ال كارنیتین چیست و اثرات آن در بدن موجودات زنده كدامند

[parasto heydari 78]

خلاصه مقاله: بعنوان یك متابولیت طبیعی ال كارنیتین به عنوان یك شبه ویتامین و تغییر یافته آمینو اسید نقش مهمی را در حمایت از فعالیتهای متابولیسمی بدن بازی می نماید. این ماده بعنوان یك تسهیل كننده در بتا اكسیداسیون چربی ها وا رد می شود. بعنوان یك حامل به انتقال چربی ها از غشای میتوكندریال كمك كرده و از سوی دیگر در احیای استیل كوآنزیم آ و ایجاد كوآنزیم جهت چرخه تولید انرژی درون میتو كندری نقش دارد .همچنین این ماده در كاهش تولید لاكتات در عضلات كه نقش مهمی را در پایین آوردن بازده عضلانی دارد موثر است .به طور كلی حجم زیادی از ال كارنیتین در عضله قلب و عضلات اسكلتی وجود دارد .عضله كاردیاك نقش مهمی را در سیستم گردش خون دارد كه از قضا كارنیتین هم بوسیله همین جریان در سراسر بدن منتقل می شود.حیوانات بالغ قادر هستند تا كارنیتین را به صورت اندروژن تولید نمایند.در زمانهای خاصی بدن حیوان بالغ مجبور می شود كارنیتین بالاتری راتهیه نماید. از آنجمله چنانچه سطح كارنیتین جنینی در بدن پایین باشد و یا اینكه بعلت رژیم چرب و نیز استرس های متابولیك و یا تغییر الگوی فعالیتی حیوان نیاز به اكسیداسیون چربی بالاتری حس شود نیاز به كارنیتین هم افزایش خواهد یافت. در این مقاله به ساختمان فعالیت متابولیكی و مكانیسم جذب ال كارنیتین در بدن موجودات زنده اشاره می شود. ال كارنیتین و چگونگی ساختار و تولید اندروژنیك آن: آمینواسید تغییر شكل یافته ال كارنیتین تقریبا در همه گونه های حیوانات و حتی در برخی از گونه های عالی گیاهی به صورت اندروژن تولید می شود. این ماده به دو فرم دی وال كارنیتین وجود دارد فرم دی كارنیتین سنتتیك بوده و در سطح بیولوژیك تولیدنمی شود.كارنیتین یك تركیب بتایین می باشد از یك سو به عنوان یك نمك داخلی در آب محلول می شود و از سوی دیگر به عنوان یك بتایین از خود خواص قوی هیگروسكوپیك را نشان می دهد.ملكول كارنیتین از لحاظ ساختار ملكولی مانند لسیتین یك ملكول چند شاخی زایترونیك می باشد كه از هر طرف اینتروال یكسانی بین دو قطب مثبت و منفی در آن وجود دارد. ماهیت گروه مثبت زنجیره ال كارنیتین در این است كه این ماده با گرفتن پیوند استیل از استیل كوآنزیم آ قادر می باشد به استیل كارنیتین تبدیل شده و به این وسیله در غشای چربی ها ترانسلوكاسیون فعال داشته باشد همچنین این ماده می تواند با زنجیره های بلند اسید های چرب پیوند برقرار كرده و در انتقال آنها بدرون ماتریكس میتوكندریال موثر باشد.در سطح بدن كارنیتین با غلظت بالا در بافتهای عضلانی یافت می شود . میزان این ماده در عضله كاردیاك 48 میكرو مول در میلی لیترمی باشد و این میزان در سایر عضلات بدن در حدود 4 میكرو مول در میلی لیتر میباشد. غلظت قابل توجهی از این ماده علاوه بر این در كبد (2.9 میكرو مول در میلی لیتر )و در كلیه (1.2 میكرو مول در میلی لیتر) یافت می شود .بافت عضلانی تقریبا میزان 96 % از مجموع ال كارنیتین بدن را در خود دارد.در اندازه گیری كه در سال 1987 توسط شولت و جانگ انجام پذیرفت مشخص گردید كه بافت عضلانی بیشترین مصرف كننده ال كارنیتین در بدن انسان می باشد.حیوانات بالغ قادر هستند تا ال كارنیتین را به صورت اندوژن تولید كنند . بر طبق مطالعاتی كه برمر به سال 1961 و ویتلز و وسلر به سال 1964 انجام دادند مشخص گردید كه گروه متیل مورد نیاز ال كارنیتین توسط متیونین تامین می گردد.همچنین تارپانچیتر و همكاران در مطالعه ای كه به سال 1971 انجام دادند مشخص كردند كه زنجیره كربنی و نیتروژن مورد نیاز برای تولید كارنیتین توسط ال لیزین تامین می گردد. با تحقیقاتی كه به سال 1966توسط نیومان و همكارانش انجام پذیرفت مشخص گردید كه علاوه بر وجود لیزین و متیونین حضور مواد دیگری از جمله نیاسین، اسید آسكوربیك و ویتامین B6 و همچنین آهن برای ساخته شدن كارنیتین ضروری می باشد و معلوم شد سطح تولید این ماده در نوزادان به نحو قابل توجهی پایینتر ازبالغین است و این موجودات ال كارنیتین مورد نیاز خود را بوسیله تركیب شیر مادر دریافت می دارند. مرحله نهایی ساخت كارنیتین از لیزین و متیونین اضافه شدن زنجیره بتایینی این ماده می باشد در حیوانات مختلف مكان تولید نهایی این ماده متفاوت می باشد. برای اینكار وجود آنزیم گاما بوتیرو بتایین هیدروكسیلاز ضروری می باشد. در موشها كبد و تا حدودی بیضه ها مسؤول ساخت كارنیتین در بدن می باشند و هیچگونه نشانی از ایجاد این ماده در كلیه ها وجود ندارد. وضعیتی مشابه با موشها در موش خرما خوكچه هندی و سگها نیز دیده می شود. در انسانها به طور غالب میزان فعالیت آنزیم هیدروكسیلاز در كلیه ها 2 تا 3 برابر این میزان در كبد می باشد. همچنین ریبوچ و انجل به سال 1980 نشان دادند كه كارنیتین می تواند در مغز انسان نیز سنتز گردد. تحقیقاتی كه برروی خرگوشها وگربه ها ومیمونهای رسوس در سال 1978 انجام گرفت نشان داد كه كلیه این حیوانات نیز قادر به تولید آنزیم گاما بوتیرو بتایین هیدروكسیلاز می باشد. سایم به سال 1996 نشان داد كه غلظت ال كارنیتین در عضلاتی كه سالم كار می كنند به میزان صد برابر از میزان این ماده در سرم و مایع بین سلولی بیشتر می باشد. در همه گونه های عالی جانوری گردش خون مسؤول مستقیم رساندن ال كارنیتین به عضله قلب و همچنین سایر عضلات اسكلتی بدن می باشد. انتقال فعال ال كارنیتین در مطالعاتی كه توسط گورتلر و لوستر در سال 1996 انجام شد به عنوان مهمترین راه انتشار این ماده در عضلات انسان و سایر پستانداران عالی شناخته شد. كارنیتین در تاریخچه علم : هنگامیكه به تاریخ علوم طبیعی رجوع می كنیم ال كارنیتین موضوعی جدید به حساب می آید. در واقع سابقه شناخت آن به سال 1905 و هنگامی باز می گردد كه گولویش و كریمبرگ در مسكو این ماده را از گوشت جدا نمودند. چندی بعد كوتشر در ماربورگ نیز موفق به شناسایی این ماده شد. ساختمان شیمیایی و كاركرد فیزیولوژیك كارنیتین برای سالها بعنوان یك مجهول به حساب می آمد تا اینكه در سال 1927 تومیتا و سنجو نقش گرو ه بتا و عامل هیدروكسید این ماده را كشف نمودند. در سال 1957 در آزمایشاتی كه فرانكل و فرید من برروی فاكتورهای رشد در كرم تنبریو مولیتور انجام دادند مشخص گردید كه علاوه بر نقش ویتامین های گروه ب در تسریع فعالیت فاكتور رشد در این كرم كارنیتین هم به عنوان یك ماده تسهیل كننده رشد فعال می باشد .آنها این ماده را بعنوان یك ویتامین ضروری در متامورفیسم این كرم بیان كردند و آن را ویتامین BT نامگذاری كردند .پیش از این گروه، كارفق و همكاران به سال 1952 مشخص ساختند كه این ماده به دو صورت ال و دی كارنیتین وجود دارد كه فرم بیولوژیك آن ال كارنیتین می باشد. در سال 1962 با شتاب گیری حجم تحقیقاتی كه در باره این ماده صورت می گرفت كانكو و یوشیدا توانستند نقش بیولوژیك ال كارنیتین را توضیح دهند. در بین دهه پنجاه تا هشتاد میلادی تحقیقات زیادی برروی آثار متابولیك ال كارنیتین در بدن انجام گرفت كه می توان به فریدمن و فرانكل به سال 1955 فریدز به سال 1955و برمر به سال 1963،پاند به سال 1975 ،رمسی و تابس به سال 1975 و گاندور و همكاران به سال 1985 اشاره نمود.كاركرد. متابولیك ال كارنیتین: ال كارنیتین در بدن كارایی های متعدد و متنوعی دارد ولیكن مهمترین كارایی این ماده به صورت مشخص اثرات ارگوژنیك آن در متابولیسم چربی ها و انتقال چربی های با زنجیره بلند به درون لایه داخلی غشای میتوكندری می باشد.جهت شناخت مكانیسم كاركرد این ماده در این انتقال، پالمیتات به عنوان یك چربی با زنجیره بلند انتخاب شده است . هنگامیكه این ماده به ساركولما می رسد استیل كوآنزیم آ شاخه استیل خود را با پالمیتات پیوند زده و این ماده را به صورت پالمیتویل كوانزیم آ در می آید. در این زمان پالمیتات وارد سیستول شده است و ال كارنیتین موجود در سیستول پیوند قوی تری ایجاد كرده و پالمیتات را از كو آنزیم آ گرفته و به صورت پالمیتویل كارنیتین در می آورد. در این زمان پالمیتات جهت ورود به چرخه تولید انرژی آماده ورود به غشای داخلی میتوكندری می باشد. در این زمان آنزیم استیل كارنیتین ترانسلوكاز با این ماده تركیب شده و كارنیتین پالمیتویل ترانسفراز ایجاد می شود. این ماده قادر است تا از غشای داخلی میتوكندری عبور نماید.در ماتریكس میتوكندریال آنزیم ترانسلوكاز با استیل موجود در میتو كندری تركیب شده و پالمیتویل كارنیتین را آزاد می نماید. در این زمان سیر معكوس آنچه كه در سیستول به هنگام عبور پالمیتات از ساركولمااتفاق افتاده بود صورت می پذیرد. به این ترتیب كه در اثر حجم بالای استیل كوآنزیم آ، ال كارنیتین از پالمیتویل جداشده و با باند استیل تركیب می شود و محصول آن استیل ال كارنیتین و پالمیتویل كوآنزیم آ می باشد. این ماده به طور مستقیم وارد چرخه بتا هیدروكسیداسیون اسید های چرب می شود.بنابراین می توان نتیجه گرفت كه تولید انرژی از زنجیره های بلند اسیدهای چرب به طور مستقیم با وجود ال كارنیتین بستگی دارد.در سطح اینترا میتوكندریال استیل كوآنزیم آ در نتیجه شكسته شدن كربو هیدراتها در طی پروسه گلیكولیز و همچنین شكسته شدن اسید های چرب وآمینو اسیدها ایجاد می شود. در صورتی كه حجم استیل كو آنزیم آ در میتو كندری بالا برود و این ماده فضای داخل میتوكندریال را پر نماید گلیكولیز با مشكل برخورد كرده و در زمانیكه حجم این ماده خیلی زیاد شود اثرات تخریبی و توكسیك خواهد داشت.نقش مهم ال كارنیتین در این موقع عمل دتوكسیفیكاسیون اینترامیتوكندریال می باشد كه به این صورت انجام می شود كه ال كارنیتین، گروه استیل را از استیل كوآنزیم آ جدا نموده و باعث تولید كوآنزیم آ می شود. این ماده فعال بوده و می تواند به چرخه تولید انرژی باز گردد.بانداستیل -كارنیتین در كلیه جدا شده و از بدن دفع می گردد.بنا براین نسبت استیل كوآنزیم به كوآنزیم به نفع كوآنزیم باز می گردد و متابولیسم كربوهیدراتها سرعت بالاتری می یابد. در این زمان تولید پیرواتها افزایش پیدا می كند و در این موقع ال كارنیتین با پیرواتها باند شده و آنها را وارد در چرخه سیترات می كند. استیل ال كارنیتین ایجاد شده همچنین می تواند میزان فعالیت آدنین نوكلئوتید اسید ترانسلوكاز را افزایش داده و باعث خروج ATP ساخته شده در میتوكندری و مصرف آن شود.در یك جمله چنانچه بخواهیم نقش ال كارنیتین را بیان كنیم باید گفت این ماده چربی های فعال را از توده های ذخیره چربی به درون میتوكندری انتقال می دهد . به عنوان یك كوفاكتور در تولید انرژی عمل نموده و روند تولید چربی های با زنجیره متوسط و،پیرواتها و همچنین اجسام كتونی را تحت كنترل دارد.همچنین این ماده سلامت محیط داخلی سلول را حفظ نموده و آنرا سم زدایی می كند.تحقیقات اخیر نشان داده است كه سوای بر اثرات ارگوژنیك مهمی كه برای ال كارنیتین ذكر گردید این ماده می تواند در پروسه دفاعی بدن و ساخت سلولهای دفاعی اختصاصی مانند تی لنفوسیتها و بی لنفوسیتها و همچنین سلولهای فاگوسیتوز كننده غیر اختصاصی مانند ماكروفاژها و نتروفیل ها موثر باشد.اولن بروك در تحقیقات سال 1996 خود نشان داد كه نقش ال كارنیتین در ایجاد سلولهای سد دفاعی بدن و همچنینن ایمنی سلولی مهم و قابل توجه می باشد. چگونگی فراهم شدن ال كارنیتین آندوژن : گونه های بالغ جانوران قادر هستند تا ال كارنیتین مورد نیاز بدن خود را به صورت سنتز اندوژنیك تولید نمایند همچنین این حیوانات می توانند ال كارنیتین موجود در مواد غذایی را هم از جیره و از راه گوارش جذب نمایند. سوای از اینكه میزان ال كارنیتین موجود در جیره غذایی این حیوانات چقدر باشد قدرت جذب لوله گوارشی حیوانات مختلف نیز با یكدیگر تفاوت می كند. بیشتر ال كارنیتین موجود در غذا از طریق انتقال فعال از روده ها جذب می گردد و بوسیله خون منتقل می شود درباره ترتیب ساخت ال كارنیتین اندوژن در بدن نیز پیشتر از این توضیح داده شد.در نوزادان و جنین حیوانت به علت پایین بودن سطح بتایین و میزان نیاسن و همچنین محدود بودن میزان لیزین و متیونین دریافتی از مادر ال كارنیتین به صورت ساخته شده از درون خون مادری وبوسیله جفت به جنین منتقل می شود .همچنین در نوزادان نیز مرحله ششم ساخت ال كارنیتین تكامل نیافته است و نوزاد مجبور است بخش اعظم ال كارنیتین مورد نیاز خود را از راه مصرف شیر مادر بدست آورد. با تحقیقاتی كه درباره نوزاد انسان صورنت گرفته است مشخص شده كه این نوزاد تا حدود 21 ماهگی نیاز به در یافت ال كارنیتین مادری دارد كه این تاییدی بر روی مصرف شیر مادر تا سن دوسالگی كودك می باشد. میزان ال كارنیتین موجود در مواد اولیه جیره غذایی : ال كار نیتین در گونه های مختلف گیاهان عالی و همچنین مواد اولیه غذایی با منشا دامی وجود دارد.بخش اعظم ال كارنیتین مو جود در جیره انسان و حیوانات گوشتخوار از فراورده های با منشا حیوانی تولی می شود. در بین این فراورده ها پودر گوشت بین 300 تا 1000 میلیگرم در كیلو گرم ال كارنیتین دارد و به طور متوسط در هر كیلو گرم ماده غذایی با منشا گوشت و یا استخوان بین 70 تا 150 میلی گرم ال كارنیتین وجود دارد .دانه های روغنی و كنجاله های آنها منبع تامین ال كارنیتین خوراكی برای دامها و طیور به شمار می آیند.بعلاوه این مواد از لیزین و متیونین كه مواد اولیه مورد نیاز برای ساخت ال كارنیتین هستند غنی می باشند. تخم پنبه به طور متوسط در هر كیلو گرم 20-25 میلیگرم ال كارنیتین دارد .سویا، غلات راف و پوسته آنها، ذرت ،جو و گندم از دیگر مواد دارای ال كارنیتین در خانواده گیاهان می باشند. در دامها منشا اصلی تامین ال كارنیتین برای نوزادان شیر مادران آنها به شمار می آید كه بعد از گوشت بیشترین میزان ال كارنیتین در آن وجود دارد .همچنین در طیور زرده تخم مرغ حاوی ال كارنیتین می باشد كه توسط جنین مصرف می گردد . قابلیت جذب ال كارنیتین: بر پایه آخرین تحقیقاتی كه صورت گرفته است ال كارنیتینی كه از راه خوراكی دریافت می گردد به روش انتقال فعال در قسمت بالایی ژژنوم روده باریك جذب می گردد.مطالعاتی كه لی و همكارانش به سال 1983 و در محیط آزمایشگاهی بر روی چگونگی انتقال فعال ال كارنیتین توسط روده باریك در خرگوشها انجام دادند مشخص ساخت كه یون سدیم و انتشار فعال آن در بالانس با یون پتاسیم در انتقال فعال این ماده نقش به سزایی دارد. همچنین در همین سال شاو و همكارانش نشان دادند كه سیستم جذب ال كارنیتین در موشها نیز به مشابه خرگوشها و از همان مكانیسم می باشد. تحقیق دیگری كه لی و همكارانش در سال 1992 انجام دادند نشان داده شد كه انتشار غیر فعال ال كارنیتین بین محیط روده ای و گردش خون می تواند در این انتقال نقش داشته باشد. همچنین شاو و همكارانش به سال 1983 مطالعه دیگری را بر روی كل دستگاه روده ای انجام دادند و مشخص كردند كه ال كارنیتین به دو صورت انتشار غیر فعال از محیط زیادتر به محیط كمتر و همچنین از راه انتقال فعال در روده باریك جذب می گردد. در دودنوم و ژژنوم این انتقال به هر دو روش صورت می پذیرد ولیكن در ایلئوم ال كارنیتین تنهار از راه انتشار جذب می گردد.همچنین این دو آزمایش نشان دادند كه جذب ال كارنیتین به شدت در اثر وجود غلظت بالای دی كارنیتین ،استیل ال كارنیتین و گاما بوتیرو بتایین دستخوش تغییر قرار می گیرد.در سال 1988 فوستر و همكارانش مطالعه ای را بر روی جذب غلظت های متنوع ال كارنیتین در روده باریك اسب انجام دادند .در این آزمایشها ال كارنیتین در حجم 0.10،20،40و 60 گرم در روز به اسب خورانده شد و پس از 24 ساعت نمونه گیری های ادراری اندازه گیری شدند. مشخص گردید كه تنها در حدود3.5 تا 7.5 در صد ال كارنیتینی كه در این حیوان خورده شده بود توسط روده ها جذب شده بودند.بر طبق این آزمایش اعلام گردید كه میزان جذب روده های ال كارنیتین خوراكی در اسبان پایین می باشد.

 

 

ال-كارنیتین (L - Carnitine) یك اسید آمینه طبیعی است كه بواسطه اثر بر روی متابولیسم چربیها مورد توجه بسیاری از محققین علم تغذیه انسان و دام گرفته است . بطور خلاصه مكانیسم عمل ال- كارنیتین شامل اثر بر روی اسیدهای چرب با زنجیره طولانی و تبدیل آنها به ذرات كوچكتر است . بدین وسیله ال-كارنیتین موجب انتقال این مواد به غشاء میتوكندری سلول شده و این ارگانل با سوزاندن چربیها به عنوان منبع انرژی موجب تسریع در متابولیسم این مولكولهای می شود . اخیراً دانشمندان انستیتو تغذیه دام و طیور در چین اثرات ال-كارنیتین بر روی عملكرد ، تركیب لاشه و متابولیسم چربیها در نیمچه خروسهای گوشتی را مور مطالعه قرار دادند . در این پژوهش 600 قطعه جوجه خروس در پنج گروه تقسیم شدند كه هر گروه شامل 3 تكرار و هر تكرار دارای 40 قطعه پرنده بود . این گروه ها جیره پایه یكسان دریافت داشتند كه به هر كیلوگرم از آن ترتیب مقادیر صفر ،‌ 25 ، 50 ، 75 و 100 میلی گرم ال- كارنیتین اضافه شده بود. این آزمایش نشان داد كه ال-كارنیتین دارای تاثیر معنی داری بر روی افزایش وزن روزانه و یا ضریب تبدیل نبوده است .اما اضافه نمودن ال -كارنیتین به میزان بیش از 25 میلی گرم در هر كیلو گرم خوراك طیور موجب افزایش بازده عضله سینه ، افزایش چربی عضلات و نیز كاهش چربی محوطه بطنی گردید . نتایج حاصل از این مطالعه دلالت بر این دارد كه ال كارنیتین می تواند موجب كاهش چربی زیر پوستی بواسطه كاهش فعالیت آنزیمهای مربوطه و نیز افزایش چربی بین عضلات بواسطه كاهش فعالیت آنزیم پالمیتویل ترانسفرا (Palmitoyltransperase – II) عضلات سینه دارد .

 

 

اثرات ال کارنیتین درعملکرد طیور

 

 

ال کارنیتین (L.carnitine) یک ماده مغزی شبیه ویتامین ها است ال کارنیتین به مقدار اندک و ناچیز در بدن حیوانات از دواسیدآمینه ضروری لیزین و متیونین درکبد وکلیه سنتز می شود.

 

 

وجود ال کارنیتین برای متابولیسم و حرکت اسیدهای چرب در داخل سلولها ضروری است. مشخص شده که این ماده در ساختمان آنزیمی بنام کارنیتین استیل ترانسفراز شركت می كند که بخشی از مکانیسم کوآنزیم A و استیل کوآنزیم A را تشکیل می دهد و به نظر می رسد که تأثیر کارنیتین بر متابولیسم اسیدهای چرب می باشد که زنجیره کربن آنها بیش از8 کربن می باشد درعین حال به نظرمی رسد که این ماده تمایل زیادی به اسید پالمیتیک داشته که کارکرد آن انتقال این مولکول ها با زنجیره طویل از جدار میتوکندری می باشد لازم به ذکر است که کارنیتین به دو شکل دی ال کارنیتین و ال کارنیتین یافت می شود که تنها شکل فعال آن از نظر بیولوژیکی ال کارنیتین است . امروزه قدرت تأثیر ال کارنیتین در بالا بردن توان حیاتی موجب جلب توجه فراوان و افزودن آن به غذاهای دام و حیوانات مسابقه و خانگی گردیده است .

 

 

عمل ال کارنیتین در بدن

 

 

ال کارنیتین درچرخه متابولیسم چربی سلولی درگیر می باشد و کاری شبیه گیرنده (Receptor) برای فعال کردن اسیدهای چرب آلی دارد بطور کلی ال کارنیتین برای فعالیت های زیرضروری است :

 

 

1- حمل اسیدهای چرب فعال شده ( عمل کاتالیکی )

 

 

2- بافری کردن زنجیره COA ( عمل کاتالیکی )

 

 

3- محافظت و تنظیم کردن تعادل غشاء نورونها

 

 

4- دفع مواد مازاد از متابولیسم اسیدهای چرب ( عمل ضد سمی کردن )

 

 

5- اسپرماتوژنز و تحرک اسپرم ها

 

 

6- افزایش تحمل آمونیاک

 

 

7- تهیه میزان مطلوب انرژی

 

 

8- کفایت سیستم ایمنی

 

 

9- جلوگیری ازتشکیل رادیکالهای آزاد- رادیکالهای آزاد ، مواد شیمیایی با انرژی بالا هستند که در میتوکندری تولید می شوند و باعث تخریب سلولها می گردند درمقابل آنها موادی همچون vitA و vitE جزء آنتی اکسیدانها محسوب می گردند بطوریکه طی یکسری فرآیندهای فیزیولوژیکی از تشکیل رادیکالهای آزاد جلوگیری می کنند ولازم به ذکر است که این ویتامین ها محلول در چربی هستند و همانطورکه گفته شد ال کارنیتین سبب تسهیل ورود چربی به داخل میتوکندری می شوند. ویتامین E و ویتامین A توسط کارنی متین وارد میتوکندری شده و از تشکیل رادیکالهای آزاد جلوگیری می کند.

 

 

بررسی هایی درباره اثرات ال کارنیتین درتغذیه طیور

 

 

نقش کارنیتین درمتابولیسم انرژی واثرات این ماده طی 3 آزمایش مورد تحقیق وبررسی قرار گرفت.

 

 

هدف آزمایش I این بود که آیا ال کارنیتین و پیش سازهای آن (لیزین و متیونین) توانایی کاهش چربی ناحیه محوطه بطنی را دارند.

 

 

10 گروه شامل 10 جوجه با جیره های مختلف تغذیه شدند که شامل جیره استاندارد و جیره های شامل لیزین و متیونین کم و زیاد و همچنین بدون 5% مکمل چربی ، ال و دی- ال کارنیتین بودند. عملکرد اضافه وزن بدن ، ضریب تبدیل غذایی ، میزان چربی ناحیه شکم وغلظت ال کارنیتین در خون و قسمتهای عضلانی و عضله قلب ، کبد و کلیه مورد بررسی قرار گرفت همانطوریکه انتظـــار می رفت غلظت ال کارنیتین با افزودن چربی بطور معنی دار کاهش یافت و با افزودن مکمل حاوی ال کارنیتین غلظت کارنیتین بالا رفت . این جوجه ها در سن هفت هفتگی وزن گیری و روانه کشتارگاه شدند و میزان چربی شکم تعیین و اندازه گیری شد.

 

 

نتایج حاصله چنین تفسیرشد که اضافه کردن ال کارنیتین باعث افزایش میزان گوشتواری در گله های گوشتی به میزان 10% -8% می شود یا بعبارتی با اضافه کردن ال کارنیتین به میزان 02/0% جیره افزایش وزن به میزان 5/2% حاصل می گردد و میزان چربی ناحیه شکم در مقایسه با گروهی که ال کارنیتین دریافت نکرده بودند کاهش چشمگیری نشان می داد. لازم به ذکر است که کاهش لیزین ومتیونین منجربه افزایش چربـــــی می شود. آزمایشات و تحقیقات نشان داد که در جیره هایی که چربی بالا دارند میزان ال کارنیتین درکلیه ها کمتر است و کم بودن میزان پیش سازهای کارنیتین باعث کاهش میزان کارنیتین در بافتها می شود و اضافه کردن ال کارنیتین باعث می شود که سطح کارنیتین دربافتها بطور معنی دار بالا رود.

 

 

آزمایش 2 : در این آزمایش بررسی بعمل آمد که افزودن ال کارنیتین به میزان 500 میلی گرم در کیلوگرم یا اسید نیکوتینیک و یا ترکیبی از هردوی آنها به جیره مرغان تخمگذار آیا میزان کلسترول زرده کاهش می یابد؟ هرچند میزان ال کارنیتین در زرده تخم مرغهای حاصل از گروهی که مکمل ال کارنیتین دریافت کرده بودند بطور معنی داری افزایش پیدا کرده بود ولی هیچ اثری روی وزن بدن و میزان غذای دریافتی مشاهده نشد و از چهارمین تا پانزدهمین هفته آزمایش میزان کلسترول زرده به میزان 7% کاهش نشان می داد.

 

 

کلسترول زرده در طول دوره تخمگذاری نوساناتی را نشان می دهد بطوریکه بعد از مرحله اول تخمگذاری وابستـــــه به میزان تولید تخم مرغ بود در حقیقت با افزایش تولید تخم مرغ میزان کلسترول کاهش پیدا می کند یا به عبارتی افزایش تولید متناسب است با کاهش کلسترول داخل تخم مرغ زمانی که میزان ال کارنیتین و نیکوتینیک اسید در سرم خون افزایش یابد سطح کلسترول سرم پایین می آید