mani24 29665 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 دی، ۱۳۹۱ [h=2]استاديوم المپيك 2012 ( لندن)[/h] London 2012 Olympics Athletes’ Stadium برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 60,000 seat architects : Peter Cook with HOK Sport The main features of the design 2 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 4 دی، ۱۳۹۱ آبی، سفید، قرمز 1 نگاهی به طرح هرتزوگ و دمورن برای استاديوم مونيخ The Blue, The White, The Red 1 The New Munich Stadium (Allianz Arena), Herzog & de Meuron در آوریل سال 2002، فدراسیون بین‌المللی فوتبال (فیفا)، با نامزدی سایت آلیانز (Allianz) شهر مونیخ آلمان به عنوان یكی از دوازده سایت برگزاری مسابقات فوتبال جام جهانی 2006 آلمان موافقت نمود. بعد از اعلام نظر فیفا، در ماه جولای همان سال، تصمیم ساخت استادیوم جدید در سایت آلیانز (Allianz) با عنوان استادیوم آلیانز (StadiumAllianz) با ظرفیت 66000 صندلی و اختصاصی فوتبال (و نه چند منظوره) همراه با پوشش سقف برای تمام صندلی‌ها، به عنوان یكی از استادیوم‌های میزبان رقابت‌های جام جهانی 2006، گرفته شد. البته این استادیوم علاوه بر برگزاری مسابقات جام جهانی فوتبال به عنوان استادیوم خانگی تیم‌های بایرن مونیخ (FC Bayern Munich) و مونیخ 1860 (TSV 1860) نیز مد نظر بود. در نوامبر همان سال (2002)، كمیته‌ای متشكل از نمایندگان تیم‌های بایرن مونیخ و مونیخ 1860 به همراه اعضای شورای شهر مونیخ، دو طرح از میان 8 طرح پیشنهادی برای استادیوم آلیانز را انتخاب نمودند. دو طرح برگزیده نهایی، شامل طرح ارائه شده توسط هرتزوگ و دمورن (architects Herzog & de Meuron) و architects gmp (Gerkan, Marg und Partner)بودند. سرانجام كمیته داوری، طرح ارائه شده از طرف هرتزوگ و دمورن به عنوان طرح برگزیده برای استادیوم آلیانز انتخاب نمود داوران در خصوص طرح برگزیده عقیده داشتند كه؛ "طرح هرتزوگ و دمورن، طرحی نوآورانه برای استادیوم‌های آینده فوتبال است. نمای یك دست و پیوسته بیرونی استادیوم به صورت پوسته نیمه شفاف با فرم‌هایی لوزی شكل كه با بهره‌گیری از تكنولوژی پیشرفته امكان بازی رنگ در پوسته بیرونی استادیوم را می‌دهد، این امكان را به وجود آورده كه بنا احساسی شاعرانه و سحرآمیز را به مخاطب خود القا كند. همچنین طراحی چیدمان صندلی‌ها نیز در مطلوب‌ترین فرم خود برای یك استادیوم مدرن، به صورت نزدیكی تماشاگران با زمین همراه با افزایش هیجان بازی می‌باشد." آبی، سفید، قرمز ۲ نگاهی به طرح هرتزوگ و دمورن برای استاديوم مونيخ The Blue, The White, The Red 2 The New Munich Stadium (Allianz Arena), Herzog & de Meuron ماندگارترین حضور ورزشی ژاك هرتزوگ (Jacques Herzog) و پیر دمورن (Pierre de Meuron) هر دو در سال 1950 در شهر باسل (Basel) سوئیس به دنیا آمده و تحصیلات خود را در انیستیتو تكنولوژی سوئیس (ETH) در شهر زوریخ در سال 1975 به اتمام رساندند. ژاك هرتزوگ و پیر دمورن در سال 1978 شركت معماری خود را با عنوان Herzog & de Meuron تاسیس نمودند. شاید بتوان گفت هرتزوگ و دمورن عمده شهرت خود را مدیون طراحی گالری جدید هنر مدرن موزه تیت (Tate Museum) در لندن هستند. این پروژه كه در واقع تبدیل نیروگاه عظیم برق در كنار رودخانه تایمز (Thames River) به یك گالری بود، تحسین گسترده همگانی را در پی داشت. هرتزوگ و دمورن ضمن تدریس در دانشگاه‌هایی چون دانشگاه كورنل (Cornell)، دانشگاه هاروارد (Harvard) و انیستیتو تكنولوژی سوئیس (ETH)، تاكنون پروژه‌های مختلفی چون ساختمان‌های مسكونی، آپارتمان، كتابخانه، مدرسه، استودیو عكاسی، هتل، ساختمان‌های خدمات رفاهی راه‌آهن، دفاتر اداری، كارخانه و چندین موزه و مجموعه ورزشی را طراحی نموده‌اند. این دو معمار در سال 2001، موفق به دریافت جایزه معماری پریتزكر شدند. آنچه كه به نوعی سبب تمایز هرتزوگ و دمورن نسبت به معماران حرفه‌ای چون فرای اتو (Frei Otto) طراح استادیوم المپیك مونیخ، رنزو پیانو (Renzo Piano) طراح استادیوم سن نیكولا (San Nocola) در شهر باری (Bari) ایتالیا، نورمن فوستر (Norman Foster) و HOK طراح استادیوم ویمبلی (Wembley Stadium) و ... می‌كند، حضور گسترده و چشمگیر ایشان در عرصه معماری ورزشی به خصوص طراحی استادیوم می‌باشد. طراحی تقریبا هم زمان ورزشگاه‌های سه رویداد بزرگ جهان ورزش، یعنی طراحی استادیوم آلیانز در شهر مونیخ كه بازی افتتاحیه جام جهانی فوتبال 2006 در آن برگزار خواهد شد، طراحی استادیوم اصلی المپیك 2008 پكن و طراحی استادیوم مركزی مسابقات فوتبال جام ملتهای اروپا 2008 در شهر باسل (زادگاه هرتزوگ و دمورن) سوئیس (كه به طور مشترك با میزبانی هم زمان سوئیس و اتریش برگزار خواهد شد.) نمونه‌ای از مهم‌ترین پروژه‌های ورزشی اخیر هرتزوگ و دمورن می‌باشند آبی، سفید، قرمز ۳ نگاهی به طرح هرتزوگ و دمورن برای استاديوم مونيخ The Blue, The White, The Red 3 The New Munich Stadium (Allianz Arena), Herzog & de Meuron استادیوم آلیانز مونیخ در شمال شهر مونیخ و میان تپه‌ها و علف‌زارهای بیرون شهر (مابین شهر و فرودگاه مونیخ)، پیكره مشبك فشرده‌ای با عنوان استادیوم آلیانز قرار گرفته است. هیجان حاصل از این پیكره نورانی كه از فاصله بسیار دور نیز قابل رویت است، به قدری است كه افرادی را كه علاقه‌ای به رویدادهای ورزشی ندارند را نیز به سوی خود جذب می‌كند. ایده اصلی معماران استادیوم، هرتزوگ و دمورن، سنت شكنی در شیوه طراحی رایج استادیوم‌های ورزشی بود. آنها قاعده كلی طراحی استادیوم را كه تقریبا از سال 1972 (زمانی كه فرای اتو (Frei Otto) استادیوم المپیك مونیخ را طراحی كرد)، شروع شده بود و روش غالب در طراحی پوشش سقف استادیوم‌های ورزشی و شیوه پایداری آن (فرم‌های سازه) به‌شمار می‌رفت، كنار نهادند. آنها با استناد به این كه طراحی استادیوم یك امر انسان‌ساز فرهنگی است نه یك كار مهندسی صرف، كار طراحی را آغاز كردند. منبع الهام آنها در طراحی استادیوم، معماری بر مبنای فرم سازه‌های كششی و سیستم‌های خرپایی یا ایده‌ای چون سازه یك پل معلق نبود، بلكه تصویر كلاژ شده‌ای از نمایش بازیكنان فوتبال در یك تئاتر باروك بود. همچنین هرتزوگ و دمورن بر این باور بودند كه، استادیوم‌ها تنها مكان‌هایی برای تماشای یك مسابقه ورزشی نیستند، بلكه همچون یك شهر كوچك دارای رستوران‌ها، فروشگاه‌ها، تسهیلات برگزاری همایش‌ها و امكانات رفاهی دیگر برای برگزاركنندگان و رسانه‌های گروهی می‌باشند كه در این میان شیوه پوشش سقف و گاه خودنمایی سازه آن به عنوان ویژگی منحصربفرد استادیوم تنها بخشی از معماری آن را شكل می‌دهد. در خصوص فضای داخلی استادیوم نیز، اولین مسئله مورد توجه آنها، ایجاد نزدیك‌ترین رابطه و هیجان ممكن میان بازیكنان و تماشاگران فوتبال بود. فضایی كه هرتزوگ و دمورن آن را به تئاتر های گلوب شكسپیری یا دهانه آتشفشان (به سبب وجود حرارت و التهاب ناشی از گدازه‌ها) تشبیه می‌كنند. زمانی كه استادیوم در طی یك مسابقه مملو از تماشاگر است، در این صورت است كه معماری به كنار رفته و تماشاگران و بازیكنان برای تجربه‌ای از جنس هیجان به جزئی از بنا تبدیل می‌شوند. این فضا (سكوهای تماشاگران) به مثابه مكانی است كه كیفیت‌های فضایی آن به وسیله شیب قرارگیری صندلی‌ها، حس پیوستگی میان قسمت‌های زیرین و بالایی، ایجاد حالت انحنا و خمیده در ردیف‌های صندلی‌ها برای القا حس بیشتری از احاطه‌داشتن بر بازی، و پوشش سازه پشت تماشاگران و سپس صفحات مات ETFE، تعیین می‌شود. برای رسیدن به چنین كیفیتی كه مورد نظر هرتزوگ و دمورن بود، آنها 66000 صندلی تماشاگران را در سه تراز به شكل مورد نظر خود آرایش دادند. پوشش نقره‌ای صندلی‌های استادیوم كه از نوع استاندارد تاشو، صندلی های VIP و صندلی لژ (The Box Seat) می‌باشند، سبب می‌شود كه صندلی‌ها بسته به زاویه برخورد نور، رنگ‌مایه‌های مختلفی منعكس كنند و این عامل حالت‌های بصری مختلفی را در استادیوم ایجاد می‌نماید. البته تعداد 10000 صندلی كه در هركدام از دو جایگاه شمالی و جنوبی قرار گرفته‌اند به صورت صندلی‌های متحرك می باشند كه در موارد ضروری برچیده شده و تماشاگران به صورت ایستاده تماشا خواهند نمود آبی، سفید، قرمز ۴ نگاهی به طرح هرتزوگ و دمورن برای استاديوم مونيخ The Blue, The White, The Red 4 The New Munich Stadium (Allianz Arena), Herzog & de Meuron پوشش سقف (سقف استادیوم مساحتی حدود 37600 مترمربع را پوشش می‌دهد) و نمای بیرونی استادیوم، كه به صورت پیوسته می‌باشند، پوسته‌ای تشكیل یافته از سیستم ETFE(Ethylene Tetrafluoroethylene) است كه به صورت توده‌های لوزی شكل قرار گرفته‌اند. (تصویر 4) سیستم ETFE از یك سری المان‌های نورانی رنگی همانند یك صفحه عظیم LED (Light Emitting Diodes) می‌باشد كه قابلیت تغییر و تبدیل به رنگ‌های مختلف را دارد. این سیستم مطابق با برنامه تیم‌های فوتبال مونیخی كه در زمین مسابقه دارند، یعنی قرمز و سفید برای باشگاه بایرن مونیخ (FC Bayern Munich) كه لباس‌های قرمز دارند و سفید و آبی برای باشگاه مونیخ 1860(TSV 1860) كه لباس‌های آبی دارند، به وسیله سیستم دیجیتالی ارسال كنترل شده گازهای رنگی در توده‌های لوزی شكل ETFE، تغییر رنگ می‌دهد. این پوشش طی روز، سفیدی مرواریدسانی دارد و در طول شب به صورت پیكره‌ای سرخ‌فام می‌درخشد، و چنان كه گفته شد بسته به بازی تیم به رنگ های سفید و آبی و سفید و قرمز تبدیل می‌شود. هرتزوگ و دمورن معتقدند كه نمای بیرونی استادیوم تجسمی از یك ایده ناپایدار و بی‌ثبات است، كه با پویایی و تغییر خود هیجان درون استادیوم را هم‌زمان به بیرون نیز منتقل می‌كند. علاوه بر این، نوع پوسته نمای بیرونی و توانایی آن در تغییر رنگ، این امكان را می‌دهد تا استادیوم جلوه چشمگیرتری داشته باشد و احساس سبكی و بی وزنی نسبت به سازه سنگین بتنی بنا ایجاد نماید لنداسكیپ استادیوم نیز با تپه‌ها و علف‌زارهای موجود تركیب شده و نحوه قرارگیری استادیوم در سایت آلیانز به گونه‌ای است كه استادیوم همچنان كه (از سمت شهر) به سایت نزدیك می‌شویم به آرامی پدیدار می‌شود. مجموعه استادیوم آلیانز علاوه بر تسهیلات و امكانات لازم برای یك استادیوم، دارای دو رستوران اختصاصی هركدام با ظرفیت 1500 نفر برای تیم مونیخ 1860 در شمال استادیوم و برای تیم بایرن مونیخ در جنوب آن می‌باشد بی‌شك می‌توان استادیوم آلیانز مونیخ و استادیوم المپیك پكن را، به دلیل طراحی استادیوم دو رویداد بزرگ تاریخ ورزش جهان و هم به دلیل نقطه اوجی در طراحی خاص این دو معمار سوئیسی یعنی تاكید بر طراحی سطح و پوسته بیرونی كه پیش از این دو پروژه نیز در كارهای قبلی این دو معمار می‌توان مشاهده نمود، نقطه عطفی در میان پروژه‌های هرتزوگ و دمورن قلمداد نمود. استادیوم آلیانز مونیخ كه عملیات ساخت آن از 21 اكتبر 2002 شروع شده بود، در 30 می 2005 بازگشایی و با بازی دوستانه دو تیم هم‌شهری مونیخ 1860 و بایرن مونیخ، در 2 جولای 2005 به طور رسمی فعالیت خود را آغاز نمود. 2 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 4 دی، ۱۳۹۱ [h=2]شگفتی‌های جدید معماری چین[/h] شگفتی‌های جدید معماری چین Architecture of the World China's New Architectural Wonders چین، این‌روزها در آستانه آغاز المپیک 2008، در حال پشت‌سرگذاشتن تجربه یک رشد و رونق بی‌سابقه در ساخت‌وساز است که این کشور را به عرصه‌ای جهانی برای نشو و نمو تعدادی از جسورانه‌ترین و نوآورانه‌ترین آثار معماری و مهندسی تبدیل کرده است. پرجمعیت‌ترین کشور جهان که در سال‌های اخیر از نظر رشد اقتصادی، به شاخص‌های بالایی دست یافته است، به زودی میزبان نسل جدیدی از شاهکارهای معماری، از جمله بزرگترین فرودگاه جهان و نخستین شهر کاملاً پایدار جهان خواهد بود. در کلان‌شهر‌های پکن و شانگهای، فهرستی از نوابغ معماری که در میان آنها معماران مشهوری همچون رم کولهاس از هلند، هرزوگ و دمورن از سوییس و نورمن فاستر از بریتانیا به چشم می‌خورد، در حال پیشبرد پروژه‌هایی هستند که طبق برنامه‌ریزی و زمان‌بندی انجام‌شده، بایستی تا پیش از روشن‌شدن مشعل المپیک به پایان برسند. البته خود پروژه‌ها، به دلیل ویژگی‌های منحصربفردشان، جالب‌توجه‌تر از نام‌های معمارانشان هستند؛ برج CCTV، طرح رم کولهاس، که از یک سیستم سازه‌ای کاملاً جدید برخوردار است، اصلاً شبیه یک آسمان‌خراش معمولی نیست و ورزشگاه جدید المپیک، طرح هرزوگ و دمورن، که به آشیانه پرنده معروف است، بزرگترین مجموعه ورزشی «سبز» جهان خواهد بود. اگرچه بیشترین حجم ساخت‌وساز در پکن و شانگهای، به عنوان پرجمعیت‌ترین شهرهای چین، متمرکز شده، اما این تب ساختمانی به شهرهای دیگر نیز سرایت کرده است، به عنوان مثال، حتی شهر شمالی کمتر شناخته‌شده Harbin در صدد بازسازی و نوسازی خود با یک مرکز شهری جدید است. آنچه در پی می‌آید، نگاهی است به 10 پروژه شگرف سازنده خط آسمان چین جدید، به روایت برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام : þمجتمع مسکونی Commune، پکن، 2002 (فاز نخست) ـ 2010 (طرح توسعه) / 12 معمار برجسته آسیا þفرودگاه بین‌المللی پکن، 2007 / نورمن فاستر þمرکز مالی جهانی شانگهای، 2008 / Kohn Pedersen Fox Architects þمرکز بین‌المللی ورزش‌های آبی، پکن، 2008 / PTW و Ove Arup þ CCTV (تلویزیون مرکزی چین)، پکن، 2008 / رم کولهاس þمجتمع مسکونی Linked Hybrid، پکن، 2008 / استیون هال þشهر اکولوژیکی Dongtan،ر۲۰۱۰ (فاز نخست) / طرح جامع از Arup þورزشگاه المپیک پکن، 2008 / هرزوگ و دمورن þپل Donghai، شانگهای ـ جزیره Yangshan،ر۲۰۰۵ / گروه مهندسی پل‌های بزرگ Zhongtie چین، شرکت مهندسی شماره 2 شانگهای و گروه ساخت‌وساز شهری شانگهای þتئاتر بزرگ ملی، پکن، 2008 / پل آندرو و ADP 2 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 4 دی، ۱۳۹۱ برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 2 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 4 دی، ۱۳۹۱ [h=2]Stadion Miejski Wrocław[/h] 1 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 4 دی، ۱۳۹۱ [h=2]استادیوم اف.ان.بی (ساکر سیتی )[/h] [TABLE=class: cms_table] [TR] [TD][TABLE=class: cms_table, width: 0%] [TR] [TD=colspan: 3][/TD] [/TR] [TR] [TD=bgcolor: #CDCDCD][/TD] [TD]مراسم افتتاحیه و اختتامیه ی جام جهانی آفریقای جنوبی ، در استادیوم ساکرسیتی در شهر جوهانِسبرگ برگزار خواهد شد. این استادیوم را ، با گنجایش 88460 جایگاه ، گروه معماری بوگـِـرتمن بازسازی کرده اند تا میزبان مهم ترین رقابت های جام جهانی در آفریقای جنوبی باشد. در بازسازی این مجموعه ، معماران بوگـِـرتمن سعی داشتند در طرح خود شمایلی از ظروف سنتی آفریقایی ( کالاباش ) را به نمایش بگذارند : کالاباش ، نمادی مختص قاره ی آفریقا و به عنوان ظرفی برای ذوب فرهنگ های آفریقایی ، قرار گرفته بروی سکویی مرتفع .در ساخت جداره ی محدب بنا از صفحات بتنی و چندلایه ی فیبر مسلح ، در هشت رنگ و دو بافت مختلف استفاده شده است ؛ پنل های شفاف هم در قسمت هایی از جداره روزن هایی ایجاد کرده اند. این جداره توسط ستون های بتنی مدور و مورب که از یک مرکز منشعب شده اند ، مهار شده است. دوازده ستون بتنی ، جهت دفع نیروهای عظیم تنشی و فشاری ، به ارتفاع چهل متر ، تا بستر سنگی زمین تعبیه شده اند. فضای گسترده ای که این خرپاهای مثلث شکل در آن قرار گرفته اند را سقفی محدب با پوسته ای از جنس PTFE ( پلی تترا فلورو اتیلن ) پوشش داده است. استادیوم ساکر سیتی مبتنی بر ساختار باقی مانده از استادیومی قدیمی مربوط به اواسط دهه ی هشتاد ، بازسازی شده و در این پروژه هشت هزار متر مکعب بتن ، نه هزار تن فولاد مسلح و هشت هزار تن فولاد سازه ای ابه کار رفته است.[/TD] [TD=bgcolor: #CDCDCD][/TD] [/TR] [/TABLE] [/TD] [/TR] [TR] [TD][TABLE=class: cms_table] [TR] [TD] استادیوم ساکرسیتی [/TD] [/TR] [TR] [TD] استادیوم ساکرسیتی [/TD] [/TR] [TR] [TD] قسمتی از ورودی و جداره ی محدب استادیوم [/TD] [/TR] [TR] [TD] مهار جداره ی محدب استادیوم با ستون های مدور [/TD] [/TR] [TR] [TD] پرسپکتیو برش از استادیوم [/TD] [/TR] [TR] [TD] خرپاهای ملثلی [/TD] [/TR] [TR] [TD] استادیوم ساکرسیتی [/TD] [/TR] [TR] [TD] استادیوم ساکرسیتی [/TD] [/TR] [/TABLE] [/TD] [/TR] [/TABLE] برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 4 دی، ۱۳۹۱ استادیومی پیشرفته در وسط بیابان و صحرا استادیوم شهر العین امارات وسط بیابان و صحرای این منطقه طراحی و در حال ساخت است. به گزارش تکناز این پروژه شامل سه زمین فوتبال، مرکز پزشکی، هتل، مراکز تجاری اداری، ساختمان های مسکونی و دیگر تاسیسات ورزشی است و در دسامبر 2013 افتتاح می شود. [/img] [/img] [/img] منبع: تکناز 1 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 4 دی، ۱۳۹۱ طراحی ورزشگاه Jingzhou این مجموعه مختص به فعالیت‌های ورزشی به اضافه چندین فروشگاه و همچنین محل برگزاری کنسرت‌ها و نمایشگاه‌ها می‌باشد. اختصاصی معماری نیوز: ورزشگاه Jingzhou واقع در مرکز شهر Jingzhou با همکاریChina National Sports Group و DUO طراحی شد. این ورزشگاه 470 × 550 متری شامل سقف‌های حلزونی شکل بهم متصل با یک سایه بان سقفی است. این مجموعه مختص به فعالیت‌های ورزشی به اضافه چندین فروشگاه و همچنین محل برگزاری کنسرت‌ها و نمایشگاه‌ها می‌باشد. این مجموعه سه پر ، مکانی برای ورزش‌های آبی، سالن ورزشی و یک مرکز آموزشی است که سایبان سقفی سه بنا را به یک مجموعه واحد تبدیل کرده است. منبع: برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 4 دی، ۱۳۹۱ [h=2]مرکز ورزشی نانتونگ[/h] [TABLE=class: cms_table, width: 100%] [TR] [TD][/TD] [/TR] [TR] [TD]معماران Henn به تازگی موفق به کسب جایزه اول رقابت بین المللی طراحی مرکز جدید ورزشی در نانتونگ -چین- شدند که در نزدیکی شانگهای قرار گرفته . این مرکز ، ترکیبی از چشم انداز ، فضای عمومی و عملکردهای ورزشی را ایجاد کرده . استادیوم 50000 مترمربعی با گنجایش 10000 نفری و یک مسیر 400 متری ، کانون این مجموعه محسوب می شود . سالن های ورزشی مستقل کوچکتر ، ورزشگاه مرکزی را احاطه کردند که توسط یک شبکه مسیر هندسی که تمام عملکردها را در سراسر سایت یکپارچه می کند ، به هم متصل می شوند . همانندی و همگونی توسط دوباره تفسیر شبکه شهری برای به حداکثر رساندن تعامل با محور سبز شرق و غرب بدست می آید . گسترش محورهای مرکزی همچنین گردش بین معابد باستانی و امکانات تجاری همسایه را ترویج داده است . ریشه های باستانی این شهر بر هماهنگی بین مردم ، فعالیت هایشان و طبیعت تأکید دارد . [/TD] [/TR] [TR] [TD][/TD] [/TR] [TR] [TD][/TD] [/TR] [TR] [TD=align: center] . . . منبع : مارپیچ[/TD] [/TR] [/TABLE] 1 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 4 دی، ۱۳۹۱ [h=2]استادیوم ورزشی شگفت انگیز کازابلانکا[/h] استودیوی معماری "یاسر خلیل" طراحی و اجرای پروژه زیبای استادیوم ورزشی کازابلانکا را در کشور مراکش بر عهده دارد. هدف از طراحی این ورزشگاه، ایجاد یک مرکز ورزشی مدرنی است که کاملا در هماهنگی با محیط زیست طبیعی، جغرافیا و تاریخ ملت مراکش باشد و در عین حال نمادی از کشور مراکش در جهان باشد... استودیوی معماری "یاسر خلیل" طراحی و اجرای پروژه زیبای استادیوم ورزشی کازابلانکا را در کشور مراکش بر عهده دارد. هدف از طراحی این ورزشگاه، ایجاد یک مرکز ورزشی مدرنی است که کاملا در هماهنگی با محیط زیست طبیعی، جغرافیا و تاریخ ملت مراکش باشد و در عین حال نمادی از کشور مراکش در جهان باشد. طراحان استادیوم کازابلانکا در نظر دارند تا بتوانند با استفاده از محیط زیست طبیعی، تحولی عظیم در مصرف انرژی ایجاد کنند. تیم طراحی به جنبه های گوناگونی توجه داشته اند و هدف آن ها این است که این ورزشگاه، علاوه بر خدمت رسانی به شهر کازابلانکا و ملت مراکش و دنیای ورزش، نقطه عطفی در حوزه های مدنی و معماری باشد و در نهایت، مرکزی با عملکرد بالا، انعطاف پذیر و دارای خروجی مفید اقتصادی باشد. یکی از نکات مهم در طراحی ورزشگاه کازابلانکا، طراحی اصولی و انتخاب سنجیده مصالح می باشد. در حال حاضر، عمر مفید سازه های ورزشی، به طور متوسط 25 تا 30 سال می باشد. اما سازة این ورزشگاه، عمری در حدود 100 سال خواهد داشت و ساختار انعطاف پذیر آن، مقابله با تغییرات گوناگون را آسان کرده است. این استادیوم در حومه شهر کازابلانکا واقع شده است و به عنوان چراغ دریایی قدرتمند عمل می کند و نمادی از آینده کشور را با الهام از تاریخ و فرهنگ مراکش می باشد، به نمایش می گذارد. سقف استادیوم از سطح غشایی بسیار سبک و تاشو تشکیل شده است که به ایجاد یک الگوی پیچیده، همراه با تقارن و تعادل تأکید دارد. نمای استادیوم با استفاده از یک الگوی منحصر به فرد آلومینیوم سوراخ دار تشکیل شده است که این متریال، تفسیری معاصر از الگوهای کشور مراکش می باشد. سوراخ های موجود در نمای سازه، موجب بهره گیری از بادهای غالب، دسترسی مناسب و پربازده به نور خورشید و ذخیره انرژی خورشید برای روشنایی در هنگام شب می شود. این استادیوم ظرفیت حضور 80000 تماشاگر را دارد. طراحی این ورزشگاه با رویکردی هوشمندانه و با استفاده از روش ساخت و ساز سبک صورت گرفته است و تمامی تیم اجرایی بر این موضوع متفق القول هستند که در تمامی مراحل طراحی و اجرای این پروژه، هیچ مصالحی به هدر نمی رود و هر جنبه ای از مواد، در داخل سیستم یکپارچه جای می گیرد و در نهایت یک پروژه منحصر به فرد را خلق می کند. استادیوم کازابلانکا، ویژگی های معماری پایدار، حفظ انرژی، کاهش ضایعات، حفاظت از آب و بسیاری از نکات دیگر را در خود جای داده است. 1 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 4 دی، ۱۳۹۱ طرح موج مکزیکی در نمای خارجی استادیوم ورزشی هند استودیو معماری Symbiosis هندوستان موفق به ارایه طرح موج مکزیکی در نمای خارجی استادیوم ورزشی این کشور شده‌اند تا بتوانند از این طریق تلفیق مناسبی میان چشم‌انداز خارجی ساختمان استادیوم و نوع فعالیت صورت گرفته توسط تماشاچیان داخلی آن برقرار کنند. این استادیوم ورزشی از دو بخش مجزا تشکیل شده که با استفاده از کشش در امتداد نوار دور استادیوم به یکدیگر راه پیدا کرده‌اند، چرا که این ساختمان همچون قطره آب کشیده و خوابیده طراحی شده است که امتداد این قطره‌های آب به هم وصل شده و کل نمای خارجی استادیوم ورزشی مذکور را تشکیل داده‌اند. استادیوم مذکور به سفارش سازمان ورزشی Rajiv Gandhi هند طراحی و ساخته شده است که بزرگترین مسابقات فوتبال در سطح جام جهانی در این استادیوم برگزار خواهند شد. همچنین استادیوم ورزشی هند از سقف متحرک مشبکی توری برخوردار است که در مواقع ضروری در سطح خارجی سالن ورزشی کشیده می‌شود تا به ایجاد امنیت ورزشکاران و تماشاچیان کمک کند. 2 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 دی، ۱۳۹۱ [h=2]استادیوم بازی های المپیک بین المللی قمری!!![/h] این مجموعه ورزشی مجهز کهکشانی، با قرار گرفتن در یک دهانه نیم کیلومتری،ورزشگاه المپیک بین المللی قمری باگنجایش 100 هزار تماشاگر از سرتاسر نقاط دور و نزدیک خواهد بود. طراحان با کمک نورپردازی دیجیتال و استفاده از منابع نوری ابر کیهانی ، قرار دادن یک هتل بزرگ به علاوه مجموع رستوارن های شیک و مدرن اوقات بسیار خوبی را برای ورزشکاران آینده فراهم کرده اند..... منبع:wordlesstech 1 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 16 دی، ۱۳۹۱ تغییرات ساختاری دربرزیل برای جام جهانی [TABLE=class: ncode_imageresizer_warning, width: 400] [TR] [TD=class: td1, width: 20][/TD] [TD=class: td2]Click this bar to view the full image.[/TD] [/TR] [/TABLE] همگام با پدیدۀ جام جهانی،فرصت هایی برای ایجاد سیستم حمل ونقل وخلق سایرمشاغل در Morumbi, São Paulo برزیل شکل گرفته، که پروژه هایی دراین راستا تعریف شده وکاربرد زیربنایی درارتباط میان ورزش وحمل ونقل تعریف شده است که برنامه های عمومی را رقم خواهد زد.بویژه اینکه سوالاتی در مورد اجرای طرح های اداری مرتبط با جام جهانی 2014 دراذهان عمومی وجود دارد. که آیا بجای پیشبرد پروژه ها در روال طبیعی قبلی، طرح های جدید باعث بوجود آمدن رکود وایزوله شدن ساختمان ازقشرعمومی نمی شود؟ درست است که تغییردرساختا� � پروژه ها به منظورسامان دادن به وضعیت نامطلوب حمل ونقل منطقه وبهبود زیربنایی سیستم آمد وشد استادیوم ها می باشد،اما باید این نکته را نیز درنظرگرفت که این فضای شکل گرفته برای فعالیت های جدید مرتبط با جام جهانی، می بایست پس از پایان این رویداد باعث ایجاد فضای کاری وآموزشی جدید درجامعۀ Paraisopolis favela شود وهمچنین آنها را قادر به انتقال آن به سایراقشارجام� �ه کند. [TABLE=class: ncode_imageresizer_warning, width: 400] [TR] [TD=class: td1, width: 20][/TD] [TD=class: td2]Click this bar to view the full image.[/TD] [/TR] [/TABLE] . [TABLE=class: ncode_imageresizer_warning, width: 400] [TR] [TD=class: td1, width: 20][/TD] [TD=class: td2]Click this bar to view the full image.[/TD] [/TR] [/TABLE] . [TABLE=class: ncode_imageresizer_warning, width: 400] [TR] [TD=class: td1, width: 20][/TD] [TD=class: td2]Click this bar to view the full image.[/TD] [/TR] [/TABLE] . [TABLE=class: ncode_imageresizer_warning, width: 400] [TR] [TD=class: td1, width: 20][/TD] [TD=class: td2]Click this bar to view the full image.[/TD] [/TR] [/TABLE] . [TABLE=class: ncode_imageresizer_warning, width: 400] [TR] [TD=class: td1, width: 20][/TD] [TD=class: td2]Click this bar to view the full image.[/TD] [/TR] [/TABLE] . [TABLE=class: ncode_imageresizer_warning, width: 400] [TR] [TD=class: td1, width: 20][/TD] [TD=class: td2]Click this bar to view the full image.[/TD] [/TR] [/TABLE] منبع:wordlesstech لینک به دیدگاه
civilamir 85 اشتراک گذاری ارسال شده در 21 دی، ۱۳۹۱ [TABLE=width: 98, align: left] [TR] [TD=align: right][/TD] [/TR] [/TABLE] ورزشگاه ملی پکن استادیوم ملی پکن همچنین مشهور به آشیانه پرنده، نام استادیوم اصلی بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۰۸ است که مراسم افتتاحیه و اختتامیه المپیک پکن در آنجا برگزار شد. این استادیوم که با هزینه‌ای معادل 423 میلیون دلار ساخته شده است، بعنوان بزرگترین سازه فلزی جهان محسوب می‌گردد. آشیانه پرنده، به همراه مکعب آب، یکی از دو ورزشگاهی است که به واسطه شیوه طراحی، به نمادهای شهر پکن تبدیل شده است. استادیوم ملی پکن توسط معماران سوئیسی DE MEURON و HERZOQ طراحي شده است. و طبق برنامه ريزي از قبل تعيين شده در پايان سال 2007 به پايان رسيد. اين پروژه به علت بهره گيري از ايده هاي خلاقانه و نوآور در طراحي سازه و پوسته معماري مورد توجه معماران و متقدين هنري بوده است. استاديوم ملي پكن (آشيانه پرنده) نمونه اي برجسته از كاربرد علم زيست سنجي (ارگانيك شكلي) BIOMETRIC در معماري مدرن به شمار ميآيد. طرح این اثر معماری منحصر به فرد، الهام گرفته از طبیعت است الگوی داخلی آن از یكی از طرح‌های معماری بازاری در پكن و معماری بیرونی آن را به Bird nest یا آشیانه پرنده نسبت داده‌اند. به عقیده بعضی از مردم چین این استادیوم مانند جامی‌سفالی است كه در یك لفافه توری شكل پیچیده شده است. در واقع جنبش ارگانيك شكلي (تقليد از طبيعت) جنبش جديدي نيست. اين رويكرد، بازبيني نخستين الهامات بشر از طبيعت به شمار مي رود. در سال 2002 كميته برنامه ريزي شهري پكن، طي مسابقه اي بين المللي كه انجام شد، اين طرح را به عنوان طرح برنده اعلام كرد، اين استاديوم به عنوان محل برگزاري افتتاحيه و اختتمايه مراسم المپيك نيز اعلام شده است. مشخصات عمومي پروژه: طول بنا: 333 متر عرض بنا: 284 متر ارتفاع بنا: 69 متر ظرفيت استاديوم: 100 هزار نفر الگو سازه اي: (طراحي سازه اي طراحي و الگوي سازه اي بنا را مي توان به سه بخش تقسيم كرد: 1.هسته بتني سازه 2.ستون ها و پوسته معماري كه از جنس فلز هستند 3.سقف استاديوم هسته بتني سازه به شكل سكويي بتني طراحي شده است كه وظيفه جاي دادن تماشاچييان و انتقال و هدايت بار زنده استاديوم را به زمين (پي) دارد. پوسته فلزي استاديوم كه به شكلي، نامنظم به چشم مي خورد، داراي 24 ستون مي باشد كه دور تا دور اين بيضي با فواصل منظم چيده شده اند. و بر روي هر يك خرپايي بزرگ قرار گرفته كه وظيفه آن تحمل وزن پوسته و سقف استاديوم است. در واقع سازه اين پوسته عظيم همين 24 ستون و خرپاها هستند و خطوط منحني ديگر در پوسته، صرفا براي تكميل ايده و طرح اوليه معماران آن به نمايش در آمده اند. در اپتدا قرار بود تا سقف بنا به صورت متحرك طراحي شود، اما به دليل كم شدن بودجه طرح و كاهش آن، سقف به صورت ثابت طراحي و اجرا شد. اين موضوع خود باعث شد تا ميزان فولاد مصرفي به 40 هزار تن فولاد از 80 هزار تن فولاد تخمين زده شده كاهش يابد. همچنين اين كار باعث كم شدن ضخامت ورق هاي مصرفي در ساخت 24 ستون خرپاها شد. اين سقف فولادي (ثابت) به طول 330 متر، عرض 220 متر و وزن 45 هزار تن طراحي و در اكتبر 2006 ساخت آن به پايان رسيد. به منظور دستيابي به ايده و طرح مورد نظر طراحان، عناصر فولادي پوسته در ديوارها و سقف به صورت يكپارچه اجرا شده اند. اين پروفيل هاي فولادي از ضخامت 1 تا 10 سانتي متري (بسته به نوع و مقدار بار وارده به آنها) طراحي شده اند. براي اجراي اين پروفيل هاي يكپارچه كه طول تعدادي از آنها به 600 متر هم مي رسد، جوشكاري بايد در محل انجام مي شد، كه از مشكلات جوشكاري در محل مطلوب نبودن دماي محيط (به ويژه در فصل زمستان) و ديگري جوش دادن بيش از 128 قطعه براي برخي از قطعات مي باشد. پوشش سقف استاديوم: بعد از نصب سازه سقف، پوششي از جنس ETFE براي آن انتخاب شد. اين پوشش در مساحت 40 هزار متر مربع و در 1038 جزء مختلف به كار رفته است. اتيل تترا فلوئور اتيلن (ETFE) كه فلوئور پليمري با ويژگيهاي كششي مناسب است، براي كاربرد در اين پروژه، راه حل خوبي است. به علاوه، مقاوم و سبك وزن است (وزني معادل يك درصد همان ابعاد شيشه دارد) و شفافيتي بالا براي عبور اشعه مـاوراءبنـفش دارد؛ETFE در مقـابل نور خـورشيد فـرسايش نمي يابد و خاصيت عايقي بهتري نسبت به شيشه داراست. همچنين قابل بازيافت بوده و نيز مقاومتي معادل چهارصد برابر وزن خود دارد. گرچه در برابر ايجاد سوراخهاي سطحي حساس است، اما به سادگي با استفاده از نوارهاي ETFE مي توان آن را تعمـير نمود. شايد منحصر به فرد ترين پوشش به كار رفته در ساخت سقف استاديوم، سيستم بالشتكي آن است، اين سيستم در فضاي خالي بين دو پوسته سقف قرار مي گيرد منبع: کانون دانشجویان عمران ومعماری 1 لینک به دیدگاه
Fakur 9754 اشتراک گذاری ارسال شده در 21 دی، ۱۳۹۱ اکثر اینا رو از استادیوم های ورزشی ما کپی برداری میکنند و بنام خودشون ثبت میکنند. لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده