پیرهاید 10193 مالک ارسال شده در 4 شهریور، 2013 من اینجا زندگی میکنم ، اینجا که ته دنیاست ، این محله که خودِ فقر است؟ نمیداسنتی قاضی؟ من فرزند خاک ِ در هم تنیده ی جنوب شهرم من فرزند تباهیم ، فرزند نیستی ، فرزند مردان همیشه بدهکار به روزگار ، مادران همیشه سربلند من فرزند سایه هایم 12
پیرهاید 10193 مالک ارسال شده در 4 شهریور، 2013 تقویم سوخته توش نوشته باز از روزگار من ، جدایی ها توی یونسکو ثبت شد این روز روزجهانیه ِ تباهی ها هائد 9
پیرهاید 10193 مالک ارسال شده در 4 شهریور، 2013 دیگر همه جا احساس غریبی میکنم ، در خانه ، در میان دوستان ، در میان خود و خودم حتی در حنجره ی تو حتی در میان سینه ی تو آموختم امروز هیچکس مرا نخواست گویی به خویش تضمین میدادم در این لاتاری ، شانس با من است ، با آرزوهای من است ، با تقدیر من است خود را سفارش میکنم به خود ، سفارش میکنم به قلبی که حرمتش هتک شد ، وجودی که جریحه دار شد هم اکنون که در خانه تنها نشسته ام دیگر رمقی به هیچ چیز ندارم ، حتی نفس کشیدن ، جرات ندارم وگرنه تاکنون هفت کفن پوسانده بودم خود را سفارش میکنم به صبر ، به صبر بر جسد انسانیت ، بر نَظاره گری مدام بر کارهای ناتمام که هیچوقت در زندگانیم کامل نشد بر گشتن ها بر پیدا نکردن ها ، بر همین روزها که کلید در قفل میچرخانی به صورتت میخورد نفس سنگین مرگ بر قرص ها را از خجالتی درآوردن بر سیگار ها را آبرو دادن ، بر توبه های شکسته شده بر خاطراتی که میخست به چهارچوب ِ تابوت ِ مزارم حتی اگر روزی سر از مزار بخواهم دربیاورم ، این میخ ها نمیگذارند لحظه ها ، وجین ِ روزگار عُسرت منند ، غزل واره میکنم غرور شکسته ی خویش را ، قصیده می سرایم بطالت ِ روح ِ سردرگمم را من ، تقدیر ِ از پیش نوشته شده ی ملک الموتم تو را به سایه ی چشم دخترکان زیبارو قسم ، آلتت را از روزگار ما بیرون کش ، روزگار بگذر ز عهدهای سختت ، هائد 9
پیرهاید 10193 مالک ارسال شده در 6 شهریور، 2013 روزی کسی با تو در مطب بود ، کنارت هائد امروز تو تنها زیر یک سِرُم ِ بی بنیان چه دور تسلسلیست تنهایی 11
پیرهاید 10193 مالک ارسال شده در 8 شهریور، 2013 این بار من و تو و داستان غرور شکسته این بار من مانده ام با موی سپید با رنج های بسیار . . . 10
پیرهاید 10193 مالک ارسال شده در 8 شهریور، 2013 یک سرخورده ی اجتماعی و یک خالی از هر احساسی با هیچ چیز آرام نمیشود حتی با هر چیزی که روزی برایش خوشی داشت شده است وصف حال من میخواهم از همه جا دل ببرم از اینجا ، از آنجا از خودم از زندگی بخندم به روزگاری که سالیان سالست مرا بازیچه ی خود قرار داده قوز دراورده ام ، پیر شدم هنوز شناسنامه ام جوان است همین 10
پیرهاید 10193 مالک ارسال شده در 9 شهریور، 2013 گاهی حس میکنم شکاف عقیده هایم با هم نسل هایم بسیار عمیق تر از آنچیزی هست که فکرش را میکنم ما به این شکاف خوردن ها(!) عادت داریم . . . . 13
پیرهاید 10193 مالک ارسال شده در 13 شهریور، 2013 چند شب است سردرد های سال گذشته ام سراغم آمده ، تورم کاسه ی چشم ، حس خوردن چکش به کاسه ی سر ، سنگینی گوش و حالت تهوع کاش تمام دردهای آدم همین چند مرض بود ، گاهی درد های آدم طوماریست بی انتها از نداشته هایش اینهاست که میسوزاند تو را ، نه این مرض ها که هر چند وقت دلشان تنگت می شود کودک که بودم دوست داشتم عطار باشم ، مرهم بگذارم به درد آدمها خود مانده در خودم حال . . . . 9
پیرهاید 10193 مالک ارسال شده در 14 شهریور، 2013 ملتی هستیم عجیب از دین و دنیا وامانده ، نه به تکنولوژی رسیده ایم نه از عرفان سر درآورده ایم ، خود را بسته ایم به جملات کوروش ، شریعتی ، ال و بل و جینبل ! چه داریم؟ چه در چنته داریم ؟ چه خدمتی به خلق کرده ایم ، چه قدمی برای خود برداشته ایم ، چه گامی در علم برداشته ایم جز کپی ، چه عبادتی کرده ایم جز اجبار ، چه رسالتی به عشق پس داده ایم بجز خدمت به آلت تناسلی! کجا زندگی کرده ایم؟ کی معنی خود را فهمیده ایم ؟ چه زمانی مولد بوده ایم ؟ چرا انقدر نشخوار میکنیم بیان دیگران فکر دیگران و فهم دیگران را !؟ میمیریم از غریبی در خود ِ خویش در بین خویشان ، خوش هستیم که نفس می کشیم ریده اند به معصومیت از دست رفتیمان ! و آری تا کنون چه گُهی خورده ایم؟! 7
پیرهاید 10193 مالک ارسال شده در 14 شهریور، 2013 شاهی را به گدایی مقابل نشاندیم ، ندیدیم بزم محبت را که به آن بنازیم چقدر نجوا چقدر مویه ی شبانه آخر آدمی را طاقتیست محدود جراتیست اندک روزگار خفت ناکم را دیگر با هیچ چیز نمیتوانم سپری کنم من مانده ام و شکست قانون های لعنتی زندگی خودم من بی شرم ترین قوه ی مجریه را میبینم ، من خودم را میبینم نا امید نیستم ، شکسته ام 13
پیرهاید 10193 مالک ارسال شده در 16 شهریور، 2013 هوا آلوده است ، همه جا را گرد و سرب پوشانده است تمامی ویروس ها دندان تیز کرده اند برای روزمرگی های من ، بی وجود خود ِ گمشده ام مرهم مرهم نیست ، تشویش اذهان خصوصیم هست بی وجودت ای خود ِ خود گمشده ام ، همه ی صداها شبیه سمفونی بوف است همین 10
پیرهاید 10193 مالک ارسال شده در 20 شهریور، 2013 گشت ارشاد های عقلم هر روز میترسانند دخترکان قلبم را . . . 9
پیرهاید 10193 مالک ارسال شده در 23 شهریور، 2013 "مهدی"تنها برای من یک واژه نیست ، دنیایی از امید به رهاییست که هر روز در من ، من را زنده نگاه می دارد او را دوست دارم ، به قد سالهایی که می شد باشد اما نبود و نشد که باشد همین 9
پیرهاید 10193 مالک ارسال شده در 25 شهریور، 2013 این روزها که بیش از اندازه در کار و بار زیباسازی و عمران افتادیم و دندانمان را تیز کردیم برای پول های حجیم تر تازه می آموزم که ، همه چیز همین چرک کف دست است ، همین پول را می گویم پول داشته باشی ، خدایی میکنی ، کار ندارند چه در سر داری از کدام تخم و تَرَکه هستی ، میشوی خدایشان ، خدایی می کنی نه کسی کار دارد با کتابداریت ، نه کسی کار دارد با لطافتت ، نه کسی کار دارد به درونی جاتت اثری هم خلق کنی بی هدف است و بی محتوا خلاصه با پول می شود خوب عشق کرد با این آدمک های دم دستیه ِ خشک مغز ِ اطرافت همین 9
پیرهاید 10193 مالک ارسال شده در 27 شهریور، 2013 کودک درونم را میبینم که با واکر جابجا می شود ، شب ها دندان های مصنوعیش را به دست میگیرد ، مسواک میزند و سوت میکشد ، همزمان کودک درونم را دیدم روبروی آینه ، گلگیر سرش سپید شده بود ، به رنگ تخم ِ چشم برخی از هم قطارانش کودک درونم را خواهم دید ، وقتی که تابوتش روی دستم هست ، آه کودک درونم لب های چروکت را می بوسم تمام 10
پیرهاید 10193 مالک ارسال شده در 9 مهر، 2013 به بهانه ی رمضان الکریم مسلمانان از دیرباز معتقد بودند که رمضان ماه رحمت الهی بر بندگان است ، این رحمت جز به اسباب انسان میسر نیست یاد میکنیم از رفتگان که با رفتنشان قوم و جماعتی را غرق غمشان کرده اند از خداوندگار شهناز تا پدر و مادرانی که در کنارمان نیستند ، از همین دو طلبه ای که چند روز پیش چند جوان را از موج وحشی نجات دادند و خود راهی خدایشان شدند ، از شهیدانی که با خونشان شستند ، خرچنگ های صدامی را یاد کنیم در این ماه از کودکانی که موی بر سر ندارند اما دریا در سینه دارند ، آنانکه مادرانشان تلخ گریه می کنند در جوار تختشان ، از زندانیان در بند از آن ها که در ظلمند از پدر و مادران شرمساز جامعه ی قرن بیست و یکمیمان که در تنگدستی نفس میکشند ، فراموش نکنیم خود را اگر هنوز به انسانیت معتقدیم یاد کنیم از پدر و مادرانی که از جور زمانه در اتاقکی افتاده اند و آنها را سالمند میخوانند به یاد بیاوریم اشک یتیم ، خون ِ دل خداست و به یاد بیاوریم خود را به بهانه ی رمضان ، هرچند دیگر رنگی از رمضان نمانده ، رمضان رنگ پریده شده است بیاد بیاورند اسیران امیران را و امیران اسیران را . . . . 6
پیرهاید 10193 مالک ارسال شده در 11 مهر، 2013 پیش درآمد: حیلی بد است چیزهای خوب زندگیت را به بهانه ی فقر از دست بدهی شب ها کار و روزها کار ، بن مایه ی دیانتم شده است همین ، میزنم به گوش نا اهلان ، تن ِ رها شده ی خویش را به ثروت می رسی دورت خالیست ، کسی نیست ، یا بهانه پیشین هیچ بود و فقط بهانه بود ، یا اینکه . . . . . بگذریم سخن زیاد است هنوز مانده است مانده است به آن سکانس ذهنم برسم ، میزانسنی که در آن قهرمان داستان از نقش های خاکستری فیلمنامه اش در حال بازخواست و عصیان است باختی بد هم باختی بازنده ای که این همه در موج بلا افتاده ای خوب میفهمم بازیگری چیست و ادا چیست! . . . . 5
پیرهاید 10193 مالک ارسال شده در 19 مهر، 2013 روزی تو را به خاطر فقر از دست دادم ، امروز که در ثروتم تو دیگر نیستی ؛ افسوس که نمیدانستی ثروت حقیقیم حضور توست همیشه خواب ایامت را میبینم ، تقویم ِ تداشته های من . . . . 7
پیرهاید 10193 مالک ارسال شده در 19 مهر، 2013 تو از هیچ چیز خبر نداری وقتی دورت مانع میکوبی که حتی من سراغت نیایم دیگر هیچ سخنی قابل قبول نیست تو از هیچ چیز خبر نداری ، خرسندم پل شیشه ای زیر پایم شکست گرچه مرا هزاران بار کوفت بر زمین گرم تو از هیچ چیز خبر نداری سخت است گفتن از واژه هایی که در دایرة المعارف انسان ها نیست تو از هیچ چیز خبر نداری راستی یادم رفت بگویم که تو از هیچ چیز خبر نداری همین 8
ارسال های توصیه شده