کنترل مهندسی فرآیند epc

[fanous 11130]

همانطور که می دانید روش کنترل فرآیند در کنترل آماری فرآیند SPC عبارتست از پایش فرآیند و ارقام حاصله از آن و نمونه برداری از فرآیند و در نهایت بررسی و تعیین میزان انحراف از هدف در انتهای نمونه برداری و در نتیجه شناسایی مشکلات و یا روند بروز مشکل.

معمولا از SPC در فرآیندهای تولید گسسته استفاده می شود و کسانی که قصد استفاده از این روش کنترلی را در فرآیندهای پیوسته دارند،‌ همیشه با مشکل روبرو هستند.

 

 

در کنترل مهندسی فرآیند EPC ،‌ این پایش تبدیل به تنظیم می شود. به این ترتیب که با مشاهده یک تغییر در خروجی، فرآیند و یا ورودی ها به گونه ای تغییر داده شده و تنظیم می شوند که خروجی به هدف نزدیکتر شود. از این روش در ابتدا تنها در فرآیندهای پیوسته استفاده می شد.

 

هر یک از روش های فوق برای کنترل فرآیند از نقاط ضعف و قوتی برخوردار بودند. ایرادی که طرفداران SPC بر EPC می گرفتند آن بود که طبق آزمایش قیف دمینگ، ایشان معتقد بودند که تنظیم فرآیند بر اساس EPC و یا به عبارتی دستکاری بیش از حد فرآیند نه تنها باعث تمرکز بر روی هدف و کاهش تغییرات نمی شود بلکه به دلیل اینکه این تغییرات آنی و به محض مشاهده مشکل انجام می شود، باعث ایجاد پراکندگی بیشتر در فرآیند می شود.

 

از طرف دیگر مخالفان SPC نیز معتقدند که در روش کنترل فرآیند به روش SPC ، داده های بسیار و پر ارزشی در نتیجه گذر زمان و نیز میانگین گرفتن از داده ها از بین می روند. علاوه بر این صبر کردن تا زمان نمونه گیری و سپس اصلاح فرآیند بر اساس نتایج آن،‌ باعث از بین رفتن فرصت تا اصلاح آن می شود.

 

 

کنترل مهندسی فرآیند نیاز به یک مدل فرآیندی دارد که در این مدل فرآیندی پیش بینی ورودی مناسب برای فرآیند بر اساس نتایج خروجی فرآیند پیشین (در یک سری زمانی)‌ می باشد.

 

کنترل مهندسی فرآیند از دو روش برای تنظیم پارامترهای ورودی فرآیند استفاده می کند.

 

روش کنترل آینده نگر Feedforward: در این روش مدل فرآیندی با استفاده از داده های فرآیند قبلی پیش بینی از خروجی فرآیند جاری انجام می دهد و بر این اساس ورودی های فرآیند جاری را تنظیم می کند.

 

 

روش کنترل پیش نگر یا بازخوری Feedback: در این روش با استفاده از انحرافات خروجی برای تعیین توزیع و نیز ورودی های فرآیند استفاده می شود.

 

 

 

هم اکنون تلاش های زیادی صورت گرفته تا این دو روش با یکدیگر ادغام شده و یک روش جامع و یکپارچه که در آن نقاط ضعف دو سیستم EPC و SPC تا حد امکان از بین رفته و نقاط قوت آنها افزایش یابد.