسیم و تلفظ هم می کنیم. این "آدینه همان آذینه است و ما امروزه تلفّظ ذال را دیگر در فارسی نداریم. در فارسی امروز، ذال به دال تبدیل شده است." دقیقاً یعنی این >>> در گذشته کلماتی که دال داشته اند، ذال نوشته و تلفظ می شدند و امروز ما این تلفظ را در این موارد نداریم. در کلماتی مثل آذینه (آدینه)، بوذ (بود)، بوذن (بودن) و و و این ذال ها به دال تبدیل شده اند. اسپم شماره1 ممنون 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده