aminvo 346 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 مهر، ۱۳۹۱ سلام دوستان، امروز یک مجله ای که چند ماه پیش خریده بودم را روی مبل اتاقم بود که به طور اتفاقی شروع کردم به ورق زدنش و قسمت گزارش ویژه ی اون جلب توجه کرد، تصمیم گرفتم که او را هم برای شما اینجا بنویسم. امیدوارم که دوست داشته باشید. راستی یاد آوری کنم که این متعلق به ماه مرداد است و با دلار 1226 تومان محاسبه شده است. شماری از سازمانهایی که هزینه های زندگی در شهر های عمده جهان را برآورد می کنند، همه ساله فهرست هایی را انتشار می دهند که بر مبنای گرانترین شهرهای جهان مرتب می شود، آمارهایی که هیچگاه شهرهایی از ایران در رتبه شهرهای گران جهان قرار نمی دهد. از جمله در یکی از این فهرست ها ( سایت نامبه ئو)، اصفهان به عنوان یکی از ارزان ترین شهرهای جهان ارزیابی شده است. آیا این آمارها واقعیاتی درست از شهرهای ایران و از جمله اصفهان را به دست می دهد یا اشتباهی در کار است؟ پاسخ ما به این پرسش این است که ارزان بودن شهری چون اصفهان، به خاطر اشتباه در فرمول محاسبه رخ داده و واقعیتی پذیرفتنی نیست. ما دلایل خودمان را داریم. اول اینکه چون فرمول محاسباتی عمدتا بر اساس مدل زندگی در کشورهای اروپایی تدوین شده یک فاکتور بسیار پر هزینه در زندگی مردم ایران و از جمله اصفهان را تعریف نکرده است و آن هزینه های درمانی است. برای نمونه، درمان در لندن رایگان است و نسخه پزشک نه تنها برای افراد زیر 16 سال و بالای 64 سال بلکه برای بیکاران به کلی رایگان است و برای افراد متومل تنها 7 پوند است. گو اینکه بهای واقعی نسخه به 100 پوند و بیشتر هم برسد. در پاریس پر هزینه ترین عمل های جراحی بدون حتی یک صدم یورو انجام می گیرد و تنها کسانی که بخواهند از آن ها مراقبت هایی فراتر از حد استاندارد های رایج انجام گیرد، می توانند در بیمارستان های فرا لوکس خصوصی بستری شوند و البته هزینه هایش را بپردازند. در حاشیه خلیج فارس نیز می توان کویت را نام برد. که تمام هزینه های درمانی برای افراد کویتی رایگان است و تنها برای خارجی های مقیم مبالغی اندک اخذ می شود. مثلا هزینه زایمان برای یک خانم خارجی در کویت تنها 3 دینار هزینه دارد که معال 12 هزار تومان خودمان است. در حالی که هزینه زایمان در اصفهان به راحتی مرزهای میلیون تومانی را در نوردیده است. پس روشن شد که چرا اصولا در لیست هزینه های مصرفی که از سوی پایگاه های محاسبه گر تنظیم شده، هزینه های درمانی لحاظ نشده است، چون که طفلی ها چنین هزینه های کمر شکنی را در خواب هم ندیده اند.در معیار اندازه گیری بانک مرکزی ایران هزینه های درمانی در سال 1383 تقریبا معادل 5.5 درصد کل هزینه های خانوار بوده که جای اما و اگر بسیار دارد ولی به فرض درست بودن به نظر می رسد که با گذشت هفت سال و خروج داروهای خارجی از لیست تحت شمول بیمه و نیز تنگ شدن حلقه خدمات درمانی این شاخص امروزه به مراتب بیشتر شده باشد. در عین آنکه 70 درصد مواد اولیه داروهای ساخت داخل نیز وارداتی است و با افزایش بهای ارز با رشد چشمگیری مواجه شده است. ادامه دارد..... 2 لینک به دیدگاه
aminvo 346 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 24 مهر، ۱۳۹۱ نکته دومی که در فرمول محاسبه هزینه های زندگی لحاظ میشود، فرمول کیفیت است. مثلا در ایران برای بهای بنزین، معیار بنزین معمولی اکتان 87 است، اما در سایر ممالک پیشرفته بنزین با اکتان 95 به بالا را لحاظ می کنند که از بنزین سوپر ما هم کیفیت بهتری دارد. یا وقتی از بهای ماهانه استفاده از یک باشگاه ورزشی به طور روزانه سخن به میان می آید، منظور باشگاهی است با بیمه شخص ثالث و نیز شرایط استاندارد نه یک سالن زیر زمینی بدون هیچ مجرای تهویه هوا و نور هالوژنی و فاقد بیمه. در ایران وقتی بازیکن های تیم های مختلف ملی در حین ماموریت تمرینی خود دجار سانحه شده اسند و رسیدگی درستی به مسئله و حتی مرگ و میر آنها نشده چه انتظاری هست از یک زیر زمینی که نام باشگاه را یدک می کشد. هم اکنون شهریه تنها باشگاه بدنسازی در اصفهان که می توان آن را تا حدودی با استانداردهای بین المللی مطابقت داد، ماهانه 120 هزار تومان است. در نمونه ای دیگر بهای معیار اینترنت در جهان، اینترنت نامحدود ماهانه با پهنای باند 6 مگا بیت است که در ایران البته بیشتر به یک افسانه می ماند. نمونه قابل توجه سیستم خرید مسکن است. که مثلا در ایالات متحده از طریق بانک انجام می شود و اقساطی تا 40 سال دارد و از این بابت فشار چندانی به خانواده ها نمی آورد درحالی که نظام خرید خانه در ایران قسطی است و اگر بهای هر متر مربع آپارتمان مسکونی در طوقچی (پایین شهر) اصفهان تا یک سوم نمونه مشابه آن در بورلی هیلز( موقعیت نسبتا مشابه با شهر نام برده) لس آنجلس باشد اما نحه پرداختش آن را به شدت دست نیافتنی تر خواهد کرد. به هر صورت در بسیاری از موارد قیاس خدمات در اصفهان با مثلا لندن و نیویورک وحتی لاهور و کلکته قیاس مع الفارق است ولی برای خالی نبودن عریضه و رسیدن به یک مقایسه نسبی این کار را انجام می دهیم. پوشاک: بهای پوشاه در بازار ایرن و به ویژه اصفهان بسیار فراتر از معمول جهانی است. هر چه بهای پوشاک در پاکستان، ترکیه و هندوستان پایین است اما در ایران که در میان این قطب ارزان پوشاک جهان قرار گرفته، قیمت ها بالاست. بعد از اصفهان، تهران، مسکو و هنگ کنگ گران ترین بازار پوشاک را در میان شهر های بزرگ جهان دارا هستند. بهای میانگین یک لباس زنانه تابستانه با مارک زارا (دلار) اصفهان (140) مسکو(80) توکیو(75) دوبی(64) شانگهای 61 لندن 55 پراگ 49 استانبول 46 دهلی نو 45 نیویورک 36 خودور: اصفهان بعد از سنگاپور گران ترین شهر جهان برای خرید خودروهای روز جهان است. تعرفه حدود 110 درصدی واردات خودرو در ایران، هزینه تمام شده خورو برای مصرف کنندگان را به شکلی غیر قابل باور بالا برده است. بهای یک دستگاه خودروی لکسس مدل آر ایکس 350 اصفهان 122000 لندن 58000 نیویورک 45000 ادامه دارد..... 2 لینک به دیدگاه
aminvo 346 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 24 مهر، ۱۳۹۱ مسکن: بهای خرید یک متر آپارتمان مسکونی نوساز در مرکز شهر اصفهان از مشابهش در بسیاری از شهرهای مهم جهان از جمله شیکاگو، استانبول، اوتاوا، دهلی نو، جده و دالاس بیشتر است. گران ترین شهر جهان به لحاظ بهای مسکن هنگ کنگ است، ابر شهری که جای سوزن انداختن ندارد. توکیو و لندن نیز دیگر شهرهایی اند که آپارتمان هایشان قیمت های نجومی دارد. با این همه اگر شاخص را بر اساس درآمد سرانه به بهای هر متر مربع آپارتمان تقسیم کنیم، می بینیم که قیمت نسبی خانه در اصفهان همچنان از هنگ کنگ، توکیو، و لندن به مرتب بیشتر است. خوراک: قیمت خوراک در اصفهان نه ارزان است و نه گران، 12 عدد تخم مرغ در اصفهان 2 دلار(2500 تومان) قیمت دارد که اگر چه از مادرید و شیکاگو گران تر است، و بیش از دو برابر بهای تخم مرغ در شهری چون دهلی است اما به نسبت شماری دیگر از شهر های جهان کمتر است، قیمت رستوران نیز در اصفهان به نسبت شهرهای جهان در یک جایگاه میانه قرار دارد. حمل و نقل: در ایران هزینه حمل و نقل به نسبت پایین تر است. گو اینکه سوخت بی کیفیت جای افزایش قیمت بیشتری ندارد. در هر حال بنزین 700 تومانی(0.6 دلار) قیمتی مناسب در دنیای امروز به شمار می رود. گو اینکه درمقایسه با قیمت بنزین در کشور های نفت خیز قیمیت بسیار بالاست، بهای بنزین در کویت به 250 تومان نمی رسد. درعربستان 150 تومان است و در کاراکاس ونزوئلا 100 تومان. گران ترین بنزین جهان را ترک ها دارند که معمولا مسولان ما به سرعت از بنزین این کشور شاهد می آورند. کیفیت زندگی: محاسبه کیفیت زندگی با شاخص های بسیاری مرتبط است، شاخص قدرت خرید، شاخص مراقبات بهداشتی، شاخص بهای مصرف کننده و شاخص بهای خانه به درآمد و نیز شاخص ترافیک و آلودگی هوا از جمله این پرشمار شاخص هاست. در شمار زیادی از موارد یاد شده وضعیت اصفهان در سطح پایینی قرار دارد.در حالیه میانگین سرعت در ترافک مرکز شهر لندن 16 کیلومتر در ساعت است، رفت و شد خودرو در برخی مسیرهای مرکز شهر اصفهان با سرعتی زیر 8 کیلو متر بر ساعت هم نیست. آن هم در شرایطی که قوانینی چون زوج و فرد خودرو درجریان است. آلودگی هوا در اصفهان خطری جدی است. اصفهان در شمار روزهای زمستان تا مرز آلوده ترین شهر های جهان نیز پیش می رود. بهای خانه به درآمد در اصفهان بسیار نگران کننده است و یک جوان اصفهانی به طور میانگین اگر یک سال تمام کار کند و یک ریال هم خرج نکند در پایان تنها می تواند چهار متر مربع خانه خرید کند. این شرایط شاغلان خوشبخت هست حال آنکه افزایش شمر بیکاران نیز یک تهدید جدی کاهش کیفیت زندگی در اصفهان به شمار میرود. در بیشتر کشورها برای بیکاران، تسهیلات رایگان بسیار و حتی مواجبی خاص پیش بینی شده است که در ایران به یک حق بیکاری چند ماه خلاصه می شود. این درحالی است که نرخ باز پرداخت وام نیز در ایران از سایر نقاط جهان بیشتر است و تورم نیز یکی از بالاترین نرخهای خود در جهان را داراست. این ها همه نشان می هد که در اصفهان امروز کیفیت زندگی چندان چنگی به دل نمی زند. این طور نیست. جلیل آزاد- مجله آیینه خانه. مرداد ماه 1391 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده