El Roman 31720 اشتراک گذاری ارسال شده در 13 فروردین، ۱۳۹۲ مبتذل ترین نوع غرور،غرور ملی است،زیرا کسی که به ملیت خود افتخار می کند در خود کیفیت باارزشی برای افتخار ندارد،و گرنه به چیزی متوسل نمی شد که با هزاران نفر در آن مشترک است. بر عکس، کسی که امتیازات فردی مهمی در شخصیت خود داشته باشد،کمبودها و خطاهای ملت خود را واضح تر از دیگران می بیند، زیرا مدام با این ها برخورد می کند. اما هر نادانِ فرومایه که هیچ افتخاری در جهان ندارد،به مثابه ی آخرین دستاویز به ملتی متوسل می شود که خود جزیی از آن است.چنین کسی اماده و خوشحال است که از هر خطا و حماقتی که ملتش دارد،با چنگ و دندان دفاع کند. در باب حکمت زندگی / آرتور شوپنهاور 6 لینک به دیدگاه
Alireza Hashemi 33392 اشتراک گذاری ارسال شده در 13 فروردین، ۱۳۹۲ تاپیک به سمت بحث های قومیتی برود بسته میشود از الان تذکر بدم دوستان رعایت کنند 8 لینک به دیدگاه
El Roman 31720 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 13 فروردین، ۱۳۹۲ تاپیک به سمت بحث های قومیتی برود بسته میشود از الان تذکر بدم دوستان رعایت کنند نه اصلا بحث نژاد خاصی مطرح نیست. خواستم هممون نظر یک فیلسوف بزرگ رو در این باره بدونیم شاید یه نگاهی به خودمون انداختیم چیزای بهتری برای افتخار پیدا کردیم 2 لینک به دیدگاه
black banner 9103 اشتراک گذاری ارسال شده در 13 فروردین، ۱۳۹۲ من همیشه هی محکوم میشم به این چیزا : چرا شهر خودت رو کوچیک میکنی ؟؟؟ آدم که از بدی شهرش نمیگه آدم که از بدی محله اش نمیگه آدم که از بدی کشورش نمیگه یا یایایا از این قبیل چیزا ولی من معتقدم هر چیز درستی قابل ستایش و هر چیزی بدی سزوار نکوهش است !!! حتی اگر بد خود من باشم !! بدی تا پذیرفته نشه / عنوان نشه ، به هیچ وجه اصلاح نمیشه (( فیلسوف بزرگ بلک بنر)) کلا منظورم این بود غرور خاصی نسبت به نژاد و ملیت خودم ندارم من نه لرم نه فارس و نه ترک من بشرم بشر اما خب به ملیت و نژادم رو دوست دارم هااااااا یک تمایزی بین دوست داشتن و غروره هست / بعله 5 لینک به دیدگاه
Hossein.T 22596 اشتراک گذاری ارسال شده در 13 فروردین، ۱۳۹۲ این بیشتر به nationalism میخوره ولی patriotism به نظر من مشکلی که نداره به کنار ، خیلی هم خوبه . هوم ؟ 2 لینک به دیدگاه
El Roman 31720 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 13 فروردین، ۱۳۹۲ این بیشتر به nationalism میخوره ولی patriotism به نظر من مشکلی که نداره به کنار ، خیلی هم خوبه . هوم ؟ همونطور که دوستمون گفتن دوست داشتن و تعصب فارغ از هم هستن. میشه به همون قضیه دوست داشتن و عشق کورکورانه تشبیهش کرد 2 لینک به دیدگاه
An@hita 8666 اشتراک گذاری ارسال شده در 13 فروردین، ۱۳۹۲ به نظر من خوبه که عاشق وطنت،شهرت،محله ت و یا... باشی اما بشرطی که به افراط نکشه.به هرکسی هم نمیشه اجازه داد که راجب حالا مثلا وطنت نظر بده و دخالت کنه.بعضی به اصطلاح دلسوزان میان با حرفای پوچ و مسخرشون مردمو میندازن بجون هم آخرشم میان میگن غرور بی جای ملت فلان جا... امیدوارم منظورمو رسونده باشم 3 لینک به دیدگاه
shahdokht.parsa 50877 اشتراک گذاری ارسال شده در 14 فروردین، ۱۳۹۲ [h=5]ژاپنی ها همان کلاس اول دبستان، اتمام حجت می کنند با بچه هایشان، می ترسانند، درس اول هم جغرافیا است؛ نقشه ژاپن را میگذارند جلوی بچه ها و می گویند: ببینید این ژاپن کوچولوی ماست، ببینید! ژاپن ما نفت ندارد، گاز ندارد، معدن ندارد، زمینش محدود است و جمعیتش زیاد و... لیست «نداشته ها» را به بچه ها گوشزد میکنند، خیلی خودمانی بچه هایشان را می ترسانند... در ژاپن نظام آموزشی فهرست مشاغل مورد نیاز جامعه را از همان اول کار، به «بچه ها»گوشزد میکند، حتی حجم موضوعات درسی کتابهای درسی در ژاپن، یک سوم اروپا است، چون ژاپنیها معتقدند «عمق» بهتر از «وسعت» است! حالا این را مقایسه کنید با کتابهای درسی و حتی رسانه های ما-از هر جناح و طیف، مخالف وموافق- که از همان اول مدام در گوش بچه ها می خوانند: «ای ایران،ای مرز پرگهر،سنگ کوهت در و گوهر است» و... در دبستان هم، اولین درس ما تاریخ است، نه برای عبرت، بلکه شرح «افتخارات گذشته»، اگر گربه جغرافیایی را هم بگذارند جلوی بچهها، باغرور میگویند:« بچه ها ببینید! ایران همه چیز دارد! ایران نفت دارد، گاز دارد، جنگل دارد، دریا دارد و...» نتیجه اش میشود احساس «داشتن» و «غنای کامل» وایجاد تلفیقی از تنبلی اجتماعی و حتی طلبکاری که به اشتباه به آن میگوییم غرور ملی. با این وصف، کودکان و جوانان و مدیران و نسل جدید ما باید برای چه «چیزی» تلاش کنند؟ این میشود که بچه های ما فکر و ذکرشان، میشود دکترشدن، مهندس شدن و خلبان شدن، یعنی شغلهای رویایی و به شدت مادی – که نفع و رفاه «شخص» در آن حرف اول و آخر را میزند نه نیاز کشور ... [/h] 4 لینک به دیدگاه
هولدن کالفیلد 19946 اشتراک گذاری ارسال شده در 14 فروردین، ۱۳۹۲ شوپنهاور را بیشتر به عنوان یه فیلسوف شکاک و بدبین می شناسن تو زندگیش ازدواج نکرد(البته روابط جنسی زیاد داشت) در کل منظورم اینه که تعامل و روابط اجتماعی خوبی اصلا نداشت البته نظریات فلسفی با ارزشی داده ولی دلیل نمیشه ادمی که اینچنین شخصیت منزوی و عزلت طلبی داشته حرفش درمورد حس ملی گرایی کاملا درست باشه . غروری که باغث اتحاد بشه .. باعث نزدیک شدن ادم ها به هم بشه خیلی خوبه. چه اسیبی به دیگر انسان ها میرسونه؟ 4 لینک به دیدگاه
El Roman 31720 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 14 فروردین، ۱۳۹۲ شوپنهاور را بیشتر به عنوان یه فیلسوف شکاک و بدبین می شناسن تو زندگیش ازدواج نکرد(البته روابط جنسی زیاد داشت) در کل منظورم اینه که تعامل و روابط اجتماعی خوبی اصلا نداشت البته نظریات فلسفی با ارزشی داده ولی دلیل نمیشه ادمی که اینچنین شخصیت منزوی و عزلت طلبی داشته حرفش درمورد حس ملی گرایی کاملا درست باشه . غروری که باغث اتحاد بشه .. باعث نزدیک شدن ادم ها به هم بشه خیلی خوبه. چه اسیبی به دیگر انسان ها میرسونه؟ زن نگرفتن چه ربطی به انزوا و نظریه هاش داره؟ آسیب ناسیونالیسم به افرادی که خارج از دایره ی اون اتحاد هستن میرسه! عملا فرقی با نژادپرستی نداره! 3 لینک به دیدگاه
هولدن کالفیلد 19946 اشتراک گذاری ارسال شده در 14 فروردین، ۱۳۹۲ زن نگرفتن چه ربطی به انزوا و نظریه هاش داره؟ آسیب ناسیونالیسم به افرادی که خارج از دایره ی اون اتحاد هستن میرسه! عملا فرقی با نژادپرستی نداره! به شدت شخصیت منزوی بوده تربیت خانوادگیش (خشونت پدر، و بیگانگی با احساسات رمانتیک مادرش ) باعث شد اینجوری بشه. زندگیش کم تضاد و تناقض نداشته البته شکی نیست یکی از نوابغ قرن 17 تا 18 تو زمینه فلسفه بوده اگه قرار باشه به هرکی خارج از دایره و گروه ماست اسیب برسه پس باید همه گروه ها تشکیل نشه . 1 لینک به دیدگاه
parisa.na 1558 اشتراک گذاری ارسال شده در 15 فروردین، ۱۳۹۲ خداییش دارن به بچه های مابد یاد میدن درسته که عشق به وطن خوبه ولی هرچیزی به حدش!این غرورهای بی جای ماایرانی ها گاهی باعث عقب موندن ما شده تاحدودیم تقصیرآموزش پرورشه بس که ازاون اول به بچه هامون می گن ایران همه چی داره به کشورتون ببالید نتیجشم میشه این غرور مضاعف و بی جا! 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده