نیمی از چهار میلیارد تن مواد غذایی که هر سال در دنیا تولید می شود راهی سطلهای زباله می شود

[sookut 13735]

[h=1]نیمی از چهار میلیارد تن مواد غذایی که هر سال در دنیا تولید می شود راهی سطلهای زباله می شود[/h]

تحقیق بنیاد مهندسی مکانیک بریتانیا نشان می دهد که انبارداری نامناسب، رعایت سختگیرانه تاریخ مصرف، تشویق مشتریان به خرید عمده (یکی بخر دو تا ببر) و ایرادگیری مصرف کنندگان، دلایل این اسراف ” سرسام آور” هستند.

 

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از بی بی سی، اما این اسراف فقط در انتهای زنجیره مصرف صورت نمی گیرد بلکه در ابتدای آن هم مواد غذایی هدر می شود. در بریتانیا، ۳۰ درصد سبزیجات به عمل آمده اصلا برداشت نمی شود زیرا ظاهر آنها به چشم مشتریان مطلوب نمی‌رسد. بخشی از مواد غذایی هم به علت استفاده از روش‌های نادرست کشاورزی و مهندسی از بین می رود.

 

اما بعد از تولید محصول، انبارداری ضعیف و حمل و نقل نامناسب سبب می‌شود وقتی محصول به سوپرمارکت می‌رسد فقط به دلیل آنکه ظاهر مشتری پسندی ندارد دورریختنی قلمداد شود.

بعد از خرید اوضاع بهتر نمی‌شود و در اروپا و آمریکا نیمی از مواد غذایی خریداری شده، دور ریخته می‌شود.

تیم فاکس، رییس بخش انرژی و محیط زیست بنیاد مهندسی مکانیک می‌گوید مواد غذایی که دور ریخته می شود، “می تواند خوراک جمعیت رو به ازدیاد کره زمین را تامین و آنها را که گرسنه اند سیر کند.”

اما به گفته او، اسراف مواد غذایی در کشورهای توسعه یافته و دنیای در حال توسعه دلایل متفاوتی دارد. در کشورهای در حال توسعه، اسراف در ابتدای زنجیره مصرف صورت می گیرد، یعنی بین مزرعه و مغازه و در دنیای کاملا توسعه یافته، ریشه اسراف را در بازاریابی غلط و رفتار مشتریان می توان پیدا کرد.

برای تولید این دو میلیارد تن ماده غذایی که خورده نمی شوند، ۵۵۰ میلیارد متر مکعب آب مصرف می شود. به گزارش بنیاد مهندسی مکانیک برای آبیاری محصولات کشاورزی در سال ۲۰۵۰ به ۱۰ تا ۱۳ تریلیون متر مکعب آب نیاز است، نیازی که دائم بیشتر می شود.

سازمان ملل متحد تخمین می‌زند که تا سال ۲۰۷۵ سه میلیارد نفر به جمعیت دنیا افزوده می شود و این یعنی باید شکم ۹.۵ میلیارد نفر در دنیا سیر شود.

تیم فاکس می‌گوید:” نیازهای بشر منابع زمینی، آب و انرژی را به طور فزاینده ای کمیاب می کند، بنابراین نقش دانش مهندسی برای جلوگیری از اتلاف آب و مواد غذایی حیاتی است، برای اینکه کاشت، حمل و نقل و انبارکردن مواد غذایی کارآمدتر شود”.

“اما برای تحقق این امر، دولت‌ها و نهادهایی که برای توسعه فعالیت می کنند مثل سازمان ملل، باید با یکدیگر همکاری کنند تا نگاه مردم تغییر کند و کشاورزان، تولیدکنندگان مواد غذایی، سوپرمارکت‌ها و مصرف کنندگان تشویق شوند از اسراف پرهیز کنند.”