azarafrooz 14221 اشتراک گذاری ارسال شده در 29 بهمن، ۱۳۹۱ ترکیبات شیمیایی عسل متنوع و پیچیده است . ترکیب عسل هایی که منشا گیاهی دارند فرق می کند. چهار پنجم وزن عسل را کربو هیدرات ( مواد قندی نشاسته ای ) تشکیل می دهد و بقیه آن عبارتند از : پروتئین ، املاح معدنی ، عناصر معطر ، آنزیم ها ، ویتامین ها ، گرده گل ( پولن گیاهی ) و مقدار کمی آب . تا کنون ۲۰ نوع قند در عسل شناسایی شده اند قندها ی اصلی عسل را قندهای ساده ( منو ساکاریدها) می گویند مانند گلوکز و لوولوز که به ترتیب %۴۰ و %۳۴ عسل را تشکیل می دهند. علاوه بر قندهای ساده فوق قندهای مرکب ( پلی ساکاریدها ) دیگری که از دو یا سه یا چند قند ساده درست شده اند در عسل وجود دارد مانند مالتوز ، ساکارز ، لاکتوز که از دو قند ساده تشکیل شده اند . مالتوز به مقدار کم و ساکارز ( قند معمولی ) با اینکه با غلظت زیاد در شهد یافت می شود ، در حدود ۱ تا ۲ درصد عسل را تشکیل می دهد . این قند در اثر آنزیمی به نام انورتاز که مهمترین آنزیم موجود در عسل است و از غده بزاقی زنبور ترشح می شود به قندهای ساده یعنی گلوکز و لوولوز تبدیل می شود. شایان ذکر است که شیرینی عسل عمدتا مربوط به همین دو نوع قند ساده می باشد . گلوکز و لوولوز بیشترین قندهای ساده ای هستند که در عسل یافت می شوند . میزان در صد گلوکز در نمونه های مختلف عسل بین ۲۲ تا %۴۰ ( متوسط %۳۱/۲۸ ) بوده است و در صد لوولوز بین ۲۷ تا بیش از %۴۴ ( بطور متوسط %۳۸/۱۹ ) اندازه گیری شده است . در عسل معمولا میزان فروکتوز یا لوولوز ( L ) بیش از مقدار گلوکز یا دکستروز ( D ) است و نسبت لوولوز به دکستروز L / D بالاتر از یک است . در عسل های ایران مقدار متوسط گلوکز %۳۳/۳ و مقدار متوسط فروکتوز %۳۷/۸۵ گزارش شده است . جداسازی کربو هیدرات های عسل کار مشکلی است و تا سال ۱۹۴۵ روش دقیقی برای اندازه گیری گلوکز و فروکتوز وجود نداشت . امروزه جداسازی و تعیین دقیق میزان ترکیبات قندی عسل بوسیله روش و دستگاه پیچیده) high Performance Liquid Chromatography ( HPLC امکان پذیر است . لوولوز ( قند میوه ) از شیرین ترین قندهای طبیعی است که ۱/۷ بار شیرین تر از ساکارز )قند نیشکر ( و ۲ تا ۲/۵ بار شیرین تر از) گلوکز (قند انگور می باشد. منبع:aftab.ir 3 لینک به دیدگاه
z.b 6335 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 بهمن، ۱۳۹۱ [TABLE] [TR] [TD]نحوه نگهداری عسل[/TD] [/TR] [TR] [TD] pHعسل برابر با 4 و بشدت اسیدی است. بنابرین باید از نگهداری عسل در ظروف فلزی خودداری کرد. چون بعد از مدتی، فلز را خورده و خودش هم خراب می‌شود و ذرات فلز که به همراه عسل وارد بدن می‌شود، برای انسان مضر است. برای نگهداری عسل در حجم زیاد ظروف استیل و گالوانیزه و برای مصارف خانگی ظروف شیشه‌ای، لعابی و سفالی توصیه می‌شود. ظروف عسل را نباید در باز ، در اتاق یا در یخچال نگهداری کرد، زیرا عسل، آب موجود در هوا را بشدت جذب می‌کند و بعد از مدتی رقیق و آبکی می‌شود. عسل بوهای خارجی را خیلی زود به خود جذب می‌کند. بنابرای نباید آن را نزدیک موادی چون پارافین، قیر، بنزین و ماهی‌های دودی و... نگه داشت. [/TD] [/TR] [/TABLE] 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده